Αυτό επεσήμανε η Αφροδίτη Αυγερινού, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου σχετικά με τις αλλαγές που προωθούνται στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την προστασία του Υμηττού (ΣΜΠΕ Υμηττού). Η «Λαϊκή Συσπείρωση» καταψήφισε τη ΣΜΠΕ, καθώς όπως σημείωσε η Αφρ. Αυγερινού «δεν αποδεχόμαστε καμία αλλαγή χρήσης, καμία εμπορευματική αξιοποίηση» του Υμηττού, αντίθετα «καλούμε το λαό κάθε δήμου περιφερειακά της Αττικής να υπερασπιστεί το δάσος και το βουνό».

Στην τοποθέτησή της τόνισε ανάμεσα σε άλλα:

«Θα επιμείνουμε να απορρίπτουμε συνολικά το "αναπτυξιακό" σχέδιο των επιχειρηματικών ομίλων, που εφαρμόζει από τη θέση της κυβέρνησης σήμερα η ΝΔ και χτες ο ΣΥΡΙΖΑ, η Περιφέρεια και κάθε δήμος, γιατί γνωρίζουμε ότι:

Πρώτον: Δεν συμβάλλει στην κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού, παρά μόνο αποσπασματικά και υπό τον όρο ότι αποφέρουν κέρδος.

Δεύτερον: Οποιες θέσεις εργασίας ανοίγουν έχουν ως προϋπόθεση χαμηλούς μισθούς για αυτούς που βρίσκουν δουλειά, χωρίς εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.

Τρίτον: Οποια επενδυτικά σχέδια, είτε ιδιωτικά είτε με τη μορφή ΣΔΙΤ, τα πληρώνει ακριβά ο εργαζόμενος, είτε ως φορολογούμενος είτε ως χρήστης.

Στο πλαίσιο αυτό, η προστασία ορεινών όγκων - δασικών εκτάσεων πάει πακέτο με την εμπορευματοποίησή τους. Σε αυτό στοχεύουν και οι αλλαγές που προωθούνται στον Υμηττό, όπως αποτυπώνονται αναλυτικά στη ΣΜΠΕ».

Στη συνέχεια η Αφρ. Αυγερινού ανέφερε: «Για την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στον Υμηττό η ευθύνη βαραίνει τόσο τη σημερινή κυβέρνηση και την περιφερειακή αρχή της ΝΔ, όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις και περιφερειακές αρχές, και του ΣΥΡΙΖΑ (που ...ξαναγεννήθηκε το 2021, αφού κυβέρνησε). Γιατί έχουμε σε ισχύ το Ρυθμιστικό Σχέδιο του 2014, που ψήφισαν, διατήρησαν και εφάρμοσαν διαδοχικά ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο άλλαξε τον χαρακτηρισμό του Υμηττού από δασικό ορεινό όγκο σε περιφερειακό πάρκο, βάζοντας ταφόπλακα στην προστασία του, προς όφελος της τουριστικής "αξιοποίησής" του στο άμεσο μέλλον, για να λειτουργήσει και ως "ορεινός τουριστικός περίπατος" της επένδυσης στο Ελληνικό και της "Αθηναϊκής Ριβιέρας". Και αυτό το λέμε για όσους σπεύδουν να υπερασπιστούν το ΠΔ του 2011 ενώ αποδέχονται το Ρυθμιστικό Σχέδιο, που καθορίζει το πλαίσιο για το οποίο μιλάμε σήμερα.

(...) Με τη διάσπαση της Α' ζώνης προστασίας σε δύο υποζώνες:

- Χαλαρώνει το πλαίσιο προστασίας (από "απόλυτη" υποβαθμίζεται σε "υψηλή").

- Αφήνεται εκτός προστασίας το μισό βουνό (όλη την ανατολική πλευρά - Μεσόγεια), ανοίγοντας το δρόμο για νέες - μελλοντικές αλλαγές χρήσεων γης, εις βάρος του δασικού χαρακτήρα του Υμηττού. Αλλωστε, οι ανατολικές πλαγιές βουνών αποτελούν περιοχές - "φιλέτο" για να φυτευτούν φωτοβολταϊκά πάρκα τα οποία επιτρέπεται να χωροθετηθούν σε γεωργική γη.

Με τις νέες ζώνες που δημιουργούνται στα ανατολικά και τις ειδικές ζώνες που αντικαθιστούν τη Β' ζώνη προστασίας στα δυτικά, νομιμοποιούνται οι καταπατήσεις και οι αυθαίρετες αλλαγές χρήσεων που έγιναν με εκατοντάδες χιλιάδες πλαστά συμβόλαια από τους εμπόρους κρατικής και - κυρίως - δασικής γης. Με τη νέα ζώνη Ε4 νομιμοποιείται το μεγάλο αυθαίρετο του ΚΥΤ στην Ηλιούπολη, ενάντια στο οποίο αγωνίζονται εδώ και χρόνια οι κάτοικοι για να φύγει. Παράλληλα σχεδιάζεται η αναβάθμισή του σε Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης, εις βάρος της υγείας, αφού είναι σε απόσταση αναπνοής από σπίτια και σχολεία.

