Την ώρα που οι μηχανισμοί καταστολής, κατ' εντολή της συγκυβέρνησης και της ΔΕΗ ΑΕ, συνελάμβαναν τους συναδέλφους τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, ο ΠΑΣΚίτης πρόεδρος του σωματείου «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» των εργαζομένων της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία δεν έβρισκε λόγο να δηλώσει ούτε καν τη συμπαράστασή του.
Ο «Ρ» επικοινώνησε με τον Γ. Αδαμίδη, πρόεδρο του «ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ», αναζητώντας να μάθει αν περιφερειακά τα σωματεία των εργαζομένων της ΔΕΗ παίρνουν αποφάσεις για κινητοποιήσεις (απεργίες, στάσεις εργασίας, διαμαρτυρίες, κ.λπ.) αντιδρώντας στη βία και την τρομοκρατία της κυβέρνησης που στράφηκε κατά των συναδέλφων τους.
Αμέσως έσπευσε να επιβεβαιώσει το ρόλο αυτών των ηγεσιών και των παρατάξεων που τις στηρίζουν (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΑΔ) δίνοντας μια πραγματικά αποστομωτική απάντηση. Ρωτήθηκε αν αποφασίσθηκαν κινητοποιήσεις και απάντησε: «Κινητοποίηση για ποιο λόγο; Εγινε μια προσαγωγή και τους αφήσανε ελεύθερους».
Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η τρομοκρατία, ούτε τα ΜΑΤ, ούτε οι συλλήψεις, ούτε τα άδικα και εξοντωτικά χαράτσια που ληστεύουν το ήδη πενιχρό εισόδημα του λαού. Στο όνομα - και μόνο στο όνομα - των συμφερόντων των εργαζομένων, στήνουν ψευτοκινητοποιήσεις με μεγαλοστομίες και την ίδια ώρα επιχειρηματολογούν για την αναγκαιότητα λειτουργίας μονάδων παραγωγής ενέργειας από μονοπωλιακούς ομίλους (όπως έκανε και ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής πρόσφατα), στηρίζουν την πολιτική που επιτρέπει τη γενίκευση της λειτουργίας των ορυχείων και των μονάδων της ΔΕΗ με εργολάβους που απασχολούν εργαζόμενους με συνθήκες δουλεμπορίου, κ.ά. Στηρίζουν την πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και της ανταγωνιστικότητας, που από κοινού προωθούν μονοπωλιακοί όμιλοι, ΕΕ και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και σημαίνει ακόμη πιο βάρβαρη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ξεπουλάνε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
«Σας καλούμε στη διασφάλιση και διεκδίκηση όλων των ανωτέρω μέσα από τις δυνατότητες που σας παρέχει ο νόμος», αναφέρει σε ψήφισμά του προς τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας ο Σύλλογος Εργαζομένων ομίλου «Alapis», απαιτώντας: «Βιωσιμότητα της εταιρείας. Διατήρηση των θέσεων εργασίας. Επαναπρόσληψη των απολυμένων».
Ο όμιλος έχει κάνει 13 απολύσεις. Αξιώνει από τους εργαζόμενους να υπογράψουν μείωση μισθών μέχρι και 30%. Ανακοίνωσε διαθεσιμότητα για το 50% του προσωπικού μέσα στο 2012. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι παράνομο, τίποτα δεν μπορεί και δε θέλει να κάνει μια κυβέρνηση, η οποία προσφέρει στην εργοδοσία όλο το νομοθετικό «οπλοστάσιο» που χρειάζεται για να μειώσει το κόστος εργασίας. Γιατί, λοιπόν, οι εν λόγω συνδικαλιστές επικαλούνται το «νόμο», γεμίζοντας φούμαρα τα κεφάλια των εργαζομένων; Είναι, άραγε, τυχαίο που οι συνδικαλιστές δεν αφήνουν ούτε υπονοούμενο ότι ένας νόμος μπορεί να είναι και άδικος, «παράνομος» ως εκ τούτου, αντίθετα στο πρόσφατο παρελθόν έχουν κάνει λόγο για «δίκαια και άδικα» αιτήματα των εργαζομένων, αλλά και για απεργίες «σύμφωνα με το νόμο»;
Αν αυτού του είδους ο συνδικαλισμός δε στέλνει τους αγώνες των εργαζομένων στην απογοήτευση και το αδιέξοδο, τότε τι άλλο υπηρετεί;
Τους κατανοούμε απόλυτα, γιατί έχουν να περιμένουν πολλοί από αυτήν την ιστορία. Οι περίφημοι δανειστές τους τόκους τους, οι τραπεζίτες τις εγγυήσεις τους, οι μεγαλοεργοδότες τα κονδύλια για την ανεργία, οι κατασκευαστές τα χρήματα για να ξεκινήσουν έργα.
Ο μόνος που δεν έχει να περιμένει τίποτε είναι ο λαός. Γι αυτόν, η μόνη αναμονή είναι τα χαράτσια της Εφορίας, οι περαιώσεις, τα κουτσουρέματα στις αγροτικές επιδοτήσεις, οι περικοπές μισθών.
Βλέπετε, η ...«6η δόση» και οι πολιτικές που την ακολουθούν έχουν «δώρα» για τον καθένα.
ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ η Τράπεζα της Ελλάδας τις μειώσεις μισθών, που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι την τελευταία 2ετία και που ξεπερνούν το 30%; «Παράπλευρες απώλειες», που είναι «αναπόφευκτες»!
Με λίγα λόγια ...«δεν τρέχει και τίποτε», σύμφωνα με τους σοφολογιότατους και πλέον θεσμικούς αναλυτές της ελληνικής οικονομίας. Με βάση τις εκτιμήσεις των ίδιων, και η ανεργία είναι ...φυσικό φαινόμενο που υφίσταται σε περιόδους κρίσης.
Εν ολίγοις, δεν υπάρχει πιο λογικό πράγμα, από το να χειροτερεύει το βιοτικό επίπεδο του κόσμου, άνθρωποι να φτωχαίνουν, νέοι άνθρωποι να καταδικάζονται στη μιζέρια και απόμαχοι της δουλειάς να υποφέρουν, αφού τους έχουν ξεζουμίσει.
Ε, λοιπόν, ας γνωρίζουν ότι αυτό δεν ακούγεται και δεν είναι καθόλου λογικό! Ιδίως σε ένα σύστημα που οι πολυεθνικές και οι εταιρείες συνεχίζουν να έχουν μεγάλα κέρδη, ακόμη και σε περίοδο κρίσης.
Ας ξέρουν, επίσης, πως είναι τουλάχιστον προκλητικό να διατυπώνονται τέτοιες θέσεις, όταν οι ενισχύσεις προς τις τράπεζες στην Ελλάδα διπλασιάζονται σε ...ένα απόγευμα και γίνονται από 30 δισεκατομμύρια 60!
Ο κόσμος που ακούει δεν είναι ούτε τόσο φοβισμένος, ούτε τόσο ανόητος όσο νομίζουν. Και σύντομα θα το διαπιστώσουν.