Εκατοντάδες συνδικαλιστικά στελέχη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και στον πλούσιο διάλογο που ακολούθησε κατέθεσαν τον προβληματισμό τους για τον καλύτερο συντονισμό των ταξικών δυνάμεων, την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση και την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας αλλά και τ' άλλα μέτωπα πάλης στα οποία αναφέρθηκαν οι ομιλητές.

Με την αισιοδοξία του αγώνα, την πίστη στη δίκαιη υπόθεση που παλεύουν, την ανιδιοτέλεια των «ανθρώπων του δρόμου», έδωσαν και πάλι το σύνθημα: ΠΑΜΕ μπροστά! ΠΑΜΕ αποφασιστικά!

Κοινή ήταν η εκτίμηση των συνδικαλιστών, ότι κυβέρνηση και ΣΕΒ, παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι στο στόχο τους, στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Επιχειρούν μόνο να κερδίσουν χρόνο και να στήσουν το διάλογο της απάτης, έχοντας εξασφαλίσει σ' αυτή την τακτική τους, τη συνέργεια της πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Απ' αυτή την άποψη η περίοδος του καλοκαιριού είναι μια κρίσιμη χρονική περίοδος - τονίστηκε στη σύσκεψη - κατά την οποία οι εργαζόμενοι, αξιοποιώντας την πρόσφατη αγωνιστική τους εμπειρία, πρέπει και μπορούν, να δώσουν νέα ώθηση στους αγώνες τους και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να πάρει πρωτοβουλίες και να βρεθεί και πάλι στην πρωτοπορία.

Γενική άποψη της σύσκεψης και δείγμα της μεγάλης ανταπόκρισης στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ

Οπως επισημάνθηκε στη σύσκεψη, μια βασική προϋπόθεση για να αναπτυχθεί παραπέρα ο αγώνας των εργαζομένων, είναι η ενίσχυση του ρόλου του ΠΑΜΕ μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, όλων των δυνάμεων που συσπειρώνονται μαζί του. Για ν' ανοίξει πιο αποφασιστικά ο δρόμος της αγωνιστικής ενότητας, της αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου - που τώρα επιδιώκουν να τα πάρουν όλα - αλλά και με τις δυνάμεις του συμβιβασμού στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, που με το καπέλο της «κοινωνικής συνοχής» και της «ανταγωνιστικότητας» παροπλίζουν τους αγώνες των εργαζομένων.

Για την καλύτερη οργάνωση και το συντονισμό της πάλης σε επίπεδο Αθήνας, στη σύσκεψη αποφασίστηκε η συγκρότηση Συντονιστικού οργάνου συνδικάτων και συνδικαλιστών, ενώ το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού δόθηκε στο συλλαλητήριο στις 5 Ιούλη.

Το προεδρείο της σύσκεψης

«Η πάλη των εργαζομένων, σημείωσε στην αρχή της ομιλίας του, βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Θα εξαρτηθούν πολλά για την πορεία και την προοπτική της πάλης από το κατά πόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα οργανώσουν τον αγώνα τους, θα αναπτύξουν παραπέρα την πάλη τους, από το αν οι ταξικές δυνάμεις και τώρα σε αυτή την κρίσιμη φάση θα βρεθούν στην πρωτοπορία».

Στη συνέχεια έκανε μια εκτενή ανάλυση της κατάστασης όπως διαμορφώνεται μετά τις τρεις μεγάλες πανεργατικές κινητοποιήσεις και αναφέρθηκε ειδικότερα στους στόχους και την τακτική της κυβέρνησης, τονίζοντας ότι «κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες, τίποτα δεν άλλαξε στους στόχους κυβέρνησης και μεγάλου κεφαλαίου για την αφαίρεση δικαιωμάτων, για ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, με στόχο όλο και μεγαλύτερα κέρδη».

«Η πολιτική της κυβέρνησης, τόνισε, είναι σταθερή. Δεν υπάρχει έδαφος συζήτησης στα πλαίσια που αυστηρά καθορίζει με κριτήριο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, γιατί οδηγεί τους εργαζόμενους σε παραπέρα υποβάθμιση της συνολικής τους θέσης».

