ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Οι δύο όψεις της «παγκοσμιοποίησης»

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, με την αρνητική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα, μεγαλώνει καθημερινά το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, με τους ισχυρούς της Γης, να καταπατούν συνειδητά στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες και να προκαλούν ακόμη και πολεμικές συγκρούσεις

Πού βαδίζει, λοιπόν, η ανθρωπότητα; Σε τι κόσμο ζούμε σήμερα και σε τι κόσμο θα ζήσουν αύριο τα παιδιά μας; Ως πότε, οι λαοί της γης, θα υπομένουν την έξαρση της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εγκληματικότητας, της σύγχρονης δουλείας και φυσικά της βάναυσης παραβίασης στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και λαϊκών κατακτήσεων; Τα ερωτήματα αυτά, και πολλά άλλα, παρόμοια, γεννιούνται αυτόματα στον καθένα, που διαβάζει και ακούει ειδήσεις, γύρω από διάφορες οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και άλλες εξελίξεις σε διάφορες χώρες του κόσμου. Και δυστυχώς, η πλειοψηφία των ειδήσεων, που κάνουν το γύρω της Γης, από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και φιλοξενούνται στις εφημερίδες και στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια των χωρών όλων των Ηπείρων, είναι «μαύρες κι άραχνες», καθώς σκιαγραφούν με όλο και πιο μελανά χρώματα το σήμερα σε σχέση με το χτες και διαγράφουν ακόμη χειρότερο το αύριο.

Αποκαλυπτική, για την ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων, που προκαλεί η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση» σε, ανεπτυγμένες, αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες χώρες - όλων των Ηπείρων - είναι και η ειδησεογραφία των τελευταίων βδομάδων. Ξεχωρίσαμε και παραθέτουμε, ενδεικτικά, μερικά τηλεγραφήματα, που σκιαγραφούν ανάγλυφα τις δύο όψεις της «παγκοσμιοποίησης», από τις οποίες προκύπτει ότι:

Πρώτον, παράλληλα με την αύξηση των κερδών και υπερκερδών των πολυεθνικών και των συνεταίρων τους - μεγαλοεπιχειρηματιών - αυξάνονται και πληθύνονται της Γης οι «κολασμένοι» και «πεινασμένοι». Ετσι, βιώνουμε μια περίοδο που αποτελεί κοινό μυστικό, ότι παράλληλα με την άνθηση της χλιδής στην οποία επιδίδονται προκλητικά οι Κροίσοι και χρυσοκάνθαροι του πλούτου, αυξάνεται επίσης η φτώχεια και η εξαθλίωση των ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς αλλά και των συνταξιούχων (απόμαχων της δουλιάς).

Δεύτερον, οι πολυεθνικές που παράγουν και εμπορεύονται όπλα και πολεμοφόδια (παλιάς και μοντέρνας τεχνολογίας) σε στενή συνεργασία με τους κυβερνήτες (των ΗΠΑ, χωρών μελών του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών «ευαγών» ιδρυμάτων και οργανισμών), προσπαθούν να αυξήσουν την πελατεία τους και τα υπερκέρδη τους, ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά του πολέμου» στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ασία και όπου αλλού έχουν δυνατότητα. Οι έμποροι των όπλων και οι κάθε είδους συνεργάτες τους - που έχουν την πρώτη και κύρια ευθύνη όχι μόνο για τους νεκρούς που αφήνει πίσω του κάθε πόλεμος αλλά και για την άνθηση της μαφίας, τα βρώμικα κυκλώματα ναρκωτικών και εμπορίας λευκής σαρκός ή σύγχρονων σκλάβων - ξανάρχισαν το τελευταίο διάστημα να κυκλοφορούν με το μανδύα του... «ανθρωπιστή» και του «Καλού Σαμαρίτη»!

