«Μετρητά στο χέρι» πρόσφερε χτες ο Αλ. Τσίπρας στους επιχειρηματίες, παρουσιάζοντάς τους μια δέσμη μέτρων ικανών να ενισχύσουν την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητά τους και διαβεβαιώνοντάς τους πως όσα τάζει στο λαό δε συνιστούν παροχές, αλλά αναγκαία ψίχουλα για τη χειραγώγησή του.

Μιλώντας στην ετήσια διάσκεψη της Ελληνικής Ενωσης Επιχειρηματιών, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι η πρότασή τους εγγυάται «την έξοδο από την καταστροφή με την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση» και πως το κόμμα του μπορεί να κατορθώσει τη σύναψη μιας νέας «κοινωνικής συμφωνίας για την ανόρθωση της οικονομίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την επιστροφή στην ανάπτυξη». Στο πλαίσιο αυτό, αναγόρευσε τους καπιταλιστές σε αναγκαίους για τη χώρα, δηλώνοντας «οι πόρτες μας θα είναι ανοιχτές σε όλους γιατί η Ελλάδα μάς έχει ανάγκη όλους».

Αναφερόμενος στις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης απολογήθηκε ότι πρόκειται για «παρεμβάσεις» που «θα έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και θα διευκολύνουν την ανάκαμψή της» και συνεπώς «δεν είναι ούτε παροχές ούτε επιστροφή στο πελατειακό κράτος του δικομματισμού. Είναι πραγματικά οικονομικά κίνητρα για την ταχύτερη αποκατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και δυναμικής, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών της παρούσας συγκυρίας».

Εγκωμιάζοντας την «υγιή επιχειρηματικότητα» - σε αντιπαράθεση με τη δήθεν «κρατικοδίαιτη διαπλοκή» ώστε να εμπαίζεται ο λαός ότι οι καπιταλιστές διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς - ο Αλ. Τσίπρας εξήρε τον «καινοτόμο επιχειρηματία που αναλαμβάνει κινδύνους και εκπληρώνει την κοινωνική του ευθύνη, είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη και την ανασύνταξη της χώρας» κι αναφώνησε «θα στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα».

Στη συνέχεια, παρέθεσε και τους τρόπους με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει πράξη αυτή του τη δέσμευση, ένα «συμπαγές πλαίσιο για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής επένδυσης», όπως είπε:

-- Με παρεμβάσεις στο κράτος, ώστε «να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως μοχλός ανάπτυξης ... κράτος που θα είναι αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός και αποτελεσματικός αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του υγιούς επιχειρηματία».

-- Με προώθηση «νέων μορφών παραγωγής όπως ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας», ώστε να ενθαρρύνεται «η στροφή στη νεανική και κοινωνική επιχειρηματικότητα, που δεν θα είναι εξαρτημένες από τις κρατικές επιδοτήσεις».

-- Θεσμοθετώντας «ισχυρά φορολογικά κίνητρα για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων», αλλά και ένα «απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα», το οποίο «θα παρέχει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις και θα επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό». Ακόμα, με «υψηλότερη φορολόγηση στα διανεμόμενα κέρδη και χαμηλότερη σε αυτά τα οποία αποθεματοποιούνται για να επενδυθούν στην πραγματική οικονομία».

-- Με «απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων». Με τη «δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων (ΚΕΕΠ) και συμβουλευτικών υπηρεσιών στις δημόσιες υπηρεσίες».

-- Με «διοχέτευση πόρων στην πραγματική οικονομία», μέσω της ίδρυσης «δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας» που «θα ενοποιήσει υφιστάμενους μηχανισμούς, όπως το ΕΤΕΑΝ, το Ταμείο Παρακαταθηκών Δανείων και να διευκολύνει την άντληση και διοχέτευση πόρων προς την πραγματική οικονομία». Αλλά και με «παράκαμψη του τραπεζικού συστήματος» μέσω «ενός συστήματος διοχέτευσης εγγυήσεων ή εγγυητικών επιστολών μέσω σχημάτων ειδικού σκοπού και με την εγγύηση αξιόπιστου διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού».

Μίλησε ακόμα για δημιουργία Τράπεζας Ειδικού Σκοπού για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αγρότες, αλλά και για δημιουργία δημόσιου ενδιάμεσου οργανισμού για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες.

Ειδική μνεία έκανε στα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια «η ρύθμιση των οποίων επείγει ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».

-- Με «ρυθμίσεις για ενίσχυση ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών». Εδώ, λόγο έκανε για θεσμική και λειτουργική αναβάθμιση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για υιοθέτηση νομοθεσίας για την αναγραφή καθαρών τιμών στα τιμολόγια πώλησης. Για δημιουργία Παρατηρητηρίου Τιμών πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού, ώστε να πάψει η Ελλάδα να αποτελεί «την δεύτερη ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη για μηχανολογικό εξοπλισμό, γεγονός που εμποδίζει τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών επιχειρήσεων και μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους».

Δεσμεύτηκε ακόμα για εντατικότερους ελέγχους στους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών, για αναμόρφωση του πτωχευτικού πλαισίου επιχειρήσεων, ώστε να δίνεται «μια δεύτερη ευκαιρία εκεί που πραγματικά υπάρχουν προοπτικές βιωσιμότητας, με την εκπόνηση και εκτέλεση σχεδίων παραγωγικής αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων».

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε και «μηχανισμούς κινητοποίησης των επενδύσεων, ώστε τελικά να πραγματοποιηθούν», όπως: Δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα, για την προώθηση αναπτυξιακών έργων. Αναθεώρηση του αναπτυξιακού νόμου, ώστε να επιδοτούνται στοχευμένα παραγωγικές επενδύσεις. Παροχή ρευστότητας, από το χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και από μη συμβατικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.