Την επιτάχυνση, με ακόμα εντονότερους ρυθμούς της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, αξίωσε και πάλι χτες η ηγεσία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Βέβαια, η επιτακτική προτροπή της ηγεσίας των βιομηχάνων για την περαιτέρω σκλήρυνση της ήδη αντιλαϊκής πολιτικής, προς όφελός τους, είναι δεδομένη και διαχρονική. Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι από μέρα σε μέρα, οι βιομήχανοι εντείνουν τις πιέσεις, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αφήνουν και υπονοούμενα, για την ικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κατάσταση, έτσι όπως επιτάσσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Η χτεσινή καθιερωμένη συνάντηση της διοίκησης του ΣΕΒ με τους εκπροσώπους τους Τύπου, μετατράπηκε σε ένα «κατηγορώ» των βιομηχάνων για τους ρυθμούς εφαρμογής των ειλημμένων αποφάσεων αντιλαϊκής κατεύθυνσης. Με την επαναδιατύπωση του «αιώνιου παραπόνου» τους (σ.σ. έτσι ακριβώς) ότι η κυβέρνηση δεν τους «συμβουλεύεται στα πλαίσια των κοινωνικών εταίρων»... απαίτησαν τη δημιουργία ενός μόνιμου «εθνικού στόχου», που, όταν τον επιτυγχάνουμε, τότε να θέτουμε και άλλο και άλλο. Επ' αυτού, πιο παραστατικός ο Ν. Αναλυτής, ο οποίος σημείωσε: «Να θέσουμε έναν εθνικό στόχο. Να σημάνει εθνικός συναγερμός. Εθνικός στόχος δεν μπορεί να είναι η κατασκευή της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, εντάξει ας γίνει και αυτό, αλλά πρέπει να θέσουμε άλλες προτεραιότητες». Ποιες θα είναι αυτές οι προτεραιότητες; Η μεγιστοποίηση των κερδών των μεγαλοβιομηχάνων.

Η μόνιμη - το τελευταίο διάστημα - κριτική των βιομηχάνων για την πορεία του κυβερνητικού έργου, σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης και κατ' επέκταση των βιομηχάνων. Απλώς, οι βιομήχανοι τα απαιτούν «όλα εδώ και τώρα», ενώ η κυβέρνηση επιδιώκει την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων διά της πλαγίας οδού. Σ' αυτό το επίπεδο ασκούνται οι πιέσεις και η όποια κριτική (άλλωστε το ομολογεί ο ΣΕΒ) δεν έγκειται στο αν είναι ορθή η ασκούμενη πολιτική. Απλώς η κριτική γίνεται για το ρυθμό εφαρμογής της πολιτικής.

Το παραπάνω γίνεται ακόμα πιο σαφές όταν οι βιομήχανοι αναφέρονται στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων, αλλά και στην επικείμενη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Για το μεν πρώτο, αναφέρουν ότι ο νέος αντεργατικός νόμος που ψηφίστηκε δημιουργεί φοβία και ανασφάλεια στις επιχειρήσεις, αφού δεν επιτρέπει την ευελιξία στην αγορά εργασίας στο βαθμό που απαιτεί ο ΣΕΒ. Τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο 2874, ο Ν. Αναλυτής τον χαρακτήρισε «οπισθοδρόμηση». Οχι βέβαια για τους εργαζόμενους, αλλά για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Για το δεύτερο ζήτημα, που αφορά την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, ο Ν. Αναλυτής δεν έκρυψε την ανησυχία του, από το ενδεχόμενο η εφαρμογή των μέτρων να προκαλέσει κοινωνικές εκρήξεις, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το ασφαλιστικό είναι πολύ μεγάλο ζήτημα και έχουμε την αίσθηση ότι αν όλα επιδιωχτούν εντός δύο μηνών ότι θα είναι κάτι το επικίνδυνο. Πολύ φοβούμαστε ότι η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει στη λήψη μέτρων, θα περιοριστεί σε μπαλώματα»!

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΕΒ Λ. Αντωνακόπουλος, κωδικοποιώντας τις επιδιώξεις - αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου στη μετά-ΟΝΕ εποχή, άφησε να εννοηθεί ότι ακόμη δεν είδαμε τα χειρότερα! Είπε συγκεκριμένα: «Η ταχύτητα των μέτρων που πρέπει να ληφθούν θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πριν μπούμε στην ΟΝΕ. Εχουμε πάρα πολύ δρόμο να κάνουμε», καλώντας την κυβέρνηση να ασχοληθεί με την οικονομία και όχι με την πολιτική, εννοώντας την εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ.