Τα κύρια αιτήματα του συλλαλητηρίου ήταν η προστασία της αγροτικής παραγωγής, η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και η απαίτηση να μη θιγούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ενώ από τις συζητήσεις που γίνονταν στα πηγαδάκια, λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, ήταν εμφανές ότι η χτεσινή κινητοποίηση δεν ήταν κορύφωση της πάλης τους, αλλά η απαρχή της. Χαρακτηριστικά σε συζητήσεις που κάναμε θα μας πουν:

Ο Γ. Χατζηκωνσταντίνου, αγρότης από την Αγιάσσο, μας επισημαίνει ότι «η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι αβάσταχτη. Δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε το κόστος παραγωγής πια. Το πρόβλημα με το λάδι είναι πρόβλημα όλου του νησιού. Οι αγώνες μπορούν και πρέπει να συναντηθούν με αυτούς των εργατών και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων και επιπλέον δεν πρέπει να σταματήσουν μέχρι να αλλάξει η σημερινή πολιτική».

Ο Γ. Δελλόγγος, αγρότης και αυτός, όταν τον ρωτήσαμε για τη σημασία του αγώνα, μας απάντησε με τη φράση «κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος, τίποτε δεν ήρθε από μόνο του». Στη συνέχεια με ποιητική διάθεση παράφρασε το ποίημα του Κ. Παλαμά «Η ελιά» για να καταδείξει τους υπεύθυνους της κατάστασης: «Είμαι του ήλιου θυγατέρα, χρόνια η αγάπη του πατέρα, σε αυτό τον τόπο να κρατεί, εδώ στη ρίζα μου από κάτω, ήρθε ο Χριστός να αναπαυθεί» και συνεχίζει: «Η κυβέρνηση Σημίτη, θέλει να με ξεριζώσει, και στους Ιούδες της Ευρώπης να με παραδώσει».

Ο Ευστρ. Μουλάς, από το χωριό Κλειού μας εξηγεί ότι κατέβηκε για την τιμή του λαδιού. «Πρέπει να απαιτήσουμε από το κράτος να προστατέψει την αγροτική παραγωγή και να χτυπήσει την αισχροκέρδεια των μεγαλεμπόρων». Η αγρότισσα, Πελ. Αρχοντή από τη Γέρα τονίζει: «Πρέπει σε όλους μας τους αγώνες να κατεβούμε ενωμένοι, δεν μπορούμε άλλο πια. Μας έχουν ρουφήξει το αίμα». Ενώ ο νέος σε ηλικία Φ. Ξαφέλλης, όταν τον ρωτήσαμε για τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και αν τους προστατεύει, θα απαντήσει με οργή: «Ποια κυβέρνηση, για μας δεν υπάρχει κυβέρνηση, μας έχει ξεχασμένους. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τα παιδιά μου θα γίνουν κλέφτες».

Στη συγκέντρωση βρήκαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε και με τον πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Λέσβου, Γρ. Παράσχο, ο οποίος τόνισε πως «τα προβλήματα εργατών και αγροτών είναι κοινά. Αλλωστε πολλοί από τους οικοδόμους στο νησί ασχολούνται και με τις ελιές. Εμείς προσανατολίζοντας τον αγώνα μας σε ταξική κατεύθυνση δεν πρόκειται να σταματήσουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε μέχρι να νικήσουμε». Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου Επαγγελματοβιοτεχνών Αγιάσου, Βαγ. Κελμάλη, που επισήμανε: «Εμείς δε βλέπουμε τα προβλήματά μας ξεκομμένα. Σήμερα ζητάμε να αυξηθεί η τιμή του λαδιού, αύριο θα αγωνιστούμε για το ασφαλιστικό. ΑΛλωστε είναι ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα των αγροτών, εργατών και τα δικά μας έχουν κοινή αιτία που δεν είναι άλλη από τις αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές της ΕΕ και της κυβέρνησης».

