Από την πρόσφατη επίσκεψη του Α. Λουκασένκο στην Κούβα και τη συνάντησή του με τον Φ. Κάστρο

Ουκρανία:

Πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο με δολοφονίες, λαθρεμπόριο και ξένες αναμείξεις.

Ηδη στα τέλη του προηγούμενου χρόνου στην Ουκρανία ξέσπασε μέγα πολιτικό ζήτημα με την παρουσία μιας βιντεοκασέτας, που εμφάνισε ο ηγέτης του αντιπολιτευτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Αλεξάντρ Μορόζ. Στη συγκεκριμένη βιντεοκασέτα ο Πρόεδρος της χώρας Λ. Κούτσμα φερόταν να δίνει εντολές σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Σωμάτων Ασφαλείας για τη φυσική εξόντωση του αντιπολιτευόμενου δημοσιογράφου Γκεόργκι Γκονγκάτζε. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ήδη την περίοδο που εμφανίστηκε η κασέτα ήταν εξαφανισμένος και λίγο αργότερα βρέθηκε δολοφονημένος σε κάποιο δάσος.

Παρά τις έρευνες και τη γνώμη των εμπειρογνωμόνων, κανείς δεν είναι σήμερα σε θέση στην Ουκρανία να πει αν η κασέτα είναι γνήσια ή κατασκευασμένη. Εκείνο όμως που είναι σίγουρο είναι ότι αυτός (ή αυτοί) που προξένησαν τη συγκεκριμένη πολιτική κρίση είχαν στόχο τον Πρόεδρο Κούτσμα και της εικόνας του. Οσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις, γνωρίζουν ότι εδώ και καιρό στον πολιτικό «Ολυμπο» της Ουκρανίας υποβόσκει κρίση προσανατολισμού της χώρας. Ο Κούτσμα τάσσεται υπέρ της αργής μεν, αλλά σαφούς προσέγγισης της Ουκρανίας με τη Δύση, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ ο πρωθυπουργός Βίκτορ Γιουσενκό και η πλειοψηφία της Βουλής τάσσονται υπέρ της προσέγγισης με τη Ρωσία.

Από τη μεριά του όμως και ο Κούτσμα (και όσοι βέβαια βρίσκονται από πίσω του) δεν έμεινε με «σταυρωμένα χέρια». Με την έναρξη του 2001 μια σειρά υπηρεσίες που ελέγχει προκάλεσαν ένα νέο σκάνδαλο, αυτή τη φορά σε βάρος της «ομάδας» του πρωθυπουργού Γιουσενκό. Ετσι στις 4/1/2001 η Γενική Εισαγγελία της χώρας κάλεσε σε εξέταση την αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιούλια Τιμοσένκο, γνωστή στη χώρα της και ως «πριγκίπισσα του φυσικού αερίου και πετρελαίου». Οχι, όχι, τον τίτλο της δεν τον κέρδισε σε κάποιο διαγωνισμό καλλιστείων, αλλά επειδή ο σύζυγός της και η ίδια είναι από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας, και ασχολούνται ακριβώς με τον τομέα των συγκεκριμένων πρώτων υλών. Οι δικαστικές αρχές στις 16/01/2001 απάγγειλαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο και παραχάραξη ντοκουμέντων, ενώ της απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα.

Η ίδια η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κάνει λόγο για πολιτική δίωξη εναντίον της, αφήνοντας να εννοηθεί πως πίσω από αυτή τη δίωξη βρίσκεται ο Πρόεδρος Κούτσμα, χωρίς όμως και να τον κατονομάζει.

Η σύγκρουση αυτή στις ουκρανικές κορυφές αναμένεται να ενταθεί το επόμενο διάστημα, αφού σοβαρά συμφέροντα μεγάλων οικονομικών κύκλων συγκρούονται στην περιοχή. Ετσι πρόσφατα ο πρωθυπουργός της χώρας είχε συνεννοηθεί με τη Ρωσία να εξοφλήσει το χρέος της χώρας του με μετοχές μεγάλων εταιριών της Ουκρανίας. Στην περιοχή βέβαια κρίνονται και άλλα μεγάλα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, αφού ο έλεγχος της Ουκρανίας αποτελεί σημαντικό «χαρτί» για τις εξελίξεις στις σχέσεις των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ. Δεν είναι άσχετο το ταξίδι που πραγματοποιεί αυτές τις μέρες ο Πρόεδρος Κούτσμα στη Γερμανία, ούτε η ειδική σχέση που προσπαθεί να διαμορφώσει, εκτός από το ΝΑΤΟ, και η ΕΕ με την Ουκρανία.

