Ο Θ. Αυγέρος ξεναγεί μαθητές στο χώρο του Μουσείου

Οπως σημειώνουν οι Οργανώσεις Περιστερίου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και το Παράρτημα Περιστερίου ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στην ανακοίνωσή τους για την 15ετή αυτή λειτουργία:

«Η δημιουργία του Μουσείου ήταν "παιδί" της αναγκαιότητας να φτάσει στη νέα γενιά η Ιστορία των εργατικών - λαϊκών αγώνων και ιδιαίτερα της λαμπρής περιόδου 1940 - 1949. Χρέος να τιμηθούν οι χιλιάδες λαϊκοί ήρωες της Αντίστασης του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που μας διδάσκουν μέχρι σήμερα τον αγώνα για να είναι ο λαός ελεύθερος από κάθε εξαναγκασμό, διδάσκουν την απειθαρχία και ανυπακοή στον ταξικό εχθρό, στους εκμεταλλευτές, που μας δείχνουν με αισιοδοξία τον δρόμο της συλλογικής ζωής και δράσης για την οικοδόμηση της δικής μας κοινωνίας. Απάντηση στην αναθεώρηση της Ιστορίας από τα επιτελεία των ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ρωσία, και στον κάθε λογής αντικομμουνισμό».

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ολα αυτά τα χρόνια το Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης έχει επιτελέσει αυτόν τον ρόλο με πρωτοβουλία του παραρτήματος Περιστερίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Τον χώρο έχουν επισκεφτεί χιλιάδες κόσμου, νεολαίοι, μαθητές και φοιτητές, κατά μόνας ή μέσω οργανωμένων ξεναγήσεων, ενώ στην αυλή του έχουν γίνει δεκάδες εκδηλώσεις, με το κτίριο πλέον να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του πεζόδρομου.

Το Μουσείο υποδέχεται τους επισκέπτες από Δευτέρα έως Κυριακή: Από 10 π.μ. έως 2 μ.μ. (Τετάρτη κλειστά, δυνατότητα για επίσκεψη εκτός ωραρίου κατόπιν συνεννόησης). Οποιος το επισκεφτεί θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με αρχειακό υλικό, βιβλία, έντυπα της εποχής, φωτογραφίες, δικαστικές αποφάσεις, αποφυλακιστήρια, διάφορα κειμήλια και δημιουργήματα εξόριστων. Ακόμη στο ισόγειο λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη. Τον χώρο μπορούν να επισκεφθούν οργανωμένα γκρουπ όπως μαθητών και φοιτητών (Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2105730019).

Ο σύντροφος Θοδωρής Αυγέρος για πάνω από 10 χρόνια ήταν εκλεγμένος στη θέση του γενικού γραμματέα του ΔΣ της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ήταν από αυτούς που αφιέρωσαν προσωπικό χρόνο και κόπο για να πάρει σάρκα και οστά το Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι. Ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με αντιστασιακούς τόσο στο Περιστέρι όσο και στην υπόλοιπη Αττική. Τον διέκρινε μεγάλη αγωνία να διασωθούν κειμήλια αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, που αυτήν τη στιγμή βρίσκονται στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι αλλά και στο Αρχείο του Κόμματος.

Συγκέντρωσε στοιχεία και για τη δράση του Κόμματος στο Περιστέρι και εξέδωσε ένα Λεύκωμα για την Ιστορία του Κόμματος τη δεκαετία 1940, με τίτλο «Μνήμες αγώνων».

Μετά τον θάνατό του τον Γενάρη του 2021, η οικογένειά του παρέδωσε στην Κεντρική Επιτροπή το αρχείο του, που περιλαμβάνει φωτογραφίες από κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις του Κόμματος και του κινήματος στο Περιστέρι, κειμήλια αγωνιστών από τόπους εξορίας και μεγάλη συλλογή από βιβλία, αποτελούμενη από εκδόσεις των αρχών του 20ού αιώνα, λογοτεχνία, φιλοσοφία, ιστορία, εκδόσεις της Κατοχής και της πολιτικής προσφυγιάς, λεξικά, παιδικά και σχολικά βιβλία, συλλογές ποιημάτων και βιβλία μουσικής.

Το χειρόγραφο έγγραφο...

Πρόκειται για γεγονότα που συνδέονται και με την παρουσία του Νίκου Μπελογιάννη στα 1937 - '38, τα οποία αναδεικνύει η Κομματική Οργάνωση, μπροστά και στην εκδήλωση που θα πραγματοποιήσει την Κυριακή 17 Απρίλη στη Λιθακιά (11 π.μ.), χωριό στο οποίο συγκροτήθηκαν οι πρώτοι κομμουνιστικοί πυρήνες με τη συμβολή του κομμουνιστή ήρωα.

