- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Copyright 2020 The Associated |
Νέοι ανεξαρτήτως φυλετικής καταγωγής δίνουν τον παλμό στις κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ |
Αυτός ο δυναμισμός των χιλιάδων διαδηλωτών με συνθήματα «Δεν μπορώ να αναπνεύσω», «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», «Οι ζωές των μαύρων μετράνε» αλλά και κάποια που θέτουν το ζήτημα της ανατροπής του ίδιου του καπιταλισμού, έχουν θορυβήσει τα αστικά επιτελεία και γι' αυτό έχουν πυκνώσει οι προσπάθειες εκτόνωσης των διαδηλώσεων σε διαχειριστικές προτάσεις. Ειδικά από τον ένα πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος, τους Δημοκρατικούς, γίνεται προσπάθεια - και ενόψει προεδρικών εκλογών του Νοέμβρη - να αποδοθεί η βαρβαρότητα μόνο στη διακυβέρνηση του Ρεπουμπλικάνου Ντ. Τραμπ, να υπάρξουν «εκσυγχρονισμοί» με νομοσχέδια για την αστυνομία. Στόχος τους είναι να κρυφτούν οι ευθύνες τους για όλα τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα, τις ανισότητες, το ρατσισμό, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που διαχρονικά αιματοκυλούν λαούς. Θυμίζουμε ότι ο Δημοκρατικός ...φέρελπις πρώτος μαύρος Πρόεδρος, Μπ. Ομπάμα, που πήρε και ...προκαταβολικά Νόμπελ Ειρήνης, συνέχισε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Τραμπ - ο «διαβολικά καλός», κατά τον Αλ. Τσίπρα - και Ομπάμα υπηρετούν το ίδιο ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που τσακίζει τα δικαιώματα των πολλών.
Στις κινήσεις εκτόνωσης και χειραγώγησης των αντιδράσεων περιλαμβάνεται το σόου του υποψήφιου Προέδρου με τους Δημοκρατικούς, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος εμφανίστηκε ως «υπερασπιστής της φυλετικής δικαιοσύνης» με μήνυμα στην κηδεία του Φλόιντ την Τρίτη. Αλλά και η κίνηση της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, η οποία πρότεινε την απομάκρυνση 11 ανδριάντων στρατηγών της Συνομοσπονδίας, δηλαδή των νότιων πολιτειών που στον αμερικανικό εμφύλιο στήριζαν το καθεστώς της δουλείας των μαύρων, από το κέντρο της πρωτεύουσας Ουάσιγκτον. Είχαν προηγηθεί οι κινητοποιήσεις σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ που έβαλαν στο στόχαστρο αυτά τα μισητά σύμβολα του ρατσισμού ή τον Χριστόφορο Κολόμβο, εκτελεστικό όργανο της ισπανικής αποικιοκρατίας. Στην προσπάθεια εκτόνωσης συμμετέχουν και κάποια στελέχη των Ρεπουμπλικάνων που διαφοροποιούνται από τον Τραμπ, όπως ο γερουσιαστής Μιτ Ρόμνεϊ, ο οποίος εμφανίστηκε να συμμετέχει σε διαδηλώσεις. Τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης σε επίπεδο τακτικής δείχνουν επίσης οι αποστάσεις που κράτησαν ο υπουργός Αμυνας και ανώτατοι στρατιωτικοί από την πρόταση του Τραμπ για χρησιμοποίηση του στρατού κατά των διαδηλωτών.
Αλλο ένα νέο στοιχείο είναι η πιο συντονισμένη προσπάθεια να χειραγωγηθεί η λαϊκή αντίθεση με στήριξη στην κάλπη τής δήθεν «εναλλακτικής των Δημοκρατικών». Χαρακτηριστική περίπτωση ο δισεκατομμυριούχος «φιλάνθρωπος» Τομ Στάγιερ, που ρίχνει εκατομμύρια δολάρια σε «έξυπνες» προεκλογικές εκστρατείες. Πρόσφατα μάλιστα μετονόμασε την οργάνωση «ΝextGen Climate», που είχε ιδρύσει το 2013 για να προωθήσει τη χειραγώγηση νέων Αμερικανών πίσω από τη βιτρίνα του «πράσινου καπιταλισμού», σε «NextGen America», με στόχο την αύξηση της συμμετοχής των νέων στις εκλογές.