Χρονιά προεδρικών εκλογών. Αρχισαν τα «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη».

Εντονες κι οι παρασκηνιακές διεργασίες στη Λευκορωσία, όπου φέτος αναμένονται οι προεδρικές εκλογές. Οπως και στην περίπτωση της Ουκρανίας, έτσι και σ' αυτήν της Λευκορωσίας, κυρίαρχο παραμένει το δίλημμα του προσανατολισμού της χώρας: Προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ή προς την κατεύθυνση ενοποίησης με τη Ρωσία;

Τα τελευταία χρόνια, μετά την άνοδο του Αλεξάντρ Λουκασένκο στην Προεδρία της χώρας, έχουν γίνει μια σειρά βήματα απομάκρυνσης της Λευκορωσίας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ κι υπογράφτηκε η συμφωνία Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας. Παρ' όλα αυτά, ισχυρές είναι οι δυνάμεις που και με τη βοήθεια της Δύσης προσπαθούν να ανατρέψουν την κατάσταση.

Πρόσφατα τα περισσότερα ρωσικά ΜΜΕ δημοσίευσαν μια επιστολή ενός αυτόκλητου... ψυχιάτρου. Ο οποίος μεταξύ των άλλων σημειώνει: «.. πήρα την απόφαση για την ψυχιατρική εξέταση του πολίτη Λουκασένκο Αλεξάντρ Γκριγκόριεβιτς χωρίς τη συναίνεσή του». Με την εξ αποστάσεως εξέταση ο αυτόκλητος ψυχίατρος καταλήγει ότι διαπίστωσε πως ο Πρόεδρος Λουκασένκο πάσχει από «μωσαϊκή ψυχοπάθεια», γι' αυτό το λόγο «αποτελεί άμεσο κίνδυνο για όλους τους πολίτες της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας, όπως και για τη διαφύλαξη της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή».

Οσο κι αν φαίνεται αστεία η παραπάνω ιστορία, στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι. Η συγκεκριμένη προσπάθεια εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια να πειστεί ο λαός της Λευκορωσίας, αλλά και οι υπόλοιποι λαοί της πρώην ΕΣΣΔ, ότι ο Λουκασένκο υψώνει φωνή αντίστασης προς τους ξένους (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ κλπ.) εξαιτίας της πάθησής του, της... «τρέλας» του. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο φρόντισε να αναγγείλει το ταξίδι του Λουκασένκο στη Μόσχα στις 10/01/2001 με τον τίτλο: «Ο τρελο-Πρόεδρος στη Μόσχα».

Δεν είναι τυχαίο ότι τα παραπάνω συνέβησαν λίγες μέρες μετά τη νέα άρνηση του Προέδρου Λουκασένκο να προσκαλέσει τον νέο Αμερικανό πρέσβη Μάικλ Κόζακ σε συνάντηση που είχε με άλλους ξένους διπλωμάτες. Εξαιτίας της συνεχούς ανάμειξης των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της Λευκορωσίας και τις δηλώσεις του συγκεκριμένου διπλωμάτη, ο οποίος σε συνέντευξη σε εφημερίδα έκανε λόγο για «παράνομο καθεστώς Λουκασένκο». Να σημειωθεί ότι από τις 20 Οκτώβρη 2000, που οι ΗΠΑ έχουν διορίσει τον νέο τους πρέσβη στο Μινσκ, ο Λουκασένκο δεν έχει δεχτεί τα διαπιστευτήριά του. Κάτι που οι ΗΠΑ θεωρούν πρωτοφανή αντιμετώπιση για τη χώρα τους.

