Αρκετές οι πρεμιέρες της βδομάδας κι ανάμεσά τους η αμερικάνικη αισθηματική κωμωδία του 2012 «AMERICAN PIE: REUNION», τελευταίο sequel της σειράς που άρχισε σαν σχολική φαρσοκωμωδία με το «AMERICAN PIE» του 1999 και θέμα το σεξ, με βασικά συστατικά ακραίους αστεϊσμούς και κωμικοτραγικές καταστάσεις. Επακολούθησαν το 2001, το «AMERICAN PIE2» με τους πρωταγωνιστές κολεγιόπαιδα και το 2003, το «AMERICAN WEDDING» με θέμα τους γάμους τους. Σε σκηνοθεσία Τζον Χούρβιτζ και Χέιντεν Σλόσμπεργκ είναι η τελευταία ταινία της σειράς στην οποία τα μέλη της παρέας - κάποιοι παντρεμένοι με παιδιά και άλλοι χωρισμένοι - ξαναβρίσκονται στη συνάντηση του σχολείου τους.

Προτελευταία βδομάδα προβολών για το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2012, στο «Αστυ» ως γνωστόν, στις γνωστές πια ώρες προβολής και με το γνωστό αντίτιμο: 6 ευρώ για τις 3 ταινίες κάθε μέρας. Το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών ακολουθεί:

Πέμπτη 14/6. Ενότητα: Βραδιά Φρανσουά Τρυφό. Στις 18.00 «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ» (1981), στις 20.10 «Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ» (1973) και στις 22.20 «Η ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ» (1968).

Παρασκευή 15/6. Ενότητα: Υπαρξιακά δράματα. Στις 18.00 «ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ» (Δανία, 2003, του Κρίστοφερ Μπόε), στις 20.10 «ΚΛΙΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ» (Τουρκία, 2006, του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν) και στις 22.20 «ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ» (Δανία κ.ά., 2003, του Τόμας Βίντερμπεργκ).

Σάββατο 16/6. Ενότητα: Ανασφάλειες καλλιτεχνών. Στις 18.00 «ΠΟΛΟΚ, Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ» (ΗΠΑ, 2001, του Εντ Χάρις), στις 20.10 «ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΒΟΛΟΣ» (Βρετανία, 1998, του Τζον Μέιμπουρι) και στις 22.20 «MOULIN ROUGE» (ΗΠΑ, 2001, του Μπαζ Λούρμαν).

Κυριακή 17/6. Ενότητα: Χρυσές Αρκούδες. Στις 18.00 «ΣΑΡΑΓΙΕΒΟ Σ' ΑΓΑΠΩ» (Βοσνία κ.α. 2006, Γιασμίλα Ζμπάνιτς), στις 20.10 «ΜΕΛΙ» (Τουρκία, 2010 του Σεμίχ Καπλάνογλου) και στις 22.20 «ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ» (Ιράν, 2011, του Ασγκάρ Φαρχαντί).

Δευτέρα 18/6. Ενότητα: Ψαγμένο Κορεάτικο σινεμά. Στις 18.00 «ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ» (2003, του Ιμ Κβον-Τεκ), στις 20.10 «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ» (2004, του Κιμ Κι Ντουκ) και στις 22.20 «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ» (2005 του Τσαν Γουκ Παρκ).

Τρίτη 19/6. Ενότητα: Βρετανικό Free Cinema. Στις 18.00 «ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ» (του Κάρελ Ράις, 1960), στις 20.10 «DARLING» (του Τζον Σλέσινγκερ, 1965) και στις 22.20 «ΜΟΡΓΚΑΝ Ο ΤΡΕΛΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ» (του Κάρελ Ράις, 1966).

Τετάρτη 20/6. Ενότητα: Εφηβικά Ονειρα. Στις 18.00 «ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑΣ» (Βρετανία, 1997, του Μάικ Λι), στις 20.10 «ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΕΦΗΒΕΙΑΣ» (ΗΠΑ, 2001, του Τέρι Ζουίγκοφ) και στις 22.20 «Ο ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΣ» (ΗΠΑ, 1983, του Κόπολα).

