ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 15 Σεπτέμβρη 2010
Σελ. /40
«Επενδύσεις» εχθρικές στα λαϊκά συμφέροντα

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Κίνητρα, περισσότερα κίνητρα» προς τις επιχειρήσεις, «ώστε να υπάρξουν επενδύσεις ικανές να ξαναβάλουν τη χώρα στην τροχιά της ανάπτυξης», ζητούν στο χτεσινό κύριο άρθρο τους τα «Νέα», προτρέποντας μάλιστα την κυβέρνηση να αξιοποιήσει το κατάλληλο κλίμα που υπάρχει «για ακόμα πιο γενναίες αποφάσεις στο μέτωπο της προσέλκυσης επενδύσεων». Ασφαλώς και ο αποδέκτης δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά τα λαϊκά στρώματα που πρέπει να αποδεχτούν και αν είναι δυνατόν να συναινέσουν στο μονόδρομο της πλουτοκρατίας. Στο όνομα λοιπόν της ανάπτυξης και της εξόδου από την κρίση γίνεται μια συστηματική πλύση εγκεφάλου υπέρ της θέσπισης γενναίων κινήτρων και διαδικασιών - εξπρές για την προσέλκυση επενδύσεων, που τάχα θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, κ.ο.κ. Ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να «τσιμπήσει». Ποτέ δεν έλειψαν τα κίνητρα και το φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις. Αντίθετα, αυτή ήταν μία από τις βασικές αιτίες που οδήγησαν στην κρίση: οι γενναιόδωροι επενδυτικοί νόμοι, η φορολογική ασυλία, η φτηνή γη και υποδομές, οι επιδοτούμενες ασφαλιστικές εισφορές και απαλλαγές κ.ο.κ. Το μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου ΑΕΠ κατέληγε κατευθείαν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό που θέλουν λοιπόν να πετύχουν με την επιθετική προπαγάνδα υπέρ των επενδύσεων, είναι να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι περίπου ως νομοτέλεια τη σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους (κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία), το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, κ.ο.κ.

Πέφτουν οι «αντιμνημονικές» μάσκες

«Η διαφορά μας με την προσέγγιση της Αριστεράς όσον αφορά το μνημόνιο είναι ότι εμείς λέμε ότι η χώρα θα τιμήσει την υπογραφή της. Ο στόχος που βάζει το μνημόνιο θα επιτευχθεί με άλλο μείγμα πολιτικής». Δε θα μπορούσε να είναι πιο σαφής ο επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ, Μ. Χαρακόπουλος, για τη στάση του κόμματός του απέναντι στο μνημόνιο. Η ΝΔ δεσμεύεται να εφαρμόσει το μνημόνιο μέχρι κεραίας, δηλαδή στο σύνολό τους τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που προβλέπει, τα οποία είναι και δικά της μέτρα, αφού προβλέπονται στο πρόγραμμά της αλλά και στις στρατηγικές της ΕΕ που υποστηρίζει. Τα περί «άλλου μείγματος» είναι βέβαια ένα πελώριο ψέμα και επικοινωνιακό πυροτέχνημα και γι' αυτό άλλωστε δεν το παρουσιάζει. Η δήθεν «εναλλακτική πρόταση», που παρουσίασε ο Αντ. Σαμαράς στο Ζάππειο, είναι μια δέσμη φιλομονοπωλιακών προτάσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, που είτε περιλαμβάνονται στο μνημόνιο είτε απλά το συμπληρώνουν. Κι όμως, παρόλο που η ΝΔ στηρίζει επί της ουσίας το μνημόνιο δε διστάζει να φοράει «αντιμνημονικές» μάσκες, για να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να υφαρπάσει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Ομως, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την ίδια την πείρα τους ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν. Είναι κόμματα του κεφαλαίου, όπως και τα άλλα κόμματα - «παραφυάδες» του δικομματισμού. Οι εκλογές του Νοέμβρη είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για να τα εγκαταλείψουν μαζικά και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.

Στο απυρόβλητο οι πολυεθνικές

Επειδή «αντιδρούν στην επιβολή πλαφόν στην τιμή της βενζίνης» κινητοποιούνται οι βενζινοπώλες. Αυτή ήταν η πρώτη φράση με την οποία δημοσιογράφοι και εκπομπές των «ανεξάρτητων» ΜΜΕ, χτες, αναφέρονταν στους προβληματισμούς που γέννησε στους βενζινοπώλες ο καθορισμός πλαφόν στην τιμή λιανικής πώλησης της βενζίνης. Καθόλου τυχαία γεννούσαν πρόκληση για το κοινό αίσθημα, αφού ο εύλογος συνειρμός ήταν, «να, υπάρχουν μερικές συντεχνίες που εμποδίζουν την κυβέρνηση να πάρει ορισμένα σωστά μέτρα».

