Τα συνθήματα της «αλλαγής» και του «φωτός» που οσονούπω θα διαδεχτεί το «σκοτάδι», πατενταρισμένες ΠΑΣΟΚικές προπαγανδιστικές πομφόλυγες, επιστράτευσε ο Αλ. Τσίπρας στην περιοδεία του σε Πορτογαλία και Ισπανία, αποσπώντας και τα συχαρίκια του σοσιαλδημοκράτη Σοάρες.

«Να ανακόψουμε τον νεοφιλελευθερισμό» ήταν η προτροπή που απηύθυνε σε ομοϊδεάτες του στις δύο χώρες, παραδεχόμενος ως αντίπαλό του ένα μείγμα διαχείρισης κι όχι το σύστημα, τις ανάγκες του οποίου η διαχείριση, ανεξαρτήτως μείγματος, υπηρετεί.

Με ψευδαισθήσεις όπως στις «25 Μαΐου η Ευρώπη θα στρίψει Αριστερά» και λεονταρισμούς όπως «να κάνουμε την κυρία Μέρκελ μειοψηφία στην Ευρώπη, να την απομονώσουμε πολιτικά, να τη νικήσουμε», επιχείρησε να κρύψει ότι η «αριστερή» λεοντή καλύπτει μια πρόταση ιδίου φυράματος με αυτή που ήδη υλοποιείται, για τον ίδιο στόχο, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η ρητορική για τον τερματισμό της λιτότητας αναφέρεται ακριβώς στην ανάγκη του κεφαλαίου να στηριχτεί η διαδικασία αυτή με ρευστό απ' τον κρατικό μπεζαχτά.

Η σκόπιμη αοριστία γύρω απ' το αίτημα αυτό επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να ψαρεύει στα θολά νερά της αγωνίας του λαού, την οποία εκμεταλλεύτηκε και ο Αλ. Τσίπρας συνδέοντας το στόχο με τον τερματισμό της ανεργίας και της φτώχειας, όταν και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδεχτεί πως είναι αδύνατο να απορροφηθούν οι μεγάλες μάζες των ανέργων που προκάλεσε η καπιταλιστική κρίση και να αποκατασταθεί το λαϊκό εισόδημα, έστω στα προ κρίσης επίπεδα.

Στην προσπάθειά του να αφήσει τους καπιταλιστές έξω απ' το κάδρο, έφτασε να παρουσιάζει τις συνθήκες της ΕΕ σαν ...συμπαιγνία των πολιτικών οικογενειών που κυριαρχούν στην ΕΕ, στις οποίες φόρτωσε ακόμα και την ευθύνη για την κρίση και να ισχυριστεί ότι η ενίσχυση του ευρωοπορτουνισμού θα τις αλλάξει. Αποσιώπησε ότι οι συνθήκες είναι επιβεβλημένες απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και αδιαπραγμάτευτες στο σκέλος που αφορά στους λαούς και το πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους.

Ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε και σταθερότητα, ώστε να διαμορφωθεί το ιδανικό περιβάλλον για τις μπίζνες των καπιταλιστών. Εγκάλεσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, γιατί δημιούργησαν συνθήκες που υπονομεύουν την «κοινωνική και οικονομική σταθερότητα» και δήλωσε πως εγγυητής της σταθερότητας «είναι μόνον η Αριστερά» γιατί «εμείς θα τερματίσουμε αμέσως τη λιτότητα» και «την ελεύθερη πτώση μισθών, συντάξεων».

Επανέλαβε ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί «μέσα από την οριστική και βιώσιμη επίλυση της υπερχρέωσης της Ευρωζώνης στο πλαίσιο μιας "Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος"». Δεν είπε ότι ο λαός θα πληρώνει στον αιώνα τον άπαντα παλιά και νέα χρέη που συσσωρεύει η πλουτοκρατία και πως το αντίτιμο που θα κληθεί να πληρώσει για την όποια νέα διευθέτηση του χρέους θα είναι πολύ βαρύ.

Συνεχίζουν να απασχολούν την επικαιρότητα οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων του και να τροφοδοτούν την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με τη ΝΔ. Το περασμένο Σάββατο, η ΠΓ του κόμματος αποφάσισε να συμπληρώσει τις δύο θέσεις του ευρωψηφοδελτίου με τους Ηλία Νικολόπουλο, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και Αλκηστη Τσουλάκου, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στη «Nokia».

Σχεδόν ταυτόχρονα με την απόφαση της ΠΓ, ερχόταν στη δημοσιότητα επιστολή του Ηλ. Νικολόπουλου με την οποία δήλωνε την πρόθεση απόσυρσης της υποψηφιότητάς του εάν δεν υπάρξουν «ενιαία ιδεολογικά κριτήρια», αφήνοντας αιχμές κατά του Δ. Χριστόπουλου για τις γνωστές του δηλώσεις που αφορούν στη μουσουλμανική μειονότητα. Ωστόσο, λίγο αργότερα ο Ηλ. Νικολόπουλος κατηγόρησε «γνωστά κέντρα» για την αξιοποίηση μιας «εσωτερικής επιστολής» και αποδέχτηκε την πρόταση να είναι υποψήφιος.

