Την επέκταση σε όλα τα πολυκαταστήματα - κατ' αρχάς της Ερμού - της συνεχούς λειτουργίας από το πρωί μέχρι τις 9.00 το βράδυ τις καθημερινές και μέχρι τις 6.00 το απόγευμα το Σάββατο, αποφάσισε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ) που εκπροσωπεί το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο. Παράλληλα, οι μεγαλέμποροι «ξαναζεσταίνουν» απροκάλυπτα την αξίωσή τους για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έχοντας στο πλευρό τους την κυβέρνηση που τους ανοίγει το δρόμο για την υλοποίηση των σχεδίων τους.

Στην πράξη με απόφαση του ΣΕΛΠΕ από τη Δευτέρα όλα τα πολυκαταστήματα της οδού Ερμού στο κέντρο της Αθήνας θα εξαντλούν και το τελευταίο λεπτό που προβλέπεται από τη σχετική υπουργική απόφαση για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων. Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε, ότι πρόκειται για την απόφαση που συνυπέγραψαν πριν από μερικά χρόνια ιδιοκτήτες πολυκαταστημάτων, ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ, η πλειοψηφία της διοίκησης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου και η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας ενάντια στα συμφέροντα των εμποροϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών βιοτεχνών και εμπόρων.

Στα σχέδιά τους οι μεγαλέμποροι βρίσκουν ένθερμους συμπαραστάτες τόσο την ίδια την κυβέρνηση που κατά καιρούς δεν έχει κρύψει τις προθέσεις της να ανοίξει το δρόμο για την «απελευθέρωση» της κυριακάτικης εργασίας όσο και στην προκειμένη περίπτωση το Δήμο Αθηναίων που θα υποστηρίξει έμπρακτα την «πρωτοβουλία» του ΣΕΛΠΕ με φιέστες στο πεζόδρομο της Ερμού.

Στην ανακοίνωσή τους οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου του εμπορίου διευκρινίζουν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή, καθώς προτίθενται να επεκτείνουν την «πρωτοβουλία» τους και σε άλλους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της Αθήνας. Παράλληλα, για άλλη μια φορά δηλώνουν απροκάλυπτα ότι στόχος τους είναι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «ένας δρόμος σαν την Ερμου σε μια μεγαλούπολη και πρωτεύουσα σαν την Αθήνα, δεν επιτρέπεται να μένει "νεκρός" οποιαδήποτε μέρα της βδομάδας».

Από το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων της Αθήνας η Μ. Τσαγκατάκη, μέλος της απερχόμενης διοίκησης, κατήγγειλε ότι «είναι γνωστά και επαναλαμβάνονται με κάθε ευκαιρία τα σχέδια των μεγαλεμπόρων τόσο για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας όσο και για λειτουργία των καταστημάτων σε εικοσιτετράωρη βάση. Γνωστή είναι και η κυβερνητική προθυμία να ικανοποιήσει τις αξιώσεις τους και επειδή συναντάει εμπόδια στη σθεναρή αντίσταση των εργαζομένων στο χώρο του εμπορίου, επιχειρεί να το περάσει μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Να είναι σίγουροι όμως, επιχειρηματίες και κυβέρνηση ότι θα βρουν και πάλι αντιμέτωπο το συνδικαλιστικό κίνημα σε τέτοιες μεθοδεύσεις».

ΧΑΛΚΙΔΑ( Του ανταποκριτή μας).-

Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε! Αυτή η σοφή λαϊκή παροιμία ταιριάζει απόλυτα στο θεσμικό πλαίσιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), που όρισαν οι κυβερνώντες, με βάση το οποίο ιδρύονται και λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν τα ιδιωτικά αιολικά πάρκα. Αδιάψευστος μάρτυρας αυτά που διαδραματίζονται στην Εύβοια. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε πριν λίγες μέρες στο 2ο Εθνικό Συνέδριο για την εφαρμογή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στην εκδήλωση ενδιαφέροντος (από ιδιώτες) για υλοποίηση έργων εκμετάλλευσης ΑΠΕ. Ο υπουργός είπε ότι έχουν υποβληθεί 306 αιτήσεις για έργα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ συνολικής ισχύος 12.242 GW. Το 83,5% περίπου, αφορά ηλεκτροπαραγωγή από αιολικά πάρκα, από τα οποία το 27% ή 2.764 GW αφορούν στη Στερεά.

