Στην εκδήλωση παρουσίασης της πρότασης του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο μίλησε επίσης η Αφροδίτη Κτενά, πανεπιστημιακός, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η δουλειά μας είναι απαιτητική και σύνθετη. Προϋποθέτει πολυετείς σπουδές και προετοιμασία, απαιτεί αφοσίωση στη μελέτη και στην έρευνα, αλληλεπίδραση με επιστήμονες σε άλλους χώρους και χώρες, έντονη κινητικότητα κυριολεκτικά και μεταφορικά (...)

Κοιτώντας προς τα πίσω, οι μεγαλύτεροι από μας κυρίως, συχνά στις συζητήσεις μας, διαπιστώνουμε αλλαγές που μας ανησυχούν και μας προβληματίζουν για το πού πάει το πανεπιστήμιο σήμερα: Για το γνωστικό υπόβαθρο των φοιτητών, τον κατακερματισμό και την αποσπασματικότητα των γνώσεων που διαθέτουν, για τομείς της γνώσης που απαξιώνονται και αποκόβονται από το σώμα της σαν να μην υπήρξαν ποτέ, για τις αντιεπιστημονικές θεωρίες και πρακτικές που κερδίζουν έδαφος, για τον οξύ, ανελέητο ανταγωνισμό που αντικατέστησε σχεδόν πλήρως την άμιλλα και τον σεβασμό στον συνάδελφο και στη διαφορετική προσέγγιση, για την έλλειψη ακόμα και των στοιχειωδών πόρων για να κάνουμε τη δουλειά μας, για τα προβληματικά έως απαράδεκτα κτίρια στα οποία ζούμε κι εργαζόμαστε πολλές ώρες της ημέρας, χιλιάδες άνθρωποι, για τη διαφθορά που κατατρώει θεσμούς και λειτουργίες, για την ασφυκτική πίεση να πιαστούν μετρήσιμοι στόχοι απόδοσης λες και πρόκειται για γραμμή παραγωγής εξαρτημάτων μηχανής, για την πίεση να παραχθούν νέες εμπορικές αξίες.

Πράγματι, η κατάκτηση νέας γνώσης απαξιώνει τομείς και δημιουργεί νέους. Ποιο είναι το κριτήριο όμως για το τι θα συνεχίσει και τι θα σταματήσει να διδάσκεται; (...) Ποιος ωφελείται από την αποτίμηση της γνώσης και των φορέων της με εμπορικούς όρους; Είναι οι ανάγκες της αγοράς ταυτόσημες με τις κοινωνικές; (...)

Τι είναι αυτό λοιπόν που μπαίνει εμπόδιο ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν και στις ανάγκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας; Τι εμποδίζει την επιστήμη να γίνει καθημερινή ασχολία των ανθρώπων (όπως έλεγε ο Λένιν);

Εμείς απαντάμε ότι δεν είναι κάποιες αστοχίες ή κάποια αναντιστοιχία δεξιοτήτων (skills mismatch). Είναι συνολικά η λειτουργία του καπιταλισμού που αναπτύσσεται κι αναπαράγεται με μέτρο την υπεραξία που αποσπά από τους εργαζόμενους, που η κατηγοριοποίηση, η ανισότητα, ο εφεδρικός στρατός των ανέργων του δίνουν ζωτικό χώρο.

Ενα σύστημα Εκπαίδευσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ιστορικό και κοινωνικό γίγνεσθαι και τον οικονομικό - κοινωνικό σχηματισμό που καλείται να υπηρετήσει. Βάζει κανόνες, φτιάχνει θεσμούς, οριοθετεί το πλαίσιο και θέτει τους στόχους της εκπαίδευσης των νεαρών ατόμων μιας κοινωνίας. Αναπτύσσεται με βάση την κατακτημένη γνώση αλλά και τους στόχους μιας κοινωνίας για το μέλλον, πού θέλει να φτάσει, με ποιους και για ποιους, ποιος ο ρόλος της κάθε κοινωνικής ομάδας ή τάξης σε αυτήν τη διαδρομή.

Το Κόμμα μας, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, είχε πάντα στο επίκεντρο της δράσης του τα προβλήματα της Εκπαίδευσης. Οχι μόνο για να περιφρουρήσει το δικαίωμα των παιδιών της εργατικής τάξης στην Εκπαίδευση και στη μόρφωση συνολικά, αλλά και γιατί ο αγώνας για το πέρασμα σε μια ανώτερη βαθμίδα κοινωνικής οργάνωσης απαιτεί γνώση, κατανόηση του κόσμου και της κοινωνίας γύρω μας και άρα, αφενός αφομοίωση της κατακτημένης από την ανθρωπότητα γνώσης και αφετέρου παραγωγή νέας πρωτοπόρας γνώσης για την αντιμετώπιση παλιών και νέων προβλημάτων, γι' αυτό που λέμε πρόοδο...

