Η διεύρυνση της προσαρμογής στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεων, με την εκχώρηση βασικών τομέων και δραστηριοτήτων τους στην επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και ο περιορισμός σε ένα ελάχιστο πακέτο παροχών για τα λαϊκά στρώματα, μέσω της ένταξης των υπηρεσιών του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων στο δημόσιο σύστημα Υγείας διαπερνούν το προσχέδιο νόμου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα Υγείας και άλλες διατάξεις», που εγκρίθηκε χτες από το υπουργικό συμβούλιο.

Ταυτόχρονα, με το ίδιο προσχέδιο προβλέπονται και άλλες ανατροπές, όπως η θέσπιση εισοδηματικού κριτηρίου 40.000 ευρώ για τη χορήγηση των επιδομάτων στις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες, η απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών και η καθιέρωση επιστροφής χρημάτων απ' τους φαρμακοποιούς προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Επίσης, προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για την επέκταση και μεταφορά των ιδιωτικών κλινικών, ενώ επαναπροσδιορίζεται σε 4% η επιστροφή των φαρμακοβιομηχάνων προς τα ασφαλιστικά ταμεία και μειώνεται το κέρδος των φαρμακεμπόρων.

Ακόμα, στο προσχέδιο προβλέπεται ότι ένας ασθενής μπορεί να πληρώνει με πιστωτική κάρτα στο λογιστήριο των δημόσιων νοσοκομείων. Δηλαδή, υποθηκεύουν την Υγεία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που θα φεσώνονται και στις τράπεζες αν θέλουν να κάνουν μια ιατρική επίσκεψη ή να κάνουν κάποιες εργαστηριακές και άλλες εξετάσεις!

Το προσχέδιο προβλέπει (Κεφάλαιο 1) τη δημιουργία «Συστήματος Προμηθειών Υγείας», στο οποίο «υπάγονται οι συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών, όπως και οι συμφωνίες - πλαίσιο για την κάλυψη των αναγκών όλων των δημόσιων νομικών προσώπων και υπηρεσιών που λειτουργούν με τη μορφή ν.π.δ.δ. ή ν.π.ι.δ. και εποπτεύονται από το υπουργείο Υγείας».

Τις συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών, όπως και τις συμφωνίες - πλαίσιο συνάπτουν μία ή περισσότερες αναθέτουσες αρχές με έναν ή περισσότερους οικονομικούς φορείς, που μπορεί να έχουν οποιαδήποτε νομική μορφή. Δηλαδή, οι «οικονομικοί φορείς» εκτός από μια κρατική εταιρεία μπορεί να είναι «κοινοπραξία οποιασδήποτε νομικής μορφής», όπως προβλέπει το προσχέδιο, στο οποίο σημειώνεται: «Δύναται να είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ανεξαρτήτου εθνικότητας». Με άλλα λόγια προαλείφεται η είσοδος και ξένων πολυεθνικών σε αυτό τον τομέα.

Οι «Συμβάσεις προμηθειών» είναι οι συμβάσεις εξ επαχθούς αιτίας - όπως λέγονται στη νομική επιστήμη - και έχουν ως αντικείμενο την αγορά, μίσθωση ή χρηματοδοτική μίσθωση των κατηγοριών προϊόντων όπως εμφυτεύσιμα προϊόντα, οδοντιατρικά προϊόντα, «In Vitro» διαγνωστικά προϊόντα, αναισθησιολογικά και αναπνευστικά προϊόντα, γραφική ύλη, εμβόλια κλπ.

Το άρθρο 3 του προσχεδίου έχει ως αντικείμενο τις «συμβάσεις υπηρεσιών» που αφορούν τις εξής υπηρεσίες: Εστίασης, καθαρισμού, ασφάλειας - φύλαξης, συντήρησης, διαχείρισης ακινήτων, πληροφορικής, πλύσης - καθαρισμού - σιδερώματος ιματισμού, αποκομιδής αποβλήτων, λογιστικής υποστήριξης, εξειδικευμένων μεταφορών (π.χ. αίματος - παραγώγων αίματος - μοσχευμάτων κλπ.), διανομής και αποθήκευσης προϊόντων και εξοπλισμού. Δηλαδή, όλες οι δραστηριότητες, εκτός των βασικών της νοσηλευτικής υπηρεσίας, περνάνε στα χέρια ιδιωτών.

