Στην εκδήλωση παρουσίασης της πρότασης του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο μίλησε επίσης η Αφροδίτη Κτενά, πανεπιστημιακός, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η δουλειά μας είναι απαιτητική και σύνθετη. Προϋποθέτει πολυετείς σπουδές και προετοιμασία, απαιτεί αφοσίωση στη μελέτη και στην έρευνα, αλληλεπίδραση με επιστήμονες σε άλλους χώρους και χώρες, έντονη κινητικότητα κυριολεκτικά και μεταφορικά (...)

Κοιτώντας προς τα πίσω, οι μεγαλύτεροι από μας κυρίως, συχνά στις συζητήσεις μας, διαπιστώνουμε αλλαγές που μας ανησυχούν και μας προβληματίζουν για το πού πάει το πανεπιστήμιο σήμερα: Για το γνωστικό υπόβαθρο των φοιτητών, τον κατακερματισμό και την αποσπασματικότητα των γνώσεων που διαθέτουν, για τομείς της γνώσης που απαξιώνονται και αποκόβονται από το σώμα της σαν να μην υπήρξαν ποτέ, για τις αντιεπιστημονικές θεωρίες και πρακτικές που κερδίζουν έδαφος, για τον οξύ, ανελέητο ανταγωνισμό που αντικατέστησε σχεδόν πλήρως την άμιλλα και τον σεβασμό στον συνάδελφο και στη διαφορετική προσέγγιση, για την έλλειψη ακόμα και των στοιχειωδών πόρων για να κάνουμε τη δουλειά μας, για τα προβληματικά έως απαράδεκτα κτίρια στα οποία ζούμε κι εργαζόμαστε πολλές ώρες της ημέρας, χιλιάδες άνθρωποι, για τη διαφθορά που κατατρώει θεσμούς και λειτουργίες, για την ασφυκτική πίεση να πιαστούν μετρήσιμοι στόχοι απόδοσης λες και πρόκειται για γραμμή παραγωγής εξαρτημάτων μηχανής, για την πίεση να παραχθούν νέες εμπορικές αξίες.

Πράγματι, η κατάκτηση νέας γνώσης απαξιώνει τομείς και δημιουργεί νέους. Ποιο είναι το κριτήριο όμως για το τι θα συνεχίσει και τι θα σταματήσει να διδάσκεται; (...) Ποιος ωφελείται από την αποτίμηση της γνώσης και των φορέων της με εμπορικούς όρους; Είναι οι ανάγκες της αγοράς ταυτόσημες με τις κοινωνικές; (...)

Τι είναι αυτό λοιπόν που μπαίνει εμπόδιο ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν και στις ανάγκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας; Τι εμποδίζει την επιστήμη να γίνει καθημερινή ασχολία των ανθρώπων (όπως έλεγε ο Λένιν);

Εμείς απαντάμε ότι δεν είναι κάποιες αστοχίες ή κάποια αναντιστοιχία δεξιοτήτων (skills mismatch). Είναι συνολικά η λειτουργία του καπιταλισμού που αναπτύσσεται κι αναπαράγεται με μέτρο την υπεραξία που αποσπά από τους εργαζόμενους, που η κατηγοριοποίηση, η ανισότητα, ο εφεδρικός στρατός των ανέργων του δίνουν ζωτικό χώρο.

Ενα σύστημα Εκπαίδευσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ιστορικό και κοινωνικό γίγνεσθαι και τον οικονομικό - κοινωνικό σχηματισμό που καλείται να υπηρετήσει. Βάζει κανόνες, φτιάχνει θεσμούς, οριοθετεί το πλαίσιο και θέτει τους στόχους της εκπαίδευσης των νεαρών ατόμων μιας κοινωνίας. Αναπτύσσεται με βάση την κατακτημένη γνώση αλλά και τους στόχους μιας κοινωνίας για το μέλλον, πού θέλει να φτάσει, με ποιους και για ποιους, ποιος ο ρόλος της κάθε κοινωνικής ομάδας ή τάξης σε αυτήν τη διαδρομή.

Το Κόμμα μας, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, είχε πάντα στο επίκεντρο της δράσης του τα προβλήματα της Εκπαίδευσης. Οχι μόνο για να περιφρουρήσει το δικαίωμα των παιδιών της εργατικής τάξης στην Εκπαίδευση και στη μόρφωση συνολικά, αλλά και γιατί ο αγώνας για το πέρασμα σε μια ανώτερη βαθμίδα κοινωνικής οργάνωσης απαιτεί γνώση, κατανόηση του κόσμου και της κοινωνίας γύρω μας και άρα, αφενός αφομοίωση της κατακτημένης από την ανθρωπότητα γνώσης και αφετέρου παραγωγή νέας πρωτοπόρας γνώσης για την αντιμετώπιση παλιών και νέων προβλημάτων, γι' αυτό που λέμε πρόοδο...

Πιστεύουμε στη δύναμη της Εκπαίδευσης να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας, όταν αυτή τίθεται στην υπηρεσία του λαού και αναπτύσσεται με εργαλείο τον κεντρικό σχεδιασμό.

Κλείνοντας, ελπίζουμε η μπροσούρα που έχετε στα χέρια σας να γονιμοποιήσει τον προβληματισμό και τη συζήτηση για το πώς μπορούμε, ο καθένας και η καθεμιά από μας, μέσα από την επιστήμη μας, τη θέση μας, την εργασία μας στα αμφιθέατρα, στα εργαστήρια, και στο πεδίο, με τη συμμετοχή μας σε συλλογικές διεργασίες και διεκδικήσεις:

• Να αντιπαλέψουμε αντεπιστημονικές θεωρίες
• Να αναδείξουμε τη δύναμη της διαλεκτικής σκέψης για την παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης πραγματικά υψηλού επιπέδου
• Να στηρίξουμε την επόμενη βάρδια της εργατικής τάξης στον αγώνα της να σταθεί όρθια μέσα σε όλο και πιο δύσκολες συνθήκες
• Να φρενάρουμε εξελίξεις που γονατίζουν τον λαό μας
• Να διδάξουμε και με το παράδειγμά μας τι σημαίνει πατριωτική στάση σήμερα αρνούμενοι να θέσουμε τις γνώσεις μας στην υπηρεσία της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, κρατώντας ανυποχώρητη στάση σε όλα τα μέτωπα απέναντι στον φασισμό και τη μισαλλοδοξία
• Να πλατύνουμε και να φωτίσουμε τον δρόμο που οδηγεί στις μεγάλες ανατροπές που έρχονται».