Τέλος, σήμερα Πέμπτη 14/6, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, θα πραγματοποιηθούν, από τις 19.00 έως τις 23.00, προβολές 14 επιλεγμένων ταινιών μικρού μήκους (εργασίες και πτυχιακές) των φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Για πρώτη φορά στην Αθήνα και με είσοδο ελεύθερη για το κοινό... Επικοινωνήστε με την Ταινιοθήκη...

Η ιστορία στη γλυκερή κωμωδία του Γουές Αντερσον διαδραματίζεται στη Νέα Αγγλία, στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, το έτος 1965. Ο παραμυθένιος κόσμος του Αντερσον, η παράκτια τοποθεσία New Penzance, σφύζει από στιλιστικούς δείκτες χρόνου. Τα φορέματα είναι ροζ, οι πλαγιές έντονα πράσινες, η εκκλησία κάτασπρη και ο φάρος, ίδιος καραμέλα... Στην ταινία - έβδομη του Γουές Αντερσον - αυτή, τα κύρια συστατικά της είναι τα αναγνωρίσιμα δομικά στοιχεία στο έργο του σκηνοθέτη. Δυσλειτουργικά άτομα, διάλογοι κομμένοι και λιτοί, ελαχιστοποιημένη μιμητική και έκφραση.

Στην καρδιά της ταινίας βρίσκεται μια μικρή, χαριτωμένη ιστορία πρώτης αγάπης. Δυο βασανισμένες ψυχές δωδεκάμισι ετών - μοιάζει να είναι η αγαπημένη ηλικία του σκηνοθέτη, ο ορφανός Σαμ και η Σούζι με τα κιάλια - παρατηρεί τη συμπεριφορά των γονιών της που πάσχουν από κατάθλιψη - συναντιούνται, ερωτεύονται, αλληλογραφούν και αποφασίζουν να το σκάσουν μαζί και να παντρευτούν. Στην επιχείρηση ανεύρεσης των δυο παιδιών παίρνει μέρος όλο το νησί, όλη η κοινωνία που κατά βάση αποτελείται από καλούς κι ευγενικούς ανθρώπους, αλλά δυστυχείς άνδρες. Ο θλιμμένος αστυνομικός, το γεροντοπαλίκαρο που ζει σε τροχόσπιτο, ο ολίγον αποτυχημένος επικεφαλής πρόσκοπος, ο δικηγόρος πατέρας της Σούζι που έχει κατάθλιψη...

Παρά τον κομψό αφηγηματικό της τρόπο που συνοδεύεται από ένα τολμηρό σάουντρακ που εναλλάσσει τον Μπέντζαμιν Μπρίτεν με την Φρανσουάζ Αρντί και τον Χανκ Γουίλιαμς, η ταινία, σαν σύνολο, δεν εκπέμπει μαγεία. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται, δεν εξελίσσονται καθόλου στην ροή του φιλμ, γεγονός που οδηγεί στο ότι οι ιδιότητες των χαρακτήρων και οι λεπτομέρειες που τους διέπουν μετατρέπονται μάλλον σε εμπόδιο παρά συμβάλλουν στη δραματουργική ροή.

Τη φορά αυτήν, η μοναδική κινηματογραφική γλώσσα του δημιουργού, δίνει την αίσθηση μιας φτιαγμένης με σύστημα αλλά κενής περιεχομένου κινηματογραφικής κατασκευής, παρά ενός έξυπνου και χαριτωμένου επιτεύγματος. Η ταινία μορφικά κραυγάζει για το πόσο γοητευτική είναι, με τις εκκεντρικές αλλά χωρίς παιδικότητα μορφές της, με την ζυγιασμένης απόστασης ειρωνεία της, το πανάλαφρο σαν φτερό στυλ της και την ωραία της αισθητική.

