Σε αποκλεισμό της ΔΑΣ από το προεδρείο και την Εκτελεστική Επιτροπή στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Μετάλλου (ΠΟΕΜ) προχώρησαν οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, με στόχο να οργανώσουν στη συνέχεια ένα συνέδριο - μαϊμού, διευκολύνοντας το πέρασμα των αντεργατικών σχεδιασμών των βιομηχάνων.

Οπως επισημαίνει η ΔΑΣ, στις 20 Μάη πραγματοποιήθηκε η Ολομέλεια της διοίκησης της Ομοσπονδίας που διορίστηκε από το Πρωτοδικείο, για να συγκροτηθεί σε σώμα. Με βάση την απόφαση διορισμού, από τις 25 έδρες οι 10 πήγαν στη ΔΑΣ, οι 9 στην ΠΑΣΚΕ, οι 5 στη ΔΑΚΕ και 1 στην «Εργατική Παρέμβαση». Ωστόσο, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, «λειτουργώντας στην ουσία ως μία δύναμη, απέκλεισαν τελείως από το προεδρείο και την Εκτελεστική Επιτροπή την πρώτη δύναμη, τη ΔΑΣ (...) παίρνοντας και τις 11 θέσεις για τους εαυτούς τους»!

Να σημειωθεί ότι άρθρα του καταστατικού προβλέπουν ότι κρίσιμες αποφάσεις για τη διεξαγωγή των συνεδρίων τις παίρνουν το προεδρείο και η Εκτελεστική Επιτροπή και όχι το Διοικητικό Συμβούλιο. Ετσι, όπως καταγγέλλει η ΔΑΣ, γίνεται κατανοητό ότι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ προχώρησαν σε αυτήν την κίνηση «για να έχουν την ελευθερία των κινήσεων το επόμενο διάστημα, να συνεχίσουν το έργο τους (...) τη διαμόρφωση πλαστών, ψεύτικων συσχετισμών στο συνέδριο, ώστε η διοίκηση που θα εκλέγεται να είναι πλειοψηφικά στην υπηρεσία των βιομηχάνων του κλάδου, να διευκολύνει την προώθηση της αντεργατικής πολιτικής των εκάστοτε κυβερνήσεων στους χώρους δουλειάς. Επίσης, όπως ενημέρωσαν, στις προθέσεις τους είναι τις επόμενες μέρες να πάνε σε ένα fast track, μαϊμού συνέδριο, χωρίς καμία συζήτηση για τα τεράστια προβλήματα των μεταλλεργατών, χωρίς καμία κουβέντα για το πώς θα συντονιστεί και θα αναπτυχθεί η πάλη με επίκεντρο τον κάθε χώρο δουλειάς, το κάθε εργοστάσιο όπου οι συνάδελφοι στενάζουν».

Ακόμα η ΔΑΣ αναφέρεται σε τροπολογία που κατέθεσε την προηγούμενη Πέμπτη η κυβέρνηση, «η οποία παραγράφει το αδίκημα της νοθείας σε αρχαιρεσίες σωματείων (μέχρι την Πέμπτη το συγκεκριμένο αδίκημα δικαζόταν έως και με πέντε χρόνια φυλάκιση) δίνοντάς τους το ελεύθερο να ξεσαλώσουν σε ανύπαρκτα και εργοδοτικά σωματεία παράγοντας αντιπροσώπους για το μαϊμού συνέδριο που προτίθενται να κάνουν, για να συνεχίσουν τον αντεργατικό τους ρόλο στους χώρους δουλειάς».

Επισημαίνοντας την αντεργατική επίθεση που εκτυλίσσεται στους χώρους δουλειάς - σε «Schneider Electric», «Pitsos», ΛΑΡΚΟ, ναυπηγεία και αλλού - η ΔΑΣ επισημαίνει πως «για όλα αυτά στις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ δεν τους καίγεται καρφί. Καλούμε τους συναδέλφους σε κάθε χώρο δουλειάς να απομονώσουν αυτές τις δυνάμεις. Είναι η πέμπτη φάλαγγα των εργοδοτών στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος. Καλούμε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε συνεπή εργαζόμενο στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, σε συσπείρωση με τις δυνάμεις μας στο συνεπή αγώνα κατά της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής των βιομηχανιών του κλάδου, της κυβέρνησης, της ΕΕ που σκοπό έχουν για μία ακόμη φορά να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην πλάτη μας».

Την μέθοδο συκοφάντησης των εργαζομένων και των αγώνων τους, αποπροσανατολισμού και καλλιέργειας «κοινωνικού αυτοματισμού» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και σε βάρος των εργαζομένων στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒ), όπως κάνει και στη ΛΑΡΚΟ κ.α., καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΟΒ ΕΑΒ του ΚΚΕ, με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει νέες περικοπές στους εργαζόμενους της ΕΑΒ.

Η Κομματική Οργάνωση επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Για να δικαιολογήσουν την επίθεσή τους, χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι το προσωπικό της ΕΑΒ είναι "βολεμένο" και "μη παραγωγικό", με αποτέλεσμα την άσχημη οικονομική κατάσταση της εταιρείας. Πρόκειται για τη γνωστή συνταγή του "κοινωνικού αυτοματισμού", η οποία όμως δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη διαχρονική πορεία υποβάθμισης της εταιρείας, για την οποία μόνο οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται. Η απαξίωση των τεράστιων δυνατοτήτων της ΕΑΒ αποτελεί έργο όπου εναλλάξ έχουν πρωταγωνιστήσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις».

