ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προκαλεί ο υπουργός για τη σύγχρονη δουλεία

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάθε όριο έχει ξεπεράσει ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, που, εκ μέρους της κυβέρνησης, χαρακτηρίζει ενθαρρυντικά και θετικά τα νέα στοιχεία για την απασχόληση, εμπαίζοντας εργαζόμενους, άνεργους και μισοάνεργους. Τα στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν χτες και αντλήθηκαν από το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», δείχνουν ότι το Μάη του 2013 έχει 55.733 περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις και πως το πρώτο πεντάμηνο του 2013 έχει 76.193 περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις.

Ομως, τα στοιχεία λένε κι άλλα που ο υπουργός τα αποσιωπά. Λένε, για παράδειγμα, ότι από τις σχεδόν 55 χιλιάδες περισσότερες προσλήψεις το 99,9% ήταν στον τουρισμό (ξενοδοχεία, εστίαση, ποτά, ταξιδιωτικά πρακτορεία κ.ά.). Είναι, δηλαδή, προσλήψεις που αφορούν σε εποχιακή εργασία.

Από την άλλη, ο υπουργός κάνει ότι αγνοεί τα στοιχεία που αφορούν στις συνθήκες εργασίας, στη ζούγκλα δηλαδή που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή στην οποία είναι υπουργός.

Παράλληλα, με την ανεργία που τραβάει την ανηφόρα η κυβέρνηση φρόντισε να καταργήσει τις ΣΣΕ. Να πάει τον κατώτερο καθαρό μισθό στα 490 ευρώ για τους πάνω από 25 ετών και στα 420 ευρώ για τους κάτω από 25 ετών εργαζόμενους. Στον επισιτισμό αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ΣΣΕ, ενώ στα ξενοδοχεία οι μισθοί μειώθηκαν κατά 15%. Η εργοδοσία συνολικά στον τουρισμό απολαμβάνει τη δυνατότητα να απασχολεί νέους μέχρι 29 ετών με 400 - 450 ευρώ αμοιβή, ανασφάλιστους μέσω δήθεν προγραμμάτων κατάρτισης. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι πλέον το κυρίαρχο μοντέλο. Ετσι μια θέση εργασίας μοιράζεται σε δύο και τρεις εργαζόμενους, το ίδιο και τα ψίχουλα που δίνονται αντί για μισθούς.

Γι' αυτές τις θέσεις δουλείας -και όχι εργασίας- επαίρεται ο υπουργός Απασχόλησης και η κυβέρνηση. Γι' αυτές τις θέσεις δουλείας το μεγάλο κεφάλαιο τρίβει τα χέρια του από χαρά.

Συνεχείς οι εξετάσεις στο κεφάλαιο

Δεν πάει μήνας που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι για την ιδέα μιας ευρωβουλευτού του γερμανικού αδελφού του κόμματος «Die Linke» να προταθεί ο Αλ. Τσίπρας για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, που κατέχει σήμερα ο Ζ. Μπαρόζο.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ (...) "μετράει" πολύ και έχει γίνει σημείο αναφοράς όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Αριστερά αλλά και για ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις», κόμπαζε μεταξύ των άλλων και ο Δ. Παπαδημούλης σε συνέντευξή του.

Προχτές απ' τη Μαδρίτη ο Αλ. Τσίπρας αυτοπροτάθηκε για την ...προεδρία της ΕΕ! Είπε, δηλαδή, ότι αν γίνουν εκλογές, πράγμα πολύ πιθανό, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τις κερδίσει, πράγμα, επίσης, πιθανό, τότε θα είναι στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ η ελληνική προεδρία της ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2014! Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μια ευκαιρία να «διαχειριστεί τα προβλήματα της ΕΕ»!

