ΠΑΡΙΣΙ.--

Την κινητικότητα που υπάρχει στους κόλπους της ευρωπαϊκής αστικής τάξης που, αναζητώντας την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, εξετάζει διάφορα «σενάρια» απηχούν οι προχτεσινές δηλώσεις της προέδρου του γαλλικού εθνικιστικού κόμματος «Εθνικό Μέτωπο» (FN) Μαρί Λεπέν για την ΕΕ, που προκάλεσαν αίσθηση στο διεθνή Τύπο.

Μιλώντας σε Αγγλοσάξονες δημοσιογράφους η Λεπέν που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα της ως και με 25% ενόψει των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών που γίνονται την άνοιξη στη Γαλλία, ανέφερε: «Πώς να βελτιώσουμε την ΕΕ; Αρχικά καταστρέφοντάς την», ενώ συμπλήρωσε: «Πιστεύω ότι στην παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να υποστεί μεταρρυθμίσεις». Αναφερόμενη στην ΕΕ ισχυρίστηκε ότι «πρέπει να αναμένουμε όλα αυτά να διαλυθούν, να συμβάλουμε σε αυτό αν είναι δυνατόν, ώστε να αναδυθεί η ιδέα μιας Ευρώπης ελεύθερων κρατών, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στο μυαλό του στρατηγού Ντε Γκολ».

«Δεν αναμένω παρά ένα πράγμα από το ευρωπαϊκό σύστημα, να εκραγεί», σημείωσε. «Ο ρόλος που θα διαδραματίσουμε εμείς, οι πατριώτες βουλευτές του Ευρωκοινοβουλίου, θα είναι κυρίως να εμποδίσουμε οποιαδήποτε νέα επέκταση, κάθε περαιτέρω επέκταση αυτής της ευρωπαϊκής ομοσπονδιακής ένωσης», υπογράμμισε η Λεπέν.

Οι δηλώσεις της Λεπέν έγιναν σε μια περίοδο που ο λεγόμενος «ευρωσκεπτικισμός» δυναμώνει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, ανάμεσά τους οι Γερμανία, Βρετανία, Ολλανδία, ενώ έχουν αναπτυχθεί και προσπάθειες για τον πανευρωπαϊκό συντονισμό τέτοιων δυνάμεων. Η όποια κριτική στην ΕΕ τέτοιων δυνάμεων είναι στο έδαφος του καπιταλισμού και σχετίζεται με συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου που προβάλλουν μορφές διακρατικών καπιταλιστικών συμμαχιών, που ίσχυαν σε άλλες εποχές όπως τα πρώτα χρόνια της ΕΟΚ κάτι που με τη σημερινή διεθνοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας και τις σχέσεις αλληλεξάρτησης που γίνεται με άνισους όρους, δεν μπορεί να υπάρξει. Ετσι, στην ουσία καλούν σε μια άλλη καπιταλιστική συμμαχία. Η καλλιέργεια αυταπατών είτε περί «ευρωπαϊκής ομοσπονδιακής ένωσης ανεξάρτητων κρατών», είτε περί δυνατοτήτων «αναμόρφωσης» της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας από «αριστερές προοδευτικές κυβερνήσεις», όπως καλεί το οπορτουνιστικό μόρφωμα του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ, σκοπεύει στον κοινό στρατηγικό στόχο της υπεράσπισης της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ετσι, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αναγκαιότητα και επικαιρότητα η πρόταση του ΚΚΕ, για αποδέσμευση από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, για διαγραφή του χρέους με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, λαϊκή εξουσία. Η έξοδος από την ΕΕ ή ακόμα και η διάλυση της ΕΕ δεν αρκούν για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη για ριζικές αλλαγές στην οικονομία που θα κάνουν την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.

Από ασκήσεις του αμερικανικού ναυτικού στα ανοιχτά της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας τον περασμένο Νοέμβρη

«Το πέρασμα τέτοιων περιορισμών στις αλιευτικές δραστηριότητες άλλων κρατών σε διαφιλονικούμενες περιοχές της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας είναι μια προκλητική και δυνητικά επικίνδυνη πράξη», δήλωσε στη χτεσινή καθιερωμένη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζένιφερ Πσάκι.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η Αμερικανίδα αξιωματούχος είπε ότι «η Κίνα δεν έδωσε περαιτέρω εξηγήσεις ή νομικά δεδομένα για αυτές τις υπερβολικές θαλάσσιες αξιώσεις». Συμπλήρωσε ακόμα ότι «η πάγια θέση μας είναι πως οι εμπλεκόμενες μεριές πρέπει να αποφεύγουν κάθε μονομερή πράξη που μπορεί να προκαλέσει εντάσεις».

Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Νοέμβρη, η τοπική κυβέρνηση της κινεζικής επαρχίας Χαϊνάν (παραθαλάσσια περιοχή στο νοτιότερο άκρο της Κίνας που «βρέχεται» από τη Νότια Κινεζική Θάλασσα) αποφάσισε ότι από 1η Γενάρη 2014 τα ξένα αλιευτικά σκάφη πρέπει να ζητούν άδεια για να μπουν σε χωρικά ύδατα που οι κινεζικές αρχές προσδιορίζουν συνολικά στα 2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ωστόσο αυτή είναι έκταση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προκύπτει από την ΑΟΖ της Κίνας και εκτείνεται σε περιοχές της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας που διεκδικούν πολλές χώρες, όπως η Κίνα, οι Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, η Μαλαισία, το Μπρουνέι.

Στην παρέμβαση των ΗΠΑ απάντησε χτες η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Χούα Τσουνουίνγκ, εκφράζοντας - σύμφωνα με το πρακτορείο «Xinhua» - «δυσαρέσκεια και αντίθεση». «Τα τελευταία 30 χρόνια οι σχετικοί νόμοι και κανονισμοί της Κίνας εφαρμόζονται κανονικά χωρίς να προκαλέσουν καμιά ένταση». Η Τσουνουίνγκ έκανε λόγο για «τεχνικές σε αλιευτικούς κανονισμούς της επαρχίας» και επισήμανε ότι η θέση της Κίνας για τα δικαιώματα και τα οφέλη της στη Νότια Κινεζική Θάλασσα είναι σταθερή και σαφής. «Δε χρειάζεται να την ενισχύσουμε μέσα από την προσαρμογή επαρχιακών κανονισμών». Πρόσθεσε ότι «η ειρήνη, η σταθερότητα και η ευημερία στην περιοχή έχουν διατηρηθεί για τόσο πολύ καιρό λόγω των κοινών προσπαθειών της Κίνας και άλλων κρατών της περιοχής», ενώ κάλεσε τις ΗΠΑ να σέβονται και να στηρίζουν τις προσπάθειες των κρατών της περιοχής να λύνουν τα προβλήματα μέσω του διαλόγου, να αποφεύγουν να στέλνουν λάθος μήνυμα.

Χτες, σε επίσημη δήλωσή του το υπουργείο Εξωτερικών των Φιλιππίνων σημειώνει ότι έχει ζητήσει από την Κίνα να διευκρινίσει άμεσα τους νέους κανονισμούς ψαρέματος. «Ανησυχούμε έντονα για το νέο κανονισμό», τονίζεται στη δήλωση όπου επισημαίνεται: «Αυτή η εξέλιξη κλιμακώνει τις εντάσεις, περιπλέκει με τρόπο που δε χρειάζεται την κατάσταση στη Νότια Κινεζική Θάλασσα και απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή». Υπογραμμίζεται ότι ο νέος κανονισμός επεκτείνει ακόμα περισσότερο τις εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας σε σχέση με ό,τι ήδη έχει εκφράσει. Εκτιμάται ότι ο κανονισμός συνιστά «κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου», της «ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του δικαιώματος στην αλιεία όλων των χωρών στην ανοιχτή θάλασσα», αλλά και ότι, σύμφωνα με το σύνηθες διεθνές δίκαιο, «καμιά χώρα δεν μπορεί να συμπεριλάβει την ανοιχτή θάλασσα στη δική της κυριαρχία».

Οι αντιδράσεις αναμένεται να ενισχυθούν, καθώς γίνεται φανερό ότι ο ενεργειακός και φυσικός πλούτος του Ειρηνικού Ωκεανού αποτελεί «μήλον της Εριδος» για μια σειρά μονοπώλια. Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην περιοχή (διεύρυνση κινεζικής ζώνης αεράμυνας στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, οι κινήσεις της Ιαπωνίας, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους που ενισχύουν και τη στρατιωτική τους παρουσία) δείχνουν την κλιμάκωση της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Οι κίνδυνοι περαιτέρω αποσταθεροποίησης της ήδη εκρηκτικής και συγκεχυμένης κατάστασης που επικρατεί στη Λιβύη με την επικράτηση ενός κυκεώνα «φιλοδυτικών» πολιτικών δυνάμεων αλλά και αντιδυτικών εξτρεμιστών ισλαμιστών αυτονομιστών, που επιδιώκουν την αυτονόμηση της «Κυρηναϊκής» στα ανατολικά της χώρας, αναγκάζουν την Ουάσιγκτον, δύο χρόνια μετά τη βρώμικη ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι, να εμβαθύνει την ανάμειξή της σχεδιάζοντας, αυτή τη φορά, να αναλάβει την εκπαίδευση του λιβυκού «στρατού» ενόπλων, πλιατσικολόγων...

