Τα όσα τώρα αποκαλύπτονται από τη χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου από το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, μεγαλώνουν τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Η κυρίαρχη προπαγάνδα επιδιώκει να «περάσει» στις λαϊκές συνειδήσεις όλα τα άλλοθι που θα εμποδίσουν την προσέγγιση της ουσίας ενός διαρκούς εγκλήματος, προκειμένου να αποτρέψει τη συνειδητή κατεύθυνση της πάλης ενάντια στους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των δολοφονιών, που συνεχίζονται.

Η πραγματική ουσία δεν είναι το αν γνώριζε η κυβέρνηση για τη χρήση των συγκεκριμένων όπλων, τις τραγικές συνέπειες από τη χρήση τους, αν πήρε μέτρα για τον ελληνικό στρατό και άλλα παρόμοια... Γιατί μαζί με το γεγονός ότι γνώριζαν τα πάντα, το βασικό είναι ότι συμμετείχαν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Σήμερα προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες τους για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία των λαών. Ευθύνες ιστορικές γιατί είναι «συνένοχοι στο φόνο» όχι ως απλοί συνεργοί, αλλά ως συναυτουργοί. Φαίνεται από τη μικρή αναδρομή που κάνει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» για την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία από το ρεπορτάζ των τότε ημερών. Ο λαός μπορεί και πρέπει να τους τιμωρήσει «κατά πώς πρέπει» στέλνοντάς τους στον Καιάδα της ιστορίας.

Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο του Ν. Μπογιόπουλου,«ΒΑΛΚΑΝΙΑ - 78 μέρες "στόχος" του ΝΑΤΟ», έκδοση του «Ριζοσπάστη» και της «Σύγχρονης Εποχής».

Πρόκειται για θρασύτατους ραγιάδες του ΝΑΤΟ. Ηξεραν τα πάντα. Ιδού τα στοιχεία που σήμερα - υποτίθεται - ότι... ψάχνουν:

«(...) Τα βομβαρδιστικά της Συμμαχίας στις 78 μέρες της "ανθρωπιστικής" τους δράσης πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Η Πρίστινα, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, για τη "σωτηρία" του οποίου επέδραμε το ΝΑΤΟ, δέχτηκε 374 επιθέσεις, ενώ άλλες πόλεις του Κοσσυφοπεδίου υπέστησαν 232 επιδρομές (Πρίζρεν), 205 επιδρομές (Ουρόσεβατς)... Η πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας, το Βελιγράδι, βομβαρδίστηκε 212 φορές από τους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι ίδιοι εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 "δέσμες" από το είδος των απαγορευμένων, μέσα από διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες, βομβών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αμερικανικού Πενταγώνου, η μια στις πέντε βόμβες με τις οποίες έπληξε το ΝΑΤΟ τη Γιουγκοσλαβία... περιείχαν εξασθενημένο (απεμπλουτισμένο) ουράνιο.

Ο Βρετανός βιολόγος Ρότζερ Κόχιλ τόνιζε στα τέλη Ιούλη '99 ότι η χρησιμοποίηση στους βομβαρδισμούς βομβών με εξασθενημένο ουράνιο αναμένεται να προκαλέσει 10.000 θανάτους από καρκίνο τα επόμενα χρόνια. Το εξασθενημένο ουράνιο (κάθε βόμβα περιείχε 275 γραμμάρια απεμπλουτισμένου ραδιενεργού ουρανίου) έχει την ιδιότητα όταν αναφλεγεί να μετατρέπεται σε ψιλή στάχτη που με τους ανέμους μπορεί να μεταφερθεί σε απόσταση 300 χιλιομέτρων και προκαλεί λευχαιμία, διαταραχές νευρικού συστήματος, βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά. (...)

Οι βόμβες του ΝΑΤΟ έσπειραν το θάνατο σε όλο το περιβάλλον των Βαλκανίων. Λόγω των βομβαρδισμών, επιστήμονες στην Κοζάνη κατέγραψαν τις ημέρες του πολέμου αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας κατά 25% πέραν των κανονικών, ενώ Βούλγαροι συνάδελφοί τους κατέγραψαν ότι στο βουλγαρικό έδαφος τα επίπεδα ραδιενέργειας ήταν 8 φορές υψηλότερα από το κανονικό, ενώ ήταν 30 φορές υψηλότερα μέσα στη Γιουγκοσλαβία. (...)

