Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των κρατικών δαπανών για την Υγεία, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, πλήρη «απελευθέρωση» της αγοράς, επενδύσεις στην ενέργεια και τις υποδομές, περιορισμό των κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτός είναι ο δρόμος για την (καπιταλιστική) ανάπτυξη που προτείνουν οι Ιταλοί βιομήχανοι, όπως τον ανέλυσε η πρόεδρος της Ενωσης Βιομηχάνων Ιταλίας (Confindustria), Εμα Μαρτσεγκάλια. Την πρόταση συνυπογράφουν η ιταλική Ενωση Τραπεζών, οι ιταλικοί Συνεταιρισμοί και η Ενωση Ιταλών Βιοτεχνών. Αντίστοιχες προτάσεις, που περιλαμβάνουν επιπλέον κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «διευκόλυνση» των απολύσεων και περικοπές μισθών, έχει καταθέσει προς την Ιταλία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Τα παραπάνω σκληρά μέτρα δεν αποτελούν «πρωτότυπες» προτάσεις για την Ιταλία. Υλοποιούνται και στην Ελλάδα, κατ' απαίτηση της πλουτοκρατίας, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ. Είναι μέτρα που τσακίζουν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση της Υγείας και παρέχουν «γην και ύδωρ» στην πλουτοκρατία για να ανοίξει νέες μπίζνες και να τροφοδοτήσει σε επενδύσεις τα συσσωρευμένα κεφάλαια.

Τα αντιλαϊκά μέτρα είναι ίδια παντού. Και παντού, εκείνοι που τα ζητούν είναι οι ίδιοι: Η πλουτοκρατία ως τάξη, είτε άμεσα μέσω των συνδέσμων των διαφόρων μερίδων των κεφαλαιοκρατών, είτε μέσω των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Γιατί στο ξεθεμέλιωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας βλέπουν τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους, την επάνοδό τους στην κερδοφορία, μετά την καπιταλιστική κρίση, με καλύτερους όρους. Ο ελληνικός λαός και οι λαοί των άλλων χωρών της ΕΕ πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, να αντισταθούν στην αντιλαϊκή καταιγίδα που εντείνεται και να διεκδικήσουν να μην πληρώσουν οι ίδιοι για την κρίση της πλουτοκρατίας.