Αμα βάζεις διαρκώς υποψηφιότητα για όποια θέση διατίθεται κι άμα συγχρόνως δίνεις εξετάσεις στην τάξη στην οποία ανήκουν οι θέσεις αυτές και τις δίνεις επιτυχώς, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να σου γίνει το χατίρι. Απ' το τι διεκδικεί όμως και από ποιους η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ερωτήματα που θα πρέπει και να προβληματίσουν το λαό και να τα απαντήσει σωστά βγάζοντας και συμπεράσματα για το ρόλο που παίζει, και που είναι καταφανώς σε βάρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.

Λυκοσυμμαχία και ανθρώπινα δικαιώματα όροι αντίθετοι

Σχολιάζει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρ. Δούρου τις εξελίξεις στην Τουρκία και, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Η κυβέρνηση Ερντογάν βρίσκεται μπροστά στο μεγαλύτερο κίνημα διαμαρτυρίας από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, το 2002. Πρόκειται για μια σοβαρή δημοκρατική δοκιμασία, η οποία, μέχρι στιγμής, εκθέτει την τουρκική κυβέρνηση. Η χωρίς όρια, τυφλή καταστολή (...) αποδεικνύει στην πράξη πόσα πολλά μέτρα πρέπει να ληφθούν και σε πόσα ακόμα επίπεδα, προκειμένου η χώρα να εκπληρώσει το δημοκρατικό κριτήριο - πρόκριμα ένταξης στην ΕΕ»...

Ας αφήσουμε κατά μέρος την αγωνία της κ. Δούρου για το αν και πότε η Τουρκία θα ενταχθεί στη λυκοσυμμαχία, παρότι δε συνάδει με την έγνοια που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα δικαιώματα του λαού της Τουρκίας. Η ΕΕ δεν είναι χώρος διασφάλισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων αυτών, αλλά χώρος όπου κατακρεουργούνται ασύστολα. Αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη ίσως εντύπωση είναι η προσπάθεια του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ να υπονοήσει ότι στην ΕΕ ανθεί η «δημοκρατία», δεν έχει θέση ο αυταρχισμός και η καταστολή και συνεπώς η κυβέρνηση Ερντογάν εκτίθεται με τον αυταρχισμό και την καταστολή. Οι του ΣΥΡΙΖΑ εκτίθενται με τέτοιες δηλώσεις. Γιατί ο αυταρχισμός και η καταστολή για την ΕΕ του κεφαλαίου είναι προσόν που οφείλει να διαθέτει ένα αστικό κράτος, απέναντι στον εχθρό λαό. Ενα προσόν που το διαθέτουν όλα τα κράτη - μέλη της και το αξιοποιούν δεόντως εναντίον των λαών, των εργατικών - λαϊκών κινημάτων. Είναι αυτής της ΕΕ οι ντιρεκτίβες που σχεδόν ταυτίζουν δραστηριότητες του εργατικού - λαϊκού κινήματος με επικίνδυνο εξτρεμισμό και τρομοκρατία, στο πλαίσιό της διεξάγονται ασκήσεις στρατιωτικές καταστολής πλήθους. Και που βεβαίως εφαρμόζονται στην πράξη σε κάθε κράτος - μέλος, όταν οι κυβερνήσεις, αποφασίζοντας να επιβάλουν αντιλαϊκά μέτρα, αντιμετωπίζουν τη λαϊκή πάλη με καταστολή. Και ας καμώνονται πως δεν το βλέπουν οι ευρωλάγνοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Μπορούμε να τους εμποδίσουμε

