Οι ΗΠΑ καλούν τη χώρα αυτή να πάψει να προσφέρει «ορμητήρια» και «κάθε είδους υποστήριξη» στους «μαχητές» που επιτίθενται στις αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, σημειώνοντας ότι επιθυμούν τη συνέχεια της οικοδόμησης σχέσεων «σε πιο ισχυρές βάσεις». Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν θίχτηκε και δήθεν απαίτησε να σταματήσουν τέτοιες κατηγορίες και να υπάρξει «σεβασμός»...
Το νέο αυτό σόου θέλει απλά να κρύψει την αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ, ώστε να προωθούνται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στην περιοχή. Αλλωστε η συνεργασία κρατάει από παλιά, από όταν δημιουργούνταν οι «Ταλιμπάν» (Μαθητές του ιερού λόγου) που χρησιμοποιήθηκαν από τον ιμπεριαλισμό στο Πακιστάν για να χτυπηθεί η προσπάθεια που έκανε το Αφγανιστάν με τη βοήθεια της ΕΣΣΔ και των σοσιαλιστικών χωρών να ξεφύγει από το σκοταδισμό, οικοδομώντας μια κοινωνία με τους λαϊκούς ανθρώπους αφέντες στον τόπο τους.
18 - 24 Φλεβάρη 1957
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Τα παραπάνω σκληρά μέτρα δεν αποτελούν «πρωτότυπες» προτάσεις για την Ιταλία. Υλοποιούνται και στην Ελλάδα, κατ' απαίτηση της πλουτοκρατίας, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ. Είναι μέτρα που τσακίζουν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση της Υγείας και παρέχουν «γην και ύδωρ» στην πλουτοκρατία για να ανοίξει νέες μπίζνες και να τροφοδοτήσει σε επενδύσεις τα συσσωρευμένα κεφάλαια.
Τα αντιλαϊκά μέτρα είναι ίδια παντού. Και παντού, εκείνοι που τα ζητούν είναι οι ίδιοι: Η πλουτοκρατία ως τάξη, είτε άμεσα μέσω των συνδέσμων των διαφόρων μερίδων των κεφαλαιοκρατών, είτε μέσω των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Γιατί στο ξεθεμέλιωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας βλέπουν τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους, την επάνοδό τους στην κερδοφορία, μετά την καπιταλιστική κρίση, με καλύτερους όρους. Ο ελληνικός λαός και οι λαοί των άλλων χωρών της ΕΕ πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, να αντισταθούν στην αντιλαϊκή καταιγίδα που εντείνεται και να διεκδικήσουν να μην πληρώσουν οι ίδιοι για την κρίση της πλουτοκρατίας.
Η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των επιτελείων της που έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας το βρώμικο έργο να γονατίσουν το λαό της χώρας, ξεφεύγει ήδη από κάθε όριο. Με τον πιο χυδαίο, τον πιο αισχρό, τον πιο ανέντιμο τρόπο χρησιμοποιούν ψεύτικα στοιχεία με στόχο να πείσουν για την ορθότητα των επιλογών τους.
Είπε προχτές ο Βενιζέλος ότι αποτελεί πρόκληση για τη χώρα «από τα 100 δισ. ευρώ επίσημα δηλωμένων εισοδημάτων να εξακολουθήσουν να απαλλάσσονται, για τον ένα ή για τον άλλο λόγο, τα 70 δισ. ευρώ και να φορολογούνται άνισα μόνο τα 30 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να μένει η χώρα εγκλωβισμένη στην ανεπάρκεια των δημοσίων εσόδων».
Ψέματα είπε ο αντιπρόεδρος του Γ. Παπανδρέου: Η αλήθεια, όπως φαίνεται στους σχετικούς πίνακες του υπουργείου του, είναι εντελώς διαφορετική. Από τα 98 δισ. του δηλωθέντος εισοδήματος, οι απαλλαγές και τα αφορολόγητα ποσά, είναι της τάξης των 6,4 δισ. ευρώ κι ας αφήσει για αλλού τα παραμύθια.
