Στιγμιότυπο από τη συζήτηση

Η συζήτηση άνοιξε από τη Δώρα Μόσχου, η οποία επισήμανε το πάγιο αίτημα για διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και σημείωσε ότι παρατηρείται η καλλιέργεια ενός κλίματος διαχωρισμού στο λαό με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων. Στη συνέχεια έθεσε στο τραπέζι το ερώτημα για το πώς ερμηνεύεται το φαινόμενο της ανθεκτικότητας της θρησκείας μέσα από το πέρασμα των αιώνων.

Παίρνοντας το λόγο, ο Μάκης Παρέντης τόνισε ότι η θρησκεία ως φαινόμενο είναι παραμορφωμένη αντανάκλαση της ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας. Οι θρησκείες, είπε, πάντοτε ήταν αντιδραστικές, αντίθετες στην επιστήμη και στη γνώση. Στο σημείο αυτό ο ομιλητής παρομοίασε τις θρησκείες με τις πυγολαμπίδες οι οποίες έχουν ανάγκη το σκοτάδι για να λάμπουν. Στην ιστορική εξέλιξη των θρησκειών, πρόσθεσε, οι λαοί καταπιέζονταν και αποπροσανατολίζονταν γιατί οι θρησκείες έκρυβαν τα πραγματικά αίτια της εκμετάλλευσης. Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στη διαλεχτική σχέση που υπάρχει μεταξύ συνείδησης των μαζών και κοινωνικών συνθηκών και στη δυναμική που αναπτύσσεται σε μια πορεία αλλαγής τους. Για να καταλήξει ότι το θέμα της θρησκείας είναι κοινωνικό και όχι ατομικό.

Μπαίνοντας στη συζήτηση, ο Τηλέμαχος Λουγγής αναφέρθηκε αρχικά στην ιστορική διαδρομή των θρησκειών τονίζοντας ότι άρχισαν να αποκτούν βαρύτητα από τη στιγμή που συμπλέκονται με το κράτος και την όποια πολιτική εξουσία, ενώ οι όποιες διαφορές τους που κατά καιρούς εμφανίζονταν, ήταν πρόσκαιρες. Η θρησκεία, τόνισε, είναι κομμάτι της άρχουσας τάξης. Ακολούθως ο ομιλητής αναφέρθηκε στο ρόλο της ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ο οποίος, όπως σημείωσε, ήταν πολύ μεγαλύτερος την εποχή της τουρκοκρατίας από την εποχή του Βυζαντίου. Η εκκλησία, είπε, θέλησε να διατηρήσει μια εξουσία φεουδαρχικής μορφής. Η δε ελληνική άρχουσα τάξη, που ήταν πάντα ξενόδουλη, είχε την ανάγκη στήριξης της εκκλησίας, να εκμεταλλευθεί την αμάθεια και την καθυστέρηση του λαού.

Ο Χρήστος Μαργανέλης αναφέρθηκε στο θέμα της σύγκρουσης λαϊκού κινήματος και εκκλησίας και επισήμανε ότι η διχαστική προσπάθεια με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων, δεν έχει περάσει στο λαό. Στη συνέχεια επισήμανε τη σημασία διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους και εξειδίκευσε το θέμα στους διαφόρους τομείς που χωρίζεται. Είναι αναγκαία, είπε, η οικονομική αυτοτέλεια της εκκλησίας, η αποδέσμευσή της από την εκπαιδευτική διαδικασία κλπ. Οσον αφορά το θέμα των ταυτοτήτων, επισήμανε ότι ο όλος θόρυβος από την Ιεραρχία είναι υποκριτικός, εξάλλου, αναρωτήθηκε, ποια είναι η θέση τους για τη Σένγκεν και την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών; Σήμερα, συνέχισε ο ομιλητής, με την επιθετικότητα που παρουσιάζει ο ιμπεριαλισμός, πού είναι η εκκλησία; Ο αρχιεπίσκοπος έσφιξε το χέρι του Κλίντον στην Αθήνα, ενώ με κάθε ευκαιρία δηλώνει την πίστη του στην παγκοσμιοποίηση.

