«Ενα από τα ζητήματα που τίθεται επιτακτικά μπροστά μας είναι εκείνο που έχει να κάνει με το μέλλον της χώρας μας και του λαού μας στο σύνολό του», υπογράμμισε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, στο κλείσιμο του 21ου Συνεδρίου του κόμματος, του οποίου οι εργασίες ολοκληρώθηκαν την Κυριακή, με την εκλογή των 105 μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής. Ο Α. Κυπριανού επανεξελέγη Γενικός Γραμματέας του κόμματος και υπογράμμισε την «επιτακτική ανάγκη να στηρίξουμε τον σύντροφο Δημήτρη Χριστόφια στις προσπάθειες που καταβάλλει για να επιλύσει το Κυπριακό», σημειώνοντας: «Αυτή είναι ανταπόκριση στις ιστορικές επιταγές του κόμματός μας, το οποίο από την πρώτη στιγμή δημιουργίας του κυπριακού προβλήματος καθόρισε τη θέση αρχής ότι για εμάς είναι επιτακτική η λύση στο Κυπριακό και δεν μπορεί να παραμένει η Κυπριακή Δημοκρατία μοιρασμένη και να βρίσκεται κάτω από την μπότα του κατακτητή».

Ξεκαθάρισε ότι αποτελεί υποχρέωση και καθήκον έναντι του κόμματος και του λαού «να αναλώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να επιτύχουμε τη λύση στο Κυπριακό γιατί μόνο με τη λύση θα μπορέσει να επικρατήσει ειρήνη στο νησί, μόνο με τη λύση θα νιώθουμε όλοι ασφάλεια και σταθερότητα και μόνο με τη λύση θα δημιουργηθούν προοπτικές για να αναπτυχθεί ο τόπος και να υπάρξει πρόοδος και ευημερία για το σύνολο του κυπριακού λαού», ενώ, αντίθετα, «η μη λύση θα οδηγεί σε συνεχή αποσταθεροποίηση σε ό,τι αφορά την κατάσταση στο εσωτερικό και ταυτόχρονα θα υπάρχει σταδιακή διολίσθηση μη αποκλειομένου του ενδεχομένου να καταλήξουμε σε πολύ αρνητικές εξελίξεις για τον τόπο και το λαό μας».

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κάλεσε σε ενότητα τις πολιτικές δυνάμεις, υπογραμμίζοντας ότι «εμείς απλώνουμε το χέρι σε όλα τα πολιτικά κόμματα και τα καλούμε να συνεργαστούμε προς την κατεύθυνση της επίτευξης λύσης. Θέλουμε την ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο, η ενότητα όμως πρέπει να βασίζεται σε αρχές και αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο προς όλους».

Στο Συνέδριο συμμετείχε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Επίσης, οι Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, και Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, εκπροσώπησαν το ΚΚΕ στη Διεθνή Συνάντηση που προηγήθηκε του Συνεδρίου με θέμα: «Ο αγώνας της Αριστειράς και η πάλη των λαών για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια ενάντια στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων».

Με την έγκριση των θέσεων που παρουσίασε εισηγητικά ο Αλ. Τσίπρας, ολοκληρώθηκαν την Κυριακή οι εργασίες της ΚΠΕ του ΣΥΝ, για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και τη μετεκλογική τακτική του κόμματος.

Επί της ουσίας, ο ΣΥΝ δείχνει να εγκαταλείπει τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο για χρόνια παρουσίαζε σαν το απαύγασμα της «ενότητας της αριστεράς», και πιο διακριτά στρέφεται στη συνεργασία με δυνάμεις της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, οι οποίες επιδιώκουν να καταγραφούν σαν διαφωνούντες με το ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να αμφισβητούν τη στρατηγική του.

Καλλιεργώντας αυταπάτες για το ρόλο και το χαρακτήρα της ΕΕ, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε «δικαιωμένος» για τις θέσεις του ΣΥΝ απέναντι στην ΟΝΕ, αφού «λέγαμε ότι νομισματική ένωση χωρίς οικονομική ένωση, και χωρίς αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών δεν γίνεται». Εχοντας ψηφίσει το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ, ο πρόεδρος του ΣΥΝ έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί πως το κόμμα του έκανε «σφοδρή κριτική στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αντιπαλέψαμε το Σύμφωνο Σταθερότητας»!

Σε μια προσπάθεια, μάλιστα, να δείξει στην ΕΕ το δρόμο προς τη σωτηρία της, επανέλαβε τις προτάσεις «για ευρωομόλογο, για απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ από μια δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού», ζητώντας επί της ουσίας από το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να ρυθμίσει «τα του οίκου του», έναντι των ανταγωνιστριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Ο ίδιος ζήτησε συσπείρωση όλων των δυνάμεων «που τοποθετούνται κατά του μνημονίου» και αφήνουν φυσικά στο απυρόβλητο τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Παρουσιάζοντας ένα «μίνιμουμ πρόγραμμα» για συμφωνία και «κοινή δράση», έθεσε σαν προαπαιτούμενα μεταξύ άλλων την «αντίθεση στο μνημόνιο, την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, την άλλη στρατηγική για την ανάπτυξη, την αναδιανομή πλούτου και φορολόγηση του κεφαλαίου».