Εργάτης στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σημαίνει είμαι καθημερινά αντιμέτωπος με το θάνατο. Ανεργος στη Ζώνη τι σημαίνει; Να μην έχεις ούτε νερό για τα παιδιά σου. Ο λόγος για έναν από τους χιλιάδες «Ζωνάδες», που έχουν καταδικαστεί στην ανεργία. Εδώ και τρία χρόνια. Ισως να μοιράζει ακόμη και τις μπουκιές στα πιάτα του σπιτιού, που κατάφερε να αποκτήσει φτύνοντας αίμα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν είχε καταφέρει να ξοφλήσει τους λογαριασμούς της ΕΥΔΑΠ του περασμένου έτους και τα πανωτόκια τους. Και η ΕΥΔΑΠ για το εξευτελιστικό ποσό των 831 ευρώ - γιατί τόσο είναι το χρέος - πήγε να βγάλει το σπίτι του στο σφυρί. Η είδηση δε σταματάει όμως εδώ. Αντιπροσωπεία του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά σπεύδει την επόμενη μέρα μαζί με τον άνεργο στα γραφεία της ΕΥΔΑΠ, απαιτώντας να σταματήσει η διαδικασία «αναγκαστικής κατάσχεσης». Πρώτο σπουδαίο βήμα μετά την παρέμβαση του συνδικάτου, η επανασύνδεση του νερού στο σπίτι του άνεργου μεταλλεργάτη. Επόμενο βήμα, η κατάσχεση πήρε για την ώρα αναβολή.

Το παραπάνω περιστατικό σίγουρα δε είναι μεμονωμένο. Σήμερα στο ρόλο του κυνηγού σπιτιών για χρέη είναι η ΕΥΔΑΠ, αύριο η ΔΕΗ, οι τράπεζες, σήμερα ήταν ο άνεργος στη Ζώνη, αύριο ο συνταξιούχος, τα παιδιά και τα εγγόνια του. Το μήνυμα απέναντι στα αρπακτικά πρέπει να είναι ξεκάθαρο: «Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι το οργανωμένο ταξικά προσανατολισμένο κίνημα θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια», την ώρα που ρημάζουν τα δικαιώματά μας, λεηλατούν το βιος μας, κλέβουν τις μέρες και τις ζωές μας.

Το παραπάνω περιστατικό, επίσης, και η αντιμετώπισή του δείχνουν το δρόμο. Αυτόν που φανερώνει ότι μπορούμε να βάλουμε εμπόδια. Οχι καθένας μόνος του. Ολοι μαζί με τα ταξικά συνδικάτα και τις λαϊκές επιτροπές. Ο άνεργος μεταλλεργάτης πήγε στο συνδικάτο. Και το συνδικάτο μπήκε μπροστά, για να φράξει το δρόμο στην κατάσχεση. Πρέπει να το πιστέψουμε ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε. Με τον οργανωμένο ταξικό αγώνα, με την αλληλεγγύη της τάξης μας. Είναι η πηγή της ανεξάντλητης δύναμης της εργατικής τάξης, του λαού, να πολεμήσουν στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, καπιταλιστές, κυβέρνηση, ΕΕ, καταδικάζοντάς μας στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση, στην αδυναμία ικανοποίησης στοιχειωδών αναγκών των οικογενειών μας και που προχωρούν και σε κατασχέσεις, αναγκάζοντας ανθρώπους του μόχθου να μείνουν άστεγοι. Είναι αδίστακτοι, αλλά δε θα αφήσουμε να τους περάσει.

Επαγρύπνηση, συναγερμός. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων και των συνδικάτων. Να πυκνώσουν οι γραμμές των Λαϊκών Επιτροπών στις εργατογειτονιές. Καμιά κατάσχεση σπιτιού δε θα αφήσουμε να περάσει. Κανένα πρόβλημα δε θα αφήσουμε έξω από τη συλλογική συζήτηση και δράση για την οργάνωση αντιμετώπισής του, στις συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, στα συλλογικά όργανα των εργατών. Να δυναμώσουμε τη Λαϊκή Συμμαχία. Ολοι στον αγώνα για την επιβίωση των ανέργων, ενάντια στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, στην περικοπή και υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, στο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στις απολύσεις, στα χαράτσια και τους φόρους, κ.λπ. Με γραμμή ενάντια στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις και στα κόμματά του, στην ΕΕ. Ναι, σ' αυτό το δρόμο μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.