Σήμερα, στο Ηρώδειο η εκδήλωση για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνη από τον ΘΟΚ
Οι «Νεφέλες» του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) «μεταμορφώνονται», και φέτος, ενώπιον θνητών και Αθανάτων σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, μουσική Σταμάτη Κραουνάκη και σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή. Τα σκηνικά υπογράφει ο Χάρης Καυκαρίδης, τα κοστούμια ο Λάκης Γενεθλής και τη χορογραφία ο Ισίδωρος Σιδέρης.
Στο ρόλο του Στρεψιάδη ο Ανδρέας Τσουρής, στο ρόλο του Σωκράτη ο Σταύρος Λούρας και στο ρόλο του Φειδιππίδη ο Χριστόδουλος Μαρτάς. Τον Δίκαιο Λόγο θα ερμηνεύσει η Αννίτα Σαντοριναίου και τον Αδικο Λόγο η Ελενα Ευσταθίου μαζί με μια πλειάδα αξιόλογων ηθοποιών στους υπόλοιπους ρόλους, μεταφέροντάς μας με κέφι, χορό και συγκίνηση στο ιδιοφυές κείμενο του Αριστοφάνη.
Οι «Νεφέλες» παρουσιάστηκαν το 423 π.Χ., στα Μεγάλα Διονύσια και απέσπασαν το τρίτο βραβείο. Πιστεύοντας στο έργο του, ο Αριστοφάνης το διόρθωσε ριζικά, με σκοπό να το ξαναπαρουσιάσει στο κοινό. Οι Νεφέλες που μας σώζονται είναι η δεύτερη εκδοχή. Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουσμένα και πολυσυζητημένα έργα του Αριστοφάνη, ο άλυτος γρίφος μέσα σ' ολόκληρη την αριστοφανική παραγωγή κι ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά στην ιστορία της λογοτεχνίας.
Ο μεγάλος κωμωδιογράφος καυτηριάζει ουσιαστικά τα φροντιστήρια των σοφιστών στην Αθήνα και την «προοδευτική» παιδεία που παρείχε την εποχή εκείνη ο Σωκράτης. Εκθέτει τις αρνητικές συνέπειες που είχε η σύγχρονη σοφιστική κίνηση σε ιδιωτικό επίπεδο, τις επιδράσεις της σοφιστικής επιχειρηματολογίας στο χώρο της οικογένειας και παρουσιάζει την υπονόμευση των πατροπαράδοτων ηθών και κανόνων, αναλύοντας την κρίση της ηθικής και της πολιτικής στην αθηναϊκή κοινωνία, την παρακμή του παλαιού εκπαιδευτικού συστήματος και την πάλη των δύο γενεών. Σατιρίζει τους σοφιστές της Αρχαίας Αθήνας και, ιδιαίτερα τον Σωκράτη, που διαφθείρει υποτίθεται τους νέους με τη διδασκαλία του, παρόλο που ο Σωκράτης δεν δίδαξε ποτέ τη σοφιστεία. Το όνομα του έργου οφείλεται στις Νεφέλες (τις νεφελώδεις δηλαδή ιδέες της φιλοσοφίας), τις οποίες, κατά τον ποιητή, ο Σωκράτης θεωρεί θεές, μαζί με το Χάος και τη Γλώσσα, και μ' αυτές αντικαθιστά τους θεούς της πόλης. Επίσης, σαρκάζει την κουτοπονηριά των συμπολιτών του, τον ξεπεσμό των αρχαίων θεών, ενώ μέσα από τη σύγκρουση του Δίκαιου με τον Αδικο Λόγο υπενθυμίζει πόσο αδύναμοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι μπροστά στις ψεύτικες υποσχέσεις.
Οσοι είδαν την περσινή παράσταση θα θυμούνται το εξαιρετικό, πολύ εύστοχο, συγκινητικό και απολύτως θεμιτό εύρημα, το οποίο πέτυχε μια σύγχρονη «ανάγνωση» του έργου σχετικά με τη σημερινή απαξιωτική και εκφυλιστική εκπαιδευτική - κοινωνική - ηθική - συναισθηματική διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων: Την εμφάνιση - με τη μορφή αριστοφανικής παράβασης - στο τέλος του έργου ενός παιδιού που βγαίνει μέσα από τους θεατές και κατακρίνει πολιτεία, κοινωνία και γονείς για τα σημερινά «νέφη» της κρατικής βίας, της πολιτικής αγυρτείας, της κοινωνικής θολούρας, της αμορφωσιάς και της υποκουλτούρας που το «διδάσκουν». Εύρημα που υπηρετήθηκε απόλυτα με το λόγο και το τραγούδι του 12χρονου Γιώργου Ιωαννίδη.
Μουσικοί επί σκηνής: Πιάνο - Πλήκτρα: Νίκος Ευαγγέλου. Φλάουτο, Φλογέρες: Μαρίνα Συμεωνίδου. Κρουστά: Τζόναθαν Μπετίτο. Μουσική Διδασκαλία: Σταμάτης Κραουνάκης, Γιώργος Χριστοδουλίδης, Ελεονώρα Ρούσου. Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Κουκουμάς.
Παίζουν επίσης: Μαθητές Σωκράτη: Σώτος Σταυράκης, Θανάσης Δρακόπουλος, Βαλεντίνος Κόκκινος, Αντώνης Ονουφρίου, Πασίας: Χριστόφορος Χριστοφόρου, Αμυνίας: Μιχάλης Μουστάκας, Παιδί: Γιώργος Ιωαννίδης, Ερμής: Λευτέρης Σαλωμίδης. Χορός Νεφελών: Στέλα Φυρογένη (Κορυφαία), Ερμίνα Κυριαζή, Χριστίνα Χριστόφια, Mάρα Κωνσταντίνου, Λουκία Πρωτοπαπά, Νιόβη Χαραλάμπους, Κατερίνα Λούρα, Ελενα Χριστοφή, Ελενα Αντωνίου, Δανάη Χρίστου, Χριστίνα Κωνσταντίνου, Αννα Παπαγεωργίου, Ηλιάνα Κάκκουρα, Πολυξένη Σάββα.
Είσοδος ελεύθερη, μόνο με δελτία εισόδου, που διατίθενται από το Κεντρικό Ταμείο του Φεστιβάλ Αθηνών (Πανεπιστημίου 39, στοά Πεσμαζόγλου) και το Σπίτι της Κύπρου - Κυπριακή Πρεσβεία (Ηρακλείτου 10, Κολωνάκι, 210-3641.217).