Κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε παλιούς και νέους, φθαρμένους και άφθαρτους, τράβηξε χτες βράδυ ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στο Αιγάλεω, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει τη στρατηγική του σύμπλευση με τα άλλα αστικά κόμματα, όπως αυτή εκφράστηκε με την από κοινού υπερψήφιση του 3ου μνημονίου.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεδίπλωσε την ομιλία του με άξονα τη μάχη που τάχα έδωσε απέναντι σε «θεούς και δαίμονες» για τα συμφέροντα του λαού, η οποία μπορεί - όπως είπε - να ηττήθηκε, άνοιξε όμως το δρόμο για νέες μάχες που θα κερδηθούν. Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι η όποια μάχη δόθηκε απ' τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου, για λογαριασμό άλλωστε του οποίου υπήρξαν και οι κόντρες και ο συμβιβασμός.

Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε περήφανος για το «συμβιβασμό», όπως ονόμασε το μνημόνιο, του οποίου το περιεχόμενο εξωράισε, υποστηρίζοντας πως «δίνει για πρώτη φορά ευκαιρίες και διεξόδους, σε αντίθεση με όσα είχαμε μέχρι τώρα, εξασφαλίζει για τρία χρόνια τη σταθερότητα που είναι αναγκαία για να λειτουργήσει ομαλά η οικονομία, αντιμετωπίζει το ζήτημα του χρέους, τελειώνει με την πιθανότητα του grexit, εξασφαλίζει σημαντικά κεφάλαια για την επανεκκίνηση της οικονομίας, αποτρέπει τις μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και βάζει τέλος στις απολύσεις στο Δημόσιο, ανοίγει το δρόμο για να ανατραπεί το σημερινό εργασιακό καθεστώς ζούγκλας, να επανέλθουν οι Συλλογικές Συμβάσεις, να αποκατασταθεί σταδιακά ο βασικός μισθός...»!

Σε ό,τι αφορά τη χιονοστιβάδα αντιλαϊκών μέτρων που αυτό περιλαμβάνει, την προσπέρασε σαν κάτι που επέβαλαν οι δανειστές κι επικαλέστηκε σαν άλλοθι το χάος, που όπως υποστήριξε θα επικρατούσε, αν δεν υπήρχε συμφωνία.

Με το βλέμμα στραμμένο στην κάλπη, υποστήριξε ότι «τα πιο δύσκολα είναι πίσω μας» και ζήτησε απ' το λαό να βάλει πλάτη, ώστε να μην επιστρέψει το χτες, εννοώντας τη ΝΔ, «τη διαπλοκή, τα κυκλώματα, οι βαρόνοι, οι διαφθορείς, τα βαποράκια των δανειστών», οτιδήποτε άλλο εκτός απ' την αστική τάξη που κατακλέβει τον πλούτο που παράγει ο λαός.

Απαντώντας στα περί μετεκλογικών συνεργασιών, δήλωσε ότι «δε θα αφήσουμε το παλιό, που ο λαός μας το έδιωξε από την πόρτα τον περασμένο Γενάρη, να επιστρέψει τώρα από το παράθυρο» και πως «κυβερνήσεις κουρελούδες, κυβερνήσεις ζόμπι, κυβερνήσεις μιας χρήσεως, με συμμετοχή του Βορίδη, του Ψωμιάδη, του Αδωνι, του Πάγκαλου, του Βενιζέλου, με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να δείτε».

Κλείνοντας την ομιλία του, ομολόγησε ότι στην πραγματικότητα, αυτό που κρίνεται από τις εκλογές, είναι ποια κυβέρνηση θα εφαρμόσει το μνημόνιο και τα αντιλαϊκά μέτρα, ποιος θα συνεχίσει τη «διαπραγμάτευση» με την ΕΕ: «Με τη ΝΔ και τους συμμάχους της, που χαντάκωσαν τη χώρα; `Η με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά.

Εμμέσως πλην σαφώς υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας τάχτηκε ο πρώην υπουργός Εσωτερικών, Ν. Βούτσης, σε συνέντευξη Τύπου στην Πρέβεζα. Υποστήριξε ότι σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, «νέες εκλογές δε θα γίνουν». «Δε θα ήταν δυνατό να συμπράξουμε κυβερνητικά με αυτές τις δυνάμεις που είναι στην αντίληψή τους τα μνημόνια και κυρίως με τη ΝΔ, δηλαδή να υπάρξει συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων. Στην ερώτηση που έρχεται στα χείλη σας, "άρα με τους άλλους είναι πιθανό;", είναι σαφές ότι ο ελληνικός λαός θα δώσει μία κατεύθυνση. Θα μελετήσουμε αυτό το αποτέλεσμα. Τότε θα το δούμε, εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, με ποιους θα συνεργαστούμε, εφόσον είμαστε πρώτο κόμμα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Γ. Πανούσης, μιλώντας στο ρ/σ «Βήμα», επικρότησε το άνοιγμα Τσίπρα στην «Κεντροαριστερά», λέγοντας ότι «το άνοιγμα του κ. Τσίπρα θα φανεί τώρα σε πρόσωπα και βέβαια στην Κεντροαριστερά, αλλά έχει σημειολογία σημαντική το ποιους θα βάλει. Αν ανακατέψει την κουτάλα και βάλει τα ίδια πρόσωπα που ήταν σε άλλους ρόλους ή τα ξαδέλφια τους, αυτό θα δείχνει ότι δε σκοπεύει να κάνει πραγματικά το κεντροαριστερό άνοιγμα που του είχα πει εγώ από τότε».

