Με αιχμή τις εξελίξεις γύρω από την Ανατολική Ουκρανία και τη Λευκορωσία, συνεχίζεται η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας, με έντονη στρατιωτική κινητικότητα, ενίσχυση εξοπλισμών, παζάρια για την Ενέργεια, κυρώσεις και εκατέρωθεν «προειδοποιήσεις».

Οι παρεμβάσεις της ουκρανικής κυβέρνησης την περασμένη βδομάδα για παραπέρα στρατιωτική ενίσχυση του Κιέβου αποτυπώνουν προσπάθειες να μεγαλώσει η πίεση προς τη Ρωσία, ενώ παράλληλα υπογραμμίζουν τις αντιθέσεις και μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Β. Ζελένσκι, έχει προαναγγείλει συμφωνίες για προμήθεια «επιθετικών και θανατηφόρων όπλων» από ΗΠΑ, Βρετανία, Τουρκία και «άλλους συμμάχους», ενώ τις προηγούμενες μέρες εξέφρασε την «προσδοκία» να πάρει όπλα και από τη Γερμανία.

Το Βερολίνο ωστόσο, που συμμετέχει στο «Σχήμα της Νορμανδίας» (μαζί με Γαλλία, Ρωσία και Ουκρανία) για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ανατολική Ουκρανία, μέσα από δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Χ. Μάας απέρριψε την πρόταση, λέγοντας πως η σύγκρουση «μπορεί να λυθεί μόνο με πολιτικά μέσα».

Στο στόχαστρο του Κίεβου βέβαια μπήκε ξανά το ίδιο το «Σχήμα της Νορμανδίας», καθώς η Ουκρανία συνεχίζει να αμφισβητεί την «αποτελεσματικότητα» των Συμφωνιών του Μινσκ. Οι συνομιλίες αυτές στο πλαίσιο της «Νορμανδίας» «δεν αφορούν ούτε την Κριμαία, ούτε τους αγωγούς, ούτε τις εγγυήσεις ασφαλείας», είπε ο Ζελένσκι και ζήτησε «νέες εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία», με τη συμμετοχή των ΗΠΑ και της ΕΕ. Στρώνοντας το έδαφος για παραπέρα αναβάθμιση της παρέμβασης ΗΠΑ - Βρετανίας, το Κίεβο έθεσε ξανά ζήτημα να συμμετάσχουν και αυτές στις διαπραγματεύσεις.

Πάντως η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ξεκαθάρισαν τη «δέσμευσή» τους στις Συμφωνίες του Μινσκ, όπως και ότι οι εξελίξεις γύρω από τη Λευκορωσία δεν θα επηρεάσουν τις συζητήσεις στο εν λόγω σχήμα.

Το Κίεβο έχει εκφράσει επίσης πολλές φορές την «απογοήτευσή» του για τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου «Nord Stream 2», που θα καταλήγει στη Γερμανία, μειώνοντας τις ποσότητες ρωσικού αερίου που μεταφέρονται στην Ευρώπη μέσω ουκρανικού εδάφους και ενισχύοντας τη θέση της Ρωσίας.

Οι ΗΠΑ, ωστόσο, σε αυτήν τη φάση ρίχνουν τους τόνους της αντιπαράθεσης με τη Γερμανία για τον αγωγό, στο όνομα της «επανεκκίνησης» του ευρωατλαντικού άξονα, παζαρεύοντας ανταλλάγματα και με δεδομένο ότι η κατασκευή του έχει ολοκληρωθεί κατά 95%.

Σε αυτό το φόντο, αντιπροσωπεία του Κογκρέσου των ΗΠΑ επισκέφτηκε την περασμένη βδομάδα το Κίεβο, με την ουκρανική κυβέρνηση να υπογραμμίζει τη σημασία των κυρώσεων στον «Nord Stream 2» ως «το μόνο αποτελεσματικό εργαλείο για την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας».

Ταυτόχρονα, ο Ουκρανός πρωθυπουργός και οι γερουσιαστές των ΗΠΑ συζήτησαν τη συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας. Οι ΗΠΑ φέρονται να υποστηρίζουν την Ουκρανία στην παραγωγή φυσικού αερίου, ενώ ο Ζελένσκι κάλεσε «τους Αμερικανούς εταίρους να συμμετάσχουν σε έργα για την εξερεύνηση και την περαιτέρω ανάπτυξη πεδίων φυσικού αερίου στην Ουκρανία».