Η αποστολή εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών που επισκέφθηκε από 16 έως 27 Μάη το Κόσσοβο και άλλες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας, συνέταξε έκθεση στην οποία τονίζεται ότι πάνω από 80 βιομηχανικές εγκαταστάσεις υπέστησαν επιθέσεις και σημειώνει ότι "οι ζημιές που προκλήθηκαν στα διυλιστήρια πετρελαίου, στις δεξαμενές καυσίμων, στα εργοστάσια χημικών και λιπασμάτων, καθώς και το τοξικό νέφος που προκλήθηκε από τις τεράστιες πυρκαγιές και η διείσδυση τοξικών χημικών ουσιών στο έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα δημιούργησαν επίπεδα ρύπανσης (που δεν έχουν εκτιμηθεί ακόμη σε ορισμένες αστικές περιοχές) τα οποία απειλούν να βλάψουν την υγεία και τα οικοσυστήματα".

Μόνο η καταστροφή του πετροχημικού εργοστασίου του Πάντσεβο, οι εμπειρογνώμονες εκτιμούσαν ότι "απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα, στα νερά και στο έδαφος πολλά χημικά υγρά (όπως χλωριούχο βινίλιο, χλώριο, διχλωριούχο αιθυλένιο και προπυλένιο) γεγονός που συνιστά μια σοβαρή απειλή τόσο για την υγεία των πληθυσμών της περιοχής όσο και για τα οικοσυστήματα των Βαλκανίων γενικότερα. Πολλά στοιχεία, αναφέρουν, που απελευθερώθηκαν εξαιτίας αυτών των χημικών ατυχημάτων μπορούν να προκαλέσουν καρκίνους, αποβολές, ατέλειες εκ γενετής, ενώ κάποια άλλα μπορούν να προκαλέσουν θανατηφόρες ασθένειες του νευρικού συστήματος και του ήπατος (...)"» (σελ. 353-356)

Σήμερα όλοι καμώνονται ότι «ανησυχούν» για τους Ελληνες φαντάρους που βρίσκονται εκτός συνόρων. Ας δούμε, όμως, το τι έλεγαν τότε:

«(...) η 16/4/99 είναι, έτσι κι αλλιώς, μια ιστορική μέρα...

"Είναι στην πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να μην εμπλακεί σε μια περιοχή, η οποία αποκαλείται "ζώνη πυρός" από τον Πρόεδρο Κλίντον, στέλνοντας εκεί Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις;", ρωτήθηκε ο κ.Σημίτης.

Τα λόγια του άφησαν άναυδους τους πάντες:(...)

"Η ελληνική κυβέρνηση θα στέλνει τις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, όπου νομίζει ότι είναι σωστό, χωρίς κανέναν περιορισμό"!

(...) Αυτή ήταν πράγματι μια "δήλωση σοκ". Μια κυνικότατη δήλωση του τύπου "θα στέλνω τους Ελληνες φαντάρους όπου θέλω" (!), διατυπωμένη από μια γνήσια κυβέρνηση της πλουτοκρατίας.

(...) Στις 27 Ιούλη 1999... ο Κ.Σημίτης αποβιβάστηκε στην έδρα του ελληνικού στρατιωτικού τμήματος που είχε στρατοπεδεύσει στο Κοσσυφοπέδιο (...). Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, την επομένη της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Ουρόσεβατς:

" Η Ελλάδα διαθέτει στρατιωτικά τμήματα στην Αλβανία, στο Ουρόσεβατς αλλά και στη Βοσνία. Είναι πολιτική μας επιλογή - έλεγε ο Δ. Ρέππας - η παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στις περιοχές αυτές. Είναι (...) επιβεβλημένο γιατί πιστεύουμε ότι η επιλογή αυτή αποτελεί τμήμα της εξωτερικής μας πολιτικής (!)..."».

Πριν ακόμα από την αποστολή των Ελλήνων στρατιωτών, το ΠΑΣΟΚ είχε πρωτοστατήσει ως κυβερνητικό κόμμα στην εκτέλεση αυτής της ιμπεριαλιστικής κίνησης. Ο Δ. Ρέππας, «στις 7/6/99, ερωτώμενος για τη συμμετοχή της Ελλάδας στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ που ετοιμάζονταν να εισχωρήσουν στο Κοσσυφοπέδιο, δήλωνε:

" Βεβαίως, θα είμαστε παρόντες στο πλαίσιο της ειρηνευτικής αυτής αποστολής και με δικές μας στρατιωτικές δυνάμεις"».

Οπως ήταν αναμενόμενο, η ΝΔ δε διανοήθηκε να εκφέρει διαφορετική πολιτική θέση από εκείνη που υπηρετούσε και το ΠΑΣΟΚ.

Ποια ήταν, όμως η στάση του ΣΥΝ; Ας παρακολουθήσουμε:

«Το κόμμα αυτό, αρχικά, φρόντισε να στηρίξει την πολιτική της... εξαγωγής Ελλήνων μισθοφόρων στο Κοσσυφοπέδιο διά της εκκωφαντικής σιωπής (!) του για το θέμα. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα είχε πάρει την άγουσα για το Κοσσυφοπέδιο, αλλά οι συνήθως λαλίστατοι εκπρόσωποι του ΣΥΝ, κατά παράδοξο τρόπο, δεν είχαν βρει χρόνο να πουν κάτι για το ζήτημα.