Τρίτον, όσο προωθείται και... «τελειοποιείται» ή «εκσυγχρονίζεται και εκμοντερνίζεται» το συγκεκριμένο μοντέλο παγκοσμιοποίησης, παράλληλα ενισχύονται οι πολιτικές και τα μέτρα που οδηγούν μια ώρα νωρίτερα τη δημοκρατία και τις κατακτήσεις των εργαζομένων στο απόσπασμα, καθώς οι πολυεθνικές που σήμερα έχουν το πάνω χέρι και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «δημοκρατία και ανάπτυξη σε συνθήκες "ελεύθερης" οικονομίας δε συμβιβάζονται», υποχρεώνοντας τους κυβερνώντες να πάρουν τα «κατάλληλα μέτρα».

Επιλέξαμε και παραθέτουμε την ουσία ή και ολόκληρα αποσπάσματα από μερικά τηλεγραφήματα των τελευταίων βδομάδων, που τεκμηριώνουν του λόγου το αληθές. Οτι δηλαδή, κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο αποκρουστικό το πρόσωπο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών της Γης (εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους).

Ιδού, τι λένε, μερικά από αυτά τα τηλεγραφήματα και πώς σκιαγραφούν την εικόνα της «παγκοσμιοποιημένης» - και απαλλαγμένης από τα... «τυραννικά καθεστώτα» των σοσιαλιστικών χωρών - οικονομίας:

Αυξάνονται οι φτωχοί και πεινασμένοι της Γης

Η πείνα και η φτώχεια επεκτάθηκαν στη δεκαετία του ' 90 στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και ανθεί -μαζί με την εγκληματικότητα- στην πλούσια Ευρώπη, αλλά και στις περισσότερο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου

Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, στοιχεία για τους «φτωχούς» της Γης (που ζουν κάτω από το επίσημο «όριο φτώχειας») τους «πεινασμένους» και εξαθλιωμένους (που υποσιτίζονται, δηλαδή πεινάνε πραγματικά). Παράλληλα, όμως, με την αύξηση των φτωχών και πεινασμένων, η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», γεννά και εκτρέφει την εκρηκτική και προκλητική αύξηση των κερδών και υπερκερδών των πολυεθνικών και τη συγκέντρωση κεφαλαίου σε λιγότερα χέρια.

Σε ό,τι αφορά την πρώτη όψη της «παγκοσμιοποίησης», που έχει να κάνει με τους φτωχούς και πεινασμένους της Γης, αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία των διεθνών Οργανισμών και άλλων φορέων, που έχουν δει τον τελευταίο καιρό το φως της δημοσιότητας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά:

Πρώτον, στην κατηγορία των πεινασμένων, ενδιαφέροντα και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά, είναι όσα αναφέρονται στην έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) για την «Κατάσταση της διατροφικής ανασφάλειας στον κόσμο» (SOFI 2000), που δημοσιοποιήθηκαν στις 17 Οκτώβρη 2000, με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής». Οπως αναφέρεται στην έκθεση, «το 13% του πληθυσμού του πλανήτη, δηλαδή 826 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, ήτοι ο ένας στους έξι κατοίκους του πλανήτη, υποφέρουν από χρόνιο υποσιτισμό». Δεν πρόκειται απλά για τους φτωχούς της Γης, αλλά για τους πεινασμένους, με το μεγαλύτερο αριθμό υποσιτιζόμενων (792 εκατομμύρια) να βρίσκεται στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ανάμεσα σ' αυτούς, είναι και αρκετά εκατομμύρια κατοίκων πρώην σοσιαλιστικών χωρών (που μέχρι το 1989 δε γνώριζαν τι θα πει πείνα). Ενδιαφέρον, παρουσιάζει και η επισήμανση - διαπίστωση των συντακτών της έκθεσης του FAO, σύμφωνα με την οποία ο μεγαλύτερος αριθμός των κατοίκων της Γης που υποσιτίζονται- παίρνουν πολύ λιγότερες από τις αναγκαίες θερμίδες που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός για να μη χάνει βάρος- βρίσκεται σε χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση (κυρίως Αφρική).

Δεύτερον, αποκαλυπτικά είναι και τα επίσημα στοιχεία των διεθνών οργανισμών, για τους κατοίκους της Γης που ζουν κάτω από το επίσημο «όριο φτώχειας».

