ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θέλουν νίκη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ας πληρώσει και ας ηττηθεί η κυβέρνηση, αλλά να νικήσει η νεοφιλελεύθερη πολιτική». Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται η στάση της ηγεσίας της ΝΔ όσον αφορά το ασφαλιστικό μετά την κυβερνητική αναδίπλωση. Κι όμως έχει το θράσος αυτό να το παρουσιάζει ως φιλολαϊκή πολιτική και να εμφανίζεται ως προστάτης των εργαζομένων και εγγυητής ενός «καλύτερου μέλλοντος». Η ηγεσία της ΝΔ έκανε και θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την κυβέρνηση για να επιβάλει την αντιασφαλιστική πολιτική που είναι βέβαια και δική της πολιτική. Και χείρα βοηθείας τής έδωσε για να στήσει το διάλογο - απάτη (συνάντηση Καραμανλή - Γιαννίτση) και δεν απέρριψε ποτέ - ούτε βέβαια μπορούσε - την ουσία των αντιασφαλιστικών μέτρων: Μείωση συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας. Η διαφοροποίησή της σε ορισμένα κραυγαλέα άδικα μέτρα - τα οποία σκόπιμα, ίσως, η κυβέρνηση είχε περιλάβει - όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας για τις γυναίκες, δεν προσδίδει καμία φιλολαϊκότητα στη νεοφιλελεύθερη πολιτική που υποστηρίζει. Η φιλολαϊκή μάσκα της δεν ξεγελά κανέναν εργαζόμενο, ότι τάχα αποτελεί την εναλλακτική λύση στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Ούτε καν σε επίπεδο νεοφιλελεύθερης διαχείρισης.

Φυλάξου...

Διαπρύσιος κήρυκας της ιδιωτικής ασφάλισης έχει γίνει ο Μ. Ανδρουλάκης με τις θεωρίες του περί μεικτού συστήματος ασφάλισης - μιας παραλλαγής δηλαδή του πινοτσετικού μοντέλου που το αντέγραψαν και το παρουσίασαν ως απαύγασμα επιστημονικότητας ο Σπράος με τον Τήνιο.

Δικαίωμά του βέβαια να υποστηρίζει ό,τι θέλει, αλλά όχι ότι και το «ΚΚΕ δεν έχει καμία εξουσιοδότηση μιας και πήρε 5% στις εκλογές». Ετσι απάντησε ο Μ. Ανδρουλάκης όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις θέσεις του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση. Είπε κι άλλα στη χτεσινή δίωρη εκπομπή του στο «Φλας», όπως: Οτι η πρόταση του ΚΚΕ για κρατικοδίαιτο σύστημα οδηγεί στις συντάξεις πείνας της Ρωσίας και της Ουκρανίας που φτάνουν για ένα καρβέλι ψωμί. Ή ότι το ΚΚΕ μάχεται για να μην πέσουν οι συντάξεις από 120.000 δραχμές στις 67.000 δραχμές - που λέει ο Γιαννίτσης - κι όχι να πάνε στις 250.000 δραχμές. Ακόμα, ότι και για τους νέους που βαρούσαν τα πόδια τους στην προχτεσινή πορεία δεν ενδιαφέρεται το ΚΚΕ, είπε περισπούδαστα ο Μίμης.

Τι να πει κανένας εκτός από εκείνο που έλεγε ο ίδιος ο Μιμάκος παλιότερα: Φυλάξου από παλιά π... κι από παλιό αριστερό...

Τα «γονίδια» των Θεσσαλών

Καθολική η συμμετοχή των εργαζομένων στην πανελλαδική απεργία για την Κοινωνική Ασφάλιση και πρωτοφανείς σε όγκο και παλμό οι λαϊκές συγκεντρώσεις στις πρωτεύουσες των τεσσάρων νομών και σε μικρότερες πόλεις της Θεσσαλίας.

Πρωτόγνωρη η επιτυχία της κινητοποίησης, πλην, όμως, αναμενόμενη και, ως εκ τούτου, δεν ξάφνιασε κανέναν. Ηταν, βεβαίως, το θετικό κλίμα που διαμορφώθηκε πανελλαδικά και βοήθησε τοπικά. Ηταν, επιπροσθέτως, και η πολύ «καλή δουλιά» των τοπικών, ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, που συνέβαλε ιδιαιτέρως και αποφασιστικά. Ηταν, όμως, και το αγωνιστικό παρελθόν, οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του θεσσαλικού λαού, που συνέβαλλαν. Πολλοί, μάλιστα, ισχυρίζονται ότι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των Θεσσαλών έχουν, πλέον, μπει στα «γονίδια» και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά...

Η λίστα αναμονής

Το χορό των υπουργικών επισκέψεων στις ΗΠΑ ανοίγει σήμερα ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, το αμέσως προσεχές διάστημα θα ταξιδέψουν στην υπερατλαντική χώρα άλλοι 5 Ελληνες υπουργοί (!), ενώ δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα η ημερομηνία για το ταξίδι του πρωθυπουργού...

Οι επισκέψεις Ελλήνων υπουργών στην υπερατλαντική ...παγκόσμια υπερδύναμη, ασφαλώς στόχο έχουν να υποβληθούν τα διαπιστευτήρια υποταγής και νομιμοφροσύνης στη νέα ηγεσία του Λευκού Οίκου. Από την πλευρά της, η τελευταία επιδιώκει να γνωρίσει, στο δικό της έδαφος, τους πολιτικούς που ηγούνται στις ...υπερπόντιες αποικίες της και το μικρό χρονικό διάστημα, που μεσολαβεί ανάμεσα στα ταξίδια των Ελλήνων υπουργών, υποδηλώνει ότι μάλλον τις ημερομηνίες τις έχει καθορίσει η εδώ αμερικανική πρεσβεία. Γρήγορα - γρήγορα να ξεμπερδεύουν με τους Ελληνες, γιατί έχουν και άλλοι σειρά. Φαίνεται πως η λίστα αναμονής είναι υπερπλήρης...

