«Οποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει την αφομοίωση των τιμίων ανθρώπων που ήλθαν στην Ελλάδα και εργάζονται άπειρες ώρες τη μέρα για να βγάλουν το ψωμί τους ή των προικισμένων παιδιών τους, που αγωνίζονται να ενσωματωθούν παρακολουθώντας τα μαθήματα στα ελληνικά σχολεία, είναι επιεικώς ανόητος». Αυτά γράφει, ανάμεσα σε άλλα, ο Αγγ. Στάγκος στο χτεσινό «Βήμα».

Αραγε, πόσο απέχει η αντίληψη αυτή από τις εθνικιστικές κορόνες όσων έβγαλαν σπυράκια μπροστά στο ενδεχόμενο, να σηκώσει τη σημαία ο αλβανικής καταγωγής μαθητής; Οχι, δε θέλουμε να τις ισοπεδώσουμε, ούτε να μηδενίσουμε τις υπαρκτές διαφορές τους. Σημειώνουμε, όμως, ότι και οι μεν και οι δε, κλείνουν τα μάτια - το λιγότερο - μπροστά σε μια άθλια πραγματικότητα, που θέλει τον αλβανικής ή άλλης εθνικότητας οικονομικό μετανάστη, εργάτη τρίτης και τέταρτης κατηγορίας, με τις γνωστές και απαράδεκτες σε όλους μας συνθήκες δουλιάς, αμοιβής και διαβίωσης γενικότερα. Μια πραγματικότητα, που αρνείται στους ανθρώπους αυτούς ακόμη και στοιχειώδη δικαιώματα και αρκετές φορές τούς «σπρώχνει» σε μια διαδικασία βίαιης «ενσωμάτωσης» και «αφομοίωσης».

Η όποια ενσωμάτωση των οικονομικών μεταναστών και η από μέρους τους θεώρηση της Ελλάδας, ως μιας δεύτερης πατρίδας τους, προϋποθέτει την εκ μέρους τους δυνατότητα και ελευθερία επιλογής και επομένως, όλων των απαραίτητων γι' αυτό προϋποθέσεων.