Φαίνεται, για τα τόσο ...«αντικειμενικά» ΜΜΕ θεωρείται αυτονόητο να μένουν στο απυροβόλητο οι πολυεθνικές καυσίμων, που θησαυρίζουν ελέγχοντας έναν τόσο κρίσιμο κλάδο για την καθημερινότητα του λαού όπως αυτόν της Ενέργειας, αλλά και να κάνει η κυβέρνηση «τον καμπόσο», να καμώνεται δήθεν τη φιλεύσπλαχνη που παίρνει μέτρα προστασίας των λαϊκών οικογενειών. Γιατί δε λένε κουβέντα για την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών; Οτι, αφού τα καύσιμα βρίσκονται στα δικά τους χέρια, όχι μόνο μπορούν να πουλάνε όσο θέλουν, αλλά και να «στεγνώσουν» την αγορά όποτε θέλουν. Να επιλέξουν, π.χ., να μη διακινούν καύσιμα σε μια χώρα όπου οι τιμές τους φαίνονται ασύμφορες για την κερδοφορία τους, όπως, π.χ., κάνουν οι φαρμακοβιομηχανίες.

Να γιατί η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων απαιτεί σύγκρουση και ανατροπή της πολιτικής που παραχωρεί στα μονοπώλια τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αποκτά μεγάλη σημασία η πλατιά διάδοση και συζήτηση με το κοινό πλαίσιο πάλης ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ. Να γίνει βάση άμεσης οργάνωσης και αντίστασης του λαού στην καταιγίδα που εξαπολύεται εναντίον του.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η ελπίδα στη λαϊκή συμμαχία

Η πρεμούρα του φιλοκυβερνητικού Τύπου να ανακαλύψει φιλολαϊκές εξαγγελίες στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ είναι δείγμα της ολοένα και μεγαλύτερης αδυναμίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί με τερτίπια και ελιγμούς τη λαϊκή δυσαρέσκεια που δυναμώνει για τη βάρβαρη πολιτική της. Σε ενιαία γραμμή, ο Τύπος έγραφε την επομένη της ομιλίας και της συνέντευξης του πρωθυπουργού ότι δε θα έρθουν νέα μέτρα μέσα στο 2010, πέρα από αυτά που περιλαμβάνει το μνημόνιο, δε θα αυξηθεί η έμμεση φορολογία και ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης, ότι η αντιλαϊκή πολιτική έχει ημερομηνία λήξης το 2013 και πως ο λαός μπορεί να περιμένει δήθεν καλύτερες μέρες με τα «αναπτυξιακά» μέτρα της κυβέρνησης και τις κενές περιεχομένου εξαγγελίες περί «κοινωνικής πολιτικής».

Το ΠΑΣΟΚ και το προπαγανδιστικό του επιτελείο προκαλούν τα λαϊκά στρώματα που στενάζουν στην κυριολεξία από την πολιτική υπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Δεν πέρασε ένα 24ωρο και στην επικαιρότητα επανήλθαν όλα τα σενάρια για την αύξηση του ΦΠΑ και του φόρου στο πετρέλαιο, ανεξάρτητα από το χρόνο που θα επιλέξει να το κάνει η κυβέρνηση. Τα παπαγαλάκια προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι πρέπει να είναι και ευχαριστημένος αν τα νέα χαράτσια καθυστερήσουν μερικές εβδομάδες, κρύβοντας συνειδητά ότι το λαϊκό εισόδημα έχει κατρακυλήσει σε τέτοιο σημείο τους τελευταίους 11 μήνες, ώστε να τίθεται πλέον ανοιχτά ζήτημα επιβίωσης για εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά.

Το μνημόνιο είναι σάρκα από τη σάρκα της στρατηγικής της κυβέρνησης και του προγράμματος με το οποίο το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι τουλάχιστον εμπαιγμός να ισχυρίζονται οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης ότι η βαρβαρότητα έχει ημερομηνία λήξης το 2013. Αλλωστε, πολλά από τα μέτρα που προώθησε η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, περιγράφονταν μόνο σαν γενικές κατευθύνσεις στο μνημόνιο και είχαν έγκαιρα εξειδικευτεί στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει η κυβέρνηση και μετά το μνημόνιο. Η στρατηγική της είναι αντιλαϊκή και αυτό δεν έχει ημερομηνία λήξης, παρά μόνο αν ο λαός με τη μαζική πολιτική του πάλη πετάξει από το σβέρκο του την πλουτοκρατία και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντά της.

Καμιά καλύτερη μέρα δεν πρόκειται να δει ο λαός από την «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ, αφού έχει σαν προϋπόθεση την παραπέρα μείωση της τιμής στην οποία το κεφάλαιο αγοράζει την εργατική δύναμη και την παροχή νέων προνομίων και φοροαπαλλαγών στις μεγαλοεπιχειρήσεις. Ανάπτυξη για το κεφάλαιο σημαίνει φτώχεια για το λαό. Κι αυτή την ακραία φτώχεια προσπαθεί να ενσωματώσει και να συγκαλύψει η κυβέρνηση με κούφιες εξαγγελίες για μέτρα που ανακυκλώνουν την ανεργία. Η ελπίδα για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά είναι στη συγκρότηση της πλατιάς λαϊκής συμμαχίας (η κοινή δράση ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ με το πλαίσιο πάλης που συναποφάσισαν ανοίγει το δρόμο), η οποία θα αντιπαλέψει την πολιτική που ενσωματώνει το μνημόνιο και τα κόμματα που την υπηρετούν, με θέσεις και αιτήματα που θα συμβάλουν στην αντεπίθεση. Για μια άλλη ανάπτυξη στην υπηρεσία του λαού, στο πλαίσιο μιας άλλης λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