Προεξόφλησε κυβέρνηση συνεργασίας, δηλώνοντας ότι «ο λαός θα μοιράσει τις ψήφους και θα δώσει τη δυνατότητα, κατά τη γνώμη μου, ενός μεγάλου συνασπισμού, γιατί αυτό πρέπει να γίνει. Ολα τα άλλα, με τρία κόμματα, ψάχνεις να βρεις ποιοι είναι, τι δουλειά κάνουν, πού συμφωνούν και πού δε συμφωνούν, είτε είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε είναι πρώτη η ΝΔ, δε θα βγει πουθενά. Να το αντέξει (σ.σ. να αντέξει να κάνει κυβέρνηση με τη ΝΔ). Αν η ΝΔ πάει λίγο πιο κεντροδεξιά και ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο πιο κεντροαριστερά, να συναντηθούν και για 3-4 χρόνια να λύσουν τα προβλήματα των μνημονίων και του κράτους, μετά έχουν 100 χρόνια να μαλώνουν, αλλά η ιστορία θα τους γράψει ως σωτήρες, αν κάνουν αυτή τη δουλειά».

Τα χρεοκοπημένα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ, της αυταπάτης περί φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, επανέλαβε χτες ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Π. Λαφαζάνης και μάλιστα στην προσπάθειά του να πείσει ότι το σχήμα του είναι το ...νέο κι άφθαρτο!

Ανέσυρε τα περί «δύναμης αλλαγής και ανατροπής στην Ευρώπη», εξηγώντας ότι η πρόταση για εθνικό νόμισμα δεν είναι παρά ένα εργαλείο για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας και είναι στην επιλογή της αστικής τάξης η αξιοποίησή του ή όχι. «Εμείς δεν έχουμε λατρεία ή φετίχ με τα νομίσματα. Αν μπορούσαμε αυτό το προοδευτικό μας πρόγραμμα για να βγούμε από την κρίση, να ακυρώσουμε τα μνημόνια, να προχωρήσουμε σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά, να το εφαρμόσουμε εντός της Ευρωζώνης, δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα», δήλωσε στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε.

Προχώρησε μάλιστα και στη λαθροχειρία να αποδώσει στο νόμισμα μεταφυσικές ιδιότητες, προσάπτοντας σ' αυτό τις «άγριες πολιτικές λιτότητας» που ασκούνται και κρύβοντας ότι αυτές είναι υπαγορευμένες απ' τις ανάγκες των μονοπωλίων. Στην πραγματικότητα, η Λαϊκή Ενότητα διαμαρτύρεται για το σκέλος αυτών των πολιτικών που στέκονται εμπόδιο στη στήριξη του ντόπιου κεφαλαίου για την ανάκαμψη των κερδών του. Οπως εξάλλου παραδέχτηκε «με τη λιτότητα και τη φορολεηλασία, η οικονομία δεν θα βγει ποτέ από την ύφεση, αλλά θα συνεχίσει να αναπαράγει τον φαύλο κύκλο της οπισθοχώρησης και του κατήφορου».

Ο Π. Λαφαζάνης ξεσκόνισε και τον ισχυρισμό ότι το σχήμα του συνιστά «το καινούριο και το διαφορετικό στην πολιτική ζωή», υποστηρίζοντας ότι τα «παλιά κόμματα» έχουν κοινό πρόγραμμα το μνημόνιο. Αποκρύπτοντας ότι όλα μαζί «μνημονιακά» και «αντιμνημονιακά» έχουν κοινό στόχο την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας. Μάλιστα, προέβλεψε ότι μετεκλογικά «ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, θα κάνουν ένα μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό και συνεταιρισμό, προκειμένου να περισώσουν τα Μνημόνια και να εφαρμόσουν τις μνημονιακές πολιτικές». Βεβαίως, δεν είπε ότι αυτά που λέει τα έλεγε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από το Γενάρη του 2015 γεγονός που δεν απέτρεψε το νέο μνημόνιο, γιατί ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης όπου πορεύεται και η Λαϊκή Ενότητα δεν επιδέχεται κανενός άλλου είδους πολιτικές απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα.

