Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε συμπαραγωγή με το θέατρο «Ακροπόλ», ανεβάζει το σπονδυλωτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», σε μουσική και διεύθυνση της ορχήστρας του Σταύρου Ξαρχάκου. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης. Παίζουν: Γιώργος Αρμένης, Μαρίνα Ασλάνογλου, Τάσος Νούσιας, Κική Μπάκα, Δημήτρης Μορφακίδης, Γιάννης Καραμφίλης, Αλέξανδρος Τσακίρης, κ.ά. Τραγουδιστής: Ζαχαρίας Καρούνης.

Η πρεμιέρα δόθηκε χτες στο «Θέατρο Δάσους» της Θεσσαλονίκης. Εμβληματικό αυτό το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, αποτελεί σταθμό όχι μόνο για το νεοελληνικό θέατρο καθώς αφορά στην πολιτική και κοινωνική Ιστορία της Ελλάδας. Μέσα από τραγούδια, σατιρικά, αλλά και δραματικά στιγμιότυπα, το έργο διατρέχει όλες τις σημαντικές στιγμές της ελληνικής Ιστορίας. Ο οθωμανικός ζυγός, οι επιδιώξεις και μηχανορραφίες των Μεγάλων Δυνάμεων σε βάρος του ελληνικού λαού, η Επανάσταση του 1821, η βασιλεία του Οθωνα, η Μικρασιατική Καταστροφή, ο Ελληνοαλβανικός πόλεμος είναι μερικοί από τους βασικούς σταθμούς της ιστορικής πορείας που περιγράφονται στο έργο, που παραμένει επίκαιρο.

«Το μεγάλο μας τσίρκο» ανέβηκε το καλοκαίρι του 1973 στο θέατρο «Αθήναιον». Ο Σταύρος Ξαρχάκος έγραψε τη μουσική και ο Ευγένιος Σπαθάρης επιμελήθηκε τα σκηνικά. Πρωταγωνιστούσαν οι: Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Χρήστος Καλαβρούζος και Τίμος Περλέγκας. Και πλάι τους πολλοί νέοι ηθοποιοί. Επί σκηνής, υπέροχος ερμηνευτής των τραγουδιών ο Νίκος Ξυλούρης. Η τεράστια επιτυχία της παράστασης συνεχίστηκε και το χειμώνα 1973 - 1974, στο «Ακροπόλ». Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η παράσταση για μικρό διάστημα διακόπηκε λόγω της σύλληψης των Τζ. Καρέζη - Κ. Καζάκου, αλλά μετά την απελευθέρωσή τους συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα Μάη και μετά την πτώση της δικτατορίας το έργο ξαναπαίχθηκε.

«Εφυγε» από τη ζωή ο γιατρός και συγγραφέας Ρένος Ρώτας- πρώτο παιδί του αγωνιστή του ΕΑΜ, μεγάλου ποιητή και μεταφραστή Βασίλη Ρώτα, όπως ανακοίνωσε το Κορινθιακό Θέατρο «Βασίλης Ρώτας», του οποίου ο Ρένος ήταν μέλος και συνεργάτης.

Ο ΕΑΜίτης, από έφηβος «μυημένος» στον κομμουνισμό, Ρένος Ρώτας, «μυημένος» και στο «ιερό» ιατρικό λειτούργημα από τον ομοϊδεάτη φίλο του πατέρα του, κορυφαίο στην εποχή του, γιατρό Νίκο Σμπαρούνη (σ.σ. η κλινική του, στην οποία περιέθαλψε δωρεάν πάρα πολλούς διωκόμενους κομμουνιστές και άλλους φτωχούς αγωνιστές, υπήρξε ένας από τους στόχους επίθεσης των αγγλικών τανκς κατά τον αιματηρό Δεκέμβρη του 1944), σε σύντομο βιογραφικό σημείωμά του στο βιβλίο του «ΜΑΖΙ - παραβάσεις του συλλογικού χαρακτήρα της ζωής και αρρώστιες των ατόμων» (εκδόσεις «Πορεία», Ιούνιος 2012), μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Είμαι το πρώτο από τα τρία παιδιά του ποιητή και λογοτέχνη Βασίλη Ρώτα. Γεννήθηκα στις 28-3-1922 στη Γερμανία, όπου ζούσαν οι γονείς μου. Στα 17 μου χρόνια αντιμετώπισα το δίλημμα των σπουδών. Οι θείες μου, αδελφές του πατέρα μου, από τότε που ήμουν μωρό έλεγαν: ο Ρένος μας θα γίνει γιατρός σαν τον παππού του. Ο ίδιος είχα γοητευτεί από τον ηλεκτρισμό ως επιστήμη και αναρωτιόμουνα κατά πού να πάω. Ο πατέρας μου μ' έστειλε να συζητήσω το πρόβλημα με τον φίλο του, διακεκριμένο γιατρό της εποχής, Νικόλαο Σμπαρούνη. Ο Σμπαρούνης μου 'πε: "κοίτα να δεις, όλες οι επιστήμες είναι ένα σύνολο ειδικών γνώσεων.