Συνεχίζουμε αταλάντευτα

Η πανελλαδική πανεργατική απεργία και οι συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και χιλιάδες λαού έδωσαν δυναμική απάντηση στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και τα σχέδιά της για τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Το μήνυμα που ακούστηκε απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη χώρα είναι «δεν πάει άλλο, τα μέτρα δε θα περάσουν». Η πρώτη νίκη των εργαζομένων είναι δεδομένη και το πρώτο απτό αποτέλεσμα είναι ότι η κυβέρνηση, εσπευσμένα και κάτω από την παλλαϊκή κατακραυγή, ανακοίνωσε το «πάγωμα» των μέτρων της.

Η μεγάλη αυτή επιτυχία δεν ήρθε «από το πουθενά», ούτε και αποτελεί αυθόρμητο ξέσπασμα, όπως θέλουν ορισμένοι να μας πείσουν. Ο αγωνιστικός αυθορμητισμός έρχεται σαν αποτέλεσμα γνώσης και η συμμετοχή στον αγώνα είναι συνειδητή επιλογή. Πρωταρχικό ρόλο, στη δυναμική που δημιουργήθηκε και εκφράστηκε με τις ογκώδεις διαδηλώσεις, έπαιξε η αγωνιστική, μαχητική παρέμβαση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, των μαχητών, στελεχών και μελών του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όργωσαν κυριολεκτικά όλη τη χώρα. Και από αυτό το γεγονός αναδεικνύονται, για άλλη μια φορά, οι ευθύνες των ηγεσιών των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που δεν ενημέρωσαν έγκαιρα τους εργαζόμενους, δε φρόντισαν να καλλιεργήσουν κλίμα αγωνιστικής έξαρσης και πρωτοβουλίας.

Για τους εργαζόμενους πρέπει, ωστόσο, να είναι καθαρό ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία δεν πρέπει να χαλαρώσουν ούτε στιγμή. Ακολουθεί ο γιορτασμός της ταξικής Πρωτομαγιάς, η επόμενη πανελλαδική απεργία. Πολύ περισσότερο, που η αναδίπλωση της κυβέρνησης με το «πάγωμα» των μέτρων δεν είναι τίποτε άλλο παρά τακτική, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος, ώστε αυτά να προωθηθούν σταδιακά και τμηματικά. Οι εργάτες και οι υπάλληλοι, αν δεν προσέξουν, αν δεν κλιμακώσουν τη συντονισμένη πάλη τους, μπορεί να τα χάσουν όλα. Χρειάζεται με νέα πνοή να συνεχίσουν την αγωνιστική πίεση, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που μπορεί σήμερα να κρατάνε μια θετική στάση, ωστόσο, δεν παρέχουν τις απαιτούμενες εγγυήσεις για τη συνεπή και διαρκείας κλιμάκωση του αγώνα, για τη σταθερότητά τους, ακόμα και σε αυτά που οι ίδιες εξαγγέλλουν. Υπάρχει, άλλωστε, το προηγούμενο της συμμετοχής στους «κοινωνικούς διαλόγους» και η πρόσφατη συναίνεση στο αντιδραστικό νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση του 8ωρου, την εξάπλωση της μερικής απασχόλησης.

Σε αυτή τη λεπτή φάση που βρισκόμαστε, πρέπει η προοπτική του αγώνα να περάσει στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Βασικό στοιχείο αυτής της προοπτικής είναι τα λαϊκά στρώματα να κάνουν βήματα και άλματα μέσα από την καθημερινή δράση, παντού, για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, έτσι ώστε οι διεκδικήσεις να μην περιορίζονται σε κάποιους αποσπασματικούς, αμυντικούς στόχους για τη διατήρηση των όποιων κατακτήσεων.

Τα συγκεκριμένα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης - κεφαλαίου δεν αρκεί μόνο να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Οι λαϊκές δυνάμεις χρειάζεται επιθετικά, μέσα από το στήσιμο Επιτροπών Αγώνα, παντού, σε κάθε χώρο δουλιάς, σε κάθε γειτονιά, αξιοποιώντας την πολύτιμη πείρα του αγώνα τους, να συνεχίσουν διεκδικώντας Κοινωνική Ασφάλιση, δημόσια, δωρεάν, καθολική και υποχρεωτική για όλους, χωρίς να πληρώσουν οι εργαζόμενοι ούτε δραχμή. Παραπέρα, να βάλουν φρένο στη συνολική αντιλαϊκή πολιτική με τη μαζική χειραφέτηση και απεμπλοκή τους από τα κόμματα της άρχουσας τάξης και τις εφεδρείες τους, να ανοίξουν την προοπτική μιας πραγματικά φιλολαϊκής ανάπτυξης, μέσα από την οικοδόμηση του δικού τους Μετώπου και την επιβολή της δικής τους νέας λαϊκής εξουσίας.

Νέες «μάχες»

Νικητές

στην πρώτη

«μάχη»

ο αγώνας

δόξα να 'χει,

μα είν' του «πολέμου»

η αρχή

και κοσμάκη

προσοχή.

* * *

Μη μεθάς