Γρηγοριάδης Κώστας

Μην ανησυχείς! Λίγο λίγο η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ...ανυψώνεται! Ζυγώνει στο ύψος των περιστάσεων!..

***

«Γκρίζες ζώνες» λέγεται η εκπομπή! Του «ΜΕΓΚΑ»! Και φροντίζει να δικαιώνει τ' όνομά της, παρουσιάζοντας μονομερώς ό,τι θέλει, όπως η εκπομπή για την Κούβα! Οπου θα 'πρεπε να αναδείξει τον ηρωισμό ενός περικυκλωμένου λαού, που δεν το βάζει κάτω! Παλεύει, μέσα σε μεγάλες δυσκολίες! Για να νικήσει!

«Γκρίζες ζώνες», λοιπόν! Δεν έδειξαν αυτόν τον ηρωισμό! Αντίθετα, «προφήτεψαν» το τέλος της επανάστασης. Κι έτσι δικαιώνουν το όνομα της εκπομπής να κάνει το άσπρο γκρι!..

***

Κομμούνα του Παρισιού στον Περισσό. Από το ΚΜΕ. Ολα τα κανάλια ήσαν εκεί! Για να τιμήσουν τα 130 χρόνια της εργατικής επανάστασης! Αλλά και για να προβάλουν το θαυμάσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, καθώς και την ομιλία για την Κομμούνα!

Δεν είδατε να προβάλουν την εκδήλωση; Μας δημιουργείτε αμηχανία... Γιατί, άραγε, δεν προβλήθηκε; Μήπως μεσολάβησε τίποτε άλλο; Ισως...

Οπως, για παράδειγμα, πληθώρα ειδήσεων! Σημαντικών! Σαν του Ρουβά με το μπουκάλι! `Η του άλλου, που στα 78 του δεν είχε στύση, αλλά τελικά θεραπεύτηκε...

***

Κλάμα έπεσε στα κανάλια την Τρίτη, αποφράδα μέρα, τότε που έπεσε η Πόλη!.. Βέβαια, δε νομίζουμε ότι πολυαπασχολεί πολλούς το γεγονός μετά από τόσους αιώνες. Αλλά όμως, όσους απασχολεί, πρέπει να τα βάλουν και με τους καλόγερους της εποχής και άλλους του τότε κλήρου - και όχι μόνο...

Διότι, σε 500.000 είχε φτάσει, εκείνη την περίοδο, ο αριθμός εκείνων που έγιναν καλόγεροι, καθόντουσαν στα κτήματά τους και ξίγκευαν, προτιμώντας «σαρίκι Τούρκου, παρά πάπα τιάρα» και δεν πήγαιναν να πολεμήσουν για «του Χριστού την πίστιν την αγίαν»! Σιγά μην έσκαζαν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εψαχναν για τον Αιτωλίας, αλλά δεν ήταν στην εκκλησία, τους είπε ο καντηλανάφτης! Εξαλλοι οι κάτοικοι φώναζαν ότι κρύβεται! Τελικά, με την παρέμβαση της αστυνομίας, οι οργισμένοι κάτοικοι αποχώρησαν! Και η «είδηση» τέλειωσε. Μάλλον άδοξα, όπως καταλάβαμε. Ειδικά για τον μητροπολίτη...

***

Σωστός ο Νότης Σφακιανάκης: «Γιατί, δεν υπάρχουν μεγάλα ψάρια τριγύρω;».

Και η δημοσιογράφος: «Ψάρια;».

Κι ο Νότης: «Ναι, οι επιχειρηματίες»...

Ολόσωστος.

***

Μέσω του «ΣΤΑΡ», σε κινηματογραφική ταινία, οι ΗΠΑ έβγαλαν κραυγή αγωνίας! Μια τρομοκρατική οργάνωση, η «Κόκκινη Τζιχάντ», απειλούσε και ετοίμασε την εκτόξευση πυρηνικών πυραύλων σε πόλεις των ΗΠΑ! Αλλά δεν τα κατάφερε τελικά! Διότι ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ - εκείνος ο Ράμπο που πάει για Πρόεδρος των ΗΠΑ (γιατί, οι άλλοι καλύτεροι είναι; - σου λέει...) - ο Ράμπο, λοιπόν, έσωσε στην κατάσταση!..

Το πιάσατε το νόημα; Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν! Αρα: «Ασπίδα Αντιπυραυλικής Αμυνας» (επίθεση δηλαδή) κι όποιον πάρει ο χάρος! Να ξεμπερδέψουμε με τους κόκκινους!!!