Η ιατρική έχει και αυτή τις πολύ σημαντικές γνώσεις της, ωστόσο προϋποθέτει και κάτι άλλο: την ανθρωπιά του γιατρού, που πάνω απ' όλα ενδιαφέρεται για την ατομική ιδιαιτερότητα, για το γεγονός ότι κανένα ανθρώπινο άτομο επί της γης δεν είναι ακριβές αντίγραφο ενός άλλου. Η ανίχνευση αυτής της ιδιαιτερότητας είναι καθοριστική για αποτελεσματική θεραπεία της ατομικής αρρώστιας και ο γιατρός δεν έχει το δικαίωμα να κουραστεί και να παρατήσει τα πράγματα στη μέση". Εφυγα χοροπηδώντας από το διαμέρισμα του εκλεκτού φίλου του πατέρα μου και ακολούθησα το δρόμο του γιατρού. Δούλεψα κοντά 70 χρόνια ως γενικός γιατρός και παθολόγος. Θεωρούσα δουλειά μου όχι να κρίνω τους α-σθενείς μου, αλλά, όπου μπορώ, να τους βοηθήσω και με τη δική μου δύναμη, να δυναμώσουν».

Ο θίασος «Ξυπόλυτο τάγμα», παρουσιάζει (2/7) στη «Ρεματιά» του Χαλανδρίου, μια παράσταση σύμπραξης του θεάτρου σκιών (με μπερντέ και φιγούρες), της υποκριτικής (με εμψυχωμένους επί σκηνής τον Καραγκιόζη και την παρέα του) και της μουσικής (κλασική ζωντανή ορχήστρα, αλλά όχι με κλασικά τραγούδια), με τίτλο «Οξω απ' την παράγκα». Χρέη πνίγουν τον Καραγκιόζη εντός μπερντέ και αναζητά την τύχη του στο «εξωτερικό» (εκτός μπερντέ). Εκεί, αντιμέτωπος με τη σημερινή πραγματικότητα, της κλείνει σκωπτικά το μάτι... Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει ελεύθερο λαϊκό γλέντι με εξαμελή ορχήστρα και άλλες εκπλήξεις «βγαλμένες» από τον παλιό «καλό» καιρό!

Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος. Συγγραφή έργου: Τάσος Κώνστας. Τα κείμενα των Διογένη - Διγένη - Πτωχοπροδρόμου έγραψε ο Αθως Δανέλης. Μουσική: Γιώργος Τζώρτζης. Παίζουν: Γιάννης Μποσταντζόγλου, Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Βαβαρούτα, Γιάννης Ζουμπαντής, Βασίλης Τσιπίδης, Τάκης Βαμβακίδης. Καραγκιοζοπαίχτης: Τάσος Κώνστας. Μουσικοί: Γιώργος Τζώρτζης, Μίλτος Χρυσανθίδης, Solis Barki, Δημήτρης Κατσούλης, Βασίλης Δουμουλιάκας και ο Νίκος Φιλιππίδης στο κλαρίνο. Ενδυματολογία - σκηνικά - χορός: Νίκος Κασαπάκης. Κινησιολογία: Πέτρος Γάλλιας. Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα. Ηχος: Θανάσης Γκίκας. Εισιτήρια: Προπώληση και ταμείο: 10 ευρώ.