Πιστεύουμε στη δύναμη της Εκπαίδευσης να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας, όταν αυτή τίθεται στην υπηρεσία του λαού και αναπτύσσεται με εργαλείο τον κεντρικό σχεδιασμό.

Κλείνοντας, ελπίζουμε η μπροσούρα που έχετε στα χέρια σας να γονιμοποιήσει τον προβληματισμό και τη συζήτηση για το πώς μπορούμε, ο καθένας και η καθεμιά από μας, μέσα από την επιστήμη μας, τη θέση μας, την εργασία μας στα αμφιθέατρα, στα εργαστήρια, και στο πεδίο, με τη συμμετοχή μας σε συλλογικές διεργασίες και διεκδικήσεις:

• Να αντιπαλέψουμε αντεπιστημονικές θεωρίες
• Να αναδείξουμε τη δύναμη της διαλεκτικής σκέψης για την παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης πραγματικά υψηλού επιπέδου
• Να στηρίξουμε την επόμενη βάρδια της εργατικής τάξης στον αγώνα της να σταθεί όρθια μέσα σε όλο και πιο δύσκολες συνθήκες
• Να φρενάρουμε εξελίξεις που γονατίζουν τον λαό μας
• Να διδάξουμε και με το παράδειγμά μας τι σημαίνει πατριωτική στάση σήμερα αρνούμενοι να θέσουμε τις γνώσεις μας στην υπηρεσία της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, κρατώντας ανυποχώρητη στάση σε όλα τα μέτωπα απέναντι στον φασισμό και τη μισαλλοδοξία
• Να πλατύνουμε και να φωτίσουμε τον δρόμο που οδηγεί στις μεγάλες ανατροπές που έρχονται».

Στην εκδήλωση παρουσίασης της πρότασης του ΚΚΕ για το Πανεπιστήμιο μίλησε ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, που μεταξύ άλλων τόνισε:

«Μέσα στα αμφιθέατρα επιδιώκουμε να ανοίξουμε τη συζήτηση με χιλιάδες φοιτητές για την αιτία που γεννά όλα όσα βιώνουμε και βλέπουμε γύρω μας. (...) Θέτουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού το πανεπιστήμιο που είναι πραγματικά σύγχρονο, νέο, καινοτόμο και απαντά στις ανάγκες της κοινωνίας και των νέων που σπουδάζουν.

Αυτή η συζήτηση θέλουμε να απλωθεί σε όλα τα αμφιθέατρα, να γίνουν εκδηλώσεις, η έκδοση να διακινηθεί πλατιά. Η προβολή της θέσης μας για το Πανεπιστήμιο και η οργάνωση της συλλογικής διεκδίκησης σε αυτή την κατεύθυνση να γίνει στοιχείο της ταυτότητας κάθε μέλους της ΚΝΕ στη σχολή του. Να ακούσουμε τη γνώμη χιλιάδων φοιτητών, να δώσουμε απαντήσεις σε υπαρκτούς προβληματισμούς και καθημερινές ανησυχίες.

Να δώσουμε ώθηση στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, φωτίζοντας το κύριο: Ποιοι και γιατί στερούν τα δικαιώματα της νεολαίας, πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει.

Ας ρίξουμε μια ματιά στη σημερινή πραγματικότητα, που δεν είναι εντελώς πρωτόγνωρη. Ερχεται από μακριά, με κάθε κυβέρνηση να προσθέτει το λιθαράκι της στο αντιεκπαιδευτικό οικοδόμημα, που είναι θεμελιωμένο με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου. (...)

Σε αυτό το πανεπιστήμιο δεν χωράνε οι συλλογικοί αγώνες και οι διεκδικήσεις των φοιτητών, που αντιμετωπίζονται τόσο με το μαστίγιο της καταστολής όσο και με το καρότο της χειραγώγησης και των ανέξοδων υποσχέσεων. Το μόνο που αλλάζει είναι η αναλογία.

Θέλουν να έχουν λυμένα τα χέρια τους απέναντι σε ένα φοιτητικό κίνημα που οργανώνεται, ξεπερνά αδυναμίες, μαζικοποιείται και θέτει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των νεανικών αναγκών σε μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα.

Για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος είναι αναντικατάστατο όπλο η πρόταση του ΚΚΕ για το Πανεπιστήμιο.

