Η συνέχιση των κινητοποιήσεων στις ΗΠΑ για τρίτη βδομάδα, μετά την πιο πρόσφατη ρατσιστική δολοφονία από αστυνομικούς, αυτή του Αφροαμερικανού εργάτη Τζορτζ Φλόιντ στις 25 Μάη, δείχνει ότι σημαντικές δυνάμεις και κυρίως νεολαία, στην πλειοψηφία της από φτωχά λαϊκά στρώματα, εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τις συνθήκες επιδείνωσης της ζωής τους, απότοκο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουν, με την πανδημία που έχει αφαιρέσει πάνω από 115.000 ζωές και την κρίση που στέλνει στην ανεργία 42 εκατομμύρια.

Αυτός ο δυναμισμός των χιλιάδων διαδηλωτών με συνθήματα «Δεν μπορώ να αναπνεύσω», «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», «Οι ζωές των μαύρων μετράνε» αλλά και κάποια που θέτουν το ζήτημα της ανατροπής του ίδιου του καπιταλισμού, έχουν θορυβήσει τα αστικά επιτελεία και γι' αυτό έχουν πυκνώσει οι προσπάθειες εκτόνωσης των διαδηλώσεων σε διαχειριστικές προτάσεις. Ειδικά από τον ένα πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος, τους Δημοκρατικούς, γίνεται προσπάθεια - και ενόψει προεδρικών εκλογών του Νοέμβρη - να αποδοθεί η βαρβαρότητα μόνο στη διακυβέρνηση του Ρεπουμπλικάνου Ντ. Τραμπ, να υπάρξουν «εκσυγχρονισμοί» με νομοσχέδια για την αστυνομία. Στόχος τους είναι να κρυφτούν οι ευθύνες τους για όλα τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα, τις ανισότητες, το ρατσισμό, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που διαχρονικά αιματοκυλούν λαούς. Θυμίζουμε ότι ο Δημοκρατικός ...φέρελπις πρώτος μαύρος Πρόεδρος, Μπ. Ομπάμα, που πήρε και ...προκαταβολικά Νόμπελ Ειρήνης, συνέχισε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Τραμπ - ο «διαβολικά καλός», κατά τον Αλ. Τσίπρα - και Ομπάμα υπηρετούν το ίδιο ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που τσακίζει τα δικαιώματα των πολλών.

Στις κινήσεις εκτόνωσης και χειραγώγησης των αντιδράσεων περιλαμβάνεται το σόου του υποψήφιου Προέδρου με τους Δημοκρατικούς, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος εμφανίστηκε ως «υπερασπιστής της φυλετικής δικαιοσύνης» με μήνυμα στην κηδεία του Φλόιντ την Τρίτη. Αλλά και η κίνηση της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, η οποία πρότεινε την απομάκρυνση 11 ανδριάντων στρατηγών της Συνομοσπονδίας, δηλαδή των νότιων πολιτειών που στον αμερικανικό εμφύλιο στήριζαν το καθεστώς της δουλείας των μαύρων, από το κέντρο της πρωτεύουσας Ουάσιγκτον. Είχαν προηγηθεί οι κινητοποιήσεις σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ που έβαλαν στο στόχαστρο αυτά τα μισητά σύμβολα του ρατσισμού ή τον Χριστόφορο Κολόμβο, εκτελεστικό όργανο της ισπανικής αποικιοκρατίας. Στην προσπάθεια εκτόνωσης συμμετέχουν και κάποια στελέχη των Ρεπουμπλικάνων που διαφοροποιούνται από τον Τραμπ, όπως ο γερουσιαστής Μιτ Ρόμνεϊ, ο οποίος εμφανίστηκε να συμμετέχει σε διαδηλώσεις. Τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης σε επίπεδο τακτικής δείχνουν επίσης οι αποστάσεις που κράτησαν ο υπουργός Αμυνας και ανώτατοι στρατιωτικοί από την πρόταση του Τραμπ για χρησιμοποίηση του στρατού κατά των διαδηλωτών.

Αλλο ένα νέο στοιχείο είναι η πιο συντονισμένη προσπάθεια να χειραγωγηθεί η λαϊκή αντίθεση με στήριξη στην κάλπη τής δήθεν «εναλλακτικής των Δημοκρατικών». Χαρακτηριστική περίπτωση ο δισεκατομμυριούχος «φιλάνθρωπος» Τομ Στάγιερ, που ρίχνει εκατομμύρια δολάρια σε «έξυπνες» προεκλογικές εκστρατείες. Πρόσφατα μάλιστα μετονόμασε την οργάνωση «ΝextGen Climate», που είχε ιδρύσει το 2013 για να προωθήσει τη χειραγώγηση νέων Αμερικανών πίσω από τη βιτρίνα του «πράσινου καπιταλισμού», σε «NextGen America», με στόχο την αύξηση της συμμετοχής των νέων στις εκλογές.

Τα δικά τους «παιχνίδια» κάνουν και μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, ειδικά στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το Twitter εμφανίζεται επικριτικό στα «πολεμικά» καλέσματα του Τραμπ και υπέρ των διαδηλώσεων, το Facebook διατηρεί μια πιο «ουδέτερη» στάση, ενώ άλλοι επιχειρούν να εμφανιστούν ως πολέμιοι των φυλετικών διακρίσεων. Κλασική περίπτωση υποκρισίας είναι το μονοπώλιο ηλεκτρονικού εμπορίου «Amazon». Εδώ και βδομάδες λανσάρει στις πρώτες θέσεις διαφόρων εφαρμογών το σύνθημα «Black lives matter» (Οι ζωές των μαύρων μετράνε), την ώρα που σε αποθήκες και κέντρα διανομής στις ΗΠΑ το 80% των εργατών είναι Αφροαμερικανοί αλλά στις ανώτερες θέσεις μόνο το 8%.