«Ας πληρώσει και ας ηττηθεί η κυβέρνηση, αλλά να νικήσει η νεοφιλελεύθερη πολιτική». Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται η στάση της ηγεσίας της ΝΔ όσον αφορά το ασφαλιστικό μετά την κυβερνητική αναδίπλωση. Κι όμως έχει το θράσος αυτό να το παρουσιάζει ως φιλολαϊκή πολιτική και να εμφανίζεται ως προστάτης των εργαζομένων και εγγυητής ενός «καλύτερου μέλλοντος». Η ηγεσία της ΝΔ έκανε και θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την κυβέρνηση για να επιβάλει την αντιασφαλιστική πολιτική που είναι βέβαια και δική της πολιτική. Και χείρα βοηθείας τής έδωσε για να στήσει το διάλογο - απάτη (συνάντηση Καραμανλή - Γιαννίτση) και δεν απέρριψε ποτέ - ούτε βέβαια μπορούσε - την ουσία των αντιασφαλιστικών μέτρων: Μείωση συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας. Η διαφοροποίησή της σε ορισμένα κραυγαλέα άδικα μέτρα - τα οποία σκόπιμα, ίσως, η κυβέρνηση είχε περιλάβει - όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας για τις γυναίκες, δεν προσδίδει καμία φιλολαϊκότητα στη νεοφιλελεύθερη πολιτική που υποστηρίζει. Η φιλολαϊκή μάσκα της δεν ξεγελά κανέναν εργαζόμενο, ότι τάχα αποτελεί την εναλλακτική λύση στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Ούτε καν σε επίπεδο νεοφιλελεύθερης διαχείρισης.