Ταυτόχρονα όμως διέρρευσε η πληροφορία ότι το Κρεμλίνο έχει συστήσει μια ειδική ομάδα, με στόχο τη μελέτη του ενδεχομένου «απαλλαγής» από τον Λουκασένκο στις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Αυτές οι πληροφορίες επιμένουν ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2000 η ομάδα αυτή έχει κάνει 3 ταξίδια στο Μινσκ με στόχο να ερευνήσει το ενδεχόμενο αντικατάστασης του Λουκασένκο. Ο κορμός της ομάδας αυτής αποτελείται, όπως λέγεται, από Λευκορώσους - στελέχη που συνεργάζονταν με τον Λουκασένκο, αλλά σε διάφορες περιόδους απομακρύνθηκαν. Λόγος γίνεται βασικά για στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας, της Λευκορώσικης Κα-Γκε-Μπε. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του ρωσικού Τύπου, πιθανός υποψήφιος Πρόεδρος που θα στήριζε η Μόσχα, σε αντιπαράθεση με τον Λουκασένκο, είναι ο Βλαντιμίρ Ματσκέβιτς, πρώην Πρόεδρος της Λευκορώσικης Κα-Γκε-Μπε, μέχρι τα τέλη του 2000.

Πού οφείλεται όμως η προσπάθεια της Μόσχας να αντικαταστήσει τον Λουκασένκο με έναν πλήρως ελεγχόμενο απ' αυτήν άνθρωπο; Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το τελευταίο διάστημα εντάθηκαν οι πιέσεις από μεριάς της Ρωσίας προς τη Λευκορωσία ιδιαίτερα σ' ό,τι αφορά την πορεία ενοποίησης. Η Ρωσία πιέζει τη Λευκορωσία να παραιτηθεί σ' αυτήν την κατεύθυνση από μια σειρά κυριαρχικά δικαιώματά της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πορεία του ενιαίου νομίσματος, που η Ρωσία πιέζει να είναι το ρώσικο ρούβλι και η κυκλοφορία του ν' αρχίσει από φέτος στη Λευκορωσία. Αντίθετα η συμφωνία που έχει υπογραφτεί προβλέπει την εισαγωγή κοινού νομίσματος μετά το 2005. Εντονες είναι και οι ρωσικές πιέσεις για καλυτέρευση των σχέσεων της Λευκορωσίας με τη Δύση.

Την ίδια ώρα πάντως ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας επισκέφτηκε τη ρωσική πρωτεύουσα, με την ευκαιρία των «ημερών της Λευκορωσίας στη Μόσχα» και είχε συναντήσεις με όλη τη ρωσική πολιτική ηγεσία. Στη χώρα του τις ίδιες μέρες μια σειρά κόμματα -οργανώσεις, μεταξύ αυτών το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, η Ενωση Αξιωματικών Λευκορωσία, η Λευκορώσικη Ενωση «Μασέροφ», η Λευκορώσικη πατριωτική Ενωση Νεολαίας και άλλες κοινωνικές οργανώσεις, συγκρότησαν Συντονιστικό Συμβούλιο υποστήριξης της υποψηφιότητάς του στις προσεχείς προεδρικές εκλογές.

Από τη μεριά του ο Αλεξάντρ Λουκασένκο επιτέθηκε για άλλη μια φορά ενάντια στις ΗΠΑ (18/01/2001), χαρακτηρίζοντας τη σύλληψη του Πάβελ Μποροντίν, Γραμματέα της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας (στο αεροδρόμιο Κένεντι από τις αμερικανικές αρχές την ίδια μέρα), ως «εντελώς μη φιλικό βήμα των ΗΠΑ απέναντι στη Λευκορωσία και τη Ρωσία». Ο Πάβελ Μποροντίν, που επισκέφτηκε τις ΗΠΑ με διπλωματικό διαβατήριο και με επίσημη πρόσκληση των ΗΠΑ, για να παραβρεθεί στην ορκωμοσία του Μπους, συνελήφθη από τους Αμερικανούς, μετά από δίωξη των ελβετικών αρχών, με την κατηγορία ότι εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο. Ο Α. Λουκασένκο στη δήλωσή του σημειώνει ότι «σύλληψη του Γραμματέα της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας δείχνει το πραγματικό επίπεδο της "δημοκρατίας" στις ΗΠΑ».

