Το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ έστειλε το ακόλουθο μήνυμα στην ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας:

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της χώρας σας που βρίσκονται αντιμέτωπα με τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αλλά και την αυξανόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και των αντιδραστικών δυνάμεων.

Το ΚΚΕ καταδικάζει κάθε απόπειρα ανάμειξης στα εσωτερικά της Βενεζουέλας, όπως αυτή που εκδηλώνεται στο πλαίσιο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, καθώς και τις στρατιωτικές προκλήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, την ανοικτή στοχοποίηση από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συμμαχίες όπου και η χώρα μας συμμετέχει και εκπληρώνει αρνητικό ρόλο ενάντια στους λαούς.

Τα κόμματα του κεφαλαίου, που στην Ελλάδα και άλλες χώρες σπεκουλάρουν με τα προβλήματα της Βενεζουέλας, είναι εκτεθειμένα. Προσπαθούν να διαγράψουν από τη μνήμη των λαών ότι κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του '60 , '70 , '80, '90 τα συγγενικά τους κόμματα κυβέρνησαν και καταδίκασαν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της χώρας σας σε ακραία φτώχεια, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αποτέλεσαν πηγή τεράστιων κερδών για το κεφάλαιο, οι επεμβάσεις των ΗΠΑ ήταν χαρακτηριστικό στοιχείο των εξελίξεων.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που προκάλεσε τη λαϊκή οργή και οδήγησε στην κυβερνητική αλλαγή του 1998 με την εκλογή του Τσάβες, καλλιεργώντας στο λαό ελπίδες για αλλαγή της κατάστασης.

Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα επιβεβαιώνουν τις θέσεις των κομμουνιστών που υποστηρίζουν πως υπεύθυνος για την κρίση που βιώνει η Βενεζουέλα είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.

Κι εδώ, στη Βενεζουέλα, επιβεβαιώνεται ο κανόνας που ισχύει σε όλες τις χώρες και τονίζει πως όσο η εξουσία και η οικονομία είναι στα χέρια των μονοπωλίων, οι όποιες κοινωνικές κατακτήσεις του λαού δεν είναι διασφαλισμένες.

Ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζεται με επιμέρους μικροβελτιώσεις και μεταρρυθμίσεις, αλλά με οργάνωση και ένταση του αγώνα για την προάσπιση των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, σε σύγκρουση με την αστική τάξη και την εξουσία της, με ριζική επαναστατική ανατροπή σε όλους τους τομείς.

Το ΚΚΕ εκφράζει την υποστήριξή του στον αγώνα που δίνει το ΚΚ Βενεζουέλας, για το δυνάμωμα της ταξικής πάλης, για να μην πληρώσει την κρίση ο λαός, για την ισχυροποίηση του εργατικού κινήματος, στην πάλη για την υπεράσπιση και διεύρυνση των λαϊκών δικαιωμάτων, για το σοσιαλισμό».

ΜΟΣΧΑ.--

Τρόπους παρεμπόδισης του εξοπλισμού και του ανεφοδιασμού των «τρομοκρατών» που δρουν στη Συρία συζήτησαν χτες ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζον Κέρι, σε μια ακόμα μεταξύ τους τηλεφωνική επικοινωνία για τις εξελίξεις στην περιοχή.

Σύμφωνα με το ρωσικό ΥΠΕΞ, οι δύο διπλωμάτες συζήτησαν για το «καθήκον» που δημιουργείται για τον τερματισμό της παροχής βοήθειας προς το «Ισλαμικό Κράτος» από το εξωτερικό με ανθρώπινο δυναμικό αλλά και όπλα. Η ίδια ανακοίνωση προσέθετε ότι συζητήθηκαν ακόμα γενικότερα η κατάσταση στη Συρία, ο πόλεμος κατά του «ΙΚ» όπως και η ανάγκη να διαχωριστεί επειγόντως η αποκαλούμενη «μετριοπαθής αντιπολίτευση» από την οργάνωση «Αλ Νούσρα».

Στο μεταξύ, στις εμπόλεμες ζώνες πληθαίνουν οι νεκροί ανάμεσα στους αμάχους, όπως χτες στο Χαλέπι όπου τουλάχιστον 31 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε βομβαρδισμούς που αντιπολιτευτικές δυνάμεις απέδωσαν στον κυβερνητικό στρατό.

