Νέα μέτρα για τη στήριξη των επιχειρήσεων στο όνομα της «ανάπτυξης» και της αντιμετώπισης δήθεν της ανεργίας, ζητά ο Αντ. Σαμαράς, στηρίζοντας ταυτόχρονα τα αντιλαϊκά μέτρα εντός και εκτός μνημονίου που υλοποιεί η κυβέρνηση. Καλλιεργώντας κλίμα συναίνεσης στην κατεύθυνση αυτή, ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίζει τη διαρκή λήψη φιλομονοπωλιακών μέτρων ως «μονόδρομο» για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την καπιταλιστική κρίση, αλλά και ως διέξοδο από την ίδια την κρίση, πάντα από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Σε αυτό το μήκος κύματος, κινήθηκε η παρέμβαση που έκανε χτες σε ειδική συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΒΕΑ, αποφεύγοντας ωστόσο να αναφερθεί σε συγκεκριμένα μέτρα, προφανώς γιατί όλες οι προτάσεις που έχει κάνει στο παρελθόν, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη, η ψήφιση αναπτυξιακού νόμου με γενναίες φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις, κ.ά., υλοποιούνται ήδη από την κυβέρνηση.

Εμφανιζόμενος ως αυθεντικός εκφραστής των συμφερόντων των επιχειρήσεων, ο πρόεδρος της ΝΔ άσκησε πίεση για «ενίσχυση της ρευστότητας», δηλαδή ζεστού χρήματος και εγγυήσεων από το κράτος, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι το κράτος χρωστάει στις επιχειρήσεις!

«Σήμερα, οι επιχειρηματίες αντιμετωπίζουν συγχρόνως σημαντικά θέματα ρευστότητας και μείωσης του τζίρου. Αποτέλεσμα; Αύξηση των λουκέτων και της ανεργίας», τόνισε, διαστρέφοντας βάναυσα την πραγματικότητα και αποκρύπτοντας ότι βασική αιτία για τα λουκέτα και την ανεργία είναι ακριβώς η υπερσυσσώρευση κερδών και εμπορευμάτων, ταυτόχρονα με τη δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών στρωμάτων.

Επιπλέον, ο Αντ. Σαμαράς δε δίστασε να κατηγορήσει την κυβέρνηση για τις «αποκλίσεις» που παρατηρούνται στην εφαρμογή των στόχων του μνημονίου, γιατί όπως είπε έχουν ως αποτέλεσμα «νέα ακόμα περισσότερο περιοριστικά μέτρα, λόγω χαμηλής αποτελεσματικότητας των προηγούμενων και τη δημιουργία ενός μεγάλου εσωτερικού χρέους του κράτους προς τις επιχειρήσεις» (!).

Αντιτάχθηκε, επίσης, στην πρόθεση της κυβέρνησης για αναβολή των εκλογών για την ανάδειξη των νέων διοικήσεων στα επιμελητήρια, που χαρακτήρισε ως «εκπροσώπους της υγιούς επιχειρηματικότητας», κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι επιδιώκει «φιλικά προς αυτή επιμελητήρια».

Την ίδια στιγμή, η ηγεσία της ΝΔ δίνει το πράσινο φως για την ταφόπλακα που ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση από κοινού με την τρόικα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Συναινεί και θεωρεί δεδομένο το άγριο πετσόκομμα των επικουρικών συντάξεων και των ΒΑΕ, αλλά και αναπόφευκτη μια νέα δραστική μείωση των συντάξεων σε επίπεδα προνοιακού επιδόματος.

Σε σχετική δήλωση του τομεάρχη Εργασίας, Ν. Νικολόπουλου, με αφορμή την παρουσίαση των αναλογιστικών μελετών για το ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και ΟΓΑ, επαναλαμβάνονται οι γνωστές διαπιστώσεις περί οριστικής κατάργησης της 13ης και 14ης σύνταξης και μείωσης των βασικών συντάξεων κατά 15% έως 27% τα επόμενα χρόνια, ενώ εκφράζεται η εκτίμηση ότι θα υπάρξουν στο άμεσο μέλλον «νέα επώδυνα μέτρα για τις συντάξεις».

Το ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών για την αξιοποίηση των ορυκτών κοιτασμάτων στην περιοχή της Μακεδονίας - Θράκης επιχειρεί να προσελκύσει η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τη συνάντηση που είχαν χτες το μεσημέρι ο γγ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης Θύμιος Σώκος και η Γενική Πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη Catherine Kay.

Η συνάντηση - σύμφωνα με δελτίο Τύπου της αποκεντρωμένης Διοίκησης - ήταν εθιμοτυπική, αλλά στο πλαίσιό της - όπως σημειώνεται σχετικά - ο Θ. Σώκος «εκτός των άλλων, ανέδειξε τις μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Μακεδονίας και της Θράκης, εστιάζοντας στη στρατηγική σημασία του λιμανιού της Θεσσαλονίκης για την περιοχή των Βαλκανίων, καθώς και το σημαντικό ρόλο των λιμανιών Καβάλας και Αλεξανδρούπολης. Αναφέρθηκε ακόμη στην ανάγκη αξιοποίησης των πλούσιων ορυκτών κοιτασμάτων που βρίσκονται στην περιοχή».

Με δεδομένες τις συνολικότερες εξελίξεις στην ευρύτερη γειτονιά μας σε ό,τι αφορά τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας, το περιεχόμενο της συνάντησης κάθε άλλο παρά άσχετο είναι με το ενδιαφέρον των ΗΠΑ να διασφαλίσουν και να επεκτείνουν τα συμφέροντα των δικών τους πολυεθνικών στο φαγοπότι των πλουτοπαραγωγικών πηγών και στις ανακατατάξεις που κυοφορούνται στην περιοχή.