Δε θα ξεμπερδέψουν, ό,τι και να κάνουν...

***

Ρε Φλαμπουράρη του ΣΥΝ (αυτού δεν του πρέπει το κύριος, έτσι κι αλλιώς), θα έπρεπε να ντρέπεσαι! Είπες, στο «ΕΞΤΡΑ», ότι το ΚΚΕ είναι κατά του χωρισμού κράτους - Εκκλησίας!! Και ότι είναι με τον Χριστόδουλο!!

Αλλά ποιος έχασε την ντροπή να τη βρεις εσύ; Εννοούμε εσείς εκεί οι «ηγέτες» του ΣΥΝ, που γνωρίζετε τη θέση του ΚΚΕ και τη διαστρεβλώνετε δεόντως!

Το ΚΚΕ είναι υπέρ του διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας από το 1918! Υπέρ του διαχωρισμού σε σκληρά - μαλακά ναρκωτικά δεν είναι...

***

Αντε, αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας για σήμερα. Και μη μου συγχύζεστε. Βλέπετε, όλα αυτά που συμβαίνουν τα επιδεινώνει και η ζέστη η πολλή. Αυτούς μάλιστα του ΣΥΝ, τους έχει βαρέσει τελευταία κατακούτελα. Γι' αυτό και δεν ξέρουν τι λένε. Και για το «εκκλησιαστικό» και για τα «ναρκωτικά». Και για τον «κοινωνικό διάλογο». Και για τον «πολιτισμό» και τον «κοσμοπολιτισμό». Και για την «κεντροαριστερά» και το «ευρωπαϊκό γίγνεσθαι». Και για το «εφικτό» και για το «τίποτα». `Η, μάλλον, ξέρουν πολύ καλά τι λένε. Απλά, αυτές είναι οι θέσεις τους. Ενα τεράστιο τίποτα...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Παίρνω», του απαντώ πρόθυμα, «και σε ακούω».

«Λοιπόν, πρώτον. Τίτλος: Ενότητα και αγώνας. Δεύτερον, περιεχόμενο: Θα τονίσεις με τρόπο πειστικό την αξία και τη σημασία που έχει η ενότητα όλων των εργαζομένων, για την αποτελεσματικότητα του αγώνα μας. Και για να σε διευκολύνω, θα σου πω το ανέκδοτο (που δεν είναι ανέκδοτο, αλλά ιστορία διδακτική) του πατέρα με τα πέντε παιδιά. Την ξέρεις;».

Την ήξερα την ιστορία, αλλά είπα «όχι», για να την ξανακούσω από το στόμα του Γιώργου, φρέσκη και δροσερή.

«Λοιπόν. Ενας πατέρας είχε πέντε γιους, λεβέντες. Τους πάντρεψε και τους πέντε, και ζούσαν όλοι μαζί, πέντε ζευγάρια και ένα αυτός με τη γριά του, έξι. Αλλά οι νύφες τρώγονταν μεταξύ τους, δεν εύρισκαν συνεννόηση (γίνονται τα καβούρια πίτα;..). Εφτασαν στο αμήν να χωρίσουν τα αδέλφια, να κάνει το κάθε ζευγάρι δικό του κονάκι. Οπότε, τους φωνάζει ο πατέρας τους και τους λέει: "Ελάτε εδώ". Είχε πέντε βέργες κομμένες απ' τη σκαμνιά, και τους δίνει από μία του καθενού στο χέρι. "Σπάστε ο καθένας με τα χέρια του αυτή τη βέργα". Εύκολα, βέβαια, και τα πέντε παλικάρια έκαναν μία έτσι, και την έσπασαν τη βέργα. Κόβει ύστερα ο γέρος άλλες πέντε βέργες από τη σκαμνιά, και τις δίνει όλες μαζί, χερόβολο, στον πρώτο. "Σπάσ' τες αυτές τώρα όλες μαζί", του λέει. Προσπάθησε το παιδί, αλλά ούτε να τις λυγίσει δεν μπόρεσε. Τις δίνει ύστερα, με τη σειρά, στο δεύτερο, στον τρίτο, στον πέμπτο, κανένας δεν μπόρεσε να τις τσακίσει. "Λοιπόν", τους λέει τότε ο πατέρας, "το συμπέρασμα βγάλτε το τώρα μόνοι σας. Ενωμένα τα κλαδιά / ούτε τα λυγίσατε, / ένα ένα τα κλαδιά / κάθε χέρι τα 'σπασε. / Γιοι και παλικάρια μου / ενωμένοι μείνετε / δύναμη για να 'χετε"».