Χρησιμοποιεί όμως το ψεύδος για να δικαιολογήσει την επίθεση που εξαπολύεται, υπό την καθοδήγησή του, στα λαϊκά στρώματα, για τα οποία πλέον θα κληθούν να πληρώσουν φόρο, ακόμα και για μηνιαία εισοδήματα 357 ευρώ.
Μόνο όσοι εθελοτυφλούν ή βαυκαλίζονται ότι «ο λύκος θα τους φάει τελευταίους» θα έδιναν την παραμικρή σημασία στις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι τάχα απολύσεις στο Δημόσιο θα γίνουν μόνο αν δεν πιαστεί ο στόχος για την εφεδρεία, που είναι 30.000 εργαζόμενοι μέχρι το τέλος του χρόνου. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι όχι μόνο θα επιτευχθεί ο στόχος για την εργασιακή εφεδρεία, αλλά ταυτόχρονα θα γίνουν και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, όχι μόνο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και στο στενό και δεν πρόκειται βέβαια να τους σταματήσει η συνταγματική «κατοχύρωση» της μονιμότητας. Είναι ευνόητο επίσης ότι η σφαγή δε θα σταματήσει στο τέλος του χρόνου, αλλά θα συνεχιστεί με ταχύτερους ρυθμούς και την επόμενη χρονιά προκειμένου να πιαστεί ο στόχος του μεσοπρόθεσμου για μείωση του αριθμού των εργαζομένων κατά τουλάχιστον 150.000 είτε μέσω εργασιακής εφεδρείας ή μέσω απευθείας απόλυσης. Θέλουν δηλαδή να μειώσουν τον αριθμό των εργαζομένων στο Δημόσιο κατά 20% σε πρώτη φάση και όχι κατά 3% όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών, επιχειρώντας να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Ομως οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πρέπει να τελειώνουν με τις αυταπάτες και να πάρουν απόφαση να οργανώσουν την πάλη τους για να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, το εισόδημά τους και τη ζωή τους, από τη λεηλασία της πλουτοκρατίας, ενιαία με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Στην ίδια «μοίρα» είναι. Είναι ολοφάνερο επίσης ότι δεν μπορεί να υπολογίζει στις πλειοψηφίες των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ, που έχουν αποδείξει διαχρονικά ότι ούτε θέλουν ούτε μπορούν να οργανώσουν την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι καιρός να πιστέψουν στη δύναμή τους και να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ.
Η εφημερίδα «Καθημερινή» δεν πρωτοτύπησε. Μέσω του δημοσιογράφου της Γαλιατσάτου επανέλαβε εκείνα τα προβοκατόρικα που εμφανίζονται σε διάφορες ιστοσελίδες. Δηλαδή, με δημοσίευμα του Σαββάτου απέδωσε «σε ομάδα στελεχών» τη συγγραφή του Β' τόμου Ιστορίας του ΚΚΕ 1949 - 1968. Και αυτό παρότι και ο λεγόμενος δημοσιογράφος και η εφημερίδα του γνωρίζουν πολύ καλά εκείνο που έχει πολλές φορές δημοσιοποιηθεί, ότι η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος και όχι μια «ομάδα στελεχών» επεξεργάστηκε το συγκεκριμένο Δοκίμιο, το οποίο συζητήθηκε σε όλο το Κόμμα και τελικά αποφασίστηκε από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΕΤ, η οποία στο βραδινό δελτίο της Παρασκευής επίσης αναφέρθηκε στα περί «ομάδας στελεχών».
Ας καταλάβουν ότι οι κουτοπόνηρες, πλην προκλητικές και σκόπιμες, επινοήσεις τους, που στόχο έχουν να πλήξουν το κύρος του καθοδηγητικού οργάνου του Κόμματος, δεν έχουν πέραση. Απλώς θα γίνουν μπούμερανγκ για το είδος της δημοσιογραφίας που υπηρετούν.