Στον δε τομέα της «ασφάλειας», ο Ουκρανός πρωθυπουργός τόνισε τη σημασία της ανάπτυξης ναυτικών βάσεων στην περιοχή της Αζοφικής και της Μαύρης Θάλασσας, ως μέρος της «εταιρικής σχέσης» Ουκρανίας - ΗΠΑ, «προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις απειλές» από τη Ρωσία...

Στο ίδιο πλαίσιο «στρατηγικής αντιπαράθεσης» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία εντάσσεται και η πρόσφατη κλιμάκωση γύρω από τη Λευκορωσία.

Μετά τη συνάντηση των Προέδρων της Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, και της Λευκορωσίας, Αλ. Λουκασένκο, στο Σότσι - και ενώ την Παρασκευή τέθηκαν επίσημα σε εφαρμογή οι αεροπορικές κυρώσεις της ΕΕ κατά της Λευκορωσίας - φουντώνει η συζήτηση για απευθείας πτήσεις της Λευκορωσίας στην Κριμαία, ως «αντάλλαγμα» στην «οικονομική βοήθεια» που υποσχέθηκε η Ρωσία.

«Η Ουκρανία θα ενεργήσει άμεσα ενάντια σε κάθε απόπειρα νομιμοποίησης της κατοχής της Κριμαίας από τη Ρωσία, και αν έστω και ένα αεροπλάνο λευκορωσικής αεροπορικής εταιρείας πετάξει προς την κατεχόμενη Κριμαία, οι κυρώσεις θα είναι αναπόφευκτες», δήλωσε αντιδρώντας το ουκρανικό ΥΠΕΞ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και αναλύσεις στον ρωσικό Τύπο, στον απόηχο της συνάντησης Πούτιν - Λουκασένκο, σύμφωνα με τις οποίες ο Πούτιν πιθανώς «δεν πιέζει τον Λουκασένκο στο ζήτημα της Κριμαίας», αλλά «το πιο σημαντικό για τη Μόσχα είναι να βρει πρακτικούς τρόπους για να συνδέσει τη Λευκορωσία με τη Ρωσία, ώστε να μην κινηθεί προς την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, ούτε επί Λουκασένκο, ούτε όταν αυτός φύγει από την εξουσία».

«Το επίκεντρο των συνομιλιών ήταν πιθανότατα στους οδικούς χάρτες συνεργασίας και στη μετάβαση της εξουσίας στη Λευκορωσία, όχι στην Κριμαία», αναφέρουν Ρώσοι αναλυτές. «Ο Λουκασένκο πιθανώς στέλνει μήνυμα σε Ουκρανία και Δύση, υπονοώντας ότι του ασκούν υπερβολική πίεση και ίσως φτάσει στο σημείο να αναγνωρίσει την Κριμαία», επισημαίνεται.

Στο μεταξύ ο συλληφθείς αντικυβερνητικός «ακτιβιστής», Ρ. Προτάσεβιτς, σε συνέντευξή του στη λευκορωσική κρατική τηλεόραση την Πέμπτη εμφανίστηκε «μετανιωμένος», να «παραδέχεται» ότι οργάνωσε «μαζικές, παράνομες διαδηλώσεις» και ότι «σχεδίαζε την ανατροπή του Λουκασένκο», ενώ αναφέρει ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί «τρομοκρατικοί πυρήνες» μέσα στη Λευκορωσία. Αφήνει υπονοούμενα ότι ενδέχεται να τον «έδωσαν» άλλα στελέχη της υποστηριζόμενης από ΗΠΑ - ΕΕ αντιπολίτευσης, ενώ χαρακτηρίζει ως «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του» τη μετάβασή του στην Ανατολική Ουκρανία το 2014 και την ένταξή του στην παραστρατιωτική - νεοναζιστική ομάδα «Τάγμα του Αζόφ» (δράση για την οποία αντιμετωπίζει δίωξη από τη «Λαϊκή Δημοκρατία» του Λουγκάνσκ, για τη συμμετοχή σε βομβαρδισμό αμάχων πολιτών).

Εκπρόσωποι της Γερμανίας και της Βρετανίας, όπως και η οικογένεια του Προτάσεβιτς, αντέδρασαν καταγγέλλοντας τη συνέντευξη ως προϊόν εκβιασμού και μεγάλης πίεσης.