Γιατί αποκαλύπτει τις αιτίες των αντιδραστικών αλλαγών στην Εκπαίδευση και επιτρέπει στο κίνημα να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο και να μην παγιδεύεται σε αδιέξοδες δήθεν "λύσεις"!

Γιατί με άξονα τις δυνατότητες της εποχής μας, μπορούμε να σπείρουμε τον σπόρο της αμφισβήτησης για το τι είναι πραγματικά σύγχρονο και ρεαλιστικό και να απορρίψουμε τον βούρκο της μοιρολατρίας και των μειωμένων απαιτήσεων.

Γιατί φωτίζει τη δυνατότητα να κερδίσουμε ένα διαφορετικό Πανεπιστήμιο και με αυτόν τον τρόπο δίνει ελπίδα και προοπτική στον καθημερινό αγώνα, αντοχή σε όσους αγωνίζονται.

Γιατί μας δίνει νέα εφόδια, ώστε να αναμετρηθούμε ακόμα πιο αποτελεσματικά με την ιδεολογική επίθεση της αστικής τάξης που διαπερνά το ίδιο το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό.

Στο στόχαστρο είναι ο νους και η συνείδηση της νέας γενιάς. Το αστικό πανεπιστήμιο προσπαθεί να στηρίξει και να εδραιώσει την κυρίαρχη άποψη: Οτι ο καπιταλισμός είναι δεδομένος και αιώνιος. Ενισχύει αξίες και ιδανικά που υπερασπίζονται το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. (...)

Ιδιαίτερη στόχευση αποτελεί ο αντικομμουνισμός. Η Ιστορία κυριολεκτικά ξαναγράφεται, ο κομμουνισμός εξισώνεται με τον φασισμό, η επαναστατική βία ταυτίζεται με την τρομοκρατία. Πυροβολούν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον, για να σκλαβώσουν τη σκέψη και τη δράση των νέων στη φυλακή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των κρίσεων, των πολέμων. Σε αυτή την υπόθεση αξιοποιούν και τον οπορτουνισμό, την αναθεώρηση του μαρξισμού από διάφορους πανεπιστημιακούς καθηγητές. (...)

Θέτουμε ως Κόμμα το καθήκον να χτίσουμε πιο αποφασιστικά στα μέλη της ΚΝΕ την υπεροχή στηριγμένη στη μαρξιστική μόρφωση, στην ικανότητα παρακολούθησης του αντικειμένου σπουδών και ανάπτυξης κριτικής ματιάς, ώστε να μπορούμε να μπολιάσουμε με τις επαναστατικές ιδέες τις νεανικές ανησυχίες. Να γίνουμε ικανότεροι στην επαναστατική δράση που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς επαναστατική θεωρία.

Η ΚΝΕ με τη δράση και τη στάση των μελών μας, με την παρέμβασή μας στους φοιτητικούς συλλόγους στοχεύουμε στην οργάνωση των αγώνων και πολύμορφης δραστηριότητας, που θα αντιπαρατίθεται με τις σάπιες αξίες που προβάλλει το σύστημα.

Στο επίκεντρο της δράσης μας έχουμε το σύνολο της ζωής των φοιτητών (...) Ολα όσα βοηθάνε να δραστηριοποιηθούν ευρύτερες δυνάμεις, να κατανοείται η ανάγκη για συλλογικότητα, αφού σήμερα έχει χτυπηθεί η ίδια η έννοια της συλλογικής δράσης.

Επιδιώκουμε να γινόμαστε καλύτεροι στην ιδεολογική - πολιτική διαπάλη μέσα στις γραμμές του κινήματος, για το βάθεμα της πολιτικοποίησης της πάλης παίρνοντας υπόψη το επίπεδο του κινήματος σε κάθε φάση, για την οργάνωση και κινητοποίηση των φοιτητών γύρω από στόχους πάλης και αιτήματα που συσπειρώνουν κατά σχολή, κατά ίδρυμα, σε πανελλαδικό επίπεδο, με την επεξεργασία των αιτημάτων σε κάθε φάση που ενώνουν αγωνιστικά την πλειοψηφία των φοιτητών.

Με εμπιστοσύνη στη συλλογική πάλη και ακλόνητη πεποίθηση πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής.

Αυτόν τον δρόμο έχει συμφέρον να τον βαδίσει ο νέος σήμερα, σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ. (...)

Παλεύουμε για την επιστήμη, κατακτάμε τη γνώση, γιατί επιστήμη σημαίνει αλήθεια, γιατί αλήθεια για την κοινωνική πρόοδο σημαίνει πάλη για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».