Αναδεικνύοντας τις περικοπές σε μισθοδοσία, την κατάργηση δικαιωμάτων, που φτάνει στο να μη δίνεται ούτε το επικίνδυνο και ανθυγιεινό επίδομα σε μια αμυντική βιομηχανία, όπως και τις πολιτικές απαξίωσης του εργατικού δυναμικού και της ίδιας της ΕΑΒ, που εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υπογραμμίζει: «Ολες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα πέταξαν στα σκουπίδια σημαντικές δυνατότητες παραγωγής, όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι ανεμογεννήτριες και πολλά άλλα. Οι ίδιες μετέτρεψαν την ΕΑΒ σε φατουρατζή της "Lockheed Martin", η οποία εισπράττει πακτωλό εκατοντάδων εκατομμυρίων από το ελληνικό Δημόσιο για να αφήνει ψίχουλα στην ΕΑΒ, η οποία υλοποιεί τα προγράμματα».

Και ξεκαθαρίζει: «Αν το υπουργείο θέλει να βρει "ατασθαλίες", "αναξιοκρατίες" και "βολεμένους", ψάχνει άδικα στις τσέπες των εργαζομένων. Ας ρίξει καλύτερα μια ματιά στις διακρατικές συμφωνίες εξοπλισμών, στα "αντισταθμιστικά οφέλη" και στην κυβερνητική αλληλογραφία με την πρεσβεία και την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πηγή και αιτία της απαξίωσης της ΕΑΒ, η οποία πάει χέρι χέρι με το πετσόκομμα των εργασιακών δικαιωμάτων σε αυτήν, είναι η πολιτική που δένει τα συμφέροντα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας με τις ΝΑΤΟικές και ευρωενωσιακές κατευθύνσεις. Οι οποίες εδώ και δεκαετίες προβλέπουν το στραγγαλισμό των "περιφερειακών" αμυντικών βιομηχανιών προς όφελος των κολοσσών του κλάδου».

Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας όλων των εργατοϋπαλλήλων στο λιμάνι απαιτεί η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών», με αφορμή το επιβεβαιωμένο κρούσμα σε εργαζόμενο στο ΣΕΜΠΟ.

Επιβεβαιώνεται, τονίζει, ότι «τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ σταματάνε στις πύλες του λιμανιού, ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν αναλώσιμα για την κάθε COSCO, ότι τα κέρδη του μονοπωλιακού ομίλου είναι πάνω από τις ίδιες τις ζωές μας», καθώς και μετά το κρούσμα η εργοδοσία αντί να πάρει τα μέτρα «για απολύμανση των χώρων του λιμανιού έστω για μια μέρα, μπροστά στον κίνδυνο να μειωθεί η κερδοφορία της COSCO, συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία του λιμανιού εκθέτοντας σε κίνδυνο όλους τους συναδέλφους. Πήρε το μέτρο της μίας ώρας απολύμανσης!».

Η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» τονίζει ότι τα αναγκαία μέτρα προστασίας «πρέπει να συνοδεύονται με ενεργητικά και ουσιαστικά μέτρα στήριξης του δημόσιου συστήματος Υγείας».

Ακόμα αναδεικνύει τις ευθύνες των πλειοψηφιών των ηγεσιών στα σωματεία ΕΤΧ και ΕΜΥ και της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), που ενώ ο χώρος του λιμανιού του Πειραιά «αποτελεί μία από πιο μεγάλες περιοχές πιθανής μετάδοσης του ιού» και «οι εργαζόμενοι στα πλοία εργάζονται χωρίς να έχει γίνει καμία απολύμανση», αυτές καλλιεργούν τον εφησυχασμό και το μόνο που κάνουν «είναι να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες μας σε αγαστή συνεργασία με την COSCO».

Η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» καλεί τους εργαζόμενους να απευθύνονται στις δυνάμεις της «για να καταγγέλλουν την έκθεση σε κίνδυνο, την προκλητικότητα της εργοδοσίας και των τσιρακιών της» και προβάλλει σειρά αιτημάτων που αφορούν την ουσιαστική προστασία της υγείας όπως: Με ευθύνη της εργοδοσίας και του κράτους να γίνει δωρεάν έλεγχος σε όλους τους εργαζόμενους στο λιμάνι, να υπάρχει προμήθεια προϊόντων για απολύμανση με πιστοποίηση, να μη γίνει καμιά απόλυση κ.ά.

Ως μια «μικρή νίκη» για τους εργαζόμενους στη ΣΟΛ χαρακτηρίζει η Ενωση Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ) την καταβολή ολόκληρου του ποσού της μισθοδοσίας του πρώτου δεκαπενθήμερου του Μάη, μετά από 1,5 μήνα εφαρμογής του μέτρου της καταβολής μέρους του μισθού. Η διοίκηση της εταιρείας είχε ανακοινώσει στους εργαζόμενους πως θα πληρώνονται «μέχρι νεωτέρας» μόνο 700 ευρώ συν 30% της διαφοράς του «καθαρού» μισθού από το ποσό αυτό. Το σωματείο κατήγγειλε το συγκεκριμένο μέτρο, ζητώντας να μη μεταφερθεί το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν σταμάτησε τη δράση του: Ζήτησε μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας, αντίστοιχη μέριμνα για την προστασία των εργαζομένων όταν επισκέπτονται άλλες εταιρείες. Εθεσε τα αιτήματά του με επιστολές στη διοίκηση και τηλεφωνικές παρεμβάσεις, ενώ συζήτησε με τηλεδιάσκεψη με τους εργαζόμενους για τους προβληματισμούς, αλλά και τις προτάσεις τους για τα επόμενα βήματα της δράσης. Η Ενωση καλεί τους εργαζόμενους να ενισχύσουν τον αγώνα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, την καταβολή των δεδουλευμένων, τη μη χειροτέρευση των σχέσεων εργασίας.