Ιδού, μερικά από αυτά τα στοιχεία:

Ο ΟΗΕ, εκτιμά τους φτωχούς της Γης που ζουν με ένα δολάριο την ημέρα, σε περισσότερους από 1,2 δισεκατομμύρια. Επικαλούμενος τα στοιχεία αυτά, ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Κόφι Ανάν, κάλεσε φέτος την Ανοιξη τις κυβερνήσεις των πλουσιότερων χωρών να συνδράμουν περισσότερο τις φτωχότερες χώρες που βιώνουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τονίζοντας πως «είναι ανυπολόγιστα τα κέρδη και τα οφέλη εν γένει που η παγκοσμιοποίηση έφερε για τους πλούσιους και είναι ντροπή οι περισσότεροι να παραμένουν αποκλεισμένοι από αυτά τα πλούσια μερίσματα της παγκόσμιας ανάπτυξης, βιώνοντας μια πραγματικότητα καθημερινής μιζέριας, υποσιτισμού και γενικά ένα νοσηρό περιβάλλον».
Με την επικράτηση του καπιταλισμού, σ' Ανατολή και Δύση, η φτώχεια και η εξαθλίωση εξαπλώθηκαν με ταχύτατους ρυθμούς στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οι κάτοικοι των οποίων μέχρι το 1989- 90 είχαν εξασφαλισμένο ένα ελάχιστο- και σταθερά αυξανόμενο- βιοτικό επίπεδο και σίγουρα δεν πεινούσαν. Σήμερα, όμως, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική, αφού όπως μετέδωσε το ρώσικο πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ στις 15 Νοέμβρη 2000 και αναμετέδωσαν τα περισσότερα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορείο το 35% των Ρώσων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η είδηση αυτή μεταδόθηκε με αφορμή την απόφαση της ρώσικης κυβέρνησης που καθόρισε το το όριο της φτώχειας στη Ρωσία στα 1.234 ρούβλια κατά κεφαλήν μηνιαίως (45 δολάρια ή 18.000 δραχμές). Για τα άτομα που ανήκουν στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό το κατώτατο όριο φτώχειας ορίστηκε σε 1.350 ρούβλια ή 49 δολάρια και για τους συνταξιούχους στα 930 ρούβλια ή 34 δολάρια.
Η φτώχεια, όμως, και οι φτωχοί, δεν είναι άγνωστοι στις πλούσιες ή και τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη των πλουσίων και των μεγιστάνων του πλούτου, υπάρχει και η άλλη Ευρώπη, των φτωχών και των εξαθλιωμένων που συνεχώς... μεγαλώνει. Σ' αυτήν την «άλλη Ευρώπη», αναφέρεται και το τηλεγράφημα αριθμός 123 που μετέδωσε το ΑΠΕ στις 17 Οκτώβρη από το Λουξεμβούργο, με αφορμή τη συνεδρίαση του Συμβούλιο των Υπουργών Εργασίας της ΕΕ όπου, όπως αναφέρει «για πρώτη φορά τα κράτη - μέλη της ΕΕ συμφώνησαν σε κοινούς στόχους για την καταπολέμηση του φαινομένου της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού που απειλεί την Ευρώπη». Το τηλεγράφημα, μας πληροφορεί πως μόνο στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από όριο φτώχειας με τις γυναίκες και τα παιδιά να ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και ότι το 10% των πιο φτωχών στην ΕΕ κατέχουν μόνο το 2,6% του συνολικού εισοδήματος,ενώ το 10% των πιο πλούσιων λαμβάνει το 24% του συνολικού εισοδήματος.
Στη γειτονική Ιταλία, όπως αποκάλυψε η ετήσια έκθεση του Istat (Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής Ιταλίας) που είδε το φως της δημοσιότητας στις 26 Μάη 2000, περίπου 2,5 εκατομμύρια ιταλικές οικογένειες, δηλαδή περισσότεροι από7,5 εκατομμύρια Ιταλοί πολίτες, ζουν στο όριο της φτώχειας.
Τέλος, στην Ελλάδα, πρόσφατη μελέτη που έγινε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, εκτιμά ότι ο ένας στους πέντε κατοίκους της χώρας (περίπου 2 εκατ. άτομα) έχειεισόδημα χαμηλότερο από το στατιστικό όριο της φτώχειας (η εκτίμηση αυτή, συμπίπτει με την τελευταία έρευνα της ΕΕ, σύμφωνα με την οποία το 22% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο φτώχειας) και το 5,5% του πληθυσμού (πάνω από 550.000 άτομα), ζει ε συνθήκεςακραίας φτώχειας, με μηνιαίο ατομικό εισόδημα κάτω από 43.600 δραχμές το μήνα.
Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Μετανάστευσης (ΟΙΜ) που εδρεύει στη Γενεύη- στοιχεία της οποίας μετέδωσε στις 16 Νοέμβρη 2000 το ΑΠΕ- «ο αριθμός των μεταναστών σε όλο τον κόσμο ανέρχεται σε περισσότερα από 150 εκατομμύρια», χωρίς να υπολογίζονται σ' αυτούς οι λαθρομετανάστες που υπολογίζονται σε μερικά εκατομμύρια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επισήμανση των συντακτών της έκθεσης, ότι στα αρνητικά στοιχεία της μετανάστευσης είναι μεταξύ άλλων η εγκληματικότητα, οι συγκρούσεις μεταξύ των κοινοτήτων και τα 700.000 με δύο εκατ. γυναίκες και παιδιά θύματα εκμεταλλευτών.