Ταυτόχρονα, πραγματοποιούνται και παράλληλες, αλλά όχι κοινές, επιχειρήσεις με κατεύθυνση το προπύργιο των τζιχαντιστών, στη Ράκα. Από τη μια, ο συριακός στρατός, υποστηριζόμενος από ρωσικές αεροπορικές επιδρομές, προωθήθηκε στις ανατολικές περιοχές της επαρχίας Χάμα στα 12 χλμ. από την επαρχία Ράκα, ενώ με τη στήριξη των ΗΠΑ, διάφορες ένοπλες ομάδες περιλαμβανομένων των κουρδικών YPG, πραγματοποιούν ξεχωριστή επίθεση εναντίον του «ΙΚ» στην επαρχία Ράκα και στη γειτονική Χαλέπι, η οποία κλιμακώθηκε αυτήν τη βδομάδα με μια προώθηση προς την πόλη Μανμπίτζ, κοντά στη μεθόριο με την Τουρκία. Συριακή στρατιωτική πηγή, πάντως, δήλωσε ότι οι πληροφορίες για επίθεση, με στόχο τη Ράκα, από αυτές τις δυνάμεις είναι «προσδοκίες» και ότι τόσο η Ράκα όσο και η Ντέιρ αλ-Ζορ, που βρίσκεται επίσης στα χέρια του «ΙΚ», είναι πιθανοί στόχοι των επιχειρήσεων του στρατού στο σχεδιασμό που ήδη υπάρχει.

Στο Ιράκ, οι κυβερνητικές δυνάμεις φέρονταν χτες να έχουν απελευθερώσει 27 κοινότητες στην περιοχή της Φαλούτζα, για τον έλεγχο της οποίας συνεχίζονται οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις των «τζιχαντιστών».

ΕΡΦΟΥΡΤΗ.--

Πέρα από τον αντικομμουνισμό στον οποίο επιδίδεται συστηματικά η λεγόμενη «αριστερή» κυβέρνηση στο κρατίδιο της Θουριγγίας (κυβέρνηση συνεργασίας της «Λίνκε» - Αριστερά, από τους πρωταγωνιστές μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με τους Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, με πρωθυπουργό τον Μπόντο Ράμελοφ) κάνει και βήματα στην αντιλαϊκή επίθεση.

Καταρχήν στη συμφωνία για κυβέρνηση συνασπισμού στη Θουριγγία υπάρχει η αναφορά για «κράτος μη δικαίου» για τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Στην έκθεση της Κρατιδιακής Κυβέρνησης προς την Κρατιδιακή Βουλή στις 13/2/2016, «λυπάται γιατί είναι πολύ διαδομένη στον πληθυσμό η θετική άποψη για τη ΓΛΔ και η ικανοποίηση με το σοσιαλισμό, όπως αυτός υπήρχε στη ΓΛΔ» και δηλώνεται ότι η κυβέρνηση «θέλει να διαδώσει γνώσεις σχετικά με τη δικτατορία που πέρασε και για τα εγκλήματά της, να αναγνωρίσει λάθη και αδικίες, ενάντια στη λήθη ή στην ωραιοποίηση του δικτατορικού παρελθόντος».

Την ίδια ώρα, η σωρεία των υποσχέσεων που έδωσε το 2014 η κύρια δύναμη της κυβερνητικής συμμαχίας, η «Λίνκε», για να χειραγωγήσει τη λαϊκή ψήφο και να σπείρει αυταπάτες για λύσεις στο πλαίσιο του καπιταλισμού, από διορισμούς σε κοινωνικές υπηρεσίες, αυξήσεις μισθών, χρηματοδότηση των αναγκών των δήμων, έχουν μείνει στα χαρτιά και ταυτόχρονα τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μερική απασχόληση, τα λεγόμενα «μίνι τζομπς» και η ενοικιαζόμενη κακοπληρωμένη εργασία παραμένουν στο 40% και το ποσοστό φτώχειας στο κρατίδιο στο 17,8%. Την ίδια ώρα, η «αριστερή κυβέρνηση» υιοθέτησε το λεγόμενο «φρένο των χρεών», που είναι κάτι ανάλογο με το δημοσιονομικό «κόφτη» στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι «θα υπακούσει στην επιταγή του Συντάγματος για μη δημιουργία νέων χρεών και τις ρυθμίσεις για τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατιδίων».

Ολα αυτά δείχνουν ότι η «αριστερή» διαχείριση του καπιταλισμού, και στη Γερμανία όπως και στην Ελλάδα, φέρνει και άλλα βάρη στις πλάτες των εργατών και των εκμεταλλευόμενων στρωμάτων, με φοροαφαίμαξη και τσάκισμα όποιων δικαιωμάτων και κατακτήσεων έχουν απομείνει.