Πρόσφατα αναταράχτηκαν τα επιφανειακά ήρεμα πολιτικά νερά στη Γερμανία. Παραιτήσεις δύο υπουργών και διορισμοί δύο νέων και διασταυρωμένα πυρά εναντίον άλλων δύο κυβερνητικών μελών - των σημαντικότερων υπουργών ΥΠΕΞ Γιόσκα Φίσερ και Εθνικής Αμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ.

Τους δύο πρώτους - της Γεωργίας και Υγείας - τους καταπόντισε το αγανακτισμένο κύμα της κοινής γνώμης για τις παραλείψεις τους και την ασυγχώρητη αμέλειά τους στο θέμα της υγείας του πληθυσμού. Γνώριζαν ή έπρεπε να γνωρίζουν από πολύ καιρό ότι τα γερμανικά τείχη δεν μπορούσαν να εμποδίσουν τη διείσδυση της αρρώστιας των τρελών αγελάδων (BSE) από τις δοκιμαζόμενες γειτονικές χώρες και όμως διαβεβαίωναν ότι οι γερμανικές αγελάδες είναι απρόσβλητες και οι καταναλωτές μπορούν άφοβα να τρώνε τα «εγγυημένα» γερμανικά λουκάνικα και τις «εγγυημένες» βοδινές μπριζόλες. Ωσπου τα αγελαδινά κρούσματα ήρθαν απανωτά και αποκάλυψαν τη φτήνια των υπουργικών ισχυρισμών και την παράλειψη των μέτρων προειδοποίησης και προστασίες του πληθυσμού. Ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ αναγκάστηκε να αποπέμψει τους δύο υπουργούς και στη θέση τους να υπουργοποιήσει δύο «δυναμικές» κυρίες - μια «Πράσινη» για τη γεωργία και μια σοσιαλδημοκράτισσα για την υγεία. Πιστεύει ότι με την αλλαγή προσώπων λύθηκε το πρόβλημα. Αλλά όπως ξέρουμε και σωστά η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (11 Γενάρη) σε πρωτοσέλιδο σχόλιο με τον τίτλο «ίντριγκες» παρατηρεί ότι χωρίς αλλαγή πολιτικής δε λύνεται το πρόβλημα. Γράφει: «Στην ως τώρα πολιτική, ακόμα και με ενδεχόμενη καλή θέληση των δύο νέων υπουργών δε θα αλλάξει τίποτα. Γιατί, πάντα ακόμα καθορίζει την πολιτική η λεγόμενη αγορά. Και στη φαρμακοβιομηχανία που έχει μεγάλη επιρροή, απέτυχαν εντελώς άλλοι υπουργοί Υγείας. Και (η άλλη υπουργίνα) η Ούλα Σμιτ θα «επιζήσει» ενδεχόμενα, αν δεν προσπαθήσει καν να ψαλιδίσει τα κέρδη των κατασκευαστών φαρμάκων. Επίσης, στην αγροτική πολιτική δεν μπορεί να επικρατήσει λογικά στη γνωστή σε όλους έλλειψη λογικής της αγοράς».

Βέβαια ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος σύνδεσε το διορισμό των δύο νέων υπουργών με τη λήψη ορισμένων διαρθρωτικών μέτρων. Ανέφερε π.χ. σαν κάποια μερική λύση τον προσανατολισμό στην «οικολογική» ζωοτροφία. Το επακόλουθο αυτής της τροφής όμως το προδικάζουν αρκετοί ειδικοί με άρθρα στο γερμανικό Τύπο: ότι πρώτον τέτοια προϊόντα θα επαρκούν για ελάχιστο ποσοστό καταναλωτών και δεύτερο ότι οι τιμές τους θα είναι αρκετά «τσουχτερές». Γι' αυτό καλούν τους καταναλωτές να έχουν κατανόηση για την πληρωμή, λόγω της «υψηλότερης ποιότητας». Και το συμπέρασμα είναι ότι τα πλατιά λαϊκά στρώματα με το ισχνό πορτοφόλι δε θα πλησιάσουν τα τρόφιμα αυτά και θα αρκούνται στα κατώτερης ποιότητας προϊόντα.

