Στο τέλος της δεκαετίας του '90, τα συνεργαζόμενα ταξικά σωματεία, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια ανά την Ελλάδα, θεώρησαν αναγκαίο να ιδρύσουν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ώστε να υπάρχει ένας πιο οργανωμένος συντονισμός πάλης της εργατοϋπαλληλικής τάξης της χώρας μας απέναντι στο ντόπιο κατεστημένο βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες κ.λπ.

Αν και το ΠΑΜΕ χτυπήθηκε από το σύστημα, κατάφερε να οργανώσει την εργατική τάξη και οι ταξικοί λαϊκοί αγώνες είχαν άμεσα αποτελέσματα προς το συμφέρον της.

Με την οικονομική κρίση του καπιταλισμού, το εργατικό κίνημα της χώρας μας δέχτηκε ανελέητη επίθεση, με αποτέλεσμα να έχουμε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, αλλά και κλείσιμο μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων. Γι' αυτό και παρουσιάζεται αυτή την περίοδο μια αγωνιστική κάμψη στο κίνημα κατά την άποψή μου. Εκτιμώ όμως ότι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο που ήτανε αναγκαιότητα η δημιουργία του από τους εργαζόμενους, όπως αναφέρω και πιο πάνω, έχει παρελθόν, έχει παρόν, αλλά πιστεύω ότι έχει και μέλλον, γιατί αυτό εξυπηρετεί τους εργαζόμενους, να στηρίζουν το ταξικό κίνημα, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν μέρος της υπεραξίας που παράγουν.

Ιστορική στιγμή η ίδρυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου εδώ και 16 χρόνια, γιατί ήταν και είναι ο μόνος ταξικός πόλος που αντιστάθηκε στις αυθαιρεσίες της εκάστοτε κυβέρνησης και της εργοδοσίας, ενώ από την άλλη πλευρά οι ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και λοιπές οργανώσεις ήταν σε όλα αυτά τα χρόνια ανύπαρκτες και στήριζαν τις κυβερνητικές και εργοδοτικές πολιτικές.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα πρέπει να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, ώστε να συγκροτηθεί μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ η πλατιά λαϊκή κοινωνική συμμαχία, που θα είναι ικανή να αντισταθεί στις καπιταλιστικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των εκφραστών της στη χώρα μας, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πολιτική με ένα άλλο μοντέλο παραγωγής και ανάπτυξης της οικονομίας που θα υπηρετεί τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και τις λαϊκές οικογένειες.

Το συνδικαλιστικό μας κίνημα και πιο συγκεκριμένα η συνδικαλιστική μας παράταξη (ΑΔΕΣ) υπήρξε συνιδρυτική δύναμη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ). Στην κατεύθυνση συγκρότησης του Μετώπου με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις, από τη δική μας την πλευρά, καθοριστική υπήρξε η συμβολή του ιστορικού ηγέτη του κλαδικού μας κινήματος, Κώστα Αρτεμίου.

Σήμερα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην πατρίδα μας, φαίνεται πόσο αναγκαία ήταν η συγκρότηση του ΠΑΜΕ και των πολιτικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων που έθεσε για το εργατικό κίνημα και το λαό μας. Αυτά τα χρόνια δώσαμε σκληρούς και επιτυχημένους αγώνες, ελπίζω ότι και οι νέες γενιές των εργαζομένων που βρίσκονται στα χνάρια μας να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών. Είμαι βέβαιος ότι το ΠΑΜΕ θα δώσει διεξόδους μέσα από ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος ελληνικός λαός.

Στα περισσότερα εκ των 16 χρόνων εργατικών αγώνων, εργάστηκα και εργάζομαι μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ. Εκείνο που με συνεπήρε και με κέρδισε αυτά τα χρόνια ήταν η ανάγκη, όπως αυτή εκφραζόταν και από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΜΕ, να ξεφύγει το εργατικό κίνημα από το ρεφορμιστικό κλοιό. Δεν τα καταφέραμε φυσικά όλα, αλλά κερδίσαμε πολλά από τότε. Εύχομαι και ελπίζω η σημερινή και οι μελλοντικές γενιές αγωνιστών να οδηγήσουν το ΠΑΜΕ να επιτύχει το σκοπό του. Να ανατραπεί ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, ο οικονομισμός και ο μεταρρυθμισμός...

Με την ευκαιρία του γιορτασμού των 16 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΜΕ, εκφράζω τον ταξικό χαιρετισμό μου σε όλους όσοι συνέβαλαν στην αγωνιστική ταξική πορεία του μετώπου που συνέβαλε αποφασιστικά στους αγώνες της εργατική τάξης και του λαϊκού κινήματος στην πατρίδα μας. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η πορεία θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, για να αποκρουστούν οι βάρβαρες ταξικές πολιτικές της ΕΕ και του κεφαλαίου και όσοι τις υπηρετούν συνδικαλιστικά και πολιτικά.

16 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση του ΠΑΜΕ. 16 χρόνια διαρκών συγκρούσεων με την εργοδοσία, αλλά και τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό. Στόχος: η εξυγίανση του συνδικαλιστικού κινήματος και η προάσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Το μέσον: η ανάπτυξη συνδικαλιστικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό και η συσπείρωση υγιών δυνάμεων γύρω από αυτό.

Τα 16 χρόνια που πέρασαν έχουμε καταφέρει πολλά και δεν είναι τυχαίο ότι οι συνδικαλιστές του εξωτερικού η πρώτη λέξη που λένε όταν ακούν Ελλάδα είναι ΠΑΜΕ. Μια λέξη που γι' αυτούς συμβολίζει τους αγώνες που δίνονται στην Ελλάδα, για όλους εμάς, τη λαϊκή - εργατική οικογένεια, την ελπίδα.