Αυτό κάνει η ΕΣΕΕ. Πρόθυμη και βιαστική κάθησε στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» - φάρσα να δει τι μπορεί να κόψει - φάει από τους εργαζόμενους, κατ' επιταγή της κυβέρνησης και της τρόικας.
Και την ίδια ώρα, την ώρα που είχε βάλει την πετσέτα στο λαιμό της και κρατούσε σφιχτά τα μαχαιροπίρουνα πάνω από το «πιάτο» με τον κατώτερο μισθό, τις συλλογικές συμβάσεις, τα επιδόματα Πάσχα και Χριστουγέννων, τις ωριμάνσεις, τις ασφαλιστικές εισφορές, έλεγε με περίλυπο ύφος: «Δεν πρέπει να τα φάμε όλα, ας αφήσουμε και κάτι στους καημένους τους εργαζόμενους, να έχουν να ψωνίζουν στα μαγαζιά μας».
Τώρα βγαίνει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, ο Β. Κορκίδης και δηλώνει «νιώθουμε ηττημένοι» επειδή «οι κόκκινες γραμμές κατέληξαν σε κόκκινες κορδέλες» και ότι «θα αγωνιστούμε για τη διαφύλαξη των επιχειρήσεών μας και για το επίπεδο διαβίωσης του ελληνικού λαού».
Πρώτα δίνεις σήμα «να βγάλουν το σκασμό» τα μέλη σου επειδή εσύ συνευρίσκεσαι με τους «εταίρους» σου και ύστερα, αφού πρώτα έγινε η δουλειά και έπιασε τόπο ο κατευναστικός και ενδοτικός ρόλος σου, βάζεις τις φωνές.
Από τέτοια παραδείγματα η Ιστορία έχει και περίσσευμα. Οι πονηριές δεν έχουν πέραση πια. Αυτά να τα σκεφτούν όσοι μικρέμποροι επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο με τα «γυαλιά» της αντίδρασης, ενώ τους έχουν στη σειρά για προγραφή.
Αλλά δεν είναι αργά. Οι δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ είναι παντού, παλεύουν με «νύχια και με δόντια», έχοντας το πλεονέκτημα της πανίσχυρης συμμαχίας τους με τους εργαζόμενους. Η ενίσχυσή τους αποτελεί τη μόνη εγγύηση για όλα τα λαϊκά στρώματα.
«Επιτέλους» οι κυβερνώντες του μαύρου μετώπου ανακάλυψαν πώς θα ρίξουν τις τιμές στα προιόντα: θα καταργήσουν, λένε, τις υγειονομικές και αγορανομικές διατάξεις σε όλα τα υπουργεία, «αίροντας όλους τους περιορισμούς στη λειτουργία της αγοράς»! Θα λύσουν παντελώς τα χέρια, δηλαδή, στα μονοπώλια και τα καρτέλ να ταΐσουν το λαό όχι μόνο με σκουπίδια, αλλά και να καταστρέφουν ανενόχλητα την υγεία του για χάρη της κερδοφορίας. Αρση των υγειονομικών και αγορανομικών περιορισμών, σημαίνει απλά ότι τα μονοπώλια θα παράγουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, δίχως να ελέγχονται για τίποτα και αδιαφορώντας παντελώς για τις ολέθριες επιπτώσεις στη δημόσια υγιεινή, την ασφάλεια τροφίμων. Μια πρόγευση για το νέο εκ προμελέτης έγκλημα, που είναι αναπόσπαστα δεμένο με τη συνολικότερη στρατηγική της δραστικής υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης και της εξαθλίωσης του λαού, δίνει στη χθεσινή «Ημερησία» στέλεχος του υπουργείου Ανάπτυξης, φέρνοντας ως «παράδειγμα περιορισμών και επιβάρυνσης στις τιμές, διατάξεις του υπουργείου Υγείας που θέτουν ως προϋπόθεση για την πώληση νωπών προιόντων, πχ. κρέατα, συσκευασμένα τυριά, αλλαντικά, κλπ., την ύπαρξη ειδικών χώρων, σε συγκεκριμένα τετραγωνικά μέτρα»(!). Θέλουν επίσης να καταργήσουν τις αγορανομικές διατάξεις «που καθορίζουν τους τρόπους παραγωγής, παρασκευής, διακίνησης, πώλησης και επισήμανσης των προϊόντων», γιατί «οι αγορανομικές διατάξεις προκαλούν τεράστια κόστη στις επιχειρήσεις»(!)... Αν επιβεβαιώνουν κάτι τα παραπάνω είναι ότι σίγουρα η αντικειμενική ανάγκη της κατάργησης και της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων από μια λαϊκή εξουσία, γίνεται ολοένα πιο ρεαλιστική και προϋπόθεση για τη σωτηρία του λαού.
Λιγότερα από δύο χρόνια πέρασαν από την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου 3920 περί «εκσυγχρονισμού» των αστικών συγκοινωνιών και ήδη τα αποτελέσματά του τα βιώνει καθημερινά το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων της πρωτεύουσας που τις χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του, όπως και οι εργαζόμενοι σε αυτές. Η καθημερινή εμπειρία δείχνει ότι τα δρομολόγια έχουν μειωθεί κατά πολύ στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων, με τους επιβάτες να στοιβάζονται σαν σαρδέλες και σε πολλές περιπτώσεις να είναι αναγκασμένοι να περιμένουν επιπλέον 15 και 20 λεπτά ώσπου να περάσει το επόμενο δρομολόγιο μήπως και υπάρξει κενός χώρος για να μπουν.
Παράλληλα, το προσωπικό στις αστικές συγκοινωνίες εργάζεται σε πλήρως εντατικοποιημένους ρυθμούς, με τεράστιες μειώσεις στις αποδοχές τους, αλλά και στα ρεπό που δικαιούνται, με όσες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό ακόμη και για την ασφάλεια τη δική τους και του επιβατικού κοινού. Ακόμη χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα αφού, όπως όλα δείχνουν, ο στόχος για τη δημιουργία «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» στις αστικές συγκοινωνίες - μιας και η κρατική επιδότηση «τσεκουρώθηκε» από τον προαναφερθέντα νόμο - δε φαίνεται να καλύπτεται, οπότε το «σενάριο» για νέες αυξήσεις στα εισιτήρια - επιπλέον του 40% που είχαν αυξηθεί το 2010 - εξετάζεται από τις διοικήσεις των εταιρειών όπως και από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών.
Οπως φαίνεται, τα λαϊκά στρώματα θα πληρώνουν ολοένα και πιο ακριβά τις καθημερινές τους μετακινήσεις, την ίδια στιγμή που οι υπηρεσίες τους θα χειροτερεύουν εξαιτίας των διαρκών περικοπών, ώσπου να καταστούν και αυτές «ασύμφορες» για το Δημόσιο και να καταλήξουν στα χέρια των ιδιωτών...
Ετσι κάθε φορά που θα υποβαθμίζουν ένα νοσοκομείο, που θα κλείνουν ένα δημοτικό παιδικό σταθμό, που θα απολύουν έναν υπάλληλο ο... οβολός θα ξέρουμε πού ακριβώς θα πηγαίνει.
Ετσι, «φασούλι το φασούλι» και... περικοπή την περικοπή θα τσεπώνουν οι δανειστές τα χρωστούμενα και ο ελληνικός λαός θα φτωχαίνει βαδίζοντας πάντα προς το αισιόδοξο ευρωπαϊκό μας μέλλον...
Μια μικρή λεπτομέρεια ξεχάσανε όμως: Οτι ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει σε κανέναν, αντιθέτως του χρωστάνε και μάλιστα πάρα πολλά. Και οι πολυεθνικές της Γερμανίας και της Γαλλίας και τα δικά μας τα «φυντάνια».
Γι' αυτό ακριβώς δεν θα ανεχθεί και να τον ξεζουμίσουν και να τον εξευτελίσουν, αλλά θα πάρει τα πράγματα στα χέρια του.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ του ποιος έσωσε τελικά τον 13ο και 14ο μισθό δεν μπορούμε να δώσουμε καμία απάντηση. Ουδόλως γνωρίζουμε αν η... «επιτυχία» οφείλεται στον Ευ. Βενιζέλο, στον Αντ. Σαμαρά ή στον Γ. Καρατζαφέρη.
Γνωρίζουμε όμως πάρα πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που συμφώνησαν στην καρατόμηση των... υπόλοιπων 12 μισθών προκειμένου να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων, δηλαδή τα κέρδη τους.
Και είναι φυσικά, το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. που μια χαρά τα βρήκαν με την τρόικα για το πώς θα καταργήσουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματα οδηγώντας τον κόσμο στην εξαθλίωση.
Κατά τα άλλα αν πιστεύουν ότι με τις τραγελαφικές δηλώσεις τους υπάρχει περίπτωση να βρεθεί άνθρωπος να τους πιστέψει, είναι πολύ, μα πάρα πολύ γελασμένοι.