Παραπονούμενος γιατί δεν κλείστηκε το ντιμπέιτ, και ξεπατικώνοντας τα γνωστά «αυριανίστικα» κόλπα, ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να πιάσει στο στόμα του το ΚΚΕ και προσωπικά τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπα, ότι σε «συνεννόηση» - όπως είπε - με τον Κυρ. Μητσοτάκη οδήγησαν την υπόθεση σε «αδιέξοδο» και δεν κλείστηκε η πολυδιαφημισμένη τηλεμαχία.
Προφανώς ήθελε ένα ακόμα βήμα για να «αντιπαρατεθεί» με τη ΝΔ πάνω στο ποιανού το «μείγμα» είναι καλύτερο για το κεφάλαιο, αυτά δηλαδή που είπε και χτες στη συνέντευξή του, τονίζοντας - για να μην υπάρχει αμφιβολία για τα «εύσημα» που μαζεύει από τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς - ότι την πρόταση που κατέθεσε στους «εταίρους» αυτοί τη δέχτηκαν με «πολύ θετικά σχόλια στην πρώτη συζήτηση που έγινε από την Κομισιόν και ο κ. Μοσκοβισί τοποθετήθηκε θετικά, είναι ένα σχέδιο το οποίο έχει οικονομική λογική, ή ένα σχέδιο που δεν μας οδηγεί σε μια μονομερή κίνηση από μεριάς της Ελλάδας, αλλά καταθέτει ρευστότητα η οποία είναι από τις θυσίες και από τους κόπους του ελληνικού λαού». «Αρα οι Ευρωπαίοι παίρνουν τα λεφτά τους και εμείς βιώνουμε τα πλεονάσματα», πρόσθεσε, σε άλλη μια διαβεβαίωση προς ξένα και ντόπια κέντρα ότι με το αίμα του λαού θα τους ξεπληρώσει ό,τι ζητούν μέχρι δεκάρας, και σε άλλη μια απάτη προς το λαό ότι τάχα από την πολιτική του κεφαλαίου μπορεί να προσδοκά κάτι για τις ανάγκες του.
Κατά τ' άλλα, στον διαγκωνισμό με το ΚΙΝΑΛ για το ποιος θα πρωτοστατήσει στον σοσιαλδημοκρατικό πόλο του διπολισμού, επιτέθηκε στην ηγεσία του, επικαλέστηκε την «αγαστή συνεργασία» με τη σάπια ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, που όπως είπε «αγκαλιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ», ενώ πρόσθεσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «αναζητεί τη νέα του ταυτότητα στα σύγχρονα πολιτικά δεδομένα της Ευρώπης και της Ελλάδας».
Τέλος, για τα Ελληνοτουρκικά, σε δημοσιογραφική υπενθύμιση των Ιμίων και του ρόλου που έπαιξαν το 1996 οι Αμερικανοί, απέφυγε να τους θίξει στο παραμικρό, λέγοντας ότι «είναι μια άλλη συζήτηση, την οποία δεν θέλω να την ανοίξω τώρα». Αμέσως μετά συνέχισε να καλλιεργεί στο λαό αυταπάτες ότι οι λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ, οι υπηρεσίες που τους παρείχε, κατονομάζοντας π.χ. τη συμφωνία των Πρεσπών, οι τριμερείς «συνεργασίες» από κοινού με την Κύπρο, με Ισραήλ και Αίγυπτο, όλες με τις ευλογίες των ΗΠΑ, στην κόντρα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, συν η παραχώρηση θαλασσίων οικοπέδων στις πολυεθνικές, κάνουν την Ελλάδα «ισχυρότερη από ποτέ, με ισχυρότερα ερείσματα και συμμαχίες από ποτέ» και «κανείς δεν θα μπορέσει - και δεν θα επιχειρήσει, λέω εγώ - να παραβιάσει κυριαρχικά μας δικαιώματα»...
Eurokinissi |
«Εάν δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, τότε η χώρα θα οδηγηθεί νομοτελειακά σε εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο, με απλή αναλογική, που σημαίνει εκ των πραγμάτων ότι η μόνη κυβέρνηση που θα μπορεί να σχηματιστεί είναι μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης», είπε. Μπροστά στην κάλπη της 7ης Ιούλη, ξόρκισε το ενδεχόμενο να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι τάχα δεν θα μπορεί να λειτουργήσει, αν και ανάλογες διαβεβαιώσεις έδιναν στο παρελθόν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και τελικά συγκυβέρνησαν, ενώ ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μια χαρά τα βρήκαν τον Αύγουστο του 2015 και με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή πέρασαν μαζί το μνημόνιο.
Κατά τα λοιπά, εστιάζοντας σε επιμέρους προτεραιότητες μιας κυβέρνησής του, είπε πως θα αλλάξει το νόμο Κατρούγκαλου με στόχο να δημιουργηθεί ένα σύστημα Ασφάλισης τριών πυλώνων. Βέβαια, ούτως ή άλλως, ο νόμος Κατρούγκαλου προς τα εκεί οδηγεί, με τον Κυρ. Μητσοτάκη, επί της ουσίας, να λέει ότι θα «χτίσει» πάνω εκεί, ενισχύοντας με φορολογικά κίνητρα τον τρίτο πυλώνα, δηλαδή την ιδιωτική ασφάλιση.