Αλλη μια πρόταση της κυβέρνησης κάνει το γύρο ανάμεσα στους αγρότες: Να σφαχτούν 400.000 μεγαλύτερης ηλικίας αγελάδες. Αν και το μέτρο αυτό το απορρίπτει για πολλούς λόγους, ένα μεγάλο μέρος των αγροτών, η Αγροτική Συμμαχία, στην οποία μετέχουν 20 αγροτικοί σύνδεσμοι, προτάσσει το ζήτημα της αποζημίωσης. «Μιας αποζημίωσης», δηλώνει, «που να συμφωνηθεί μεταξύ της ΕΕ, της (γερμανικής) κυβέρνησης και των κυβερνήσεων των (γερμανικών) κρατιδίων. «Ζητάει επίσης να ληφθούν μια σειρά από άλλα προστατευτικά μέτρα για τους αγρότες.

Μέσα στη σύγχυση που επικρατεί ακούστηκε και η ακόλουθη εξωφρενική γνώμη και μάλιστα από τον πρόεδρο της προαναφερθείσης συμμαχίας: Να αγοράσει η κυβέρνηση 400.000 αγελάδες, αλλά το «καθαρό» κρέας να μην καεί, αλλά «να διατεθεί στους πεινασμένους» άλλων χωρών και εννοούσε γι' αυτά τους Ρώσους και Αφρικανούς! Είναι άγνωστο από τι είδους φυλετικές αντιλήψεις εμφορείται ο αγροτιστής αυτός, αλλά πήρε αμέσως την απάντηση από άλλο, βιολόγο, αγροτιστή: Αυτά τα σφάγια, δήλωσε, δεν πρέπει να πουληθούν ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό. Διερωτήθηκε: «Επιτρέπεται να ζητήσουμε από τους πεινασμένους στην Αφρική ή τη Ρωσία να φάνανε το κρέας που οι καταναλωτές στη χώρα μας δε θέλουν πια να το φάνε;».

Ετσι έχουν τα πράγματα και ενώ καταναλωτές και αγελαδοτρόφοι (κοντά σ' αυτούς και οι χοιροτρόφοι) διερωτώνται αν και πότε θα δοθεί πάλι το πράσινο φως για κατανάλωση αντίστοιχου κρέατος, γρονθοκοπούνται τα επιχειρήματα μεταξύ οικολογικών και παραδοσιακών αγροτιστών και στο εργασιακό θέμα. Οι πρώτοι βεβαιώνουν ότι με την ένταση της οικολογικής παραγωγής θα δημιουργηθούν μερικές νέες δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, ενώ οι παραδοσιακοί δηλώνουν ότι κινδυνεύουν περί τις 50.000 θέσεις, τώρα άμεσα, και υπενθυμίζουν ότι με την πολιτική της ΕΕ τα τελευταία δέκα χρόνια έκλεισαν τις πόρτες για πάντα 10.000 γερμανικά αγροτικά νοικοκυριά.

Σε μεγαλύτερο βαθμό ανησυχία παρουσίασε για την κυβέρνηση το ζήτημα των υπουργών Φίσερ και Σάρπινγκ. Ισως γιατί είναι συνδυασμένο και με την εξωτερική πολιτική της και με το διεθνές της κύρος.

