«Οποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει την αφομοίωση των τιμίων ανθρώπων που ήλθαν στην Ελλάδα και εργάζονται άπειρες ώρες τη μέρα για να βγάλουν το ψωμί τους ή των προικισμένων παιδιών τους, που αγωνίζονται να ενσωματωθούν παρακολουθώντας τα μαθήματα στα ελληνικά σχολεία, είναι επιεικώς ανόητος». Αυτά γράφει, ανάμεσα σε άλλα, ο Αγγ. Στάγκος στο χτεσινό «Βήμα».

Αραγε, πόσο απέχει η αντίληψη αυτή από τις εθνικιστικές κορόνες όσων έβγαλαν σπυράκια μπροστά στο ενδεχόμενο, να σηκώσει τη σημαία ο αλβανικής καταγωγής μαθητής; Οχι, δε θέλουμε να τις ισοπεδώσουμε, ούτε να μηδενίσουμε τις υπαρκτές διαφορές τους. Σημειώνουμε, όμως, ότι και οι μεν και οι δε, κλείνουν τα μάτια - το λιγότερο - μπροστά σε μια άθλια πραγματικότητα, που θέλει τον αλβανικής ή άλλης εθνικότητας οικονομικό μετανάστη, εργάτη τρίτης και τέταρτης κατηγορίας, με τις γνωστές και απαράδεκτες σε όλους μας συνθήκες δουλιάς, αμοιβής και διαβίωσης γενικότερα. Μια πραγματικότητα, που αρνείται στους ανθρώπους αυτούς ακόμη και στοιχειώδη δικαιώματα και αρκετές φορές τούς «σπρώχνει» σε μια διαδικασία βίαιης «ενσωμάτωσης» και «αφομοίωσης».

Η όποια ενσωμάτωση των οικονομικών μεταναστών και η από μέρους τους θεώρηση της Ελλάδας, ως μιας δεύτερης πατρίδας τους, προϋποθέτει την εκ μέρους τους δυνατότητα και ελευθερία επιλογής και επομένως, όλων των απαραίτητων γι' αυτό προϋποθέσεων.

Είναι γνωστός ο τρόπος που ο υπουργός Παιδείας προσεγγίζει τους μαθητές. Με το προφίλ - στιλ του οικείου που λανσάρει, επιχειρεί να παρουσιάσει το εκπαιδευτικό σύστημα ως σύστημα που φροντίζει για την ολόπλευρη ανάπτυξη των νέων. Λες και δεν είναι το σύστημα της κυβέρνησής του που εκδίωξε από τη βασική εκπαίδευση και συγκεκριμένα το λύκειο - στα τελευταία τρία μόνο χρόνια - πάνω από 50.000 μαθητές. Λες και δεν είναι το ίδιο σύστημα, που χαρατσώνει τους γονείς - εργαζόμενους, υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν αδρά... τη δωρεάν παιδεία, ακόμα και τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων.

Ο Πέτρος Ευθυμίου, γνώστης του παιχνιδιού των δημοσίων σχέσεων, φαίνεται πως τελευταία έχει... ανακαλύψει τη μέθοδο των επισκέψεων - σόου στα σχολεία. Χτες έπαιζε μπάσκετ με μαθητές του 4ου Γυμνασίου στο Παλαιό Φάληρο, που εγκαινίασε, αλλά την περασμένη Πέμπτη δε δέχτηκε αντιπροσωπεία του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων της Αθήνας, κατά τη διάρκεια του μαθητικού συλλαλητηρίου και τους παρέπεμψε στο γενικό γραμματέα του.

Οταν λοιπόν ο υπουργός, «κερδίσει την εμπιστοσύνη» των παιδιών με τέτοιες δήθεν αυθόρμητες κινήσεις, ασκείται στο κυρίως έργο της προπαγάνδισης του κυβερνητικού έργου. Ετσι και στο εν λόγω σχολείο επανέλαβε τις γνωστές υποσχέσεις ότι... κάποτε - το προσδιόρισε στα επόμενα πέντε χρόνια - θα έχει λυθεί το πρόβλημα της διπλοβάρδιας.

Εκεί όμως που «έδωσε ρέστα», είναι στην προβολή του... εκσυγχρονιστικού οράματος της ισχυρής Ελλάδας που έμμεσα συνέδεσε με την υπόθεση του νεαρού αριστούχου μαθητή από την Αλβανία. Θαυμάστε αντιστροφή της πραγματικότητας: «Η Ελλάδα είναι η χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που ξεχωρίζει στην οικονομική, στην κοινωνική και στην αμυντική ισχύ. Είμαστε κοινωνία δύναμης και υπερηφάνειας. Δεν εξαρτόμαστε από πουθενά»... «Μέσα στην εκπαίδευση μπορούμε να διαμορφώνουμε μια γενιά Ελληνοπαίδων, που θα σηκώσει ψηλά τη σημαία της Ελλάδας στην Ευρώπη, ως χώρας ισότιμης και περήφανης με τον πολιτισμό της, τις παραδόσεις και την πρόοδό της»...

Η Ελλάδα, βέβαια, του εκσυγχρονισμού - βλέπε της υποτέλειας, της εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, της συμμετοχής στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και στους διαμελισμούς άλλων κρατών - καμιά σχέση δεν έχει με τις πλούσιες αγωνιστικές και πολιτιστικές παραδόσεις του λαού μας. Αυτή η άλλη Ελλάδα βρίσκεται αλλού και ο υπουργός αλλού.