ΑΓΚΥΡΑ - ΑΜΒΟΥΡΓΟ.-

Ο νέος «υπερυπουργός» Οικονομίας της τουρκικής κυβέρνησης Κεμάλ Ντερβίς έκανε χθες σαφές - για όποιον δεν το είχε καταλάβει ως τώρα... - τι είδους «συνταγές» έχει κατά νου για να αντιμετωπίσει την τουρκική οικονομική κρίση: Eπιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, αναμόρφωση του τραπεζικού τομέα, δάνεια από το εξωτερικό, πάγωμα μισθών. Για απολύσεις δεν είπε τίποτα, αλλά δε χρειαζόταν. Μίλησαν οι βιομήχανοι γι' αυτόν...

«Χρειαζόμαστε χρηματοδότηση από το εξωτερικό και πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να πείσουμε τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και τους συμμάχους μας», είπε ο Ντερβίς πριν αναχωρήσει χθες για την Ουάσιγκτον, όπου θα ασχοληθεί με το τυπικό της παραίτησής του από τη θέση του αντιπροέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας και, επ' ευκαιρία, θα έχει συνομιλίες με Aμερικανούς και άλλους αξιωματούχους, σχετικά με την πιθανή δανειοδότηση της χώρας του. Δεν έκανε, πάντως, σαφές ποιο θα είναι το ύψος του ποσού, που θα ζητήσει, αποφεύγοντας, έτσι, να επιβεβαιώσει τη χαρακτηριζόμενη από «αναλυτές» ως υπερβολική αξίωση του πρωθυπουργού του, Μπουλέντ Ετσεβίτ, περί δανείων που συνολικά θα φθάσουν τα 25 δισ. δολάρια.

Το τουρκικό πρόγραμμα, είπε ο Ντερβίς, θα είναι «εθνικό» και «δε θα επιβληθεί από το εξωτερικό». Αυτά, βέβαια, μάλλον προορίζονται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση, αφού όλοι ξέρουν ότι ούτε η Παγκόσμια Τράπεζα ούτε το ΔΝΤ ασχολούνται με ...αγαθοεργίες.

Ο Ντερβίς επιθυμεί να επιταχυνθεί η διαδικασία πώλησης της τουρκικής τηλεπικοινωνιακής «Turk Telekom», του αερομεταφορέα «Turkish Airlines» και των διυλιστηρίων της «Tupras». Την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων έχει επανειλημμένα ζητήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ το πρόγραμμα «εξυγίανσης» των τραπεζών είναι αξίωση του ΟΟΣΑ ήδη από το 1996.

Η Επιτροπή κατά της Απομόνωσης των πολιτικών κρατουμένων - με τα «Λευκά Κελιά» - με ανακοίνωσή της κατήγγειλε την πρακτική της αναγκαστικής σίτισης, αλλά και σοβαρά περιστατικά - βασανιστήρια, βιασμούς κρατουμένων, πλήρης απομόνωση, και άλλες μεθόδους των «σωφρονιστικών» αρχών - που παραβιάζουν εξακολουθητικά τα δικαιώματα των αγωνιζόμενων Τούρκων αριστερών. Η Επιτροπή, στην ίδια ανακοίνωση, μοιάζει να αποδοκιμάζει την έκκληση της Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας - η οποία υφίσταται και η ίδια κρατική τρομοκρατία - προς τους κρατουμένους να σταματήσουν την απεργία πείνας, που συνεχίζεται από πολλούς κρατουμένους, όσο κι αν τη διακόπτουν οι αρχές με την πρακτική της αναγκαστικής σίτισης... Η Ενωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «πρέπει να αποφασίσει με ποιον είναι», θεωρεί η Επιτροπή κατά της Απομόνωσης.

Στην πιο ακραία μορφή διαμαρτυρίας και καταγγελίας του νέου «ληστρικού εκλογικού νόμου» που θα διέπει και τις επικείμενες γενικές εκλογές, προχώρησαν από τη Δευτέρα τα στελέχη του κόμματος της «Κομμουνιστικής Επανίδρυσης» (PRC), με πρώτο να «σέρνει το χορό» τον Γενικό Γραμματέα Φάουστο Μπερτινότι.

Οπως αναφέρει και η ανακοίνωση του PRC, από τις 5 του Μάρτη ξεκίνησε η απεργία πείνας, αυτός «ο ακραίος και συνήθης τρόπος πάλης, που σίγουρα δεν ανήκει στην παράδοσή μας, στον οποίο εξαναγκαστήκαμε εξαιτίας της οφθαλμοφανούς παραβίασης των δημοκρατικών κανόνων και της επονείδιστης σιωπής των πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και των ανώτατων κρατικών αξιωματούχων».