Ο Αμερικανός στρατηγός Ντέιβιντ Ροντρίγκες, επικεφαλής της διοίκησης του αμερικανικού στρατού για την Αφρική (AFRICOM), ανακοίνωσε χτες στην Ουάσιγκτον πως οι ΗΠΑ θα αναλάβουν ως τον Ιούνη την εκπαίδευση έως και 8.000 Λίβυων στρατιωτών προκειμένου «να συμβάλουν στην ασφάλεια της χώρας», την οποία, βεβαίως, αποσταθεροποίησαν πλήρως με την ιμπεριαλιστική επέμβαση που πραγματοποίησαν το 2011. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Πεντάγωνο ο επικεφαλής της ΑFRICOM σημείωσε ότι το πρόγραμμα εκπαίδευσης των Λίβυων στρατιωτών θα διαρκέσει «τουλάχιστον έξι μήνες», μη παραλείποντας να εκφράσει την «έντονη ανησυχία των ΗΠΑ για τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη Βόρεια και Ανατολική Αφρική», αλλά και φόβο για την πιθανή επανάληψη μιας νέας πολύνεκρης, μαζικής επίθεσης ισλαμιστών σε βάρος αμάχων, παρόμοιας με αυτήν που πραγματοποίησαν νεαροί ένοπλοι της σομαλικής εξτρεμιστικής οργάνωσης «Αλ Σαμπάμπ» στο εμπορικό κέντρο Γουέστ Γκέιτ στο Ναϊρόμπι της Κένυας τον περασμένο Σεπτέμβρη, με αποτέλεσμα το θάνατο 67 ατόμων.

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στον Αλγερινό εξτρεμιστή Μοκχτάρ Μπελμοκτάρ, που έχει δράσει σε Λιβύη και Μάλι ως αρχηγός της ισλαμικής οργάνωσης «Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ», λέγοντας πως πιθανώς βρίσκεται μεταξύ της νοτιοδυτικής Λιβύης και του βορειοανατολικού Μάλι σχεδιάζοντας νέες επιθέσεις κατά δυτικών συμφερόντων.

Αυτά ενώ η κυβέρνηση του Λίβυου πρωθυπουργού, Αλι Ζεϊντάν, προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία με κάθε τρόπο καθώς πάνω από τα 2/3 του Κοινοβουλίου (γνωστό και ως «Μεγάλο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο») επιθυμούν την αντικατάστασή του αλλά δεν προχωρούν, επί του παρόντος, σε κίνηση μομφής εναντίον του, γιατί δεν καταφέρνουν να συμφωνήσουν στον αντικαταστάτη του.

Ο ίδιος ο Ζεϊντάν, μιλώντας την Τετάρτη στη «Φωνή της Αμερικής», ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα που συγκλονίζουν τη (μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2011) Λιβύη οφείλονται τάχα στα κακώς κείμενα της 42χρονης παραμονής του Καντάφι στην εξουσία και ότι τόσο σοβαρά ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν μέσα στον έναν χρόνο που βρίσκεται στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο ίδιος προκάλεσε το Κοινοβούλιο να τον ανατρέψει, υποστηρίζοντας ωστόσο ότι προτού κάνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει βρει «άξιο αντικαταστάτη».

Τα προβλήματα για την «κυβέρνηση» του Ζεϊντάν (που δεν ορίζει στην πραγματικότητα παρά μόλις ένα μικρό μέρος της πρωτεύουσας, Τρίπολης) έχουν ενταθεί ιδιαίτερα από τον περασμένο Ιούλη, οπότε περίπου 17.000 ισλαμιστές αυτονομιστές, με επικεφαλής τον 34χρονο Ιμπραχίμ αλ Τζαθράν, κατέλαβαν τρεις πλατφόρμες εξαγωγής λιβυκού πετρελαίου στα λιμάνια Ρας Λάνουφ, Ες Σίντερ και Ζουεϊτίνια της Ανατολικής Λιβύης διεκδικώντας την αυτονόμηση της λεγόμενης «Κυρηναϊκής» και να δοθεί στην αυτόνομη «κυβέρνηση» η μερίδα του λέοντος από τα έσοδα που προσφέρουν οι εξαγωγές πετρελαίου. Το μπλόκο του Τζαθράν έχει μειώσει την παραγωγή λιβυκού πετρελαίου στο 10%, συρρικνώνοντας επιπλέον δραματικά τα έσοδα της χώρας...