Την προσήλωση στα σχέδια για τις «πράσινες» μπίζνες στην Ενέργεια, την ώρα που ο λαός τσακίζεται από την ακρίβεια στο ρεύμα και την ενεργειακή φτώχεια, επανέλαβε χτες ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας σε συνέδριο της «Καθημερινής», σημειώνοντας την πρόθεση της κυβέρνησης για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και ξεκαθαρίζοντας ότι «σκοπεύουμε να παραμείνουμε σε αυτό το μονοπάτι, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι επί του παρόντος βιώνουμε σημαντική αναστάτωση στην αγορά φυσικού αερίου».

Αναγνωρίζοντας τις συνεχείς θυσίες που απαιτούν από τους λαούς οι στόχοι των «πράσινων» μπίζνες και τη δυσαρέσκεια που φουντώνει μαζί με την ενεργειακή φτώχεια, σημείωσε ότι «οι τρέχουσες ανατιμήσεις στην αγορά του φυσικού αερίου δεν θα διευκολύνουν τη συζήτηση, καθότι πρόκειται για μία μεγάλη και πραγματική ανησυχία. Εάν οι πολίτες, ιδιαίτερα τα ευάλωτα νοικοκυριά, βλέπουν ότι θα πρέπει να επωμιστούν σημαντικό κόστος βραχυπρόθεσμα για την επίτευξη ενός μακροπρόθεσμου στόχου, τότε η κατάσταση δεν θα είναι πολιτικά βιώσιμη». Και σε αυτό το πλαίσιο ενέταξε και τα εφάπαξ μέτρα - ψίχουλα σαν αυτά που εφαρμόζει η κυβέρνηση και προτείνει η Κομισιόν, τα οποία βέβαια ούτε κατά διάνοια δεν καλύπτουν τις τεράστιες αυξήσεις, αφού, όπως είπε, «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η δραματική αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου που παρατηρούμε αυτή την περίοδο δεν θα μεταφραστεί σε σημαντικές αυξήσεις στο κόστος του ρεύματος και της θέρμανσης. Διαφορετικά, ενδέχεται να δούμε ένα υπερενισχυμένο κίνημα "κίτρινων γιλέκων" σε όλη την Ευρώπη».

Ισχυριζόμενος ότι «δεν υπάρχει μια ενιαία εξήγηση για την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου» - συγκαταλέγοντας πάντως στους λόγους και τη στάση της Ρωσίας - σημείωσε πως «αυτό που δεν είναι σαφές είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα».

Και ενόψει και της σημερινής Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που θα ασχοληθεί και με αυτό το ζήτημα, επανέλαβε τις «ιδέες» που έχουν καταθέσει από κοινού με χώρες όπως η Ιταλία, όπως «να εξετάσουμε την ιδέα αγοράς φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να συγκροτήσουμε έτσι ένα είδος μονοψωνίου που θα έχει αυξημένη αγοραστική δύναμη έναντι των μεγάλων προμηθευτών αερίου» ή «να βρούμε διαφορετικές πηγές για τον εφοδιασμό με φυσικό αέριο», «ιδέες» που σκοντάφτουν βέβαια και στις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ.

Εμπλέκοντας στην υπόθεση τις κόντρες στην Ανατ. Μεσόγειο, είπε ότι η ΕΕ «πρέπει να σταθεί στο πλευρό δύο κρατών - μελών, των οποίων τα κυριαρχικά δικαιώματα παραβιάζονται από την Τουρκία», καθώς «η Ανατολική Μεσόγειος - αναφέρομαι στην Κύπρο, στο Ισραήλ, στην Αίγυπτο - θα πρέπει να αποτελέσει μια νέα πηγή φυσικού αερίου για την Ευρωπαϊκή Ενωση». Παρέπεμψε στο «έργο» που «επιτελείται στο πλαίσιο του Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου» (EMGF) και όπως είπε «προσανατολίζεται ακριβώς στη διασφάλιση ότι έχουμε εναλλακτική πηγή, σχετικά φθηνού φυσικού αερίου».

Στο εσωτερικό, και για να εξωραΐσει την απολιγνιτοποίηση, είπε ότι για τη Δυτ. Μακεδονία «κινητοποιούμε περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ σε πόρους για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και για να εξηγήσουμε ότι οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν στην εποχή μετά τον λιγνίτη θα είναι καλύτερα αμειβόμενες και πιο βιώσιμες από αυτές που έχουν σήμερα». Μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, καθώς η μερίδα του λέοντος από το ποσό αυτό προορίζεται για τη στήριξη μεγάλων επενδύσεων, όπως η κατασκευή φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, όπου οι θέσεις εργασίας είναι ασύγκριτα λιγότερες απ' αυτές που χάνονται, κακοπληρωμένες και με ημερομηνία λήξης.

Τη γαλαντομία του απέναντι στο κεφάλαιο την έδειξε και στους εφοπλιστές, στους οποίους ζήτησε «να χρηματοδοτήσουν τις νέες τεχνολογίες που θα οδηγήσουν στη σταδιακή απεξάρτηση της ναυτιλίας από πηγές Ενέργειας με βάση τον άνθρακα», με «ίδρυση ενός ερευνητικού κέντρου ή ενδεχομένως και ενός ταμείου που θα επενδύει σε καινοτόμες ιδέες γύρω από την απεξάρτηση της ναυτιλίας από πηγές με βάση τον άνθρακα». Στέλνοντας, ωστόσο, σήμα ότι δεν θα τους αφήσει ξεκρέμαστους, υπογράμμισε πως «θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η ελληνική ναυτιλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο» και «να αναλάβουμε το μερίδιο που μας αναλογεί», «να καινοτομήσουμε σε τεχνολογικό επίπεδο, να συνεργαστούμε με τους μεγάλους παίκτες, τους μεγάλους κατασκευαστές κινητήρων, τα μεγάλα ναυπηγεία». Ενώ στο φόντο και των μεγάλων αντιπαραθέσεων και των ενστάσεων των εφοπλιστών τους διαβεβαίωσε ότι «αυτό που εγώ δεν θα δεχτώ, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, είναι να μην συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι το αποτύπωμα της ναυτιλίας μας είναι σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τη συμβολή μας στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ».

Παραπέρα, εστίασε και στα «πολύ σημαντικά ζητήματα σε σχέση με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό που θα πρέπει να επιλυθούν». Ξεχώρισε την ιχθυοκαλλιέργεια, την υπεράκτια αιολική ενέργεια, όπου, όπως είπε, είναι έτοιμοι να θέσουν σε δημόσια διαβούλευση σχετικό νόμο με στόχο να έχουν τουλάχιστον 2 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2029 - 2030.