Οσο όμως "σιωπηλός" ήταν επισήμως ο ΣΥΝ, τόσο λαλίστατη ήταν η ΑΥΓΗ. Η εφημερίδα, μάλιστα, με ρεπορτάζ που φιλοξένησε στις 17/6/99, δεν ομιλούσε απλώς, αλλά και διαμαρτυρόταν εντόνως (!) διότι οι "σύμμαχοι" είχαν "υποβαθμίσει" (!), όπως έλεγε, την ελληνική στρατιωτική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο, την οποία η εφημερίδα ήθελε, προφανώς, πιο... αναβαθμισμένη!

"Υποβαθμισμένη η Ελλάδα στο Κοσσυφοπέδιο"! Αυτός ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ της ΑΥΓΗΣ (...) " Η ελληνική δύναμη - έγραφε η "ΑΥΓΗ" - παρότι αυξήθηκε σε ταξιαρχία, έστω μειωμένης σύνθεσης, δε χρεώθηκε τομέα διοικητικής ευθύνης, αλλά μόνο επιχειρησιακής, χωρίς έτσι να μπορεί να διεκδικήσει θέση στη διοίκηση της KFOR"!

Ιδού, λοιπόν,... το μέγα πρόβλημα της "ανανεωτικής" και κυρίως «αριστερής» σκέψης... έγκειτο στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν κατάφερε να διεκδικήσει ρόλο διοικητή των μισθοφόρων του ΝΑΤΟ και δεν της δόθηκε θέση - κλειδί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων του κατοχικού στρατού!» (σελ. 186 - 188)

Ομως, ο ΣΥΝ δεν περιορίστηκε σε όσα έγραφε η εφημερίδα του. Απίθανα... «αριστερή» ήταν η στάση του όταν ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ ήρθε στην Ελλάδα και το ΚΚΕ διαδήλωνε ενάντια στην αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Κοσσυφοπέδιο. Τότε ήταν που ο υπουργός Εθνικής Αμυνας είπε ότι το ΚΚΕ, επειδή αντιτασσόταν στη μετατροπή των Ελλήνων στρατιωτών σε ΝΑΤΟικούς μισθοφόρους, ανήκε στους « αρνητές της ειρήνης» (Α.Τσοχατζόπουλος, 9/6/99)! Λίγο πριν ο Δ. Ρέππας, στις 28/5/99) χαρακτήριζε τις κινητοποιήσεις κατά του ΝΑΤΟ και κατά της αποστολής Ελλήνων στρατιωτών στο Κοσσυφοπέδιο σαν «απολύτως αποδοκιμαστέες» επειδή «βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα»!

Ας παρακολουθήσουμε πώς τοποθετήθηκε ο ΣΥΝ σε όλα αυτά.

«(...) Η Γραμματεία της Πολιτικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης του Συνασπισμού... λίγες μέρες μετά τη συγκέντρωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη συμπρωτεύουσα... λίγες μέρες μετά τις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ κατά της παρουσίας του Αμερικανού υπουργού Αμυνας Γ. Κοέν στη Θεσσαλονίκη, εξέδωσε ανακοίνωση (...) για να καταγγείλει την " ανεύθυνη και μικροκομματική πολιτική του ΚΚΕ"! (...). "Η προσπάθεια του ΚΚΕ... παρά τη συμφωνία που έχει μεσολαβήσει", όπως έγραφε η ανακοίνωση επευφημώντας την "ειρήνη" του ΝΑΤΟ, στρέφεται "εναντίον των λαών που δοκιμάστηκαν στην περιοχή. Η τακτική της σύγκρουσης και της τυφλής άρνησης κάθε θετικού βήματος - έλεγε ο ΣΥΝ στην ανακοίνωσή του αναφερόμενος στο ΚΚΕ - ... συσκοτίζει τελικά τις ευθύνες των συμμετεχόντων στα τραγικά γεγονότα του Κοσσόβου"!» (σελ. 155 - 156):

Ετσι αποτυπώθηκε τότε η πραγματικά αξιοθαύμαστη «αριστερή» λογική. Το ΚΚΕ που διαδήλωνε κατά των ΝΑΤΟικών δυνάμεων κατοχής ήταν «ένοχο»! Ο ΣΥΝ που έβλεπε στις φάλαγγες των μισθοφόρων - μεταξύ αυτών και Ελλήνων στρατιωτών - να οδεύουν προς το Κοσσυφοπέδιο ήταν ο «αθώος»!