Το σίριαλ συνεχίστηκε με ανάσυρση δηλώσεων του Μ. Γλέζου περί ανετοιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, τις οποίες διέψευσε η Κουμουνδούρου. Αλλά και με τα όσα είπε στο πλαίσιο συνέντευξής του στο «Βήμα» όπου χαρακτήρισε όσα συνέβησαν με τις υποψηφιότητες απ' τη μειονότητα «επιπολαιότητα και μικροκομματισμό», καταδικάζοντας εμμέσως και τις δηλώσεις Χριστόπουλου.

Σειρά πήρε ο Στ. Κούλογλου, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που φέρεται να έκανε δηλώσεις σε εφημερίδα της ΠΓΔΜ με τις οποίες αποκαλεί τη γείτονα «Μακεδονία», κάνει λόγο για «γελοία διαμάχη την οποία δημιούργησε ο Αντώνης Σαμαράς» και συμπληρώνει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να σώσει την τιμή της».

Διευκρινίζοντας τι ...εννοούσε ο Στ. Κούλογλου υποστηρίζει ότι «αυτό που πραγματικά δήλωσα στο δημοσιογράφο από τα Σκόπια είναι ότι το θέμα της ονομασίας διογκώθηκε, ενώ θα έπρεπε από την αρχή να είχε λυθεί με έναν αμοιβαίο συμβιβασμό».

Η ΝΔ δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και με ένα μπαράζ ανακοινώσεων και δηλώσεών της συντήρησε το δικομματικό καβγά. Για «θέσεις αντίθετες με τα εθνικά μας συμφέροντα», έκανε λόγο η εκπρόσωπος της ΝΔ. Για «ασυνάρτητες ανακοινώσεις και φτηνούς αντιπερισπασμούς» την κατηγόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Με κοινοτοπίες αποσπασμένες απ' την πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι ανάγκες του καπιταλισμού, τις οποίες υπηρέτησε και υπηρετεί η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης, στο πλαίσιο και της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και της διεκδίκησης από μεριάς του των σκήπτρων του χώρου, υπερασπίστηκε τη χίμαιρα της «αναγέννησής» του με ...προοδευτικό πρόσημο.

Μιλώντας χτες στην παρουσίαση του βιβλίου της Μ. Κοππά, πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ και υποψήφια ευρωβουλευτή της ΔΗΜΑΡ, έκανε λόγο για «κρίση στρατηγικής που μαστίζει την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική οικογένεια» και υποστήριξε ότι αυτό οφείλεται στο ότι «υπέκυψε στη γοητεία του νεοφιλελευθερισμού»!

Σαν «αναγέννηση» της σοσιαλδημοκρατίας, η ΔΗΜΑΡ δεν εννοεί παρά το να κρατήσει αποστάσεις από ένα μείγμα διαχείρισης που ο Φ. Κουβέλης χαρακτήρισε «τιμωρητικό γερμανικό σχέδιο» και να αποστασιοποιηθεί από «επιλογές που πλήγωσαν την Ελλάδα, που τραυμάτισαν ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο». Να εκφράσει δηλαδή αποτελεσματικά, αφού έκανε τη βρώμικη δουλειά, τις νεότερες ανάγκες του κεφαλαίου για στήριξη της ανάκαμψης της κερδοφορίας του.

Ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πως η ΔΗΜΑΡ προσπαθεί ώστε να «ζωντανέψει το πλατύ ρεύμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού» και επιτέθηκε στους «κομιστές του υποτιθέμενου "καινούργιου"», οι οποίοι «με καθυστέρηση δεκαετίας ξαναζεσταίνουν τον καθόλου νέο "τρίτο δρόμο" του Μπλερ, που, όπως σημειώνει η Μαριλένα Κοππά στο βιβλίο της, αποδόμησε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, και επιχειρούν να τον μεταφυτεύσουν στην Ελλάδα».

«Η Κεντροαριστερά δεν θα υπάρξει ούτε ως κεντροαριστερά γενικών καθηκόντων, ούτε ως συμπλήρωμα συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών», κατέληξε ο Φ. Κουβέλης.

Σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», επανέλαβε την πάγια θέση της ΔΗΜΑΡ πως «οι κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελούν μονόδρομο», αλλά «όχι μιας κυβέρνησης όπως η σημερινή, που επιμένει πεισματικά σε ένα πολιτικό και οικονομικό μείγμα αποτυχημένο και επικίνδυνο». Δήλωσε ότι μπορεί να συνεργαστεί με δυνάμεις με μεταρρυθμιστική λογική και αναπτυξιακό προσανατολισμό.

Τέλος, απέφυγε να σχολιάσει τις εξελίξεις στον Πειραιά, όπου η τοπική οργάνωση της ΔΗΜΑΡ πήρε απόφαση να στηρίξει το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Σπ. Λυκούδης, μιλώντας χτες στον «Αθήνα 9.84», εκφράζοντας την ανησυχία του για τα δημοσκοπικά ποσοστά της ΔΗΜΑΡ, σημείωσε ότι «πριν από τις κάλπες, δεν νομίζω ότι προλαβαίνουμε να αναθεωρήσουμε βασικές πλευρές (...) δεν πιστεύω ότι μέσα από τις στάχτες ξαναγεννιούνται τα πράγματα. Ακούω ότι "θα είναι ένα μάθημα, θα το πάρουμε και θα μάθουν κάποιοι". Αυτά δεν τα πολυπιστεύω».