Τέλος, αναφορικά με τη συμφωνία των Πρεσπών δήλωσε πως «μια κυρωμένη συμφωνία δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη», επιβεβαιώνοντας πως θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα τις αμερικανοΝΑΤΟικές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Για την τουρκική προκλητικότητα σημείωσε πως «εφόσον συνεχιστεί, είναι επιβεβλημένη η λήψη στοχευμένων μέτρων», παρουσιάζοντας και αυτός από την πλευρά του τις διακρατικές λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου, ΕΕ και ΝΑΤΟ, ως εχέγγυο προστασίας των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Την απόφασή της να ξαναβάλει πλάτη έστω και ως «υπεύθυνη αντιπολίτευση» στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, σε ζητήματα που ιεραρχεί ψηλά το κεφάλαιο, ανέπτυξε και χτες η Φώφη Γεννηματά, στην παρουσίαση του προγράμματος του κόμματός της για την οικονομία και την κοινωνική πολιτική. Πρόγραμμα που βγήκε κατευθείαν από τα συρτάρια του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων.
Οπως είπε, άλλωστε, «ισχυρό ΚΙΝΑΛ» «σημαίνει ομαλότητα και πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Με πίστη στην ανάγκη για εθνική συνεννόηση, στα εθνικά θέματα και σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της χώρας». Ορισε δε ως «μεγάλη πρόκληση» «να ανασυντάξουμε την οικονομία ώστε να μην ξαναζήσουμε το φάσμα χρεοκοπίας του 2009 και να μην καταφύγουμε σε νέα μνημόνια (...) Να εδραιώσουμε τη θέση μας στην Ευρωζώνη».
Ως «πρώτη μέριμνα» του ΚΙΝΑΛ παρουσίασε την «ανάκαμψη των επενδύσεων, της παραγωγής και της απασχόλησης». «Το ΚΙΝΑΛ πιστεύει ακράδαντα ότι η "λυδία λίθος" για τη νέα πορεία της χώρας μας είναι οι επενδύσεις», είπε χαρακτηριστικά, και κάλεσε «να εξαλείψουμε τις αβεβαιότητες» που βλέπουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, «να τελειώνουμε με την πόλωση, την υποβάθμιση των θεσμών και το τοξικό κλίμα που διώχνει και αποθαρρύνει επενδύσεις».
Ζήτησε «πολιτική σταθερότητα», «που εκφράζεται με την αναγκαία εθνική συνεννόηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020, την συνταγματική αναθεώρηση, την αλλαγή του εκλογικού νόμου με ένα δίκαιο αναλογικότερο σύστημα που δίνει βιώσιμες κυβερνήσεις». «Ποιος άραγε θα επενδύσει τα χρήματά του αν κυριαρχούν διχαστικές λογικές του τύπου "τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν" και συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις;», αναρωτήθηκε.
Πρότεινε, επίσης, «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές», όπως «κατάργηση όλων των γραφειοκρατικών εμποδίων με fast track διαδικασίες κατά το πρότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων, για τις αδειοδοτήσεις των επιχειρήσεων», «επέκταση του μηχανισμού των ΣΔΙΤ. Με προτεραιότητες την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, του ορυκτού πλούτου, την παραγωγή νέων ποιοτικών υπηρεσιών (π.χ. πράσινες υποδομές), τη διαχείριση των αποβλήτων, το ζωντάνεμα παραδοσιακών κτιρίων». «Μείωση του συντελεστή φορολογίας επιχειρήσεων από το 29% στο 20%», «ψήφιση ενός φορολογικού συστήματος που θα αντέξει στο χρόνο, θα δημιουργήσει σταθερούς κανόνες για τις επενδύσεις», «επιδότηση νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα», «ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές χωρίς ξεπερασμένους προστατευτισμούς» κ.ά.
Η φράση αυτή ειπώθηκε από δύο πολιτικά πρόσωπα πριν από τις εκλογές του 1952.
α. Εστειλαν στρατό στην Κορέα.
β. Υλοποίησαν την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ.
γ. Αρνήθηκαν να προωθήσουν το Κυπριακό στον ΟΗΕ, όπως ζητούσε ο Μακάριος.
δ. Δέχτηκαν και εφάρμοσαν την Εκθεση Βαρβαρέσου της Διεθνούς Τράπεζας, που βούλιαξε οικονομικά τη χώρα.
ε. Ψήφισαν το εμφυλιοπολεμικό Σύνταγμα του 1952.
στ. Τα «μέτρα ειρηνεύσεως» που θέσπισαν ήταν άτολμα και ελλιπή, επέτρεψαν την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των άλλων τριών συντρόφων του, και άλλα παρόμοια.
Σ' αυτήν την περίπτωση, η φράση ήταν ένα πολύ καθαρό, σαφές και έντιμο πολιτικό σύνθημα.
Πραγματικά είναι επίκαιρο πάντα το σύνθημα!
Τις παλινωδίες του σχετικά με το ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών προσπάθησε να δικαιολογήσει χτες ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στο «Star», επιστρατεύοντας κάτι αυριανίστικης κοπής βρωμιές και αστειότητες, ότι το ΚΚΕ ήρθε σε συνεννόηση με τη ΝΔ για να μη γίνει το ντιμπέιτ. Εντάξει, η αξιοπιστία όσων λέει ο Αλ. Τσίπρας είναι κάτι που το έχει «δοκιμάσει» ο λαός όλα αυτά τα χρόνια και καταλαβαίνει. Εχει βγάλει συμπεράσματα και δύσκολα «πιάνουν» πλέον οι αντιΚΚΕ αθλιότητες. Πόσο μάλλον όταν αυτές εκτοξεύονται από ένα κόμμα που έκανε «copy paste» το πρόγραμμα της ΝΔ (και του ΠΑΣΟΚ), το εφάρμοσε επί μια τετραετία και ο αρχηγός του δεν αποκλείει κάτω από «ειδικές συνθήκες» να συμμετάσχει μέχρι και σε κυβέρνηση μαζί της...