Στην αναγκαστική μεταφορά των κρατικών παιδικών σταθμών στους δήμους προχωρά η κυβέρνηση, χωρίς να έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά η κάλυψη του κόστους λειτουργίας τους ακόμα και με τις υπάρχουσες απαράδεκτες συνθήκες. Ηδη ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής, διανέμει στους δήμους που δεν έχουν πάρει απόφαση ανάληψης των κρατικών παιδικών σταθμών, πράξεις σύστασης των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, που θα λειτουργήσουν τους σταθμούς. Ουσιαστικά ενεργεί για λογαριασμό τους, καταργώντας στην πράξη το θεσμοθετημένο δικαίωμα των δημοτικών συμβουλίων να αποφασίζουν για τα της πόλης.

Εχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση των ηγεσιών της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής - παρά τις σημαντικές αντιδράσεις μεγάλης μερίδας αιρετών - η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη σε αυτό που από την αρχή στόχευε: Στη μεταφορά του κόστους λειτουργίας των κρατικών παιδικών σταθμών στους δήμους και τελικά στους ίδιους τους δημότες. Η σημασία της προσχολικής αγωγής «πάει περίπατο», καθώς είναι φανερή - και από τη συστατική πράξη της Περιφέρειας - η μετατροπή της σε εμπόρευμα, το οποίο όσοι μπορούν θα το αγοράζουν.

Χαρακτηριστικά στη συστατική πράξη της Περιφέρειας σημειώνεται πως οι πόροι του Νομικού Προσώπου προέρχονται, ανάμεσα σε άλλα, από «εισπράξεις από το αντίτιμο των παρεχόμενων πραγμάτων ή υπηρεσιών». Η υποχρέωση του κράτους περιορίζεται στην απόδοση στους δήμους των κονδυλίων που διέθεσε πέρσι το υπουργείο Υγείας (20 δισ. δραχμές) και μόνο για φέτος. Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι τα κονδύλια αυτά δεν αρκούν, για να λειτουργήσουν οι κρατικοί παιδικοί σταθμοί ούτε καν με τις υπάρχουσες συνθήκες, δηλαδή με το 50% των οργανικών θέσεων κενές, με τα περισσότερα κτίρια να είναι ακατάλληλα και ενοικιασμένα. Για πρόβλεψη μελλοντικών αναγκών ούτε λόγος... Ακριβώς γι' αυτό, λοιπόν, ως πόροι των Νομικών Προσώπων αναφέρονται τα τροφεία και οι πρόσοδοι από την υπηρεσία τους.

Ακόμη κι αυτά, όμως, τα χρήματα που δίνει φέτος η κυβέρνηση δεν αρκούν, για να καλύψουν τις ανάγκες, αφού - όπως ομολογείται - στη συστατική πράξη της Περιφέρειας, η ανάληψη των παιδικών σταθμών θα δημιουργήσει δαπάνη σε βάρος των δημοτικών προϋπολογισμών, «το ύψος της οποίας δεν μπορεί να προσδιοριστεί». Στο σημείο αυτό καταδεικνύεται και η προχειρότητα της κυβέρνησης να ξεφορτωθεί άρον - άρον την εν λόγω αρμοδιότητα, αφού δεν έχει καν υπολογίσει πόσο θα στοιχίσει στους δήμους η λειτουργία των κρατικών παιδικών σταθμών.

Οι συστατικές πράξεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας βρίσκουν σε εγρήγορση πολλούς δήμους που αντιστέκονται στην κυβερνητική απόφαση, ζητώντας το αυτονόητο: Να κατοχυρωθεί νομοθετικά η κάλυψη του κόστους λειτουργίας των παιδικών σταθμών από το κράτος, ώστε να μην «πληρώσουν τη νύφη» και πάλι οι δημότες, είτε με την επιβολή τροφείων είτε με τη μείωση των δαπανών για άλλες κοινωνικές υπηρεσίες - «λύσεις» στις οποίες τούς εξωθεί η κυβέρνηση, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν στοιχειωδώς την αρμοδιότητα. Ηδη η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Θεσσαλονίκης έχει δηλώσει την άρνησή της να αναλάβει την αρμοδιότητα, ενώ πολλοί δήμοι προσανατολίζονται σε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Το Ελληνικό Δημόσιο καλείται να πληρώσει «το μάρμαρο» από θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα που διέπραξε Αμερικανός στρατιωτικός, ο οποίος υπηρετούσε στης ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην αμερικανική βάση του Αραξου στην Πελοπόννησο!

Συγκεκριμένα, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών κατατέθηκε αγωγή από την 41χρονη πλέον χήρα Ε.Π., η οποία ζητάει συνολικά 78.829.000 δραχμές από το Ελληνικό Δημόσιο, γιατί σε τροχαίο ατύχημα στις 14 Ιουλίου 2000 στην περιοχή Σκαραμαγκά προς Κόρινθο συγκρούστηκε το αυτοκίνητό της με ΙΧ μεγάλου όγκου (οκταθέσιο) που οδηγούσε ο Αμερικανός στρατιωτικός Ρέπαρντ Κούδερτσον, με συνέπεια να τραυματιστεί θανάσιμα ο σύζυγος της Ε.Π., να τραυματιστεί πολύ σοβαρά η ανήλικη κόρη της (6,5 ετών) και ελαφρότερα η ίδια.

Ενδιαφέρον, παρουσιάζει το γεγονός ότι η Ε.Π. στην αγωγή που κατέθεσε κατά του Αμερικανού στρατιωτικού ζητάει αποζημίωση για ηθική βλάβη, έξοδα τραυματισμού, καταστροφή του αυτοκινήτου κλπ. από το Ελληνικό Δημόσιο και αυτό, γιατί, σύμφωνα με σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, οι απαιτήσεις για αποζημίωση που προκύπτουν από πράξεις και ενέργειες μέλους των Ηνωμένων Πολιτειών θα διακανονίζονται από το κράτος διαμονής του υπαίτιου!

Επομένως, ευθύνεται το Ελληνικό Δημόσιο για το δυστύχημα, σα να ανήκε ο υπαίτιος Αμερικανός στις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις!

Με την ίδια αγωγή η σύζυγος του θύματος ζητάει από το Ελληνικό Δημόσιο 200.000 μηνιαίως από το 2000 μέχρι το 2030 και 100.000 για την ανήλικη κόρη της για τις στοιχειώδεις ανάγκες διατροφής και εκπαίδευσης μέχρι να τελειώσει τις σπουδές της. Οπως διευκρινίζει στην αγωγή η Ε.Π., ο σύζυγός της ήταν βιοτέχνης - επιπλοποιός και η ίδια δεν εργαζόταν, ούτε έχει την παραμικρή εξειδίκευση προκειμένου να ασκήσει κάποιο επάγγελμα.

Τέλος, στην αγωγή η 41χρονη χήρα αναφέρει ότι αποκλειστικά υπαίτιος ήταν ο Αμερικανός οδηγός, ο οποίος οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα και εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας. Ομως αποζημίωση ούτε πήρε ούτε πρόκειται να πάρει από το αμερικανικό δημόσιο ή τον Αμερικανό στρατιωτικό.