Το δράμα πάει για κρεσέντο παράλληλα με την μοιραία καταιγίδα που πάει να ξεσπάσει στην περιοχή... Πάνω στο κρεσέντο πέφτει και το ουσιαστικό φινάλε με τις αστραπές, τους κεραυνούς και τη νεροποντή απ' όπου αναδύεται και μια συναισθηματική κάθαρση. Η ταινία δεν είναι σίγουρα η καλύτερη του Αντερσον γιατί η δυνατή εντύπωση δίνεται στο πρώτο της μισό, για να κάνει μετά, μια απότομη βουτιά προς τα κάτω, προς μια άτσαλη και καθόλου ενδιαφέρουσα πορεία προς την κορύφωση...

Παίζουν: Μπιλ Μάρεϊ, Μπρους Γουίλις, Τίλντα Σουίντον κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2012).

Παίζουν: Ζιλ Λελούς, Ζαν Ντιζαρντέν, Αλεξάντρα Λαμί κ.ά.

Παραγωγή: Γαλλία (2012).

Από το 1920, έτος που ο Λόιντ άρχισε να δουλεύει στη βιομηχανία του σινεμά, εξέλιξε τον προαναφερθέντα κινηματογραφικό του χαρακτήρα σε ένα αρχέτυπο αμερικανικής «κανονικότητας» και «λεπτότητας», ενώ ταυτόχρονα άρχισε να ειδικεύεται στη ριψοκίνδυνη κωμωδία συγκινήσεων. Η πλέον φημισμένη ταινία αυτού του είδους είναι η «ΜΩΡΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ» του 1923, όπου ο Λόιντ παίζει ένα χωριατόπαιδο που έφθασε στη μεγαλούπολη και θέλει να πιάσει την καλή. Ενώ δουλεύει κλητήρας στο κατάστημα «De Vore» πασχίζει να αποδείξει στην κοπέλα του ότι είναι διευθυντής που κερδίζει πολλά. Ενας φίλος του βγάζει λεφτά κάνοντας ακροβατικά στο δρόμο και όταν ο πραγματικός διευθυντής υπόσχεται χίλια ολόκληρα δολάρια σε όποιον επινοήσει μια έξυπνη διαφήμιση για το κατάστημα, ο Λόιντ εξαναγκάζεται τελικά από τη συγκυρία να σκαρφαλώσει στην πρόσοψη του 12ώροφου κτιρίου, χωρίς εμφανές σύστημα ασφαλείας και να καταλήξει να κρέμεται από ένα τεράστιο ρολόι που χάσκει πάνω από την πολυσύχναστη λεωφόρο της μεγαλούπολης με ασίγαστη κίνηση αιχμής. Η σκηνή αυτή είναι η πιο εντυπωσιακή και η πιο γνωστή της ταινίας.

Στα μέσα της δεκαετίας του '20 ο Λόιντ έφθασε να είναι - στο εγχώριο, αμερικανικό κοινό - δημοφιλέστερος και από τον Τσάπλιν και από τον Κίτον, μιλώντας πάντα με όρους εισπρακτικούς (box office). Ωστόσο, και ο Λόιντ, όπως πληθώρα «κλόουν» του βωβού κινηματογράφου με κινητικό σήμα κατατεθέν το χιούμορ τους, δεν επέζησαν της άφιξης του ήχου. Η κωμική ιδιοφυΐα του Λόιντ δεν είχε ούτε το διανοητικό βάθος του Μπάστερ Κίτον, ούτε το συγκινησιακό βάθος του Τσάρλι Τσάπλιν. Μπορεί ο εκκωφαντικός ακροβάτης Λόιντ να μην απέκτησε συνομήλικους μιμητές, αλλά η ξεκάθαρου εντυπωσιασμού κωμωδία του έκανε μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους.

Παίζουν: Χάρολντ Λόιντ, Μίλντρεντ Ντέιβις, Νόα Γιανγκ, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1923).