ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 23 Ιούλη 2011
Σελ. /28
Επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των εργατών

Η πλειοψηφία της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου της «ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ» είχε πάρει απόφαση κατά της απεργίας που οργάνωσε η ταξική κλαδική Ομοσπονδία την περασμένη Τετάρτη (20 Ιούλη). Ηταν μάλιστα το μοναδικό σωματείο στην Αττική που πήρε μια τέτοια απόφαση. Και σαν να μην έφτανε αυτό χτες εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία επιτίθεται στην Ομοσπονδία γιατί τόλμησε να περιφρουρήσει την απεργία και στα δυο εργοστάσια της «ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ»!

Σημειωτέον ότι η συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στο εργοστάσιο της «ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ» στο Σχηματάρι ήταν καθολική, ενώ σε καλά επίπεδα κυμάνθηκε και στην επιχείρηση στην Κάτω Κηφισιά. Αντί, λοιπόν, αυτή η πλειοψηφία αν όχι να κρυφτεί, τουλάχιστον να επανεξετάσει τη στάση της, επιχειρεί να βγει και από πάνω καταγγέλλοντας την Ομοσπονδία για πρωτοφανείς ενέργειες, βάλλοντας επί της ουσίας ενάντια στους ίδιους τους εργαζόμενους, που παρά τα εμπόδια συμμετείχαν στην απεργία.

Από αυτή τη στάση φαίνεται ότι η πλειοψηφία του σωματείου μάλλον ενδιαφέρεται περισσότερο για τα κέρδη της εργοδοσίας, παρά για τα συμφέροντα των εργαζομένων συναδέλφων της στην επιχείρηση, αλλά και συνολικά στον κλάδο.

Οι Γερμανοί και ο κ. Χρυσοχοΐδης

Μέσα στο χαμό της Συνόδου Κορυφής πήγε και ο υπουργός Ανάπτυξης, ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης στη Γερμανία, για επαφές με κυβερνώντες και επιχειρηματίες. Μάλιστα, προσπάθησε να αναδείξει τα αποτελέσματα αυτών των επαφών, μα τι να γίνει, αλλού ήταν το επίκεντρο της προσοχής.

Οι ανακοινώσεις του υπουργείου, αλλά και τα σχετικά δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, που φρόντισε να προωθήσει ώστε να μη διαφύγει της προσοχής μας η μεγάλη... εμβέλεια της παρέμβασης Χρυσοχοΐδη στο γερμανικό... οικονομικό οχυρό. Τι προπαγανδίζει; Οτι ορδές Γερμανών επενδυτών συγκροτούνται προκειμένου να «σώσουν» την Ελλάδα, κοινές ομάδες εργασίας ετοιμάζονται, συσκέψεις και διαπραγματεύσεις για την Ενέργεια από Ανανεώσιμες Πηγές και άλλες επενδυτικές ευκαιρίες προωθούνται.

Γιατί ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται... Κι είπαν οι Γερμανοί επιχειρηματίες, «ε, αφού έχουν την ανάγκη μας οι Ελληνες, να μη βοηθήσουμε;». Αλλά το ξέρουμε καλά όλοι εμείς. Ο «φίλος» την ανάγκη σου - υπαρκτή ή τεχνητή, δεν έχει σημασία - θα εκμεταλλευθεί για να σε «εξυπηρετήσει». Δηλαδή οι φίλοι των καπιταλιστών θα έρθουν ως καπιταλιστές επίσης, εκμεταλλευόμενοι τις δημιουργούμενες εργασιακές και μισθολογικές συνθήκες Κίνας, αλλά και την ιδιωτικοποίηση - αποκρατικοποίηση σημαντικών τομέων της οικονομίας για να κερδοσκοπήσουν και όχι για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες.

Ας σταματήσουν λοιπόν, οι μεγαλοστομίες για την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων σε μια περίοδο που αυτά τα ξένα κεφάλαια, οι ντόπιοι υποψήφιοι συνεργάτες τους και οι πρόθυμοι πολιτικοί φίλοι τους, δρομολογούν πολιτικές ασύδοτης κερδοσκοπικής δράσης. Παραπάει η κοροϊδία απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, που κάθε μέρα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να καλύψουν τις ανάγκες τους, απλές, καθημερινές και σημαντικές ανάγκες...

