Ο Βαγγ. Χριστοφόρου, καθηγητής στο ΕΜΠ, στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της θέσης των μελών ΔΕΠ και των ερευνητών στο σημερινό πανεπιστήμιο, που προωθεί την «επιχειρηματικότητα» του πανεπιστημιακού και ερευνητή. Αφού περιέγραψε το σημερινό πλαίσιο, σημείωσε: «Είναι γεγονός ότι στα αμερικανικά πανεπιστήμια, που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία, στην ύπαρξη και εξέλιξη αυτής της κουλτούρας της επιχειρηματικότητας, οι επιτυχημένες εταιρείες που αναπτύχθηκαν και παρήγαγαν ένα αγαθό που μπόρεσε να διεισδύσει στην αγορά, που κέρδισαν το λόττο της τεχνολογίας με την αξία τους, είναι λίγες σε σχέση με αυτές που ιδρύθηκαν για τον λόγο αυτόν (...) Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των καθηγητών - επιχειρηματιών αναδεικνύεται επιτυχημένο».

Σε άλλο σημείο ανέφερε πως «δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι μικρή και δεν αφορά όλους. Είναι το μοντέλο ανάπτυξης που είναι λάθος. Διότι το κεφάλαιο που λιμνάζει και περιμένει την ευκαιρία ή τις ευκαιρίες να ενεργοποιηθεί, δεν αξιοποιείται όσο πρέπει και όπως πρέπει στον καπιταλισμό. Αντίθετα, έχει αποδειχθεί στην πράξη στο παρελθόν, στο πρώτο πείραμα σοσιαλιστικής ανάπτυξης στον πλανήτη, ότι ο κεντρικός σχεδιασμός που ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, σε συνδυασμό με τη σοσιαλιστική συσσώρευση, όχι μόνο επιταχύνει αλλά πολλαπλασιάζει τους ρυθμούς ανάπτυξης, και αυτό για όφελος όλης της κοινωνίας, όλων των εργαζομένων. Σ' αυτό το κράτος, ο καθηγητής και ο ερευνητής χαίρουν της κοινωνικής καταξίωσης, γιατί ασχολούνται με κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες και νέμονται τα κοινωνικά αγαθά που δικαιούνται».

Αναφερόμενος στην έκδοση του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, κάλεσε τους πανεπιστημιακούς να τη μελετήσουν και να συμβάλουν, σημειώνοντας ότι, «κατά τη γνώμη μου, αποτελεί τη ρεαλιστική βάση για συζήτηση και εξειδίκευση πάνω στα ζητήματα που καταπιάνεται, στα ζητήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τόσο στο αστικό όσο και στο εργατικό κράτος».