Τα δικά τους «παιχνίδια» κάνουν και μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, ειδικά στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το Twitter εμφανίζεται επικριτικό στα «πολεμικά» καλέσματα του Τραμπ και υπέρ των διαδηλώσεων, το Facebook διατηρεί μια πιο «ουδέτερη» στάση, ενώ άλλοι επιχειρούν να εμφανιστούν ως πολέμιοι των φυλετικών διακρίσεων. Κλασική περίπτωση υποκρισίας είναι το μονοπώλιο ηλεκτρονικού εμπορίου «Amazon». Εδώ και βδομάδες λανσάρει στις πρώτες θέσεις διαφόρων εφαρμογών το σύνθημα «Black lives matter» (Οι ζωές των μαύρων μετράνε), την ώρα που σε αποθήκες και κέντρα διανομής στις ΗΠΑ το 80% των εργατών είναι Αφροαμερικανοί αλλά στις ανώτερες θέσεις μόνο το 8%.
ΒΗΡΥΤΟΣ.--
Φουντώνει η λαϊκή οργή στον Λίβανο, καθώς οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης (στοιχείο της είναι και η συνεχής υποτίμηση του τοπικού νομίσματος της λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ, καθώς και η διόγκωση του χρέους) φορτώνονται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
Από το βράδυ της Πέμπτης, χιλιάδες Λιβανέζοι διαμαρτύρονται στους δρόμους, στην πρωτεύουσα, Βηρυτό, στην Τρίπολη και άλλες πόλεις για τις συνεχείς αυξήσεις τιμών βασικών αγαθών και την ανεργία, που μεγαλώνει λόγω και της καραντίνας για τον κορονοϊό. Απαίτησαν παραίτηση της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ (που βρίσκεται περίπου έξι μήνες στην εξουσία με τη στήριξη αρκετών αστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης της «Χεζμπολάχ») και ήρθαν αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις που διέλυσαν ορισμένες κεντρικές συγκεντρώσεις, κάνοντας χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης. Δεν έλειψαν επιθέσεις ορισμένων διαδηλωτών σε υποκαταστήματα τραπεζών τουλάχιστον στη Βηρυτό, ένα από τα οποία παραδόθηκε στις φλόγες.
Το μεσημέρι της Παρασκευής, η κυβέρνηση Ντιάμπ ολοκλήρωσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο με τη συμμετοχή του κεντρικού τραπεζίτη, δίχως να ανακοινώσει άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Επίσης έχει ξεκινήσει εδώ και βδομάδες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για χορήγηση δανείου τουλάχιστον 10 δισ. δολαρίων, που συνεπάγεται νέες αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Κοινή Ανακοίνωση που υπογράφεται μέχρι στιγμής από 53 κόμματα από όλο τον κόσμο
Με Ανακοίνωση, που υπογράφουν έως τώρα 53 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα (ανάμεσά τους και το ΚΚΕ), εκφράζονται η καταδίκη των ρατσιστικών επιθέσεων στις ΗΠΑ και η αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό τους. Στην κοινή Ανακοίνωση - μετά από πρωτοβουλία που πήραν το ΚΚ Μεξικού, το ΚΚ ΗΠΑ και το ΚΚ Καναδά - τονίζεται ανάμεσα σε άλλα:
«Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην πολυεθνική εργατική τάξη και το λαό των ΗΠΑ, που βρίσκονται στους δρόμους κινητοποιούμενοι ενάντια στον ρατσισμό, στην καταστολή, στην ανεργία και τα άλλα οξυμένα προβλήματα που προκαλεί το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα».
