Τις κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και αυτές της δημοτικής αρχής Αθήνας, για την παράδοση ουσιαστικά του κτήματος ΘΩΝ, στους Αμπελόκηπους, στον μεγαλοκατασκευαστή Μπ. Βωβό, επισημαίνουν με Ερώτησή τους στη Βουλή προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού οι βουλευτές του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και Αντώνης Σκυλλάκος.

Οι βουλευτές, στην Ερώτησή τους, κάνουν λόγο για σκανδαλώδη διαδικασία, που ακολουθήθηκε τόσο από τα αρμόδια υπουργεία όσο και από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, «με αποτέλεσμα να ανοίγει ο δρόμος για την οικοδόμηση του υπόλοιπου μισού οικοπέδου του ΘΩΝ, στη συμβολή των οδών Αλεξάνδρας και Κηφισίας, για την εξυπηρέτηση του μεγαλοκατασκευαστή Βωβού». Το υπόλοιπο μισό - όπως σημειώνουν και οι βουλευτές - το έχει ήδη οικοδομήσει ο Βωβός με σκανδαλώδεις διαδικασίες.

Χαρακτηριστικές πάντως της κυβερνητικής αναξιοπιστίας, τουλάχιστον, είναι οι δηλώσεις από τη μία και οι πράξεις από την άλλη σε σχέση με την τύχη του ΘΩΝ. Οι βουλευτές του ΚΚΕ σημειώνουν: «Παρά τη δήλωση, τον περασμένο Δεκέμβρη, του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, ότι ο χώρος θα γίνει πράσινο, ο γραμματέας του υπουργείου δήλωσε ότι δε διαθέτουν τα απαιτούμενα χρήματα για τις απαλλοτριώσεις, που είναι προϋπόθεση για να γίνει το πράσινο». Την ίδια ώρα, «το υπουργείο Πολιτισμού και η Αρχαιολογική Υπηρεσία συμφώνησαν να οικοδομηθεί η περιοχή, σύμφωνα με τα σχέδια του Βωβού, παρά το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο χώρο υπάρχει ναός που φτιάχτηκε από τον Τσίλλερ», σημειώνουν οι Λ. Κανέλλη και Αντ. Σκυλλάκος στην Ερώτησή τους.

Υπό αυτές τις εξελίξεις και σε πλήρη σύμπνοια με τις κυβερνητικές προθέσεις, ήρθε πρόσφατα η απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας να αλλάξει τα αρχικά σχέδια και αντί για πράσινο να συμφωνήσει με τα σχέδια του μεγαλοκατασκευαστή. «Ετσι, είναι ορατός ο κίνδυνος να οικοδομηθεί και ο τελευταίος ακάλυπτος χώρος στην περιοχή των Αμπελοκήπων, παρά τις προτάσεις των κατοίκων, που ζητούν ο χώρος να γίνει πράσινο», τονίζουν οι βουλευτές.

Και ρωτούν κατ' αρχήν τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ τι μέτρα θα πάρει για να μην οικοδομηθεί ο χώρος και να αποδοθεί στους κατοίκους και αν θα δοθούν τα χρήματα για τις απαλλοτριώσεις και πότε. Ακολούθως ρωτούν τον υπουργό Πολιτισμού αν σκοπεύει να επανεξετάσει την απόφαση της προκατόχου του, Ελ. Παπαζώη, που έδωσε την άδεια οικοδόμησης της περιοχής.

Να συγκληθεί εκτάκτως και εντός της βδομάδας το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας, ώστε να ληφθούν έγκαιρα μέτρα αποτροπής της επιχειρούμενης τσιμεντοποίησης του κτήματος ΘΩΝ στους Αμπελόκηπους, ζητά η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ).

Με επιστολή τους προς τον πρόεδρο του Νομαρχιακού Συμβουλίου, οι σύμβουλοι της ΝΑΣ Σπύρος Χαλβατζής και Θεοχάρης Παπαμάργαρης σημειώνουν την πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας, με την οποία παραχωρείται ουσιαστικά ο χώρος του ΘΩΝ σε γνωστή κατασκευαστική εταιρία. Την ίδια ώρα υπάρχει παλιότερη απόφαση του ίδιου του Δημοτικού Συμβουλίου και αντίστοιχη του Νομαρχιακού Συμβουλίου, οι οποίες χαρακτήριζαν το τμήμα του κτήματος ΘΩΝ, που παραμένει άχτιστο, κοινόχρηστο χώρο πρασίνου.