Η Παγκόσμια Τράπεζα, που αφιέρωσε φέτος την ετήσια έκθεσή της στη... «Μάχη κατά της φτώχειας», σκιαγραφώντας την ανισοκατανομή του πλούτου και τους τοκογλυφικούς όρους με τους οποίους η ίδια και οι τραπεζίτες του κόσμου προσφέρουν... «αναπτυξιακά δάνεια» στις φτωχότερες χώρες, επισημαίνει μεταξύ άλλων και το εξής αποκαλυπτικό. «Το μέσο εισόδημα των 20 πλουσιότερων χωρών είναι σήμερα 37 φορές υψηλότερο από το εισόδημα των 20 φτωχότερων χωρών και ότι η απόσταση αυτή έχει διπλασιαστεί τα 40 τελευταία χρόνια». Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, σε ορισμένες χώρες, η μάστιγα της απόλυτης φτώχειας- η Παγκόσμια Τράπεζα και όχι μόνο, εντελώς αυθαίρετα, όρισε ότι απόλυτα φτωχοί είναι όσοι ζουν με 1 δολάριο την ημέρα- αγγίζει το 50%. Συγκεκριμένα, στην υποσαχάρια Αφρική, το ποσοστό των απόλυτα φτωχών φτάνει το 46,3%, ενώ στην Ευρώπη και την κεντρική Ασία, που παλιότερα αγνοούσαν εντελώς αυτή την κοινωνικό-οικονομική πληγή καθώς μόλις 0,2% του πληθυσμού ζούσε με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, είδαν το 1998 αυτό το ποσοστό να φτάνει το 5,1%!

Προκαλούν τα υπερκέρδη των πολυεθνικών

Από τον πίνακα που παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ» προκύπτει ότι 25 πολυεθνικές έχουν ποσοστά αύξησης κερδών που ξεπερνούν και το 991,7%

Τα επίσημα στοιχεία των πολυεθνικών επιχειρήσεων - όπως και πολλών μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων που έχουμε δημοσιεύσει- αποκαλύπτουν πως όσο αυξάνονται οι ρυθμοί ανάπτυξης και μεγαλώνει η πίτα του πλούτου (ΑΕΠ) τόσο μεγαλώνουν και τα κέρδη και υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο. Και ενώ θα περίμενε κανείς να δει - σε καιρούς που οι ρυθμοί ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας επιταχύνονται - περιορισμό της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, βιώνουμε ακριβώς το αντίθετο. Η καθημερινή πραγματικότητα, αποδεικνύει πως όλο το μερίδιο από την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας το καρπώνονται οι μεγιστάνες του πλούτου, κάνοντας επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί»;

