Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρόκειται για επιφανές στέλεχος της σοσιαλδημοκρατίας, γνωστό για τον αντικομμουνισμό του. Υπέρμαχος της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, της διεύρυνσης και της θεσμικής θωράκισης του ευρωενωσιακού οικοδομήματος, με την προώθηση του καταδικασμένου από τους λαούς «Ευρωσυντάγματος».

Με το «καλημέρα» της εκλογής του στη θέση του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου -με τις ψήφους και της σοσιαλιστικής ομάδας αλλά και του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος που «μοίρασαν» τη θητεία στη μέση- στην πρώτη δημόσια δήλωσή του εξέφρασε με στόμφο την ικανοποίησή του επειδή τελείωσε η Ευρώπη της διαίρεσης, του Χίτλερ και του Στάλιν. Στη διάρκεια της θητείας του όταν βουλευτές του ΚΚΕ κατήγγειλαν την έξαρση των αντικομμουνιστικών φαινομένων σε χώρες - μέλη της ΕΕ, ο Μπορέλ αρνήθηκε την ύπαρξη αντικομμουνισμού, αρνήθηκε ακόμα και ότι υπάρχουν κυβερνητικές προσπάθειες δικαίωσης του ναζισμού σε χώρες της Βαλτικής.

Ο ίδιος είχε καταληφθεί από αντικομμουνιστικό παροξυσμό όταν στη διάρκεια της ψηφοφορίας για το «Ευρωσύνταγμα», οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σήκωσαν πλακάτ που έγραφε «Πετάξτε το Ευρωσύνταγμα στα σκουπίδια». Αργότερα σε συνέντευξη Τύπου στους δημοσιογράφους, μίλησε για πράξη «ακροαριστερών και ακροδεξιών δυνάμεων, επομένως αντιλαμβάνεστε την ποιότητά τους»!..

Με έναν «κύριο» τέτοιας ποιότητας θα ανταλλάξει απόψεις ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ την Παρασκευή. Αναρωτιόμαστε, άραγε η επιλογή των «αστέρων» της σοσιαλδημοκρατίας με τους οποίους συναντάται γίνεται με κριτήριο και τις επιδόσεις τους στον αντικομμουνισμό, πέραν των αναγνωρισμένων επιδόσεών τους στο να υπηρετούν τα ευρωενωσιακά μονοπώλια; Γιατί και ο προηγούμενος με τον οποίο συναντήθηκε, ο Σοάρες της Πορτογαλίας, είχε διαπρέψει στο «άθλημα».

Δυσκολία αντιμετωπίζει το 38% των εργοδοτών στην Ελλάδα στην κάλυψη θέσεων εργασίας, «αποκαλύπτει» η έρευνα (το δείγμα ήταν 751 εργοδότες), «Ελλειψης Ταλέντου» της «Manpower Group» (της γνωστής πολυεθνικής που «νοικιάζει» εργαζόμενους). Γεγονός, που όπως σημειώνεται στην έρευνα, «καταδεικνύει το συνεχιζόμενο σημαντικό έλλειμμα απαιτούμενης εμπειρίας (60%), επαγγελματικών δεξιοτήτων (25%) και διαθέσιμων υποψηφίων (17%) που χαρακτηρίζει την ελληνική αγορά εργασίας, σύμφωνα με τις απόψεις των ίδιων των εργοδοτών».

Το κεφάλαιο, το σύστημα και οι φορείς του αναμασούν για ακόμα μια φορά το γνωστό «παραμύθι» ότι η ανεργία - όταν μάλιστα αυτή καλπάζει με ασύλληπτους ρυθμούς με αποτέλεσμα να μετράμε σήμερα «επίσημα» 1,5 εκατομμύριο ανέργους - δεν αποτελεί εγγενές χαρακτηριστικό του συστήματος. Προσπαθούν, δηλαδή, να πείσουν ότι η ανεργία είναι διαρθρωτική, ότι στην πραγματικότητα φταίει ο ίδιος ο άνεργος που δεν έχει εμπειρία, που δεν έχει επαγγελματικές δεξιότητες, κ.λπ., άρα και γι' αυτό το λόγο δεν μπορεί να βρει δουλειά. Δηλαδή ένοχος για την κατάστασή του είναι ο ίδιος ο άνεργος, ένοχος για το γεγονός ότι δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του, είναι ο ίδιος ο άνεργος!!! Τρανή απόδειξη άλλωστε της προσπάθειάς τους να πείσουν για τα απίστευτα αποτελεί το γεγονός ότι στη λίστα με τα επαγγέλματα που οι εργοδότες δεν βρίσκουν «έμπειρους» και «δεξιοτέχνες» εργαζόμενους, φιγουράρει το επάγγελμα του «πωλητή»!

Για τον άνεργο, τον «εν δυνάμει» άνεργο, τον «απασχολήσιμο», τον εργαζόμενο πρέπει να είναι καθαρό ότι δεν ευθύνεται ούτε στο ελάχιστο για το γεγονός ότι βρίσκεται στην ανεργία. Δεν έχει ούτε την ελάχιστη ευθύνη για την καπιταλιστική κρίση, δεν έχει την ελάχιστη ευθύνη για τις επιλογές του κεφαλαίου να κλείνει επιχειρήσεις, να εκβιάζει στο όνομα της ανεργίας με το τσάκισμα των κατακτήσεων, για δουλειά ήλιο με ήλιο και με μισθούς που δεν επιτρέπουν τη στοιχειώδη επιβίωση. Ο άνεργος και ο εργαζόμενος έχουν ευθύνη και αυτή αφορά: τη συσπείρωσή τους, την ενιαία πάλη τους ως τάξη, απέναντι στην τάξη των καπιταλιστών για το δικαίωμα στην εργασία, για ζωή με δικαιώματα, τελικά για μια ζωή χωρίς τους καπιταλιστές και τη δεξιότητά τους να ξεζουμίζουν την εργατική τάξη.