Αναφερόμενος στην κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, ανάμεσα σε άλλα σημείωσε πως οι εργαζόμενοι πέταξαν στα σκουπίδια τις προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει ότι πάγωσε τα μέτρα. Δεν υπέκυψαν στους εργοδοτικούς εκβιασμούς, παρά την τρομοκρατία που ασκήθηκε σε χώρους δουλιάς. Παρά την υπονομευτική τακτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που είναι ενταγμένη στη γραμμή εκτόνωσης, οι εργαζόμενοι συμμετείχαν στις απεργίες και στις συγκεντρώσεις. Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των ΕΒΕ και εμπόρων αποτελεί ένα βήμα για παραπέρα ανάπτυξη της κοινής δράσης.

«Πολλοί εργαζόμενοι, συνέχισε, κατανοούν καλύτερα την αναγκαιότητα του δρόμου του αγώνα και εκφράζουν διαθέσεις συμμετοχής στα συνδικάτα, στην οργανωμένη δράση».

Ο συνδικαλιστής σημείωσε επίσης ότι: Μέσα από τις εξελίξεις, μέσα στους αγώνες αποδείχτηκε ο αποφασιστικός ρόλος του ΠΑΜΕ στην οργάνωσή της πάλης, στην επιτυχία των κινητοποιήσεων, αλλά και στη συνειδητοποίηση από εργαζόμενους ότι υπάρχει και ο δρόμος του αγώνα, κόντρα στο συμβιβασμό και την υποταγή, που χαρακτηρίζει τη στάση του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ειδικότερα για τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ανέφερε:

«Οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την απαίτηση εκατομμυρίων απεργών για υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και για οργάνωση και συνέχιση του αγώνα για κατάκτηση νέων δικαιωμάτων. Παραχαράσσουν το μήνυμα των κινητοποιήσεων και κυνικότατα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ λέει πως "οι εργαζόμενοι δεν απαίτησαν μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης". Αποδέχονται σαν δεδομένη την εφαρμογή των νόμων της ΝΔ. Δεν απαιτούν την κατάργησή τους. Μιλούν τώρα για όρια ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι και τα 65. Αποπροσανατολιστικά εμφανίζονται δήθεν να διεκδικούν την τριμερή χρηματοδότηση, όταν οι ίδιοι είναι που έχουν αποδεχτεί τις ρυθμίσεις του πρόσφατου νόμου 2874/2000 για τις εργασιακές σχέσεις, που δίνει νέες εισφοροαπαλλαγές στους εργοδότες. Μιλούν για φορολογική μεταρρύθμιση γενικά και αόριστα, χωρίς να επιμένουν στη φορολόγηση των κερδών του κεφαλαίου. Αποδέχονται σαν θεμελιακό ζήτημα τη συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο της απάτης και κάνουν ελιγμούς για λόγους εντυπώσεων και απόκρυψης των πραγματικών τους προθέσεων.

Ουσιαστικά, οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με τις θέσεις αυτές και την τακτική τους αντικειμενικά, οδηγούν τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα σε παροπλισμό, το παγιδεύουν στα πλαίσια των γενικότερων επιλογών της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Με τέτοιες θέσεις, με τέτοια τακτική, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα θα βρεθεί ανίκανο να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

«Το βασικό συμπέρασμα από τους πρόσφατους αγώνες, αλλά και τη γενικότερη πείρα από την πάλη είναι ότι υπάρχει ανάγκη, αλλά και νέες δυνατότητες να ξεδιπλωθεί και αναπτυχθεί παραπέρα η πάλη των εργαζομένων» τόνισε ο Γ. Πέρρος. Χρειάζεται, είπε, να αξιοποιήσουμε αυτές τις δυνατότητες για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα.

Απ' τις βασικές προϋποθέσεις είναι να δυναμώσει ο ρόλος του ΠΑΜΕ, όλων των δυνάμεων που συσπειρώνονται μαζί του για να ανοίξει πιο αποφασιστικά ο δρόμος της αγωνιστικής ενότητας, της αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με τις δυνάμεις του συμβιβασμού στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος.