Τη δεύτερη όψη της «παγκοσμιοποίησης» σκιαγραφούν ανάγλυφα και οι επίσημες ανακοινώσεις των ίδιων των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, για την κερδοφορία τους το οικονομικό έτος 1999 αλλά και το 2000, που μεταδόθηκαν μέχρι στιγμής από τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων. Σύμφωνα με τον πίνακα που επεξεργάστηκε ο «Ρ» (για τα έτη 1998 και 1999 ή το τρίμηνο, εξάμηνο και ενιάμηνο του 1999 και 2000), προκύπτει ένα μέσο ποσοστό αύξησης (αθροίσαμε τα κέρδη του 1999 καθώς και του α' τριμήνου, εξαμήνου και εννιαμήνου 2000 και τα διαιρέσαμε με τα κέρδη του 1998 καθώς και του α' τριμήνου, εξαμήνου και εννιαμήνου 1999) κατά 499%.

Επίσης, οι επικεφαλής των πολυεθνικών που πάσχιζαν και πασχίζουν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στην «παγκοσμιοποιημένη» οικονομία, δεν κρύβουν τις προθέσεις τους να αξιοποιήσουν τη σοδειά υπερκερδών για εξαγορές άλλων επιχειρήσεων. Εννοείται, δε, πως η αύξηση της παραγωγής, της παραγωγικότητας, των πωλήσεων και τα κερδών, δεν πρόκειται να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των λαών της Γης, αλλά για τη μεγιστοποίηση του μονοπωλιακού υπερκέρδους. Αυτό σημαίνει ότι τις συγχωνεύσεις και εξαγορές που πραγματοποιούν ή προγραμματίζουν οι πολυεθνικές, τις συνδυάζουν με μαζικές απολύσεις (εντατικοποίηση της εργασίας και του βαθμού εκμετάλλευσης), οξύνοντας έτσι το πρόβλημα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε παγκόσμια κλίμακα.

Πάνω από 100.000 νεκροί στους πρόσφατους πολέμους

Οι πολυεθνικές και τα κάθε είδους «τσιράκια» τους, ευθύνονται επίσης για τη βάναυση παραβίαση στοιχειωδών δημοκρατικών κατακτήσεων και ελευθεριών σε διάφορες χώρες και για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, που έπεσαν την τελευταία περίοδο θύματα στις εστίες των πολεμικών συγκρούσεων που οι ίδιες προκάλεσαν, για να εξασφαλίσουν νέες παραγγελίες όπλων και οπλικών συστημάτων.

Σε ό,τι αφορά τη βίαια παραβίαση στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και κατακτήσεων των εργαζομένων και των λαών της Γης, δείγμα γραφής αποτελούν τα πακέτα μέτρων που εφαρμόζονται διεθνώς (δραστικές περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα με στόχο το ξήλωμα του λεγόμενου «κράτους πρόνοιας», η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τις ιδιωτικοποιήσεις ή «αποκρατικοποιήσεις» ή «μετοχοποιήσεις») τα βιώνουμε και στην Ελλάδα και δικαιολογούνται με την επίκληση των αντιδραστικών θέσεων και απόψεων, ότι δήθεν «δημοκρατία και ανάπτυξη δε συμβιβάζονται»! Αποκορύφωμα της αποθράσυνσης των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, στην κατεύθυνση ωμής παραβίασης στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων, κατακτήσεων και ελευθεριών, αποτελούν και οι εξελίξεις στη γειτονική ΟΔ Γιουγκοσλαβίας το τελευταίο δεκαεξάμηνο, που άρχισαν με το βρώμικο πόλεμο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων και των εταίρων της ΕΕ (με πρόσχημα τη διαφύλαξη των... ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Γιουγκοσλαβία) και κορυφώθηκαν φέτος με τον εξαναγκασμό του Μιλόσεβιτς σε παραίτηση και την εγκαθίδρυση κυβέρνησης της αρεσκείας των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ας αφήσουμε και πάλι τα τηλεγραφήματα των διεθνών πρακτορείων να μας σκιαγραφήσουν την τρίτη - και πιο αποκρουστική όψη - της «παγκοσμιοποίησης».

