Πρόσχημα για τις συγκεκριμένες απαράδεκτες ρυθμίσεις είναι τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τους αντιεμβολιαστές και τη δράση τους μέσω διαδικτύου. Δράση που βέβαια διευκολύνει στο να κρυφτούν οι ευθύνες της κυβέρνησης για την επικίνδυνη πολιτική της στη διαχείριση της πανδημίας. Ετσι, λοιπόν, επικαλούμενη τα διάφορα site που διαδίδουν ανυπόστατες πληροφορίες για τον κορονοϊό, τα εμβόλια κ.λπ. η κυβέρνηση βρίσκει ευκαιρία να ενεργοποιήσει σχεδιασμούς που έθεσαν σε εφαρμογή τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και η σημερινή κυβέρνηση τον Φλεβάρη του 2021, με αυτό που μπορεί τότε να είχε χαρακτηριστεί «τρομονόμος στην Τέχνη» αλλά στην πραγματικότητα το περιεχόμενο και η εμβέλειά του ήταν μεγαλύτερα.

Πιο συγκεκριμένα, στο νέο σχέδιο νόμου της ΝΔ περιλαμβάνεται η τροποποίηση του άρθρου 191 του ισχύοντος Ποινικού Κώδικα. Το ισχύον άρθρο 191 προβλέπει:

«Οποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων, που αναγκάζονται έτσι να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωσή τους, με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στον τουρισμό ή στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Οποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος της πράξης της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας».

Σύμφωνα λοιπόν με τη νέα διάταξη:

«Το άρθρο 191 του ΠΚ αντικαθίσταται ως εξής:

1. Οποιος δημόσια ή μέσω διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του Τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων.

2. Οποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή».

Η προσθήκη των λέξεων ή φράσεων όπως: «ανησυχίες», «κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού», «εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του Τύπου ή του διαδικτύου», στην ουσία διαμορφώνουν ένα πλαίσιο - λάστιχο που κυριολεκτικά χωρά τα πάντα! Και αυτό οδηγεί στην επιβολή ποινικών κυρώσεων, απλά και μόνο για δημόσιες αναφορές ή δημοσιεύματα στο διαδίκτυο που, για παράδειγμα, εκφράζουν αντίθετη άποψη στην κυβερνητική πολιτική, στις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης κ.λπ.

Ετσι, σύμφωνα με όσα προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο θα μπορούσαν να συμβούν τα εξής:

- Εάν υπάρξει δημοσίευμα ή αναφορά που αποκαλύπτει ότι η πολιτική της κυβέρνησης σε σχέση με τα «κόκκινα» δάνεια πριμοδοτεί τις τράπεζες και θα οδηγήσει σε σωρεία πλειστηριασμών σπιτιών λαϊκών οικογενειών, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι προκαλεί ...φόβο στον λαό και ...κλονίζει την εμπιστοσύνη στην εθνική οικονομία. Και άρα να διώκεται ποινικά.

- Εάν υπάρξει δημοσίευμα που αποκαλύπτει ότι η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ θέτει σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητά της, τότε αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ...κλονισμός στην αμυντική ικανότητα της χώρας και να διωχθεί ποινικά. Εάν κάποιος δημοσιοποιήσει τη θέση ότι η συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας για την αγορά γαλλικών φρεγατών «φωτογραφίζει» νέα επιθετικά σχέδια και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, μπορεί να θεωρηθεί ότι προκαλεί φόβο και να διωχθεί ποινικά.

- Εάν υπάρξει δημοσίευμα ότι η πολιτική στον τομέα της Υγείας οδηγεί χιλιάδες χρονίως πάσχοντες να διακόπτουν τη θεραπεία τους και να χάνουν τη ζωή τους, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι προκαλεί φόβο ή ότι κλονίζει την εμπιστοσύνη για την πολιτική της κυβέρνησης στη δημόσια Υγεία και να διωχθεί ποινικά!

Η παραπάνω διάταξη έρχεται να κάνει ακόμη πιο ασφυκτικό ένα νομοθετικό οπλοστάσιο που πλαισιώνεται και από άλλες διατάξεις.