Φιλοδοξούμε και παλεύουμε ώστε το ΠΑΜΕ να αναπτύξει παραπέρα τους δεσμούς του με τους εργαζόμενους ιδιαίτερα στους χώρους δουλιάς.

Να αναδειχτεί και να καταξιωθεί σαν ο αγωνιστικός πόλος συσπείρωσης που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Να διευρυνθούν οι γραμμές της ταξικής αγωνιστικής συσπείρωσης και στην Αθήνα με νέες δυνάμεις, με νέα σωματεία, με μεγάλο αριθμό επιτροπών αγώνα, με νέους συνδικαλιστές.

Η προσπάθεια αυτή πρέπει να πάρει μαζικό χαρακτήρα και γρήγορους ρυθμούς.

Μέσα από αυτή την πορεία, μέσα απ' την ανάπτυξη των αγώνων και την αντιπαράθεση με τη γραμμή και τους φορείς της ταξικής συνεργασίας θα κατακτιέται στην πράξη η ταξική ενότητα, η ενότητα δράσης των εργαζομένων, σε αντίθεση με τη διασπαστική πρακτική και στάση της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ.

Στις σημερινές συνθήκες πιο έντονα, πιο συστηματικά από πριν, μαζί με την καταδίκη του "κοινωνικού διαλόγου" είναι ανάγκη να προβληθούν στόχοι πάλης και διεκδικήσεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό βρισκόμαστε εδώ σήμερα. Γιατί έχουμε τη θέληση, αλλά και τη δύναμη να δουλέψουμε αποφασιστικά ώστε να γίνουν υπόθεση πλατιών στρωμάτων των εργαζομένων οι στόχοι πάλης που θα ανταποκρίνονται στα συμφέροντα και τις ανάγκες τους. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε πολύμορφα τον αγώνα».

Με ειδική αναφορά στην κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο της Αθήνας, ο Γ. Πέρρος κατέθεσε την πρόταση της Γραμματείας του ΠΑΜΕ για συγκρότηση Συντονιστικού που θα αναλαμβάνει να συντονίζει την κοινή δράση των συνδικάτων, των επιτροπών αγώνα, μεμονωμένων συνδικαλιστών, πρωτοπόρων εργατών και υπαλλήλων στο χώρο της Αθήνας για όλα τα προβλήματα της εργατικής τάξης και του λαού της Αθήνας, ασφαλιστικό, υγεία απολύσεις, ανεργία, παιδεία, περιβάλλον.

Γι' αυτά τα προβλήματα, σημείωσε, το Συντονιστικό πρέπει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων. Να συντονίζει τη δράση για οργάνωση της εργατικής τάξης στην Αθήνα π.χ. μαζικοποίηση σωματείων, ίδρυση νέων, δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κλάδους και τόπους δουλιάς, δημιουργία συντονιστικού σε κλάδους.

Το Συντονιστικό, συνέχισε, δέχεται και λειτουργεί με τη γενική γραμμή και τις αποφάσεις του ΠΑΜΕ. Γενικότερα προωθεί την ταξική γραμμή στο συνδικαλιστικό κίνημα και τα σωματεία της Αθήνας. Στηρίζει αποφάσεις και πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ. Αναλαμβάνει τη διακίνηση ανακοινώσεων του ΠΑΜΕ, βοηθάει να οργανωθούν συλλαλητήρια, πορείες, περιοδείες κλπ. Αποτελεί στήριγμα για εργαζόμενους που διώκονται ή για συνδικαλιστές που αποσπώνται από τη γραμμή του συμβιβασμού (είναι και χώρος υποδοχής παρόμοιων δυνάμεων). Εκφράζει την αλληλεγγύη του και στηρίζει τους αγώνες όλων ανεξαίρετα των εργαζόμενων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, στους μετανάστες. Εξασκεί πίεση στις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ, των Οοσπονδιών και αξιοποιεί αποφάσεις για κινητοποιήσεις για να εκφράζεται με μαζικότητα και σωστό προσανατολισμό η πάλη των εργαζομένων. Βοηθάει στην αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων. Προωθεί την κοινή δράση με άλλα λαϊκά στρώματα και αντίστοιχους φορείς π.χ. ΟΒΣΑ, ΟΕΒΑ, Εμπορικός Σύλλογος κλπ.