Ας μην κρυβόμαστε: Οι προδιαγραφές του ΑΔΜΗΕ για Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης υποτάσσονται στην ανάγκη τροφοδοσίας με ηλεκτρικό της ιδιωτικής "πόλης μέσα στην πόλη" που σχεδιάζεται να χτιστεί στο Ελληνικό.

Στη νέα Ζώνη Ε5, σε συνέχεια του αντιπεριβαλλοντικού νόμου, προβλέπεται η "προσωρινή" νομιμοποίηση της αυθαίρετης δημιουργίας 6 Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) για 3 έτη ("ουδέν μονιμότερον του προσωρινού"). Αλλωστε η χωροθέτηση εγκαταστάσεων και ειδικότερα πρόχειρων, τοπικών ΣΜΑ στα βουνά και στις παρυφές τους αποτέλεσε διαχρονικά μια συγκριτικά βολικότερη και "φθηνότερη" λύση για τους δήμους, η οποία πλέον παγιώνεται. Ετσι, ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια υποδομές που θα μπορούσαν να εγκατασταθούν μέσα στον ιστό της πόλης, όπως γήπεδα, σχολεία, γυμναστήρια, κολυμβητήρια κ.ά., αλλά ταυτόχρονα και εστιατόρια με θέα, βίλες και πολυτελείς κατοικίες.

Γενικά λύνει εκκρεμότητες που υπήρχαν, όπως είναι η νομιμοποίηση του Μπάντμιντον και η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, που είναι ενδεικτικές των μελλοντικών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή.

Καταψηφίζουμε τη ΣΜΠΕ και την εισήγηση της Υπηρεσίας. Οι παρατηρήσεις που κάνετε αφήνουν στο απυρόβλητο τα κρίσιμα ζητήματα. Δεν αποδεχόμαστε καμία αλλαγή χρήσης, καμία εμπορευματική αξιοποίηση.

Καλούμε το λαό κάθε δήμου περιφερειακά της Αττικής να υπερασπιστεί το δάσος και το βουνό και να αγωνιστεί στο δρόμο που τον καλούμε εμείς, στον οποίο ο Υμηττός θα έχει πραγματική αντιπυρική - αντιπλημμυρική προστασία, υποδομές για ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση, για ανάπαυση και αναψυχή».

Εκτός από τον Μ. Θεοδωράκη συνεργάστηκε και με άλλους κορυφαίους Ελληνες συνθέτες (Σταύρο Ξαρχάκο, Δήμο Μούτση, Μίμη Πλέσσα, Σταύρο Κουγιουμτζή, Ηλία Ανδριόπουλο, Μάριο Τόκα κ.ά.) και ποιητές - στιχουργούς (Γιάννη Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Μανώλη Αναγνωστάκη, Τάσο Λειβαδίτη, Δημήτρη Χριστοδούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.ά.). Μαζί με τον Μ. Θεοδωράκη έδωσε τις πρώτες του συναυλίες στη Σοβιετική Ενωση και κατόπιν στην Ελλάδα.

Επί δικτατορίας, το 1967, έφυγε στο εξωτερικό και μαζί με την Μαρία Φαραντούρη δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της χούντας.

Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του είναι η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Αγγελου Σικελιανού και του «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με την Μ. Φαραντούρη, καθώς και του «Ηλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» το 1975.

Η δεκαετία του '80 ξεκίνησε με έναν δίσκο των Μ. Πλέσσα - Δ. Χριστοδούλου, «Τραγούδια της γειτονιάς», και το 1981 ηχογράφησε «Τα σημερινά», δίσκος που περιλάμβανε το τραγούδι «Ομορφή μου Κατερίνα» και έγινε χρυσός. Η δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη συνεχίστηκε μέχρι και τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας του '90, καθώς το 1997 κυκλοφόρησε ο τελευταίος στουντιακός δίσκος του.

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το θάνατο του Αντώνη Καλογιάννη αναφέρει:

«Με βαθιά θλίψη απευθύνουμε το τελευταίο "αντίο" σε έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του αντιδικτατορικού αγώνα, τον τραγουδιστή Αντώνη Καλογιάννη. Ο Αντώνης Καλλογιάννης έδωσε, την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974, εκατοντάδες συναυλίες σε πολλές χώρες. Στην αρχή με την Μαρία Φαραντούρη και στη συνέχεια με τον Μίκη Θεοδωράκη όταν αποφυλακίστηκε το 1970. Ξεχωριστές στιγμές αυτής της περιόδου ήταν το "Πνευματικό Εμβατήριο" του Αγγελου Σικελιανού και το "Κατάσταση Πολιορκίας" που ερμήνευσε με την Μαρία Φαραντούρη, καθώς και το "Ηλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ" το 1975, σε μια ερμηνεία απ' αυτές που ο Μίκης Θεοδωράκης ονόμασε τραγούδι - ποταμός.

Τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια συναντήθηκε σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες και με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη, στην πλούσια καλλιτεχνική παραγωγή του περιλαμβάνονται τραγούδια και πολλών άλλων σημαντικών συνθετών όπως οι Μάριος Τόκας, Αργύρης Κουνάδης, Τάκης Μουσαφίρης.

Με τη χαρακτηριστική βαθιά φωνή του άφησε ένα έντονο χνάρι στην ελληνική μουσική.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα ειλικρινή και θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του».