Ο Δημήτρης Καλτσώνης παρομοίασε το θέμα των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με το Γόρδιο Δεσμό. Φαίνεται, είπε, δύσκολο, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η λύση είναι απλή, αυτή που προτείνει το ΚΚΕ, ο διαχωρισμός. Το θεμέλιο της διαπλοκής εκκλησίας - κράτους, πρόσθεσε, βρίσκεται στο ίδιο το Σύνταγμα. Ακολουθούν το Οικογενειακό Δίκαιο με τη μη καθιέρωση του πολιτικού γάμου και της ονοματοδότησης των παιδιών ως τα μόνα που αναγνωρίζει το κράτος. Επίσης αναφέρθηκε στην αντιδημοκρατική οργάνωση της διοίκησης της εκκλησίας, με βάση τον Καταστατικό της Χάρτη που ορίστηκε με νόμο του κράτους. Στα παραδείγματα της ισοβιότητας επισκόπων και αρχιεπισκόπου, καθώς και στη λειτουργία των πειθαρχικών συμβουλίων της εκκλησίας, τα οποία έχουν αναχθεί σε εκκλησιαστικά ποινικά δικαστήρια.

Στρατός ταχείας επέμβασης, από μισθοφόρους χωρίς αναστολές και διλήμματα, είναι ο σύγχρονος στρατός που η ελληνική κυβέρνηση δημιουργεί προκειμένου να τον προσαρμόσει στις απαιτήσεις του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ... Αυτό ήταν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ομιλητές στη χτεσινή συζήτηση με θέμα «Ο προσανατολισμός των Ενόπλων Δυνάμεων», που έγινε στο αφιερωμένο στους στρατευμένους περίπτερο του Φεστιβάλ.

Ο πρώτος ομιλητής Αντώνης Αντανασιώτης, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, υπογράμμισε ότι οι γενικότερες εξελίξεις που συντελούνται στον κόσμο, αλλά και μέσα στις Ενοπλες Δυνάμεις έχουν στόχο την επιβολή της κυριαρχίας των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Ειδικότερα, τόνισε ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κινούνται πάνω σε συγκεκριμένους άξονες για να πετύχουν τις επιδιώξεις τους και αναφέρθηκε στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο αυτοαναγορεύει τη συμμαχία σε παγκόσμιο χωροφύλακα, αλλά και στο Σύμφωνο Σταθερότητας για τη ΝΑ Ευρώπη, «η οποία νομιμοποιεί και επιχειρεί την αλλαγή των συνόρων, την ανοιχτή επέμβαση στα εσωτερικά κυρίαρχων χωρών, τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων στα χέρια του παγκόσμιου κεφαλαίου». Και εξήγησε ότι για την επιτυχία αυτού του σκοπού χρειάζονται μικρές, ευέλικτες και ταχυκίνητες μονάδες μισθοφόρων.

«Η ελληνική κυβέρνηση απροκάλυπτα δηλώνει ότι η δημιουργία μισθοφορικού στρατού θα μειώσει την ανεργία»... είπε ο δεύτερος ομιλητής Δ. Ακτύπης, μέλος του ΚΣ της ΕΣΕΕ. Και αμέσως μετά πρόσθεσε: «Η αγωνία των νέων για το αύριο, η αμορφωσιά και η ανεργία, είναι τα "όπλα" που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να πείσει τους νέους να ενταχθούν σε μισθοφορικούς στρατούς, για να εκτελούν διαταγές να σκοτώνουν και να σκοτώνονται». Στόχος των κυβερνώντων είναι «να χτυπήσουν την αντιιμπεριαλιστική συνείδηση που έχει αναπτύξει η νεολαία μας τα τελευταία χρόνια».

Ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, που ήταν και ο τελευταίος ομιλητής, έστειλε ένα μήνυμα αγώνα και αντίστασης μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις. «Το λαϊκό κίνημα έχει παλέψει και θα συνεχίσει να παλεύει για να βάλει φρένο στη δημιουργία μισθοφόρων στρατιωτών. Θα συνεχίσει να παλεύει για να πάρει ο Ελληνας κληρωτός στρατιώτης έναν αξιοπρεπή μισθό. Θα παλέψει ενάντια στα κρούσματα αυταρχισμού μέσα στο στρατό. Θα παλέψει για Ενοπλες Δυνάμεις, που τα παιδιά του ελληνικού λαού που θα τις απαρτίζουν θα προασπίζουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και τη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή».

Η συζήτηση έκλεισε με πολλές ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις στρατευμένων νέων, που παρουσίασαν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις μονάδες τους.