Για την οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων, ο συνδικαλιστής σημείωσε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί χώροι δουλιάς όπου δουλεύουν εκατοντάδες εργαζόμενοι και είναι ανοργάνωτοι, δε γνωρίζουν τι σημαίνει Σωματείο, συλλογική δράση. Υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες. «Κύριο καθήκον μας, είπε, πρέπει να είναι η οργάνωση των εργαζομένων, και το επαναλαμβάνουμε, να ηγηθούμε του κινήματος, και να μη βολευόμαστε στην κριτική και την καταγγελία των άλλων δυνάμεων. Να δυναμώσουν οι πολύμορφες δραστηριότητες. Να γίνουν μαζικές γενικές συνελεύσεις. Τα σωματεία με τις θέσεις τους και τη δράση τους να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους».

Μετά από συζήτηση στη Γραμματεία του ΠΑΜΕ προτείνονται τα παρακάτω, που σίγουρα πρέπει να εμπλουτιστούν μέσα από τη συζήτηση και με άλλες προτάσεις.

Συλλαλητήριο στις 5/7. Να συνεχιστεί η ενημέρωση των εργαζομένων και μαζί και με τις επιτροπές αγώνα να γίνει προετοιμασία και οργάνωση της εργατικής τάξης για νέες πιο μεγάλες μάχες που έρχονται.

Να παρέμβουμε και να δράσουμε στα ζητήματα της υγείας και του ΙΚΑ, που ως γνωστόν γίνονται απεργιακές κινητοποιήσεις εργαζομένων, γιατρών κλπ. Καθώς επίσης και στα ζητήματα ιδιωτικοποιήσεων π.χ. ΟΑ, ΟΤΕ.

Επίσης να συνεχίσουμε την πάλη ενάντια στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων (επισιτισμός, τουρισμός, εμπόριο), στις απολύσεις, τις διώξεις, την τρομοκρατία και τα εργατικά ατυχήματα. Ακόμα να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τις συνθήκες δουλιάς, ιδιαίτερα σε κλάδους όπως οικοδόμοι, μέταλλο κλπ.

Αν έτσι προχωρήσουμε, πιστεύουμε ότι το επόμενο διάστημα από καλύτερες θέσεις θα εκφραστεί η απάντηση της εργατικής τάξης, η άνοδος του ΠΑΜΕ και η δύναμή του να συσπειρώνει και άλλες δυνάμεις.

Ο Γ. Σκιαδιώτης από την ΠΥΡΚΑΛ και μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ, επισήμανε ότι η ανοδική πορεία του ΠΑΜΕ οφείλεται στο ότι είναι το μόνο που σε επίπεδο συνδικαλιστικού κινήματος εκφράζει τη βασική αντικειμενική αντιπαράθεση που διέπει την κοινωνία, την αντιπαράθεση μεταξύ του συνεχώς διευρυνόμενου κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και την ιδιοποίηση αυτής από λίγα χέρια, από το κεφάλαιο. Ακόμα, ανέφερε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα κρίνεται από το αν αντιλαμβάνεται την ταξική σύγκρουση ως μοναδική επιλογή απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου και πώς τελικά αντιδρά σ' αυτή.

Ο Σαμαρτζίδης, από το ΙΚΑ τόνισε ότι το κεφάλαιο δεν έχει εγκαταλείψει τα σχέδια κατάργησης της κοινωνικής ασφάλισης και πως ξεπουλούν καθημερινά κομμάτι κομμάτι το ΙΚΑ.

Η Η. Ικαριώτη αναφέρθηκε στην εμπειρία από τη συγκρότηση της Πρωτοβουλίας νέων εργαζομένων στις τράπεζες, ενώ ο Α. Αβραμίδης, από τη γραμματεία του ΠΑΜΕ, στάθηκε περισσότερο στις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που επικρατούν στους χώρους δουλιάς και παρουσιάζοντας στοιχεία ανέδειξε ότι οι εργάτες θεωρούνται στην Ελλάδα ως αναλώσιμο υλικό προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Η ηθοποιός Ε. Γερασιμίδου, εκπροσωπώντας το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, κάνοντας λογοπαίγνιο διαπίστωσε ότι «καλά τα ΠΑΜΕ και θα τα ΠΑΜΕ καλύτερα» ενώ προέτρεψε «ΠΑΜΕ μπροστά, ΠΑΜΕ στο δρόμο του αγώνα».

