Το 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» μπορεί να έκλεισε πια τις πύλες του, αλλά οι εκατοντάδες μαγικές στιγμές του συνεχίζουν να μας συντροφεύουν μέσα από φωτογραφίες, βίντεο και κείμενα, που είναι συγκεντρωμένα στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ (efestival.gr ) και στο κανάλι της ΚΝΕ στο youtube (https://www.youtube.com/user/knetube).

Ανάμεσα σε αυτά τα υλικά, είναι αναρτημένο και το βίντεο - αφιέρωμα στα 40 χρόνια του Φεστιβάλ, μια σχεδόν πενηντάλεπτη παραγωγή της Επιτροπής Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ, που προβλήθηκε και στις εκδηλώσεις του τριημέρου στην Αθήνα, αλλά αξίζει κανείς να ανατρέξει και να την παρακολουθήσει πιο προσεκτικά.

Ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος και ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος μιλούν στο βίντεο - αφιέρωμα για το χαρακτήρα του θεσμού του Φεστιβάλ από τις απαρχές του, αλλά και για το παρόν και το μέλλον του. Η Εύα Μελά, ζωγράφος - χαράκτρια περιγράφει εμπειρίες της από το σχεδιασμό και την προετοιμασία των Φεστιβάλ και τους δεσμούς του με τον κόσμο της εργατικής τάξης, με τους ανθρώπους της γειτονιάς, ενώ τις δικές του εμπειρίες μεταφέρει και ο Σταύρος Σκουρτόπουλος, μέλος του συγκροτήματος «Ταμπούρι» που άνοιξε το πρώτο Φεστιβάλ παίζοντας τον Υμνο της ΚΝΕ που γράφτηκε στα δύσκολα χρόνια της χούντας. Οι σκηνοθέτες Λεωνίδας Βαρδαρός και Αλέξανδρος Λαμπρίδης και ο μουσικοσυνθέτης Χρήστος Λεοντής, μοιράζονται επίσης, με τον θεατή συγκινητικές στιγμές και εμπειρίες τους από παλιότερα Φεστιβάλ.

Η πορεία του Φεστιβάλ μέσα σε τέσσερις δεκαετίες, τα ιδιαίτερα στοιχεία του που το καθιστούν ένα μοναδικό νεανικό θεσμό που όχι μόνο αντέχει μέχρι τις μέρες μας, αλλά μεγαλώνει, δυναμώνει, ανανεώνεται, εξετάζονται σε αυτό το βίντεο - αφιέρωμα της ΚΝΕ επενδεδυμένα με μουσική, δημοσιεύματα και πλάνα από όλη την Ιστορία του θεσμού.

Αξιοποιούνται αποσπάσματα από βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα με τις φωνές του Ρίτσου και του Κατράκη να απαγγέλλουν, τον Μίκη Θεοδωράκη να ξεσηκώνει τον κόσμο από τη σκηνή του 23ου Φεστιβάλ, τις συγκλονιστικές φωνές της Μερσέντες Σόζα ή της Μαρίας Δημητριάδη να τραγουδούν σε Φεστιβάλ, συγκινητικές στιγμές όπως τον Μάνο Λοΐζο να τραγουδάει «πάγωσε η τσιμινιέρα» ή τον Δημήτρη Μητροπάνο στην τελευταία του εμφάνιση στο 37ο Φεστιβάλ το 2011 να ερμηνεύει το «Αξιον Εστι»...

Μαρτυρίες για κόσμο που ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο είδος τέχνης μέσα από το Φεστιβάλ, πειραματισμοί στην τέχνη και προβολές νέων ειδών, βήμα για νεανική ερασιτεχνική δημιουργία, οι μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης που βρίσκουν τη θέση τους στα Φεστιβάλ, η διεθνιστική αλληλεγγύη, οι προσπάθειες της άρχουσας τάξης να παρεμποδίσει εκδηλώσεις του και η απάντηση του κόσμου με τη μεγάλη ανταπόκρισή του, η συλλογική, οργανωμένη δουλειά, αλλά και πολύ πιο απλά πράγματα όπως... όταν έπιανε βροχή, παρουσιάζονται μέσα από τις συνεντεύξεις και τα άλλα ντοκουμέντα του βίντεο που αξίζει κανείς να δει και να ξαναδεί.

Αφιερωμένη στον κομμουνιστή, αγωνιστή ζωγράφο και χαράκτη Γιώργο Βαρλάμο ήταν η εκδήλωση που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου στο Χώρο Πολιτισμού.

Η ζωγράφος - χαράκτρια Εύα Μελά αναφέρθηκε στην καλλιτεχνική του πορεία από τα πρώτα του βήματα, παράλληλα με την αγωνιστική του πορεία, αναδεικνύοντας πόσο δεμένες μεταξύ τους ήταν. Στη διάρκεια της παρουσίασης προβάλλονταν στην οθόνη έργα και φωτογραφικά ντοκουμέντα σχετικά με τον μεγάλο καλλιτέχνη που «έφυγε» πριν από ένα χρόνο από τη ζωή.