Θα πραγματοποιηθεί ομιλία από τον Θανάση Χαστά, μέλος του ΓΠ της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας, ενώ θα τοποθετηθεί τιμητική πλακέτα στον χώρο που απέμεινε από το σπίτι όπου συγκροτήθηκε η πρώτη Κομματική Οργάνωση, παρουσία του Νίκου Μπελογιάννη, εκδηλώσεις συνολικά ενταγμένες στον προγραμματισμό της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας για τα 70 χρόνια από την εκτέλεση του κομμουνιστή ήρωα.

Για την τοποθέτηση της μαρμάρινης πλάκας στον χώρο μεγάλη ήταν και η προσφορά φίλων και οπαδών του Κόμματος στη Ζάκυνθο, όπως του Τάσου Σταμίρη, γλύπτη, που φιλοτέχνησε την προσωπογραφία του Ν. Μπελογιάννη, με βάση τον πίνακα του Πικάσο, αλλά και του Νιόνιου Κλάδη (Πετρά), που δώρισε το μάρμαρο για το μνημείο.

Σημαντική, στην προσπάθεια εξεύρεσης των πρώτων «ριζών» του ΚΚΕ στη Ζάκυνθο, είναι η χειρόγραφη μαρτυρία του εκλιπόντος συντρόφου Αλέξανδρου Παπαδάτου, κατοίκου Λιθακιάς, που γράφτηκε στις 29 Απρίλη 1984 και παραδόθηκε από την οικογένειά του στο Κόμμα.

Ο Αλ. Παπαδάτος αναφέρει πως το 1930 μεταφέρθηκαν στο νησί τα πρώτα κομμουνιστικά ιδανικά, όχι οργανωμένα, αλλά από στόμα σε στόμα, βρίσκοντας απήχηση σε αρκετούς στην πόλη και στα χωριά. Μιλά για την πρώτη κομματική συγκέντρωση στην πρώην λίμνη «Μακρή» μεταξύ Αμπελοκήπων και Λαγανά, αλλά και για τις 360 ψήφους που πήρε το ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές του 1932, εκ των οποίων οι 17 ήταν στη Λιθακιά.

Το χειρόγραφο έγγραφο...

Σύμφωνα με τη μαρτυρία, η πρώτη παρουσία του Νίκου Μπελογιάννη στη Ζάκυνθο καταγράφεται τον Νοέμβρη του 1937.«Ητανε 2 παιδιά του Γυμνασίου, ευπαρουσίαστοι, συμπαθητικοί. Δεν υπήρχε φόβος και γίνανε καθαρές συστάσεις. Ο ένας ήταν ο Νίκος ο Μπελογιάννης», σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο Αλ. Παπαδάτος, προσθέτοντας:

«Καθίσαμε στην κουζίνα γιατί έκανε κρύο, είπαμε πολλά και διάφορα, βάλαμε καινούρια σκαριά για τη δουλειά του Κόμματος, την μέθοδο και τον τρόπο ανάλογα με τις περιστάσεις, τέλος σφίξαμε τα χέρια και χωρίσαμε». Πρόκειται για το σπίτι, στον χώρο του οποίου θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση της Κυριακής.

Το καλοκαίρι του 1938, ο Νίκος Μπελογιάννης επανεμφανίζεται στη Ζάκυνθο, με τη σύσκεψη αυτήν τη φορά να πραγματοποιείται στο Μαραθωνήσι, όπου οι συμμετέχοντες μετέβησαν με βάρκες. «Κάναμε μπάνιο, ήπιαμε, τραγουδήσαμε, βγάλαμε φωτογραφίες αλλά δεν ήρθε στα χέρια μας καμία. Είπαμε πολλά, πήραμε πάλι γραμμή δουλειάς και τέλος φύγαμε στο λιμάνι. Χωρίσαμε σφίγγοντας το χέρι ο ένας του άλλου με τις σχετικές ευχές», υπογράμμισε ο Αλέξανδρος Παπαδάτος.

Στη σύσκεψη στο Μαραθωνήσι, που αναφέρεται ότι έγινε περίπου τον Ιούνη του 1938, συμμετείχαν εκτός από τον Νίκο Μπελογιάννη, σύμφωνα με τον Αλ. Παπαδάτο, οι Λάμπρος Ζήβας, Νικόλαος Τετράδης, Γεώργιος Στρούζας, Διονύσιος Κάπαρης, Αντώνιος Βλασσόπουλος και ο Αλέξανδρος Παπαδάτος.

Δυστυχώς, οι σεισμοί του 1953 κατέστρεψαν το σπίτι στη Λιθακιά που αναφέρεται στη μαρτυρία. Στην προσπάθειά της η ΤΕ Ζακύνθου βρήκε τα σημάδια και τις μαρτυρίες που «συνδέουν» τα γεγονότα. Πρόκειται για πτυχές άγνωστες στους νεότερους αλλά και σε πολλούς μεγαλύτερους ηλικιακά, στο νησί, σε μια προσπάθεια που συνεχίζει η Οργάνωση του Κόμματος, «δένοντας» τον αγώνα της με το χτες, το σήμερα και πολύ περισσότερο το αύριο.