Ο κ. Γρατσάνης, από το χώρο του δημόσιου τομέα, υπογράμμισε ότι ο μόνος δρόμος αντίστασης για τους εργαζόμενους είναι ο δρόμος της συστράτευσής τους στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για να παραμεριστούν και να αποτραπούν όσα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα ετοιμάζονται.

Ο Φ. Βαρδής από τον ΟΤΕ αναφερόμενος στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τόνισε ότι δε χτυπάμε το θεσμό των αιρετών συνδικαλιστικών οργάνων αλλά τους συνδικαλιστές που προωθούν τη συναίνεση.

Ο κ. Οικονόμου από τις ιδιωτικές κλινικές, έθεσε ως αναγκαίο επιτακτικό στόχο το συντονισμό συνδικάτων, σωματείων και ομοσπονδιών για την ανάπτυξη της δράσης αλλά και την ανάγκη το ΠΑΜΕ να απευθυνθεί σε όσους περισσότερους εργαζόμενους μπορεί.

Ο Γ. Καταχανάς, αναφερόμενος στη θετική εμπειρία του Συντονιστικού των ΟΤΑ, ανέδειξε πως αυτή η εμπειρία δείχνει ως μοναδική επιλογή τον ανυποχώρητο ανειρήνευτο αγώνα χωρίς αυταπάτες.

Ο κ. Καλύβας, οικοδόμος, επισήμανε ότι η συντονισμένη δράση του ΠΑΜΕ με ομοσπονδίες και συνδικάτα έχει καταφέρει μέχρι ένα βαθμό να θέσει τις βάσεις για ένα ισχυρό μέτωπο πάλης και έτσι πρέπει να συνεχίσει.

Ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ, κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό της δράσης του ΠΑΜΕ επισήμανε ότι κατάφερε να αναζωογονήσει με τη δράση του το συνδικαλιστικό κίνημα και να φέρει νέες δυνάμεις εργαζομένων στο προσκήνιο. Ακόμα μιλώντας για την έννοια της ενότητας τόνισε ότι το ΠΑΜΕ θέλει την ενότητα της εργατικής τάξης που θα κοντράρει την επίθεση της αστικής τάξης, ενώ μιλώντας για τον κοινωνικό διάλογο, υπογράμμισε ότι πουθενά στον κόσμο και ποτέ ο κοινωνικός διάλογος δεν απέφερε αποτελέσματα σε όφελος των εργαζομένων αλλά μόνο του κεφαλαίου. Επίσης τόνισε ότι ένας από τους βασικούς στόχους του ΠΑΜΕ είναι ο συντονισμός συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων.

Ο κ. Γριβάδης, οικοδόμος, μετέφερε τη θετική εμπειρία του από το Μοσχάτο όπου με συμμετοχή και αλλοδαπών εργατών δημιούργησαν επιτροπή που συμμετέχει ενεργά σε όλες τις κινητοποιήσεις.

Τέλος ο Δ. Σούκης από τη γραμματεία του ΠΑΜΕ, ανέδειξε στην ομιλία του ότι σήμερα απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική ο μόνος πόλος αντίστασης των εργαζομένων είναι το ΠΑΜΕ και για αυτό όπως και προηγούμενα, θα πρέπει να αποτελέσει τον κύριο μοχλό μαχητικών διεκδικήσεων και όχι «κοινωνικών διαλόγων». Ο Γ. Πέρρος, κλείνοντας τις εργασίες της σύσκεψης, αφού ανακοίνωσε τα ονόματα των συνδικαλιστών που αναλαμβάνουν ρόλο συντονιστικού, κάλεσε σε συνεχή και εντατική δουλιά για την ανάπτυξη της αγωνιστικής δράσης.

Χαιρετισμό στη σύσκεψη απηύθυνε εκ μέρους της «Δημοκρατικής Κίνησης ΕΒΕ», ο Δ. Φέτσης.