Θυμίζουμε ότι σε νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνονταν συμπληρώσεις των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα, αυτών δηλαδή που θεσπίστηκαν με τους «τρομονόμους» το 2001 και το 2004 και είχαν τον τίτλο «διατάξεις που αφορούν τη στρατολόγηση τρομοκρατών». Οι συμπληρώσεις αυτές ήταν προς το χειρότερο, αφού ποινικοποιούσαν τη «με οποιονδήποτε τρόπο πρόκληση ή διέγερση σε συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση». Δηλαδή, ποινικοποιούσε τον δημόσιο λόγο που διεγείρει «στη συγκρότηση οργάνωσης που επιδιώκει την τέλεση κακουργημάτων». Ηταν η πρώτη φορά που εισήχθη διάταξη για τους λεγόμενους «δημόσιους υποκινητές», καθώς το «αδίκημα» αφορά αποκλειστικά και μόνο την εκφορά δημόσιου λόγου και κριτικής, που ενδεχομένως κάποιες φορές μπορεί να έχουν στοιχεία πρόκλησης. Τελικά, αυτό που έγινε ήταν να υιοθετηθεί ο «τρομονόμος» με ποινές φυλάκισης από 3 σε 5 χρόνια για «δημόσια απειλή» μέσω διαδικτύου.

Τον Φλεβάρη του 2021 η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε τον περιβόητο νόμο που είχε χαρακτηριστεί «τρομονόμος στην Τέχνη», με τον οποίο ενσωμάτωσε στην ελληνική νομοθεσία την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (την είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ στην Ευρωβουλή) «σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων», η οποία με τα γνωστά προσχήματα και τις έννοιες - «λάστιχο» περί «υποκίνησης σε βία» κ.τ.λ. προβλέπει τη φίμωση κάθε ριζοσπαστικού και προοδευτικού έργου, επί ποινή μάλιστα βάσει των διατάξεων που προβλέπονται στον «τρομονόμο» που επικαιροποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο όνομα λοιπόν της υποκίνησης σε βία ή μίσος και πρόσκλησης σε τρομοκρατικό έγκλημα έρχονται να απαγορεύσουν στο διαδίκτυο κάθε έργο με προοδευτικό, ριζοσπαστικό περιεχόμενο, επισύροντας βαριές ποινές φυλάκισης για τους καλλιτέχνες δημιουργούς του, ακόμη και για τους χρήστες που το αναρτούν, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες.

Στην ουσία, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, το νομοσχέδιο φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ και την κατεύθυνσή της να μπαίνει στο ζύγι του κόστους - οφέλους για τους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε λαϊκή ανάγκη, ακόμα και η προστασία και η πρόληψη των παιδιών από το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης. Ετσι, στο άρθρο 2 του νομοσχεδίου αναφέρεται ότι «αντικείμενο του παρόντος είναι η εξειδίκευση των μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης της παιδικής κακοποίησης μέσω του καθορισμού των αρμοδίων για την εφαρμογή τους φορέων ιδιωτικού και δημόσιου δικαίου». Με άλλα λόγια, αναθέτει αυτή την τόσο σοβαρή και ευαίσθητη υπόθεση, την προστασία ενός ανήλικου παιδιού, και σε ιδιώτες!

«Και αυτή ακριβώς είναι και η βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα κόμματα. Και αυτό εξηγεί, βεβαίως, και την ανεπιφύλακτα αρνητική μας ψήφο επί της αρχής του νομοσχεδίου. Οταν αναθέτεις, δηλαδή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών στους ιδιώτες, όταν αναθέτεις την προστασία τους στις περιπτώσεις παραμέλησης και κακοποίησης στους ιδιώτες, με συγχωρείτε πάρα πολύ, ένα Κομμουνιστικό Κόμμα δεν μπορεί να ψηφίσει αυτές τις διατάξεις. Αυτή, όπως είπαμε, είναι και η πραγματική διαχωριστική γραμμή».

«Εδώ βέβαια», σημείωσε ο Γ. Δελής, «αναδεικνύεται η υπεροχή της θέσης του ΚΚΕ για την αποκλειστική ευθύνη, την οποία αντικειμενικά έχει και οφείλει, βεβαίως, να αναλαμβάνει το κράτος και μόνο το κράτος πάνω στο ζήτημα αυτό. Δουλειά και υποχρέωση της πολιτείας οφείλει να είναι η μέριμνά της και η αρωγή της στον οικογενειακό προγραμματισμό, με την ολόπλευρη στήριξη των οικογενειών και πολύ περισσότερο, μάλιστα, ειδικά εκείνων των οικογενειών, οι οποίες βρίσκονται σε κρίση και εκείνων στις οποίες εκδηλώνονται οι παθογένειες της παραμέλησης ή ακόμα και της κακοποίησης των παιδιών».