Μάλιστα, για την αποπληρωμή των πάσης φύσεως προμηθευτών, δίνεται η δυνατότητα στα νοσοκομεία για σύναψη συμβάσεων με τις τράπεζες σε ύψος 70% των προμηθειών. Δηλαδή, αντί της κρατικής χρηματοδότησης τα νοσοκομεία μετατρέπονται σε πελάτες των τραπεζών.

Το άρθρο 26 του προσχεδίου προβλέπει τη «Σύσταση Οργανισμού Παροχών Υγείας» (ΟΠΥ), που είναι Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και τελεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας. Στον ΟΠΥ εντάσσονται τα Κέντρα Υγείας, οι αγροτικοί ιατροί, οι Κλάδοι Υγείας του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με τις μονάδες Υγείας του, του ΟΓΑ, του ΟΑΕΕ ως προς τις παροχές σε είδος, ο ΟΠΑΔ και ο Οίκος Ναύτου. Με κοινή απόφαση των υπουργών Εργασίας και Υγείας δύναται να εντάσσονται στον ΟΠΥ και άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που δραστηριοποιούνται στον τομέα παροχής υπηρεσιών Υγείας καθώς και κάθε άλλη κατηγορία δικαιούχων υγειονομικής περίθαλψης.

Σκοπός του ΟΠΥ είναι η παροχή υπηρεσιών Υγείας στους ασφαλισμένους, συνταξιούχους και μέλη οικογενείας αυτών, των εντασσόμενων φορέων και κλάδων Υγείας, σύμφωνα με κάποιο Κανονισμό Παροχών Υγείας, που δεν περιγράφεται στο προσχέδιο. Δηλαδή, θα είναι ένα ελάχιστο πακέτο παροχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης που ο ΟΠΥ θα αγοράζει από «φορείς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».

Επίσης, ο ΟΠΥ έχει ως υποχρέωση την «οργάνωση, τον προγραμματισμό, τη λειτουργία των πρωτοβάθμιων μονάδων Υγείας, τη θεσμοθέτηση κανόνων ποιότητας και αποτελεσματικότητας, τη διαχείριση και τον έλεγχο της χρηματοδότησης καθώς και την ορθολογική αξιοποίηση των διατιθέμενων πόρων». Δηλαδή, ο όλος σχεδιασμός είναι στη βάση «κόστους - οφέλους», που θα κατακρεουργήσει τις παροχές που έχουν τα λαϊκά στρώματα στην ώρα της ανάγκης.

Ο ΟΠΥ θα διαθέτει Κεντρικές και Περιφερειακές Υπηρεσίες. Η Κεντρική Υπηρεσία θα διαρθρώνεται σε Γενικές Διευθύνσεις Υποστήριξης Υπηρεσιών Υγείας, Υγειονομικών Υπηρεσιών και Ελέγχου Δαπανών Υγείας. Τις Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΟΠΥ συγκροτούν οι υφιστάμενες μονάδες των Κέντρων Υγείας, των Περιφερειακών Ιατρείων, των αγροτικών ιατρείων, των περιφερειακών υπηρεσιών Υγείας του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, πλην των υπηρεσιών νοσοκομειακής υποστήριξης αυτού, οι οποίες εντάσσονται στο ΕΣΥ, καθώς και των υπηρεσιών Υγείας των λοιπών εντασσομένων φορέων και κλάδων Υγείας.

Τέλος, ο ΟΠΥ μετατρέπεται και σε ανατροπέα των εργασιακών σχέσεων καθώς μπορεί να προσλαμβάνει επικουρικό, αντί για μόνιμο, προσωπικό με ολιγόμηνες συμβάσεις.

Με το άρθρο 41 δίνεται η εξής δυνατότητα: «Ιδιο πρόσωπο δύναται να καταλάβει τη θέση του Διοικητή και σε περισσότερα του ενός Νοσοκομεία».

Πρόκειται δηλαδή για μια ρύθμιση που αποτελεί και τον προθάλαμο των συγχωνεύσεων των δημόσιων νοσοκομείων.