Πραγματικότητα που τσακίζει τις λαϊκές ανάγκες

Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, που η οικοδομική δραστηριότητα έχει πάθει καθίζηση και χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στην ανεργία, οι βιομηχανίες δομικών υλικών από μήνα σε μήνα αυξάνουν τις τιμές στα προϊόντα τους, καθιστώντας ακόμη πιο ακριβή υπόθεση την απόκτηση στέγης για τη λαϊκή οικογένεια.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, ο Γενικός Δείκτης Τιμών Κόστους Κατασκευής Νέων Κτιρίων Κατοικιών αυξήθηκε τον Ιούνη κατά 2,5%, σε σχέση με τον Ιούνη του 2010, μήνα κατά τον οποίο είχε καταγραφεί αύξηση 3,4% σε σχέση με τον Ιούνη του 2009!

Οι μεγαλύτερες αυξήσεις τον Ιούνη καταγράφηκαν στους σωλήνες χαλκού 17,9%, στους αγωγούς χαλκού 11,8%, στον σιδηροπλισμό 7,7%, στους πλαστικούς σωλήνες 5,2%, στα τούβλα 2,6%, στις τσιμεντόπλακες 2,4%, στους νεροχύτες 1,9%, στους διακόπτες 1,7%, στα ενισχυτικά κονιαμάτων και έτοιμου σκυροδέματος 1,6% κ.ά.

Προφανώς τα μονοπώλια των τομέων παραγωγής για την οικοδομή εξακολουθούν να δρουν ανενόχλητα και στο χώρο των οικοδομικών υλικών, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους. Τα μονοπώλια, βλέπετε, δεν τα αγγίζουν ούτε τα «μνημόνια» ούτε τα «μεσοπρόθεσμα», καθώς αυτά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και του περιορισμού των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που δημιούργησε η πλουτοκρατία, περικόπτουν μόνο τους μισθούς και τις συντάξεις, αυξάνουν τη φορολογία των εργαζομένων και ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία. Γι' αυτό άλλωστε με πολλή ικανοποίηση χαιρέτισε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα ο ΣΕΒ, μέλη του οποίου είναι και οι βιομήχανοι δομικών υλικών. Βεβαίως προσδοκούν να αντισταθμίσουν τη χασούρα από τη μειωμένη δραστηριότητα με την αύξηση των τιμών. Αλλά το κύριο είναι πως με τους μισθούς πείνας και την ολοένα δραστική συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος η δυνατότητα να εξασφαλίσει στέγη μια λαϊκή οικογένεια, ένα νέο ζευγάρι εργαζομένων είναι ανύπαρκτη. Ακόμη και οι τιμές να μην αυξάνονταν. Να γιατί η εξελισσόμενη καπιταλιστική πραγματικότητα αποκαλύπτει συνεχώς πως μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες και για στέγη, αλλά και για έργα υποδομής, αντιπλημμυρικά, αποχετευτικά, διακοπών και ανάπαυσης κλπ.

Ο λαός δε θα κερδίσει τίποτα

Ως «θρίαμβο» θέλουν να εμφανίσουν την προχτεσινή συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι ηγέτες της Ευρωζώνης και η οποία προβλέπει το ελληνικό αστικό κράτος να δανειστεί ακόμα πιο πολλά για την αντιμετώπιση, λένε, του δημόσιου χρέους. Να πάρει ακόμα 109 δισ. ευρώ. Από αυτά τα χρήματα, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δε θα πάρουν μία. Ισα ίσα θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα περισσότερα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κοροϊδέψει ξανά. Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι το νέο δάνειο θα φέρει «σιγουριά για τον ελληνικό λαό» και πως «ελαφρύνεται το βάρος στην ελληνική οικογένεια». Προφανώς, υποτιμούν τη νοημοσύνη και τη μνήμη των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Θέλουν να τους κάνουν να ξεχάσουν ότι μόλις ενάμιση χρόνο πριν, με τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια προσχήματα, τις ίδιες δικαιολογίες πήραν το δάνειο των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.

«

Για να μας δώσουν τη δόση» πρέπει να δεχθούμε τη μείωση των μισθών. Την κατάργηση των επιδομάτων. Την παράδοση του νερού, του ρεύματος, των τηλεπικοινωνιών στους ιδιώτες. Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης σε σημείο που η σύνταξη να καταργείται λόγω θανάτου. Τη μείωση των συντάξεων, των εφάπαξ και οσονούπω των επικουρικών. Την καθιέρωση των ειδικών συμβάσεων εργασίας που νομιμοποιούν τη μαύρη εργασία. Τη συνεχή αύξηση των έμμεσων φόρων στα πάντα και τη μείωση του αφορολόγητου την ίδια ώρα που μειώνουν τους φόρους για τις επιχειρήσεις. Θέλουν να ξεχάσουμε τα παραπάνω και να πιστέψουμε ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν. Ομως και πάλι ο πρωθυπουργός εμμέσως πλην σαφώς αποκάλυψε το μέλλον λέγοντας για το νέο δάνειο πως «όλα θα πάνε στράφι αν δεν συνεχίσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές»... Είναι σαφής προειδοποίηση για το τι θα ακολουθήσει. Τα εκβιαστικά διλήμματα θα τίθενται πιο συχνά και θα γίνονται πιο σκληρά. Θα μπαίνει πλέον ζήτημα κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, αφού υποθηκεύονται για να δοθεί το νέο πακέτο δανεισμού.