Εχουμε λοιπόν και λέμε:

Πρώτον, το τηλεγράφημα του ΑΠΕ αριθμός 43 που μεταδόθηκε από το Λονδίνο στις 19 Οκτώβρη 2000, επικαλείται στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) για να μας πληροφορήσει ότι «τουλάχιστον 100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων σ' ολόκληρο τον κόσμο, τους τελευταίους δώδεκα μήνες», Στην έκθεσή του για την ισορροπία των δυνάμεων παγκοσμίως (Στρατιωτική ισορροπία 2000 - 2001), το IISS επισημάνει ότι στη διάρκεια της περιόδου αυτής (τελευταίο δωδεκάμηνο):

«Συνεχίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις και οι εμφύλιοι πόλεμοι στην Αφρική, στη νοτιοανατολική Ασία (κυρίως στην Ινδονησία), στη Λατινική Αμερική (ιδιαίτερα στην Κολομβία) και στη Μέση Ανατολή, όπου η ειρηνευτική διαδικασία αντιμετωπίζει προβλήματα», χωρίς βέβαια να αναφέρει ποιοι και για ποιο λόγο προκάλεσαν τις πολεμικές συγκρούσεις.
Οι πωλήσεις όπλων το 1999 έφτασαν τα 53,4 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι δαπάνες όπλων παγκοσμίως κυμάνθηκαν στα επίπεδα του 1998, περίπου στα 809 δισεκατομμύρια δολάρια.

Δεύτερον, η Εκθεση του Οργανισμού Τροφίμων του ΟΗΕ (FAO) που δημοσιεύτηκε φέτος, δε μας πληροφορεί μόνο για την αύξηση του αριθμού των κατοίκων της Γης που πεινάνε ή και πεθαίνουν από την πείνα, αλλά και ότι «η διατροφική ανασφάλεια είναι μεγαλύτερη στην υποσαχάρια Αφρική, όπου 19 από τις 46 χώρες εμφανίζουν έλλειμμα διατροφής άνω των 300 kc (κιλοκαλορί) ημερησίως». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επισήμανση των συντακτών της έκθεσης του FAO, ότι «εκεί (σ.σ. στην υποσαχάρια Αφρική)βρίσκεται η πλειοψηφία των φτωχότερων και πλέον κατεστραμμένων από τις συγκρούσεις χωρών του κόσμου, όπου η έκταση του φαινομένου του υποσιτισμού είναι μεγάλη και όπου οι προοπτικές ταχείας οικονομικής ανάπτυξης είναι περιορισμένες».

Συνολικά, 24 χώρες - εκ των οποίων οι 18 στην Αφρική - αντιμετωπίζουν «σοβαρές δυσκολίες» σχετικά με τη διατροφή του πληθυσμού τους: Μοζαμβίκη, Σομαλία, Αϊτή, Αφγανιστάν, Τσαντ, Αγκόλα, Λιβερία, Κένυα, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σιέρα Λεόνε, Μπουρούντι, Νιγηρία, Ζιμπάμπουε, Ζάμπια, Ρουάντα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Υεμένη, Μπανγκλαντές, Μογγολία, Μαδαγασκάρη, Τανζανία, Βόρεια Κορέα, Αιθιοπία και Ερυθραία. Ο χρόνιος υποσιτισμός έχει αγκάλιασε και τις περισσότερες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αφού το ποσοστό των υποσιτιζόμενων, κυμαίνεται από 5% μέχρι και 20% (Αρμενία, Γεωργία, Τατζικιστάν και Αζερμπαϊτζάν).

Ενός κακού μύρια έπονται...