Στην περίπτωση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Αιολικά Πάρκα μάς αφορά η περιφέρεια Στερεάς και ειδικότερο ο νομός της Εύβοιας που, ήδη, ιδιωτικές εταιρίες έχουν εγκαταστήσει και λειτουργούν, προκλητικά, θα λέγαμε, απέναντι στο περιβάλλον και στους ανθρώπους. Εταιρίες όπως η «ΡΟΚΑΣ» και «ΤΕΡΝΑ» (κατέχουν το πλειοψηφικό μερίδιο της «αγοράς» αιολικής ενέργειας στην Εύβοια) με την ανοχή, συνενοχή και στήριξη των υπουργείων Ανάπτυξης και ΥΠΕΧΩΔΕ (και συνολικά της κυβέρνησης), έχουν «καταλάβει» τις πιο «αεράτες βουνοπλαγιές» από την Κύμη μέχρι την Κάρυστο, δηλαδή όλη τη Νοτιοκεντρική Εύβοια.

Ειδικότερα, στην επαρχία Καρυστίας το κακό έχει παραγίνει. Και ακόμα είναι η αρχή. Μέχρι τώρα έχουν εγκατασταθεί 31 αιολικά πάρκα (350 πυλώνες ανεμογεννητριών) συνολικής ισχύος 273,77 ΜW (σχετικά ακόμα μικρή ισχύς), ενώ έχουν υποβληθεί 107 αιτήσεις για εγκατάσταση 3.000 ανεμογεννητριών συνολικά. Καταλαβαίνει ο καθένας το μέγεθος της έκτασης, αλλά και της περιβαλλοντικής καταστροφής που θα επέλθει (αφού οι ιδιώτες έχουν εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες ακόμα και σε εκτάσεις που έχουν υπαχθεί στο ΝΑΤΟΥΡΑ). Βέβαια, δε γεννάται πρόβλημα για τους ίδιους, αφού υπολογίζουν σε σίγουρα και μεγάλα κέρδη.

Το πώς βιώνουν την «κατακτητική επέλαση» των «βιομηχάνων του... αέρα» οι κάτοικοι της περιοχής, φαίνεται από τις αντιδράσεις τους, που άργησαν μεν, αλλά άρχισαν να εκδηλώνονται. Αυτό ανάγκασε και τους τοπικούς «άρχοντες» των δήμων (προσκείμενων στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ), που δέχονται την «επίθεση», να πουν προς την κυβέρνηση «κάντε κάτι». Γιατί μπορεί μεν η κυβέρνηση (σαν πολιτικός εκφραστής αυτών των συμφερόντων) να δημιούργησε το γενικό νομικό πλαίσιο λειτουργίας της «αγοράς» εκμετάλλευσης του αέρα, τις λεπτομέρειες και τις προδιαγραφές όμως τις άφησε να τις διαμορφώσουν οι δυνάμεις αυτής της «αγοράς», δηλαδή οι ίδιες οι εταιρίες.

Ετσι, χωρίς την ύπαρξη μέχρι σήμερα χωροταξικού σχεδιασμού και καθορισμού των περιοχών εγκατάστασης, ο κάθε ιδιώτης επιλέγει το μέρος, καταρτίζει «μελέτη και παίρνει την άδεια απευθείας από τα υπουργεία Ανάπτυξης ΠΕΧΩΔΕ. Το τι θα πουν Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση λίγο ενδιαφέρει τους ιδιώτες. Εκ των υστέρων και λίαν προσφάτως, «θυμήθηκαν» στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ ότι υπάρχει και ο χωροταξικός σχεδιασμός και ο καθορισμός περιοχών εγκατάστασης και ανέθεσαν, μέσω της Περιφέρειας Στερεάς, τη σύνταξη μελέτης.

Βέβαια, αφού άφησαν πρώτα να εξελιχθεί η βίαιη και άναρχη εγκατάσταση των ιδιωτικών αιολικών πάρκων, γράφοντας στα «παλαιότερα των υποδημάτων τους» την επιβίωση των κατοίκων της Νότιας Εύβοιας, την απασχόλησή τους με τον τουρισμό, την κτηνοτροφία, τα λατομεία, επιφέροντας βαρύ πλήγμα στο φυσικό περιβάλλον και στην υγεία (από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία) των κατοίκων.