Τα κόμματα που υπογράφουν έως τώρα:
1. Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας
2. Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής
3. Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας
4. Κόμμα Εργασίας Αυστρίας
5. Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας
6. Κομμουνιστικό Κόμμα Βελγίου
7. Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας
8. Κομμουνιστικό Κόμμα Βολιβίας
9. Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα
10. Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα
11. Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία
12. Γερμανικό ΚΚ
13. Ενοποιημένο ΚΚ Γεωργίας
14. Κόμμα Εργασίας Γουατεμάλας
15. Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία
16. Δύναμη της Επανάστασης, Δομινικανή Δημοκρατία
17. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
18. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελ Σαλβαδόρ
19. Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ
20. Κόμμα Κομμουνιστών ΗΠΑ
21. Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
22. Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα
23. Κομμουνιστικό Κόμμα Κουρδιστάν, Ιράκ
24. Κόμμα Τουντέχ, Ιράν
25. Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας
26. Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας
27. Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων της Ισπανίας
28. Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας
29. Κομμουνιστές της Καταλονίας
30. Ενωση του Λαού της Γαλικίας
31. Κομμουνιστικό Κόμμα, Ιταλία
32. Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, Ιταλία
33. Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά
34. Κόμμα Λαϊκής Πρωτοπορίας (Κόστα Ρίκα)
35. ΑΚΕΛ, Κύπρος
36. Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου
37. Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού
38. Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού
39. Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Εθνική Πολιτική Ενωση, Μεξικό
40. Κόμμα Λαού της Παλαιστίνης
41. Παραγουανό Κομμουνιστικό Κόμμα
42. Περουβιανό Κομμουνιστικό Κόμμα
43. Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα
44. Ρουμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
45. Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας
46. Κομμουνιστικό Κόμμα Σουαζιλάνδης
47. Σουδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
48. Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα
49. Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας
50. Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας
51. Φιλιππινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PKP-1930)
52. Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας
53. Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής
Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αγκυρα δήλωσε «βαθιά απογοητευμένη» από την καταδίκη του Τούρκου υπαλλήλου στο αμερικανικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη, Μετίν Τοπούζ, αφού κρίθηκε ένοχος για «βοήθεια σε τρομοκρατική οργάνωση». Ο Τοπούζ καταδικάστηκε σε φυλάκιση σχεδόν 9 ετών, καθώς εκτιμάται ότι προσέφερε στήριξη στην οργάνωση του ισλαμιστή επιχειρηματία Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η κυβέρνηση Ερντογάν θεωρεί πρωτεργάτη και στην απόπειρα ανατροπής της το 2016. Η αμερικάνικη πρεσβεία υποστήριξε πως «δεν είδαμε καμία αξιόπιστη απόδειξη που να στηρίζει την καταδίκη αυτή», για την οποία εξέφρασε την ελπίδα ότι «θα ακυρωθεί γρήγορα».
Την αμερικανική «απογοήτευση» αποδοκίμασε η τουρκική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, δηλώνοντας ότι η πρώτη «αμφισβητεί την αξιοπιστία του δικαστηρίου, συνιστά ανάμειξη στην ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος και ως τέτοια δεν συμβαδίζει με τους καθιερωμένους κανόνες και τις πρακτικές που αφορούν τους ρόλους και τις ευθύνες των ξένων διπλωματικών υπηρεσιών».
Την αντίδρασή της για τη συμφωνία για επενδύσεις στις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο εξέφρασε η τουρκική κυβέρνηση, επικαλούμενη την ιδιότητά της ως εγγυήτριας χώρας. Ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ Χαμί Ακσόι χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το γεγονός ότι η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι δεν ενημερώθηκαν για να γνωμοδοτήσουν έγκαιρα για μια συμφωνία που αλλάζει το καθεστώς στις περιοχές των βάσεων.
Ο Ακσόι ανέφερε ότι σε αυτές τις περιοχές δεν έχουν περιουσίες μόνο Ελληνοκύπριοι αλλά και Τουρκοκύπριοι και κατέληξε ότι «το Ηνωμένο Βασίλειο ως εγγυήτρια (χώρα) αγνόησε ξανά τους Τουρκοκύπριους με την εφαρμογή αυτής της ρύθμισης και κατέστρεψε την ισορροπία μεταξύ των (δύο) πλευρών στο νησί, την αρχή της πολιτικής ισότητας και, κατ' επέκταση, τις προσπάθειες προς μια διευθέτηση του Κυπριακού».
Θυμίζουμε ότι στις αρχές της βδομάδας έπεσαν οι υπογραφές για την οριστικοποίηση και εφαρμογή συμφωνίας που Κύπρος και Βρετανία διαπραγματεύονταν από το 2014 για τη «μη στρατιωτική ανάπτυξη των βρετανικών βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας». Αυτή αφορά μια έκταση 18.000 στρεμμάτων και δίνει το πράσινο φως για επενδύσεις οικιστικού, τουριστικού και εμπορικού χαρακτήρα και «μεγάλης κλίμακας αναπτύξεις», δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, νοσοκομείων κ.τ.λ.