Είναι χαρακτηριστικό σχετικά με το πρώτο ότι τη μέρα που έγινε η συζήτηση στο Μπούντεσταγκ για το «αμαρτωλό παρελθόν» του ΥΠΕΞ, ο καγκελάριος ακύρωσε κάθε προγραμματισμένο ραντεβού και επί ένα δίωρο ήταν καρφωμένος στην κοινοβουλευτική του έδρα δίπλα στον κρινόμενο και επικρινόμενο υπουργό του και αντικαγκελάριο. Ο κοινοβουλευτικός ρεπόρτερ μιας μεγάλης καθημερινής εφημερίδας του Βερολίνου θέλει μάλιστα να συνέλαβε τη στιγμή που ο καγκελάριος σφύριξε κάτι στο αυτί του πρώτου διπλωμάτη, ενώ την ίδια στιγμή το χέρι του το στήριζε στο μηρό του εκνευρισμένου κυρίου Φίσερ για να τον «καθησυχάσει». Τελικά, ο καγκελάριος από το βήμα απάντησε στους αντιπολιτευόμενους επικριτές ότι δεν παίρνουν υπόψη τη συγνώμη για τις πράξεις του υπουργού στο παρελθόν, αλλά αποσκοπούν στην πολιτική του, ότι αυτό όμως «δε θα τους περάσει». Πραγματικά εδώ είναι η ουσία. Μπορεί ο ΥΠΕΞ να θεωρούσε στα νιάτα του άδικο το γερμανικό καθεστώς, μπορεί να συμμαχούσε με «τρομοκράτες», να κατέβαινε μαζί τους στους δρόμους, να πετροβολούσε και να τραυμάτισε (ή όχι) αστυνομικούς, όμως έκτοτε έγινε μετανοούσα Μαγδαληνή, αναγνώρισε πόσο σωστό και δίκαιο είναι το καθεστώς και έγινε ΥΠΕΞ. Ζήτησε συγνώμη. Δεν αρκεί αυτό; Ναι, αλλά υπάρχει το θέμα του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας. Σ' αυτόν ο κ. Φίσερ, μαζί με τον κ. Σάρπινγκ και τη «ροδοπράσινη» κυβέρνηση, έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο. Χιλιάδες οι σκοτωμένοι και σακατεμένοι, τεράστιες οι υλικές καταστροφές στη Γιουγκοσλαβία, άγνωστος ο αριθμός των προσβλημένων από τα καρκινογόνα βλήματα του ουρανίου και του πλουτωνίου. Γι' αυτά όμως δε ζητήθηκε καμιά συγνώμη και ο καταστροφικός πόλεμος δεν αναφέρθηκε ούτε με μια λέξη. Ούτε και η αντιπολίτευση θεώρησε σκόπιμο να το υπενθυμίσει. Γιατί και γι' αυτήν δεν είναι ζήτημα αλλαγής της πολιτικής, αλλά μιας επιφανειακής κριτικής προσωπικού χαρακτήρα για να αποκτήσει τακτικά οφέλη.

Στην ίδια βάση κινείται το ζήτημα του κ. Σάρπινγκ. Μπορεί οι επιστημονικές εκθέσεις και άλλα επίσημα ντοκουμέντα να διαπιστώνουν τη ρίψη των καρκινογόνων βλημάτων, μπορεί να αμφισβητείται ότι υπήρξε ομαδική σφαγή Κοσσοβάρων πολιτών από τους Σέρβους στο Ρόστακ, ο Γερμανός υπουργός Εθνικής Αμυνας σ' αυτό που κυρίως επιμένει είναι ότι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ... δεν τον ειδοποίησαν εγκαίρως. Αναζήτηση του «άλλοθι» και όχι συγνώμη για τις βόμβες. Ετσι η κυβερνητική πολιτική θα συνεχιστεί, αλλά οι ανησυχίες στην καγκελαρία από τα πρόσφατα γεγονότα δε θα λείψουν, γιατί μετράνε τα ποσοστά για τις προσεχείς εκλογές σε ορισμένα κρατίδια και κυρίως για τις εκλογές του 2002.

Είχα τελειώσει τούτο το σημείωμα, όταν ξαφνικά βουλευτές της αστικής αντιπολίτευσης και ορισμένα ΜΜΕ άνοιξαν μέτωπο και εναντίον ενός τρίτου υπουργού, του Πράσινου υπουργού Περιβάλλοντος Τριτίν. Τον κατηγορούν για ανάμειξη σε «τρομοκρατικές» δραστηριότητες στη δεκαετία του -70 και ότι δεν έχει μετανοήσει γι' αυτό, αφού δεν έχει ζητήσει δημόσια συγνώμη, παρότι ο ίδιος βεβαιώνει εντελώς το αντίθετο.

Το συμπέρασμα είναι ότι ίσως τελικά να μην αναγκαστούν οι υπουργοί σε παραίτηση, αλλά βέβαιο πρέπει να θεωρείται ότι στις εκλογές του Μάρτη στα δυο κρατίδια της Ρηνανίας-Βεστφαλίας και Βάδης-Βυρτεμβέργης οι Πράσινοι θα έχουν εκλογικές απώλειες.