Παραπονούμενος γιατί δεν κλείστηκε το ντιμπέιτ, και ξεπατικώνοντας τα γνωστά «αυριανίστικα» κόλπα, ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να πιάσει στο στόμα του το ΚΚΕ και προσωπικά τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπα, ότι σε «συνεννόηση» - όπως είπε - με τον Κυρ. Μητσοτάκη οδήγησαν την υπόθεση σε «αδιέξοδο» και δεν κλείστηκε η πολυδιαφημισμένη τηλεμαχία.

Προφανώς ήθελε ένα ακόμα βήμα για να «αντιπαρατεθεί» με τη ΝΔ πάνω στο ποιανού το «μείγμα» είναι καλύτερο για το κεφάλαιο, αυτά δηλαδή που είπε και χτες στη συνέντευξή του, τονίζοντας - για να μην υπάρχει αμφιβολία για τα «εύσημα» που μαζεύει από τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς - ότι την πρόταση που κατέθεσε στους «εταίρους» αυτοί τη δέχτηκαν με «πολύ θετικά σχόλια στην πρώτη συζήτηση που έγινε από την Κομισιόν και ο κ. Μοσκοβισί τοποθετήθηκε θετικά, είναι ένα σχέδιο το οποίο έχει οικονομική λογική, ή ένα σχέδιο που δεν μας οδηγεί σε μια μονομερή κίνηση από μεριάς της Ελλάδας, αλλά καταθέτει ρευστότητα η οποία είναι από τις θυσίες και από τους κόπους του ελληνικού λαού». «Αρα οι Ευρωπαίοι παίρνουν τα λεφτά τους και εμείς βιώνουμε τα πλεονάσματα», πρόσθεσε, σε άλλη μια διαβεβαίωση προς ξένα και ντόπια κέντρα ότι με το αίμα του λαού θα τους ξεπληρώσει ό,τι ζητούν μέχρι δεκάρας, και σε άλλη μια απάτη προς το λαό ότι τάχα από την πολιτική του κεφαλαίου μπορεί να προσδοκά κάτι για τις ανάγκες του.

Κατά τ' άλλα, στον διαγκωνισμό με το ΚΙΝΑΛ για το ποιος θα πρωτοστατήσει στον σοσιαλδημοκρατικό πόλο του διπολισμού, επιτέθηκε στην ηγεσία του, επικαλέστηκε την «αγαστή συνεργασία» με τη σάπια ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, που όπως είπε «αγκαλιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ», ενώ πρόσθεσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «αναζητεί τη νέα του ταυτότητα στα σύγχρονα πολιτικά δεδομένα της Ευρώπης και της Ελλάδας».

Τέλος, για τα Ελληνοτουρκικά, σε δημοσιογραφική υπενθύμιση των Ιμίων και του ρόλου που έπαιξαν το 1996 οι Αμερικανοί, απέφυγε να τους θίξει στο παραμικρό, λέγοντας ότι «είναι μια άλλη συζήτηση, την οποία δεν θέλω να την ανοίξω τώρα». Αμέσως μετά συνέχισε να καλλιεργεί στο λαό αυταπάτες ότι οι λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ, οι υπηρεσίες που τους παρείχε, κατονομάζοντας π.χ. τη συμφωνία των Πρεσπών, οι τριμερείς «συνεργασίες» από κοινού με την Κύπρο, με Ισραήλ και Αίγυπτο, όλες με τις ευλογίες των ΗΠΑ, στην κόντρα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, συν η παραχώρηση θαλασσίων οικοπέδων στις πολυεθνικές, κάνουν την Ελλάδα «ισχυρότερη από ποτέ, με ισχυρότερα ερείσματα και συμμαχίες από ποτέ» και «κανείς δεν θα μπορέσει - και δεν θα επιχειρήσει, λέω εγώ - να παραβιάσει κυριαρχικά μας δικαιώματα»...