Εννοείται ότι ξέθαψε και το υποσχεσιολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ, πριν κυβερνήσει, τάζοντας ανάμεσα σε άλλα κατάργηση των μνημονίων, τέρμα στη λιτότητα, στήριξη σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, εθνικοποίηση των τραπεζών, δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων της χώρας «ώστε να διαδραματίσουν αποδοτικό ρόλο για την οικονομία μας». Υποσχέθηκε ακόμα δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, αφορολόγητο όριο τις 12.000 ευρώ για όλες τις κατηγορίες των φυσικών προσώπων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Τέλος, υποσχέθηκε στους καπιταλιστές πέραν των μέτρων στήριξης της κερδοφορίας τους και νέες συμμαχίες για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους μέσω μιας «πολυδιάστατης ανεξάρτητης πολιτικής ενεργειακών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων».

• Στο μεταξύ, ο Μανώλης Γλέζος στη διάρκεια χτεσινής συνέντευξη Τύπου, όπου αναμενόταν να ανακοινώσει την συνεργασία του με την Λαϊκή Ενότητα, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι: «Πώς να συνεργαστώ με κάποιους που λένε να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ; Οταν ένα κόμμα ζητά να φύγει από την Ευρωζώνη; Εγώ έχω πει ότι δεν χαρίζουμε την Ευρώπη στους δυτικοευρωπαίους» και πρόσθεσε ότι η υποψηφιότητά του στη ΛΑΕ «θα εξαρτηθεί από το εάν θα υπάρξει ένα ενιαίο αντιμνημονιακό μέτωπο και εφόσον ακουστούν οι απόψεις μου προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας. Αν δε γίνει κατορθωτό να δημιουργηθεί ένας πόλος με βάση την αρχή ότι ο λαός αποφασίζει για τα πάντα, εγώ θα ψηφίσω ΚΚΕ παρά τις διαφορές μου». Πρόσθεσε ωστόσο ότι «για να τιμήσω τη μητέρα μου και τον αδελφό μου, ανήκω στην οργάνωση ΣΥΡΙΖΑ της Πάρου. Εκείνοι θα μου δώσουν εντολή να τους εκπροσωπήσω. Εκείνοι θα μου το πουν».

Εκατόν έντεκα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, μεταξύ των οποίων 20 μέλη της ΚΕ, ανακοίνωσαν χτες την αποχώρησή τους εκφράζοντας έτσι τη διαφωνία τους με την απόφαση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Κατήγγειλαν επίσης ότι αυτή η απόφαση πάρθηκε παραβιάζοντας την απόφαση της ΚΕ του κόμματος. Τα στελέχη αυτά τάσσονται υπέρ της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Δεν ξέρω τι εννοείτε λέγοντας ότι θα υποστούμε οικονομικό στραγγαλισμό αν επιλέξουμε την έξοδο από την Ευρωζώνη, από τους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς κύκλους, αλλά αν γίνει αυτό πρώτα απ' όλα θα δείξει μια εξαιρετική αγριότητα από την πλευρά των κατεστημένων ευρωπαϊκών κύκλων που σε κάθε περίπτωση είναι αδικαιολόγητη και δεν έχει καμία σχέση με τους θεσμούς της ΕΕ» (!!!) απάντησε ο Π. Λαφαζάνης σε σχετική ερώτηση που δέχτηκε χτες στο πλαίσιο της συνέντευξης που παραχώρησε στους ανταποκριτές ξένου Τύπου.

Αδικαιολόγητη λοιπόν η αγριότητα, δίχως καμία σχέση με τους θεσμούς της ΕΕ που όμως εφαρμόζουν άγριες πολιτικές, όπως είχε καταγγείλει προηγούμενα στην ίδια συνέντευξη ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας και επιβάλλουν σήμερα οικονομικό στραγγαλισμό όπως συμπλήρωσε αμέσως μετά...

Αδικαιολόγητη, αν και οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι εκβίασαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ότι «έτρωγαν το συκώτι του Τσίπρα» όπως προχτές δήλωσε ο Π. Λαφαζάνης σε συνέντευξή του. Η απάντησή του στην πραγματικότητα εξωραΐζει τη λυκοσυμμαχία. Βλέπετε, η ένταξη σ' αυτήν εξακολουθεί να αποτελεί κυρίαρχη επιλογή για την ντόπια αστική τάξη, και καλλιεργεί φρούδες ελπίδες ότι μέσα εκεί είναι δυνατόν να εφαρμοστούν πολιτικές προς όφελος των λαών, κοροϊδεύει ότι υπάρχει εύκολος δρόμος ενώ γνωρίζει ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι στρωμένος με αγκάθια για το λαό...