Παρουσιάστηκαν χαρακτηριστικά έργα του Γιώργη Βαρλάμου, ο οποίος όπως επισημάνθηκε έθεσε την τέχνη του στην υπηρεσία της ζωής και των αγώνων και έτυχε μεγάλης αναγνώρισης με βραβεύσεις και σε διεθνές επίπεδο. Εδειξε ταυτόχρονα μία συνεπή πολιτική στάση, από τα χρόνια της κατοχής, όταν οργανώθηκε στο ΚΚΕ και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, όταν αρνήθηκε τη χορηγία που πρόσφερε η χούντα στον ίδιο και άλλους καλλιτέχνες, όταν - λόγω της πολιτικής στάσης του - απορρίφθηκαν οι αιτήσεις του για εκλογή του ως καθηγητή Χαρακτικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών παρά το πλουσιότατο έργο του και τη βαθιά γνώση του σε όλα τα είδη χαρακτικής. Είχε συμμετάσχει μαζί με άλλους καλλιτέχνες στους αγώνες για την απελευθέρωση της Τέχνης από το εμπόριο και για την επαγγελματική κατοχύρωση των καλλιτεχνών, δίνοντας μάχες για το δυνάμωμα του μαζικού πολιτιστικού κινήματος.

Ο Γ. Βαρλάμος «έδεσε τη ζωή του με το ΚΚΕ ως το τέλος. Δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται. Πάντα αυστηρός στις αρχές του τις οποίες ουδέποτε διαπραγματεύτηκε, αποτελούσε στήριγμα και παράδειγμα για τους συναδέλφους και τους συντρόφους του (...) Αφησε στο ΚΚΕ με διαθήκη το εργαστήρι του, το σύνολο του καλλιτεχνικού έργου του και την επιθυμία του να μαθαίνουν οι νέοι κομμουνιστές από αυτό», σημείωσε μεταξύ άλλων η ομιλήτρια.

Με τη συμμετοχή δεκάδων ανθρώπων που κατατάχθηκαν σε 8 κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία τους, έγινε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ το πρωί του Σαββάτου ο Λαϊκός Αγώνας Δρόμου 5 χιλιομέτρων που ξεκίνησε από την κεντρική είσοδο του Φεστιβάλ και κατέληξε στην κεντρική πλατεία του Ιλίου. Σε όλους του συμμετέχοντες δόθηκαν αναμνηστικά για τη συμμετοχή τους και στους πρώτους κάθε κατηγορίας απονεμήθηκαν μετάλλια. Ο αγώνας διοργανώθηκε με τη συνδρομή της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου (ΟΕΒΑΣ) που μέλη της παραβρέθηκαν στη λήξη του αγώνα και βραβεύθηκαν από την ΚΝΕ για την προσφορά τους.

Φτιαγμένη από ανθρώπους του μεροκάματου, εργάτες, υπαλλήλους, ανέργους, που έχουν μεράκι για το θέατρο, η θεατρική ομάδα «Εκτός Σχεδίου», που έκλεισε φέτος 10 χρόνια ζωής, παρουσίασε την Παρασκευή, το έργο «Ο καφές και η Δημοκρατία» στη Θεατρική Σκηνή του Φεστιβάλ.

Πρόκειται για επιλογή 6 κειμένων από την ομώνυμη συλλογή του κορυφαίου Τούρκου λογοτέχνη Αζίζ Νεσίν, με έντονα θεατρικά χαρακτηριστικά, κείμενα τρυφερά και παράλληλα ιδιαίτερα αιχμηρά, που θίγουν τα κακώς κείμενα και τις αιτίες τους, τα οποία διασκευάστηκαν από την ομάδα «Εκτός Σχεδίου».

Διασκευή κειμένων: Πηγή Δημητρακοπούλου, Ειρήνη Αρτεμάκη. Σκηνοθετική επιμέλεια: Πηγή Δημητρακοπούλου, Σήφης Μανταδάκης. Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης. Κίνηση: Βαγγέλης Πιτσιλός. Φωτισμοί: Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Αρης Σιγανός. Παίζουν: Αρτεμάκη Ειρήνη, Γεροκομής Αλέξανδρος, Ελευθερίου Δήμητρα, Κουντουρέλη Στέλλα, Μανταδάκης Σήφης, Παρασκευοπούλου Ανθή, Ρούσση Μαρία, Σιγανός Αρης, Τράπαλη Ιωάννα, Τσιοχόν Κλαούντια, Χαριζάνης Ορφέας, Χατζόπουλος Κώστας.

Αντίστοιχα, το Σάββατο στη Θεατρική Σκηνή παρουσιάστηκε ένα αφιέρωμα στο κοινωνικό και πολιτικό τραγούδι από το Μουσικό Σύνολο «Ρωμιοσύνη», που πρωτοστήθηκε τη δεκαετία του '70 και η παρουσία του στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε όλη τη 40χρονη πορεία του και σε άλλες εκδηλώσεις του ΚΚΕ, το έχουν καταξιώσει στο χώρο της στρατευμένης τέχνης.