Τέλος, η ιδιωτική υπάλληλος, Γαρ. Πλέλη, υπογραμμίζει: «Κατεβαίνω στο συλλαλητήριο γιατί τα συμφέροντά μου είναι κοινά με αυτά των αγροτών. Το καλοκαίρι δούλευα ένα μήνα χωρίς ασφάλιση» και οι μαθητές από το Λύκειο Γέρας μας εξηγούν ότι κατέβηκαν στην κινητοποίηση γιατί χτυπιούνται οι δουλιές των γονιών τους και γιατί αυτοί ως νέοι άνθρωποι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το νησί. Μάλιστα, επιβεβαιώνοντας την άποψη που λέει ότι η ωριμότητα δεν είναι συνάρτηση μόνον της ηλικίας αλλά και των εμπειριών που ο καθένας βιώνει, μας εξέπληξαν θετικά, επισημαίνοντας πως «αγρότες και εργάτες πρέπει να βοηθάνε ο ένας τον άλλο στους αγώνες τους».

Σήμερα Πέμπτη, 1η Φλεβάρη, εμείς οι συγκεντρωμένοι αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, εργαζόμενοι, έμποροι, φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αφού ακούσαμε τους ομιλητές, οι οποίοι επισήμαναν τα τεράστια προβλήματα της λεσβιακής οικονομίας εξαιτίας των εξευτελιστικών τιμών του λαδιού, του βασικού αγροτικού προϊόντος, τα προβλήματα της κτηνοτροφίας, της έλλειψης ειδικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, αποφασίζουμε ομόφωνα και διεκδικούμε από την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο τα παρακάτω αιτήματα:

1. Να παρθούν μέτρα στήριξης του λαδιού ώστε η τιμή του να διαμορφωθεί για τον άσο στις 1.000 δρχ. το κιλό.

2. Να χτυπηθεί η αισχροκέρδεια, το παραεμπόριο και η νοθεία του λαδιού.

3. Να παρθούν μέτρα για τις ανεξέλεγκτες και αθρόες εισαγωγές λαδιών από άλλες χώρες.

4. Να μη χαθεί ούτε δραχμή από την επιδότηση και να αποδοθεί ακέραια στους παραγωγούς.

5. Να γίνουν τα αναγκαία έργα υποδομής στο νησί και να επιδοτηθούν οι τιμές σε γεωργικά εργαλεία, λιπάσματα και φυτοφάρμακα για τη μείωση του κόστους παραγωγής. Επίσης, να ληφθούν μέτρα για τη μείωση των τιμών των καυσίμων και των ζωοτροφών.

6. Να παρθούν μέτρα αποτελεσματικά για τον έλεγχο των εισαγομένων ζώων-κρεάτων, ώστε να προστατευτεί η ντόπια παραγωγή, που δοκιμάζεται σκληρά από το πρόβλημα που προέκυψε με τις «τρελές αγελάδες».

7. Να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της υγειονομικής περίθαλψης των αγροτών και να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας.

8. Να μη θιγούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και να αυξηθούν οι συντάξεις του ΟΓΑ στο επίπεδο της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ, ώστε να μπορεί να ζήσει ο απόμαχος αγρότης.

9. Να υπάρξει επιδότηση των μεταφορών από και προς το νησί μας.

10. Να λυθεί το πρόβλημα των προστίμων στην παραγωγή.

Δηλώνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να αναπτύξουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα ενάντια στη συνολική αντιαγροτική- αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και να υπερασπίσουμε με τον αγώνα το δικαίωμά μας να ζήσουμε σ' αυτόν τον τόπο και να συνεχίσουμε τις καλλιεργητικές μας προσπάθειες.

Καλούμε όλους σε ετοιμότητα για τη συνέχιση του αγώνα μας μέχρι τη δικαίωση των παραπάνω αιτημάτων.

Εγκρίνουμε το παρόν ψήφισμα και αναθέτουμε στην Παλλεσβιακή Επιτροπή, για την επιβίωση του νησιού μας, να το επιδώσει στην κυβέρνηση, στη Βουλή, στα κόμματα, στα αρμόδια υπουργεία και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ακόμη η Επιτροπή αυτή να οργανώσει τη συνέχεια του αγώνα μας.

ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