Πρόκειται για ντουφεκιές χάριν της δημιουργίας εντυπώσεων και αυτό αποκαλύπτεται από το γεγονός και μόνο ότι με «μίνιμουμ» συμφωνίες, όπως οι παραπάνω, ούτε ο χώρος που εκφράζει το συνονθύλευμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να παρουσιάσει κοινή δράση και έκφραση.

Απαριθμώντας τις δυνάμεις που μπορούν να συσπειρωθούν στο παραπάνω πλαίσιο, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε «τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ ως και τη λεγόμενη εξωκοινοβουλευτική αριστερά», με σαφή στόχο να διατηρήσει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τον Μητρόπουλο και τους άλλους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ, που στις πρόσφατες εκλογές επιλέχτηκαν για να παίξουν ρόλο αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής ψήφου.

Αποδίδοντας την εκλογική αποτυχία του ΣΥΝ στη «διάσπαση» και στις «αδικαιολόγητες καθυστερήσεις», άσκησε κριτική στη «Δημοκρατική Αριστερά» και στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν τον Αλ. Αλαβάνο και δικαιολόγησε την επιλογή Μητρόπουλου.

Για το κόμμα του Φ. Κουβέλη, ειδικότερα, είπε ότι «συγκροτείται μια αριστερά πρόθυμη να αναλάβει μέρος ευθυνών για ανυπολόγιστες καταστροφές στον κοινωνικό ιστό». Απαντώντας από το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός του, ο Φ. Κουβέλης εκτίμησε ότι «η χώρα οδηγείται σε αδιέξοδο και απειλείται η ενότητα της Ευρώπης» και αυτοσυστήθηκε σαν «η υπεύθυνη αριστερή δημοκρατική δύναμη που αγωνίζεται, για να σωθεί η χώρα και να υπάρξουν οι πολιτικές που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση». Είπε ακόμα ότι «δεν εντασσόμαστε στους προθύμους να δουν τη χώρα να καταστρέφεται. Θέλουμε να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις - τομές, δεν επενδύουμε στην καταστροφή, στην τέφρα και στον κουρνιαχτό των ερειπίων (...) Η δική μας αυτονομία δεν εξαντλείται στο στείρο καταγγελτισμό».

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας έθεσε στη συνεδρίαση της ΚΠΕ το ερώτημα «αν μπορεί να συνεχίζει να υπάρχει ένα συμμαχικό σχήμα με βαριά τραυματισμένο και αναιρούμενο τον ιδρυτικό του στόχο». Απαντώντας ο ίδιος, ανέδειξε την εναλλακτική «με ειλικρίνεια και συντροφικότητα να παραδεχτούμε την αδυναμία να προχωρήσουμε όλοι μαζί και να αναζητήσουμε νέα σχήματα και νέες μορφές συνεργασίας (...) προφανώς όχι με όλους».

Στο κείμενο που κατέθεσε στην ΚΠΕ (όχι για ψηφοφορία) το «Αριστερό Ρεύμα» αποδίδει το κακό εκλογικό αποτέλεσμα σε «επιλογές που έγιναν από την ηγεσία του κόμματος (...) ιδιαίτερα στην περιφέρεια Αττικής», για «συνεργασία με το λεγόμενο σοσιαλιστικό χώρο, έναν ανύπαρκτο κοινωνικά χώρο, που έγινε σε ευκαιριακή βάση», ενώ «νέα σύγχυση προκάλεσε η λαθεμένη απόφαση της πλειοψηφίας της ΠΓ του ΣΥΝ για "κατά συνείδηση" ψήφο στο δεύτερο γύρο». Το «Αριστερό Ρεύμα» έθεσε σε ψηφοφορία μόνο την πρότασή του για ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, που όμως μειοψήφησε.

Το Σάββατο, τέλος, έγινε και η παναττική συνέλευση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής - Ελεύθερη Αττική για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Αποφασίστηκε «η συγκρότηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με τη μορφή πανελλαδικής πρωτοβουλίας - δικτύωσης» στη βάση των εξής τεσσάρων σημείων: «Να φύγει η κυβέρνηση, να φύγουν τρόικα και μνημόνιο, αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους άμεσα με τους όρους του λαϊκού συμφέροντος και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας με βάση το κοινωνικό κράτος». Είναι φανερή η συγγένεια ανάμεσα στις προτάσεις Αλαβάνου και στο «μίνιμουμ πρόγραμμα» του ΣΥΝ.