Μπροστά μας είναι η νέα φοροληστεία, η κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, οι χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, η πλήρης ασυδοσία των κεφαλαιοκρατών. Θα αποφασίζουν χωρίς κανέναν περιορισμό πόσες απολύσεις θα κάνουν, πόσες ώρες θα δουλεύει ο ένας και πόσες ο άλλος, σε ποιο πόστο και σε ποιο μέρος. Με λίγα, λιγότερα λεφτά. Θα αποφασίζουν αν θα ζούμε ή όχι. Αν δεν τα δεχθούμε, λένε, όλα αυτά, η χώρα θα χρεοκοπήσει. Θα σταματήσουν να καταβάλλονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Παραβλέπουν, βέβαια, ότι έχουν φθάσει σχεδόν στο σημείο που οι εργαζόμενοι δεν έχουν μισθούς και συντάξεις...

Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν καθαρό ότι το νέο δάνειο θα φέρει νέα δεινά για τους ίδιους. Δεν πρέπει, ταυτόχρονα, να νιώθουν καμία υποχρέωση για την αποπληρωμή του χρέους, για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης συνολικότερα. Δεν είναι δικό τους το χρέος, δεν είναι δική τους η κρίση. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο και οι κεφαλαιοκράτες τον κατατρώγουν. Οι εργαζόμενοι δημιουργούν και οι κεφαλαιοκράτες παρασιτούν. Είναι σήμερα πιο καθαρό από ποτέ ότι μόνη διέξοδος είναι η κατάργηση των παρασίτων. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν το βασίλειο της βαρβαρότητας.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Προκαλούν

Μικροπωλητές, ναρκέμποροι και... διαδηλωτές, είναι τα τρία «κακά» του κέντρου της Αθήνας, σύμφωνα με τον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας, που δε διστάζει να εξισώσει ουσιαστικά τη διακίνηση ναρκωτικών, την προσπάθεια επιβίωσης κάποιων «φτωχοδιάβολων» που πουλάνε στο δρόμο για να βγάλουν ψίχουλα ως μεροκάματο, εξυπηρετώντας μεγάλες επιχειρήσεις που εισάγουν νόμιμα τα εμπορεύματά τους αλλά τα πουλούν μ' αυτό τον τρόπο, αλλά κυρίως την πάλη των εργαζομένων ενάντια στην πολιτική που καταδικάζει στην αθλιότητα τόσο τους ίδιους, όσο και τη συντριπτική πλειοψηφία των εμπόρων. Οσο για τους εξαρτημένους από τα ναρκωτικά, καρφί δεν τους καίγεται για την τύχη τους, διαφορετικά θα ζητούσαν να δημιουργηθούν κέντρα πρόληψης και απεξάρτησης. Αλλά πού τέτοια ευαισθησία οι καπιταλιστές έμποροι...

Προσεγγίζοντας αντιδραστικά, προκλητικά και από τη σκοπιά των συμφερόντων των μεγαλεμπόρων τα ζητήματα του κέντρου της Αθήνας, εγκαλεί τον πρωθυπουργό επειδή δε λήφθηκαν μέτρα για το κέντρο της πόλης λίγους μήνες μετά τις εξαγγελίες του, ζητά απόδοση ευθυνών για την κωλυσιεργία, άμεση λήψη μέτρων για να γίνει το κέντρο «ασφαλής περιορισμός» και, έμμεσα, ενισχύσεις για τα καταστήματα του κέντρου! Ουσιαστικά ζητά καταστολή και μάλιστα άγρια.

Το θράσος περισσεύει στους δύσκολους καιρούς, με τις πιο «μαύρες» αντιλήψεις να σηκώνουν κεφάλι για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα μιας μικρής κάστας, χωρίς να διστάζουν να τσαλαπατήσουν την αγωνία και τον αγώνα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, νέων, συνταξιούχων, άνεργων που παλεύουν για το ψωμί που τους στερούν.

Η απάντηση δε θα έρθει με λέξεις, αλλά με πράξεις. Το λόγο και τη δύναμη την έχουν τώρα οι δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροί έμποροι, στη δική τους προσπάθεια επιβίωσης. Σε συμμαχία με τους εργαζόμενους ενάντια στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες εμπόρους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