«Η εξέλιξη αυτή εγκυμονεί άμεσο κίνδυνο τσιμεντοποίησης του χώρου αυτού, που αποτελεί και τη μοναδική ελπίδα ανάσας για τους κατοίκους της περιοχής, κάτι που έγκαιρα η ΝΑΣ και άλλες παρατάξεις είχαν επισημάνει στην αντίστοιχη συζήτηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου», υπογραμμίζει η ΝΑΣ στην επιστολή της.

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει, βλέποντάς το με τα μάτια της εποχής μας, κάπως τετριμμένο το έργο «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850». Αυτό δεν ήταν παρά μια απόδειξη για το ότι κάθε πράγμα πρέπει να το βλέπουμε με τα μάτια της εποχής του.

Με τα μάτια της εποχής του, λοιπόν, το έργο αυτό υπήρξε, από πολλές απόψεις, πρωτοπόρο: Εδειξε κατ' αρχήν, την αιτία της επικράτησης και της επιβολής της Δικτατορίας της Β' Αυτοκρατορίας. Η αιτία αυτή δεν ήταν το αστικό πνεύμα του Λουδοβίκου Βοναπάρτη - ακόμη και αν υπήρξε στην πραγματικότητα - αλλά η επιθυμία της αστικής τάξης της πόλης και του χωριού της Γαλλίας για μια ήσυχη και ασφαλή απόλαυση των καρπών της εξουσίας της. Παράλληλα, η Β' Αυτοκρατορία δεν ήταν απλή επανάληψη της Πρώτης, δηλαδή, εκείνης που επέβαλε ο Ναπολέων ο Α', θείος του Λουδοβίκου. Στην Α' Αυτοκρατορία, το βασικό ιστορικό περιεχόμενο είναι η στερέωση της πρώτης νίκης της αστικής τάξης ενάντια στη μεσαιωνική και μισομεσαιωνική έγγεια αριστοκρατία. Στη Β' έχουμε μια διαφορετική κατάσταση, παρ' όλη την ακόμη εμφανή ανωριμότητα των ιστορικών συνθηκών. Η αστική τάξη θέλει να εξασφαλίσει την κυριαρχία της απέναντι σε άλλους αντιπάλους - τους εργάτες - που γίνονται όλο και πιο ενοχλητικοί. Στα γεγονότα της Β' Αυτοκρατορίας, βλέπουμε και την πορεία συνολικότερης ωρίμανσης της καπιταλιστικής κοινωνίας: Μέσα στους κόλπους τις ίδιας της αστικής τάξης, εμφανίζονται δυνάμεις που καταλαβαίνουν καλύτερα τον κίνδυνο, που είναι πρόθυμες να τον αντιμετωπίσουν με την ξιφολόγχη, από τη μια μεριά, αλλά και με τους παραπλανητικούς ελιγμούς και τις επιδέξιες παραχωρήσεις, από την άλλη. Αυτός ακριβώς ήταν ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης, αυτός θα είναι, σε λίγο, ο «Σιδηρός» Καγκελάριος, Οτο φον Μπίσμαρκ.

Στους «Ταξικούς Αγώνες στη Γαλλία» εμφανίζεται συγκεντρωμένο το υλικό που θα επιτρέψει τη διατύπωση των αναλύσεων του Μαρξ για την αστική δημοκρατία σαν μορφή δικτατορίας της αστικής τάξης, για το κράτος σαν όργανο (αλλά σαν επιτελικό και όχι απλώς εκτελεστικό όργανο) ταξικής κυριαρχίας, για τις πολύπλοκες σχέσεις που ενώνουν τους εκφραστές των διαφόρων δυνάμεων με αυτές τις δυνάμεις αλλά και που τους χωρίζουν απ' αυτές.

Ας αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι: Στο έργο είναι φανερή η πρωτόλεια σφραγίδα. Ωστόσο, η αξία του είναι μεγάλη, όχι μόνο λόγω των ιδεών που περιέχει αλλά και γιατί σ' αυτό βρίσκουμε όλα εκείνα τα υλικά που χρησίμευσαν σαν βάση για τη συγγραφή της λαμπρής «18ης BRUMAIRE...». Εστω και μόνο γι' αυτό αξίζει να διαβαστεί.

• Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»