Ετσι, η πολυδιαφημισμένη «παγκοσμιοποίηση» - που υποτίθεται θα έφερνε καλύτερες μέρες στους λαούς του κόσμου - ήρθε να επιβεβαιώσει με το δικό της τρόπο τη ρήση «ενός κακού μύρια έπονται». Και στην προκειμένη περίπτωση, αυτό το «ένα» - αλλά μεγάλο - κακό, ήταν η ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, συνέπεια της οποίας ήταν και είναι:

Τα χιλιάδες παιδιά της Ρουμανίας - και όχι μόνο - που αντί να πηγαίνουν στο σχολείο και να παίζουν, έχουν κατακλύσει τους δρόμους και ζητιανεύουν. Οπως μας πληροφορεί το τηλεγράφημα του ΑΠΕ αριθμός 137 στις 15 Νοέμβρη 2000, τα παιδιά αυτά αυξάνονται και πληθύνονται και εκείνοι που συνέβαλαν ή συναίνεσαν σ' αυτό το φαινόμενο, τώρα κυκλοφορούν με τη μάσκα του «προστάτη των παιδιών» με την εφαρμογή διαφόρων «προγραμμάτων» επιστροφής των παιδιών (που ζουν στους δρόμους της Ρουμανίας) στις οικογένειές τους, τα οποία όμως, είναι καταδικασμένα σε αποτυχία.
Η δολοφονία χιλιάδων και ο τραυματισμός δεκάδων χιλιάδων Γιουγκοσλάβων στρατιωτών και απλών πολιτών, στη διάρκεια των περσινών αμερικανοΝΑΤΟικών αεροπορικών βομβαρδισμών «ανθρωπιστικού χαρακτήρα», σε συνδυασμό με την καταστροφή της παραγωγικής βάσης και υποδομής της γειτονικής χώρας που οδήγησε στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες Γιουγκοσλάβους. Τώρα, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί σύμμαχοι και οι εταίροι τους στην ΕΕ (μεταξύ αυτών και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) που βομβάρδιζαν επί 4 μήνες, κυκλοφορούν με το μανδύα του «καλού Σαμαρείτη» που προσφέρει... βοήθεια για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης (από τους βομβαρδισμούς) Γιουγκοσλαβίας.

Στα πλαίσια αυτά, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία (και το «Αθηναϊκό»), μας βομβαρδίζουν καθημερινά με ειδήσεις και πληροφορίες του τύπου:

Οι κυβερνήσεις των 7 πλουσιότερων χωρών μαζί με την κυβέρνηση της Ρωσίας, αποφάσισαν - λέει - «να βοηθήσουν οικονομικά τη Γιουγκοσλαβία» τώρα που απομακρύνθηκε από την εξουσία το «τυραννικό» καθεστώς Μιλόσεβιτς, ώστε να προχωρήσει ο «εκδημοκρατισμός» στη χώρα από τη νέα κυβέρνηση υπό τον Κουστουνίτσα.
Οικονομική «βοήθεια» ύψους 15 εκατ. δολαρίων πρόσφερε η ελληνική κυβέρνηση (τη σχετική επιταγή έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Γιουγκοσλαβία), για να ακολουθήσει στη συνέχεια η επίσκεψη Παπαντωνίου με ομάδα 43 επιχειρηματιών που σαν τα «κοράκια» εκδήλωσαν ενδιαφέρον να επενδύσουν τα κέρδη τους - με το αζημίωτο - στην ανασυγκρότηση της Γιουγκοσλαβίας
Η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν μέχρι το τέλος του έτους 100 εκατ. κιλοβατώρες στη Σερβία, αξίας περίπου 15 εκατ. δολαρίων, όπως προβλέπει σχετική συμφωνία που υπεγράφτηκε μέσα στη βδομάδα στο Βελιγράδι.
Η παροχή «οικονομικής βοήθειας» από την ΕΕ και μέσω των κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης των Βαλκανίων, δέσποσαν στην καθιερωμένη ετήσια συζήτηση για τον κοινοτικό προϋπολογισμό, με τη δέσμευση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που θα διατεθούν για τον «εκδημοκρατισμό» και την «ανασυγκρότηση».