Ο λόγος της παραβίασης δεν είναι άλλος από την πιθανή εφαρμογή κατά τις επικείμενες γενικές εκλογές των αποκαλούμενων «καταλόγων κουκουβάγιας», με τους οποίους οι ψήφοι αυτών που «δεν εναρμονίζονται» με τα κόμματα της κεντροδεξιάς είτε της κεντροαριστεράς, ληστεύονται διά της κατάργησής τους. Μία τέτοια πρακτική αποτελεί, σύμφωνα με το PRC, μία οξύτατη επίθεση κατά της δημοκρατίας, η οποία προκαλεί και αυτή την ακραία αντίδραση, αφού την κατατάσσει ως τη μόνη δυνατή επιλογή: «Μία ακραία αντίδραση, η οποία κατά συμβολικό τρόπο επιχειρεί να τραβήξει την προσοχή προς τον πραγματικό κίνδυνο που δεν είναι άλλος από το ότι οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες ασκούν κριτική στην παρούσα πολιτική και κοινωνική "τάξη" δεν έχουν πια το δικαίωμα να ομιλούν».

Εξάλλου, το PRC έχει επανειλημμένως κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την πιθανή εφαρμογή μιας τέτοιας εκλογικής πολιτικής, με τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποίησε μαζί με άλλες πολιτικές δυνάμεις στην ιταλική πρωτεύουσα στο Κοινοβούλιο, αλλά και με τις συγκεκριμένες καταγγελίες για το «ληστρικό νόμο» και τη ζημιά που θα προκαλέσουν αυτές οι «λίστες της κουκουβάγιας», που έκανε προς τον πρόεδρο του Ιταλικού Κοινοβουλίου. Παρά τις διαβεβαιώσεις του κυβερνώντος κεντροαριστερού συνασπισμού, καμία ενέργεια δεν έχει γίνει.

Συνεπώς, πάντα σύμφωνα με το PRC, δε μένει άλλος δρόμος από την απεργία πείνας, προκειμένου να «εξαναγκαστεί» ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας να παρέμβει και να αναλάβει δράση, αφού έχει εκφράσει την επιθυμία για «μία συμφωνία μεταξύ των υφιστάμενων πολιτικών δυνάμεων προκειμένου να αποφευχθεί η παραβίαση της νομοθεσίας». Ετσι, μετά τον Φάουστο Μπερτινότι που ξεκίνησε πρώτος παραδειγματικά την απεργία, σειρά έχουν και τα υπόλοιπα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, καθώς και τα υπόλοιπα μέλη του κόμματος...

Η Νότια Διοίκηση του Στρατού των ΗΠΑ θέτει σε εφαρμογή σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής την επιχείρηση που είναι γνωστή ως «Νέοι Ορίζοντες». Την αρχή την έκαναν στη Γουατεμάλα και τώρα ήρθε η σειρά της Παραγουάης.

Σε αυτήν την επιχείρηση οι Βορειοαμερικανοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στις διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής μέσα από κοινωνικό έργο, σε συντονισμό με τους στρατιωτικούς της κάθε χώρας που «επισκέπτονται».

Στη Γουατεμάλα η άφιξη 400 Βορειοαμερικανών στρατιωτικών ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων, καθώς έρχεται σε αντίθεση με τις συμφωνίες ειρήνης που υπέγραψαν κυβέρνηση και αριστεροί αντάρτες της Εθνικής Επαναστατικής Ενωσης της Γουατεμάλα, θέτοντας τέλος σε έναν 36χρονο εμφύλιο πόλεμο.

Στην Παραγουάη δεν υπάρχει αυτό το εμπόδιο, έτσι 400 στρατιωτικοί των ΗΠΑ προετοιμάζονται να αναχωρήσουν γι' αυτήν τη λατινοαμερικανική χώρα. Αναλυτές διαβεβαιώνουν ότι ο κεντρικός στόχος της επιχείρησης «Νέοι Ορίζοντες» είναι η εφαρμογή μιας νέας στρατηγικής συντονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων των διαφόρων χωρών της περιοχής, έτσι ώστε να αποτραπούν πιθανές κοινωνικές εκρήξεις λόγω της ανησυχητικής αύξησης της φτώχειας.